Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CZ 94/06
POSTANOWIENIE
Dnia 21 grudnia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Strus (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Antoni Górski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa B.S.
przeciwko S.S., R.S., M.S., T.J., R.P., J.L. i „A.”
o ochronę dóbr osobistych,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 grudnia 2006 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 20 września 2006 r., sygn. akt [...],
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 20 września 2006 r. odrzucił apelację
powoda od wyroku Sądu Okręgowego w R. z dnia 13 kwietnia 2006 r. z racji jej
nienależytego opłacenia.
W zażaleniu pełnomocnik powoda wnosił o uchylenie tego rozstrzygnięcia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Apelacja kwestionuje wyrok Sądu Okręgowego w części oddalającej
powództwo w zakresie udzielenia powodowi niedostatecznej ochrony jego dóbr
osobistych oraz oddalenia jego roszczenia o zadośćuczynienie w kwocie 5.000 zł.
Dotyczy zatem dwóch odrębnych roszczeń : niemajątkowego, od którego należy się
opłata w wysokości 600 zł (art. 26 pkt 3 w zw. z art. 18 ust. 2 ustawy o kosztach
w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 r. (Dz.U. nr 167, poz. 1398, ze zm.)
i majątkowego, od którego przysługuje opłata stosunkowa w wysokości 250 zł (art.
13 ustawy o kosztach).
Powód dołączył do apelacji dwa dowody opłaty, uiszczonej w dniu 31 maja 2006 r.
– jeden w wysokości 350 zł i drugi 250 zł. Oznacza to, że nie opłacił należycie obu
roszczeń podtrzymywanych w apelacji, natomiast uiszczona opłata jest
wystarczająca od jednego z tych roszczeń : albo od roszczenia o ochronę dóbr
osobistych (łącznie 600 zł), albo od zadośćuczynienia (250 zł). W tym sensie
opłata ta była częściowa (nie obejmowała obu roszczeń objętych apelacją).
Odrzucając apelacje powoda w całości, Sąd Apelacyjny wyszedł z założenia, że
każdy przypadek niepełnej opłaty od całego pisma procesowego, stanowi jego
nienależyte opłacenie. Stanowisko to jest przesadnie formalistyczne. Trzeba
bowiem przyjąć, że jeżeli strona reprezentowana przez kwalifikowanego
pełnomocnika dochodzi kilku przedmiotowo odrębnych roszczeń, a uiści opłatę
tylko od jednego z nich, należy nadać dalszy bieg pismu w części dotyczącej
opłaconego roszczenia, a w pozostałym zakresie pismo zwrócić lub – jeżeli dotyczy
środka zaskarżenia – odrzucić. Wyrazem takiego zapatrywania jest wyrok Sądu
3
Najwyższego z dnia 29 stycznia 2002 r., IV CKN 590/00. LEX nr 53148, w którym
przyjęto, że opłacenie wpisu stałego tylko od żądania uchylenia jednej z kilku
uchwał rady nadzorczej spółdzielni, uzasadnia dopuszczalność apelacji od tej
jednej, opłaconej - z kilku zaskarżonych uchwał.
Jest rzeczą oczywistą, że w takiej sytuacji, to skarżący musi określić którego
z kilku roszczeń dotyczy uiszczona opłata. Jeżeli tego nie uczyni, a kwestia jest
wątpliwa, należy go wezwać do uzupełnienia braku formalnego pisma w trybie art.
130 § 1 k.p.c. Dopiero wówczas możliwe będzie nadanie apelacji dalszego biegu
w części dotyczącej opłaconego roszczenia i jej odrzucenie w części, w której
opłaty nie uiszczono.
Postanowienie Sądu Apelacyjnego, wychodzące z odmiennych założeń, nie mogło
więc się ostać i podlegało uchyleniu (art. 3941
§ 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 39815
§ 1
zd. pierwsze k.p.c.).