III CSK 151/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:20-10-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CSK 151/06
POSTANOWIENIE
Dnia 12 lipca 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z wniosku S.M.
przy uczestnictwie J.M. i M.R.
o stwierdzenie nabycia spadku po J.M.,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 lipca 2006 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawczyni
od postanowienia Sądu Okręgowego w N.
z dnia 8 grudnia 2005 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę kasacyjną.
2
Uzasadnienie
Prawomocnym postanowieniem z dnia 8 grudnia 2005 r. Sąd Okręgowy w N.
oddalił apelację wnioskodawczyni S.M. od postanowienia Sądu Rejonowego w G. z
dnia 23 sierpnia 2005 r.
W skardze kasacyjnej wnioskodawczyni, skierowanej przeciwko temu
postanowieniu, zarzucono naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 233 § 1
k.p.c. w związku z art. 382 k.p.c. przez dowolną ocenę materiału dowodowego
zebranego w sprawie. W uzasadnieniu skargi wnioskodawczyni skupiła się na
kwestionowaniu dokonanych przez Sąd obu instancji ustaleń faktycznych oraz
oceny dowodów, wskazując co – jej zdaniem – powinno być przedmiotem ustaleń
Sądów.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3983
§ 1 k.p.c., skarga kasacyjna może być oparta na
podstawie naruszenia prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub
niewłaściwe zastosowanie oraz na podstawie naruszenia przepisów postępowania,
jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Wyłączono
natomiast, na podstawie art. 3983
§ 3 k.p.c., możliwość oparcia skargi kasacyjnej
na zarzutach dotyczących ustalenia faktów i oceny dowodów. W ten sposób
zharmonizowano podstawy kasacyjne z charakterem postępowania kasacyjnego
i zakresem rozpoznania skargi (art. 39813
§ 2 k.p.c.) oraz określono w sposób
jednoznaczny funkcję Sądu Najwyższego, jako sądu prawa, sprawującego nadzór
nad działalnością sądów powszechnych w zakresie orzekania (art. 183 ust. 1
Konstytucji).
Z art. 3933
wynika, że dopuszczalne jest oparcie skargi kasacyjnej na
podstawie naruszenia przepisów postępowania, z wyłączeniem jednak zarzutów
dotyczących ustalenia faktów lub oceny dowodów, nawet wtedy, gdy naruszenie
tych przepisów mogło mieć wpływ na wynik sprawy. W tej sytuacji skarga kasacyjna
ograniczona tylko do zarzutów dotyczących ustalenia faktów lub oceny dowodów
3
i niewskazująca na inne naruszenia prawa jest niedopuszczalna
(por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2005 r., III CSK 13/05,
OSNC 2006, nr 4, poz. 76).
Osnowa i uzasadnienie skargi kasacyjnej wniesionej przez
wnioskodawczynię wskazują, że skarga ta została oparta wyłącznie na zarzutach
dotyczących ustaleń faktycznych oraz oceny dowodów. Skarżąca nie odniosła się
do zarzutu naruszenia art. 382 k.p.c., lecz skupiła się jedynie na kwestionowaniu
ustaleń faktycznych i ocenie dowodów.
W tej sytuacji, skarga kasacyjna oparta na podstawie, której kodeks
postępowania cywilnego nie przewiduje, podlega odrzuceniu (art. 3986
§ 2 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 12 lipca 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z wniosku S.M.
przy uczestnictwie J.M. i M.R.
o stwierdzenie nabycia spadku po J.M.,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 lipca 2006 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawczyni
od postanowienia Sądu Okręgowego w N.
z dnia 8 grudnia 2005 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę kasacyjną.
2
Uzasadnienie
Prawomocnym postanowieniem z dnia 8 grudnia 2005 r. Sąd Okręgowy w N.
oddalił apelację wnioskodawczyni S.M. od postanowienia Sądu Rejonowego w G. z
dnia 23 sierpnia 2005 r.
W skardze kasacyjnej wnioskodawczyni, skierowanej przeciwko temu
postanowieniu, zarzucono naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 233 § 1
k.p.c. w związku z art. 382 k.p.c. przez dowolną ocenę materiału dowodowego
zebranego w sprawie. W uzasadnieniu skargi wnioskodawczyni skupiła się na
kwestionowaniu dokonanych przez Sąd obu instancji ustaleń faktycznych oraz
oceny dowodów, wskazując co – jej zdaniem – powinno być przedmiotem ustaleń
Sądów.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3983
§ 1 k.p.c., skarga kasacyjna może być oparta na
podstawie naruszenia prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub
niewłaściwe zastosowanie oraz na podstawie naruszenia przepisów postępowania,
jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Wyłączono
natomiast, na podstawie art. 3983
§ 3 k.p.c., możliwość oparcia skargi kasacyjnej
na zarzutach dotyczących ustalenia faktów i oceny dowodów. W ten sposób
zharmonizowano podstawy kasacyjne z charakterem postępowania kasacyjnego
i zakresem rozpoznania skargi (art. 39813
§ 2 k.p.c.) oraz określono w sposób
jednoznaczny funkcję Sądu Najwyższego, jako sądu prawa, sprawującego nadzór
nad działalnością sądów powszechnych w zakresie orzekania (art. 183 ust. 1
Konstytucji).
Z art. 3933
wynika, że dopuszczalne jest oparcie skargi kasacyjnej na
podstawie naruszenia przepisów postępowania, z wyłączeniem jednak zarzutów
dotyczących ustalenia faktów lub oceny dowodów, nawet wtedy, gdy naruszenie
tych przepisów mogło mieć wpływ na wynik sprawy. W tej sytuacji skarga kasacyjna
ograniczona tylko do zarzutów dotyczących ustalenia faktów lub oceny dowodów
3
i niewskazująca na inne naruszenia prawa jest niedopuszczalna
(por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2005 r., III CSK 13/05,
OSNC 2006, nr 4, poz. 76).
Osnowa i uzasadnienie skargi kasacyjnej wniesionej przez
wnioskodawczynię wskazują, że skarga ta została oparta wyłącznie na zarzutach
dotyczących ustaleń faktycznych oraz oceny dowodów. Skarżąca nie odniosła się
do zarzutu naruszenia art. 382 k.p.c., lecz skupiła się jedynie na kwestionowaniu
ustaleń faktycznych i ocenie dowodów.
W tej sytuacji, skarga kasacyjna oparta na podstawie, której kodeks
postępowania cywilnego nie przewiduje, podlega odrzuceniu (art. 3986
§ 2 k.p.c.).