II CNP 187/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-08-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II CNP 125/06 III CNP 55/06
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CNP 187/07
POSTANOWIENIE
Dnia 13 grudnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosław Bączyk
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 13 grudnia 2007 r.,
skargi E.L. i Z.L.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Apelacyjnego
z dnia 14 lipca 2006 r., sygn. akt [...]
wydanego w sprawie z powództwa E.L. i Z.L.
przeciwko Skarbowi Państwa - Staroście P.
o zapłatę,
odrzuca skargę; nie obciąża powodów kosztami postępowania
wywołanymi wniesieniem skargi.
2
Uzasadnienie
Powodowie wnieśli o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 14 lipca 2006 r., w którym oddalono ich apelację,
wniesioną od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 17 listopada 2005 r. W wyroku
Sądu pierwszej instancji oddalono powództwo powodów o zasądzenie od Skarbu
Państwa (reprezentowanego przez Starostę P.) kwoty 60.000 tytułem
odszkodowania za szkodę wyrządzoną im naruszeniem obowiązków procesowych
przez nie wskazanie (w postępowaniu o zasiedzenie, prowadzonym przed Sądem
Powiatowym w P.) wszystkich osób zainteresowanych i tym samym –
uniemożliwienie powodom skutecznej obrony ich praw. Zaskarżonemu wyrokowi
zarzucili naruszenie art. 77 Konstytucji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Należy przede wszystkim stwierdzić, że skarga o stwierdzenie z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna spełniać wymogi przewidziane w art. 4245
§ 1
k.p.c. Są to tzw. konstytutywne rygory każdej skargi, których nie zachowanie
powoduje jej odrzucenie a limine (art. 4248
§ 1 k.p.c.). Dla takiego rozstrzygnięcia
wystarczy nie spełnienie każdego wymogu określonego w art. 4245
§ 1 k.p.c.
W odpowiedzi Skarbu Państwa na wniesioną przez powodów skargę (k. 39 i n. akt
sprawy) trafnie podniesiono, że skarga powodów nie spełnia jednak wymogu
przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. Brak w niej bowiem odpowiedniego
wywodu zmierzającego do uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody,
spowodowanej przez wydanie orzeczenia (wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia
14 lipca 2006 r.) objętego skargą. Przesłanka uprawdopodobnienia szkody jest
spełniona, jeżeli skarżący wykaże jej rodzaj i realny rozmiar; nie wystarcza tu tylko
hipotetyczna możliwość jej wystąpienia (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 24 stycznia 2007 r., II CNP 125/06, nieopubl.). Niezbędne jest
przeprowadzenie odpowiedniego wywodu wskazującego na czas powstania szkody
oraz na istnienie więzi kauzalnej między nią a wydaniem objętego skargą
prawomocnego orzeczenia (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
3
28 listopada 2006 r., III CNP 55/06, nieopubl.). W związku z tym niewystarczające
pozostaje akcentowanie w skardze tego, że źródłem szkody powodów było
wadliwie prowadzone postępowanie w sprawie o zasiedzenie.
Istniały zatem uzasadnione podstawy do odrzucenia skargi na podstawie art.
4248
§ 1 k.p.c.
Nie obciążono powodów kosztami postępowania wywołanego nieistnieniem
skargi z racji istnienia okoliczności określonych w art. 102 k.p.c. Postanowieniem
z dnia 31 lipca 2007 r. także uznano, że istnieją podstawy do zwolnienia powodów
od kosztów sądowych w niniejszym postępowaniu (k. 34 akt sprawy).
POSTANOWIENIE
Dnia 13 grudnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosław Bączyk
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 13 grudnia 2007 r.,
skargi E.L. i Z.L.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Apelacyjnego
z dnia 14 lipca 2006 r., sygn. akt [...]
wydanego w sprawie z powództwa E.L. i Z.L.
przeciwko Skarbowi Państwa - Staroście P.
o zapłatę,
odrzuca skargę; nie obciąża powodów kosztami postępowania
wywołanymi wniesieniem skargi.
2
Uzasadnienie
Powodowie wnieśli o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 14 lipca 2006 r., w którym oddalono ich apelację,
wniesioną od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 17 listopada 2005 r. W wyroku
Sądu pierwszej instancji oddalono powództwo powodów o zasądzenie od Skarbu
Państwa (reprezentowanego przez Starostę P.) kwoty 60.000 tytułem
odszkodowania za szkodę wyrządzoną im naruszeniem obowiązków procesowych
przez nie wskazanie (w postępowaniu o zasiedzenie, prowadzonym przed Sądem
Powiatowym w P.) wszystkich osób zainteresowanych i tym samym –
uniemożliwienie powodom skutecznej obrony ich praw. Zaskarżonemu wyrokowi
zarzucili naruszenie art. 77 Konstytucji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Należy przede wszystkim stwierdzić, że skarga o stwierdzenie z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna spełniać wymogi przewidziane w art. 4245
§ 1
k.p.c. Są to tzw. konstytutywne rygory każdej skargi, których nie zachowanie
powoduje jej odrzucenie a limine (art. 4248
§ 1 k.p.c.). Dla takiego rozstrzygnięcia
wystarczy nie spełnienie każdego wymogu określonego w art. 4245
§ 1 k.p.c.
W odpowiedzi Skarbu Państwa na wniesioną przez powodów skargę (k. 39 i n. akt
sprawy) trafnie podniesiono, że skarga powodów nie spełnia jednak wymogu
przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. Brak w niej bowiem odpowiedniego
wywodu zmierzającego do uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody,
spowodowanej przez wydanie orzeczenia (wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia
14 lipca 2006 r.) objętego skargą. Przesłanka uprawdopodobnienia szkody jest
spełniona, jeżeli skarżący wykaże jej rodzaj i realny rozmiar; nie wystarcza tu tylko
hipotetyczna możliwość jej wystąpienia (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 24 stycznia 2007 r., II CNP 125/06, nieopubl.). Niezbędne jest
przeprowadzenie odpowiedniego wywodu wskazującego na czas powstania szkody
oraz na istnienie więzi kauzalnej między nią a wydaniem objętego skargą
prawomocnego orzeczenia (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
3
28 listopada 2006 r., III CNP 55/06, nieopubl.). W związku z tym niewystarczające
pozostaje akcentowanie w skardze tego, że źródłem szkody powodów było
wadliwie prowadzone postępowanie w sprawie o zasiedzenie.
Istniały zatem uzasadnione podstawy do odrzucenia skargi na podstawie art.
4248
§ 1 k.p.c.
Nie obciążono powodów kosztami postępowania wywołanego nieistnieniem
skargi z racji istnienia okoliczności określonych w art. 102 k.p.c. Postanowieniem
z dnia 31 lipca 2007 r. także uznano, że istnieją podstawy do zwolnienia powodów
od kosztów sądowych w niniejszym postępowaniu (k. 34 akt sprawy).