Sygn. akt III CZ 14/06
POSTANOWIENIE
Dnia 30 marca 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Barbara Myszka
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa A. B. i in. , przeciwko Zakładom […]
o uchylenie uchwał,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 marca 2006 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 30 listopada 2005 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 30 listopada 2005 r. Sąd Apelacyjny odrzucił
apelację pozwanego - Zakładów […] od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia
7 czerwca 2005 r. Sąd Apelacyjny stwierdził, że apelacja sporządzona przez radcę
prawnego nie zawiera wskazania, czy wyrok sądu pierwszej instancji jest
zaskarżony w całości czy w części, co sprawia że apelacja nie spełnia wymagania
określonego w art. 368 § 1 pkt 1 k.p.c., wobec czego na podstawie art. 3701
k.p.c.
podlega odrzuceniu bez wzywania do usunięcia tego braku.
W zażaleniu na wymienione postanowienie pozwany zarzucił Sądowi
Apelacyjnemu naruszenie art. 368 § 1 pkt 1 k.p.c. przez przyjęcie, że nie wskazał
w apelacji, czy zaskarża wyrok w całości czy w części. Wniósł o zmianę
zaskarżonego postanowienia przez jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Apelacja od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 7 czerwca 2005 r.,
sporządzona przez pełnomocnika pozwanego będącego radcą prawnym,
oznaczając wyrok, od którego została wniesiona, nie zawiera wskazania, że jest on
zaskarżony w całości czy w części. Wobec jasnej treści art. 368 § 1 pkt 1 k.p.c. jest
to brak apelacji. Rację ma Sąd Apelacyjny stwierdzając, że braku tego nie sanuje
zamieszczony w apelacji pozwanego wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku
przez oddalenie powództwa w całości. Wprawdzie pośrednio wynika z niego zakres
zaskarżenia, ale stanowi on samodzielny element apelacji (art. 368 § 1 pkt 5 k.p.c.),
odrębny od elementu apelacji przewidzianego w art. 368 § 1 pkt 1 k.p.c. Trafnie też
zauważył Sąd Apelacyjny, że prawidłowo sformułowany wniosek apelacyjny
zawsze pośrednio wskazuje na zakres zaskarżenia, co nie oznacza, że może on
zastąpić brak przy oznaczeniu zaskarżonego wyroku wskazania, czy jest on
zaskarżony w całości czy w części (a jeżeli w części, to w jakiej).
Pomimo tego co powiedziano, nie można nie dostrzec, że niewskazanie
w apelacji pozwanego, czy zaskarża wyrok sądu pierwszej instancji w całości
czy w części jawi się jako oczywista omyłka i że nie tylko z wniosku apelacyjnego,
ale z jasnej treści apelacji wynika, że zaskarżony nią wyrok jest zaskarżony
w całości.
3
Pomimo że to od sądu przy wydawaniu wyroku wymagane jest dochowanie
najwyższej staranności, kodeks postępowania cywilnego nie wyklucza możliwość
zaistnienia w wyroku niedokładności, błędów pisarskich albo rachunkowych
lub innych oczywistych omyłek i przewiduje tryb ich usuwania (art. 350 k.p.c.).
Trudno przyjąć, by miarą staranności stron w postępowaniu cywilnym były
surowsze kryteria. Ogólną miarę tej staranności określa art. 130 § 1 zdanie drugie
k.p.c., według którego mylne oznaczenie pisma procesowego lub inne oczywiste
niedokładności nie stanowią przeszkody do nadania pismu biegu i rozpoznania go
w trybie właściwym. Przepis ten nie zawiera zastrzeżenia, że nie dotyczy pism
wnoszonych przez adwokata, radcę prawnego i rzecznika patentowego, ma więc
zastosowanie także do pism przez nich wnoszonych.
Wprawdzie wyrokiem Sądu Okręgowego w K. z dnia 7 czerwca 2005 r.
uchylonych zostało pięć uchwał walnego zgromadzenia ale zarzuty apelacji
wniesionej przez pozwaną i ich uzasadnienie jednoznacznie wskazują, że skarżąca
kwestionuje rozstrzygnięcie sprawy wyrokiem sądu pierwszej instancji
co do uchylenia wszystkich wymienionych w nim uchwał (nota bene podjętych
w takim samym stanie faktycznym i uchylonych na tej samej podstawie prawnej).
Zatem w sytuacji, gdy bez szczegółowego badania treści apelacji, w sposób
oczywisty wynika z niej, m.in. z zawartego w niej wniosku, zakres zaskarżenia
wyroku sądu pierwszej instancji, oznaczenie w apelacji zaskarżonego wyroku
bez wskazania zakresu zaskarżenia kwalifikuje się jako oczywista omyłka
w sformułowaniu elementu apelacji przewidzianego w art. 368 § 1 pkt 1 k.p.c.,
nie powodująca odrzucenia apelacji stosownie do art. 3701
k.p.c.
Z przytoczonych względów Sąd Najwyższy uznał zażalenie za zasadne
i na podstawie art. 3941
§ 3 w zw. z art. 39816
k.p.c. postanowił jak w sentencji.
jz