I CZ 116/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:04-08-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 116/07
POSTANOWIENIE
Dnia 19 października 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian (przewodniczący)
SSN Jan Górowski (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa A.K.
przeciwko Skarbowi Państwa - Ministrowi Budownictwa
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 19 października 2007 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 25 lipca 2007 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie i odstępuje od obciążenia powoda kosztami
postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 25 lipca 2007 r. lutego 2007 r. Sąd Apelacyjny
odrzucił skargę kasacyjną powoda od wyroku tego Sądu z dnia 8 marca 2007 r.
oceniając, że nie zawiera ona elementu konstrukcyjnego, tj. uzasadnienia wniosku
o przyjęcie jej do rozpoznania (art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.).
W zażaleniu pełnomocnik powoda wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna powinna zawierać:
oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono
zaskarżone w całości czy w części, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich
uzasadnienie, wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego
uzasadnienie oraz wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia
z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia i zmiany. Są to tzw. elementy
konstrukcyjne tego nadzwyczajnego, wysoce sformalizowanego środka
zaskarżenia i dlatego niezachowanie któregokolwiek z nich skutkuje jego
odrzucenie a limine. Każde z tych wymagań ma samodzielny byt i niespełnienie
któregokolwiek z nich stanowi brak istotny nienaprawialny w trybie właściwym dla
usuwania braków formalnych (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
11 maja 2006 r. III CSK 144/06 niepublikowane).
Wymagania skargi kasacyjnej, w porównaniu z kasacją, są surowsze
albowiem aktualny środek winien zawierać wyraźnie sformułowany wniosek
o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Choć w skardze
wniosek został zawarty, niemniej trafna jest ocena Sądu Apelacyjnego, że nie
zawiera on uzasadnienia. Dla przyjęcia, że ten element jest zawarty nie jest
wystarczające odwołanie się przez skarżącego do jakichkolwiek okoliczności, które
jego zdaniem przemawiają za jej rozpoznaniem. Jedynie wyraźne odniesienie się
do co najmniej jednej z przesłanek, o których mowa w art. 3989
§ 1 k.p.c.,
i przedstawienie argumentacji wskazującej na wystąpienie takiej przesłanki stanowi
spełnienie tego obowiązku, (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
24 lutego 2006 r., IV CSK 8/06 niepublikowane). Nie można skutecznie uzupełnić
3
skargi kasacyjnej o brakujący element konstrukcyjny - jak uczynił to skarżący –
przez wskazanie go w zażaleniu na jej odrzucenie (por. np. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 5 lipca 2006, IV CZ 54/06, M. Spół. 2007, nr 1, s. 27).
Wskazany brak, choć wynikły niewątpliwie z przeoczenia, nie mógł więc
zostać uzupełniony.
Z art. 3986
§ 2 k.p.c. wprost wynika, ze to do kompetencji Sądu drugiej
instancji należy odrzucenie skargi kasacyjnej, która nie spełnia któregokolwiek
z wymagań konstrukcyjnych.
Z tych przyczyn zażalenie uległo oddaleniu (art. 39814
k.p.c. w zw. z art.
39821
k.p.c. i art. 3941
§ 3 k.p.c.). Ze względu na charakter sprawy i trudną sytuację
materialną powoda odstąpiono od obciążenia go kosztami postępowania
zażaleniowego (art. 102 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 19 października 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian (przewodniczący)
SSN Jan Górowski (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa A.K.
przeciwko Skarbowi Państwa - Ministrowi Budownictwa
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 19 października 2007 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 25 lipca 2007 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie i odstępuje od obciążenia powoda kosztami
postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 25 lipca 2007 r. lutego 2007 r. Sąd Apelacyjny
odrzucił skargę kasacyjną powoda od wyroku tego Sądu z dnia 8 marca 2007 r.
oceniając, że nie zawiera ona elementu konstrukcyjnego, tj. uzasadnienia wniosku
o przyjęcie jej do rozpoznania (art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.).
W zażaleniu pełnomocnik powoda wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna powinna zawierać:
oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono
zaskarżone w całości czy w części, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich
uzasadnienie, wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego
uzasadnienie oraz wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia
z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia i zmiany. Są to tzw. elementy
konstrukcyjne tego nadzwyczajnego, wysoce sformalizowanego środka
zaskarżenia i dlatego niezachowanie któregokolwiek z nich skutkuje jego
odrzucenie a limine. Każde z tych wymagań ma samodzielny byt i niespełnienie
któregokolwiek z nich stanowi brak istotny nienaprawialny w trybie właściwym dla
usuwania braków formalnych (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
11 maja 2006 r. III CSK 144/06 niepublikowane).
Wymagania skargi kasacyjnej, w porównaniu z kasacją, są surowsze
albowiem aktualny środek winien zawierać wyraźnie sformułowany wniosek
o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Choć w skardze
wniosek został zawarty, niemniej trafna jest ocena Sądu Apelacyjnego, że nie
zawiera on uzasadnienia. Dla przyjęcia, że ten element jest zawarty nie jest
wystarczające odwołanie się przez skarżącego do jakichkolwiek okoliczności, które
jego zdaniem przemawiają za jej rozpoznaniem. Jedynie wyraźne odniesienie się
do co najmniej jednej z przesłanek, o których mowa w art. 3989
§ 1 k.p.c.,
i przedstawienie argumentacji wskazującej na wystąpienie takiej przesłanki stanowi
spełnienie tego obowiązku, (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
24 lutego 2006 r., IV CSK 8/06 niepublikowane). Nie można skutecznie uzupełnić
3
skargi kasacyjnej o brakujący element konstrukcyjny - jak uczynił to skarżący –
przez wskazanie go w zażaleniu na jej odrzucenie (por. np. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 5 lipca 2006, IV CZ 54/06, M. Spół. 2007, nr 1, s. 27).
Wskazany brak, choć wynikły niewątpliwie z przeoczenia, nie mógł więc
zostać uzupełniony.
Z art. 3986
§ 2 k.p.c. wprost wynika, ze to do kompetencji Sądu drugiej
instancji należy odrzucenie skargi kasacyjnej, która nie spełnia któregokolwiek
z wymagań konstrukcyjnych.
Z tych przyczyn zażalenie uległo oddaleniu (art. 39814
k.p.c. w zw. z art.
39821
k.p.c. i art. 3941
§ 3 k.p.c.). Ze względu na charakter sprawy i trudną sytuację
materialną powoda odstąpiono od obciążenia go kosztami postępowania
zażaleniowego (art. 102 k.p.c.).