Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 6/06
POSTANOWIENIE
Dnia 7 lutego 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący)
SSN Barbara Myszka
SSN Marek Sychowicz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa B.P., M.P. i I.Z.
przeciwko "W." SA
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 7 lutego 2006 r.,
zażalenia powodów
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 25 października 2005 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie;
zasądza od powodów na rzecz strony pozwanej kwotę
1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem kosztów
postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem dnia 25 października 2005 r. Sąd Apelacyjny odrzucił
skargę kasacyjną powodów B.P., M.P. i I.Z. od wyroku tego Sądu z dnia 19 lipca
2005 r., gdyż stwierdził, że wobec wartości przedmiotu zaskarżenia – 44 064 zł
skarga jest niedopuszczalna (art. 3982
§ 1 k.p.c.).
W zażaleniu na wymienione postanowienie powodowie, powołując się na to,
że powództwo wniesione zostało w dniu 9 listopada 2004 r., zarzucili rażące
naruszenie prawa procesowego – art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie
ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo o ustroju sądów
powszechnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98) i wnieśli o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Pozwany „W.”, SA wniósł o oddalenie zażalenia i zasądzenie na jego rzecz
kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Artykuł 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks
postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych
wyraża zasadę bezpośredniego działania przepisów tej ustawy niezależnie
od chwili wszczęcia postępowania. Przewidziany tym przepisem wyjątek dotyczy
jedynie złożenia, rozpoznania i odmowy przyjęcia do rozpoznania kasacji
od orzeczenia wydanego przed dniem wejścia w życie ustawy. Ponieważ ustawa
z dnia 22 grudnia 2004 r. weszła w życie w dniu 6 lutego 2005 r. (art. 6),
do złożenia (a także rozpoznania i odmowy przyjęcia do rozpoznania) skargi
kasacyjnej od orzeczenia wydanego po tym dniu stosuje się przepisy tej ustawy,
a więc i wprowadzony tą ustawą przepis art. 3982
§ 1 k.p.c. Jego zastosowanie
przez Sąd Apelacyjny nie stanowi więc zarzucanego w zażaleniu naruszenia art. 3
ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r.
3
Na gruncie postępowania cywilnego obowiązuje zasada bezpośredniego
obowiązywania przepisów nowej ustawy, chyba że przepisy stanowią inaczej
(zob. art. XV § 1 przep. wpr. k.p.c.). Wyrażający ją art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia
2004 r., w szczególności w odniesieniu do złożenia skargi kasacyjnej, nie jest
sprzeczny z Konstytucją. Wbrew zapatrywaniu skarżących nie można mówić
o nabyciu przez nich prawa do rozpoznania sprawy przez Sąd Najwyższy dlatego,
że w chwili wytoczenia powództwa od orzeczenia sądu drugiej instancji, które
byłoby wydane w sprawie, przysługiwała kasacja. Standardem konstytucyjnym jest
jedynie postępowanie dwuinstancyjne (art. 176 ust. 1 Konstytucji). Ograniczenie
przez ustawodawcę możliwości zaskarżenia (czy to środkiem zwykłym
czy nadzwyczajnym) orzeczenia sądu drugiej instancji, nie stanowi naruszenia
Konstytucji. W szczególności nie jest pozbawieniem prawa do sądu (art. 45 ust. 1
Konstytucji) ani nie jest sprzeczne z art. 2 Konstytucji.
Z przytoczonych względów zażalenie, jako niezasadne, podlegało oddaleniu
(art. 3941
§ 3 w zw. z art. 39814
k.p.c.).
O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd Najwyższy postanowił
na podstawie art. 108 § 1 w zw. z art. 98 § 1 i 3 k.p.c. oraz § 6 pkt 5 i § 12 ust. 2 pkt
2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).

IV CZ 6/06

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Pełny tekst orzeczenia