III CZ 1/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-08-2014
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 1/06
POSTANOWIENIE
Dnia 27 stycznia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian (sprawozdawca)
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z wniosku R. S.
przy uczestnictwie D. S.
o podział majątku wspólnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 27 stycznia 2006 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 22 września 2005 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 22 września 2005 r. Sąd Okręgowy w K. odrzucił
skargę kasacyjną wnioskodawczyni R. S. od postanowienia tego Sądu z dnia 2
czerwca 2005 r. oddalającego jej kasację od postanowienia Sądu pierwszej
instancji zapadłego w sprawie o podział majątku wspólnego. Odrzucając skargę
Sąd wskazał, że wartość przedmiotu zaskarżenia określona przez
wnioskodawczynię wynosi 142.012 zł, a więc nie sięga kwotowego progu
dopuszczalności skargi określonego w art. 5191
§ 2 k.p.c.
W zażaleniu na to postanowienie wnioskodawczyni podnosi, że określona
w skardze kasacyjnej wartość przedmiotu zaskarżenia podana została omyłkowo,
a pomyłka ta została sprostowania pismem z dnia 4 października 2005 r.
i określono ją na kwotę 196.146 zł. Na wystąpienie pomyłki wskazywała przy tym
jednoznacznie okoliczność, że zaskarżono postanowienie Sądu drugiej instancji
w całości, w wartość przedmiotu zaskarżenia określona w apelacji (która została
w całości oddalona) wynosiła właśnie 196.146 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W sprawach o podział majątku wspólnego przesłanką dopuszczalności
kasacji jest określona ustawowo minimalna wartość przedmiotu zaskarżenia (art.
5191
§ 2 k.p.c.). Dokonując określenia tej wartości wnoszący skargę kasacyjną
powinien zatem zachować szczególną staranność. Za niedopuszczalne należy
uznać dokonywanie w późniejszym terminie poprawek. W okolicznościach
konkretnej sprawy należy także zauważyć, że ewentualna pomyłka, na którą
powołuje się wnioskodawczyni, nie miała charakteru oczywistego. Z treści skargi
kasacyjnej wynika bowiem, że skarżąca kwestionuje jedynie niezaliczenie przez
Sądy orzekające do majątku wspólnego jednego składnika, tzn. mieszkania,
którego wartość określona została na kwotę wskazaną w skardze kasacyjnej jako
wartość przedmiotu zaskarżenia.
Z tych względów zażalenie należało oddalić jako pozbawione uzasadnionych
podstaw (art. 3941
§ 1 w związku z art. 385 i art. 397 § 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 27 stycznia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian (sprawozdawca)
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z wniosku R. S.
przy uczestnictwie D. S.
o podział majątku wspólnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 27 stycznia 2006 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 22 września 2005 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 22 września 2005 r. Sąd Okręgowy w K. odrzucił
skargę kasacyjną wnioskodawczyni R. S. od postanowienia tego Sądu z dnia 2
czerwca 2005 r. oddalającego jej kasację od postanowienia Sądu pierwszej
instancji zapadłego w sprawie o podział majątku wspólnego. Odrzucając skargę
Sąd wskazał, że wartość przedmiotu zaskarżenia określona przez
wnioskodawczynię wynosi 142.012 zł, a więc nie sięga kwotowego progu
dopuszczalności skargi określonego w art. 5191
§ 2 k.p.c.
W zażaleniu na to postanowienie wnioskodawczyni podnosi, że określona
w skardze kasacyjnej wartość przedmiotu zaskarżenia podana została omyłkowo,
a pomyłka ta została sprostowania pismem z dnia 4 października 2005 r.
i określono ją na kwotę 196.146 zł. Na wystąpienie pomyłki wskazywała przy tym
jednoznacznie okoliczność, że zaskarżono postanowienie Sądu drugiej instancji
w całości, w wartość przedmiotu zaskarżenia określona w apelacji (która została
w całości oddalona) wynosiła właśnie 196.146 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W sprawach o podział majątku wspólnego przesłanką dopuszczalności
kasacji jest określona ustawowo minimalna wartość przedmiotu zaskarżenia (art.
5191
§ 2 k.p.c.). Dokonując określenia tej wartości wnoszący skargę kasacyjną
powinien zatem zachować szczególną staranność. Za niedopuszczalne należy
uznać dokonywanie w późniejszym terminie poprawek. W okolicznościach
konkretnej sprawy należy także zauważyć, że ewentualna pomyłka, na którą
powołuje się wnioskodawczyni, nie miała charakteru oczywistego. Z treści skargi
kasacyjnej wynika bowiem, że skarżąca kwestionuje jedynie niezaliczenie przez
Sądy orzekające do majątku wspólnego jednego składnika, tzn. mieszkania,
którego wartość określona została na kwotę wskazaną w skardze kasacyjnej jako
wartość przedmiotu zaskarżenia.
Z tych względów zażalenie należało oddalić jako pozbawione uzasadnionych
podstaw (art. 3941
§ 1 w związku z art. 385 i art. 397 § 3 k.p.c.).