V CSK 454/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-08-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CSK 454/07
POSTANOWIENIE
Dnia 20 grudnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z powództwa A.M.
przeciwko B.K.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 grudnia 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki od wyroku
Sądu Okręgowego w W.
z dnia 22 maja 2007 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę kasacyjną.
2
Uzasadnienie
W rozpoznawanej sprawie, wszczętej w dniu 24 lutego 2006 r., powódka
postanowieniem z dnia 5 maja 2006 r. została zwolniona w całości od kosztów
sądowych. Po wydaniu wyroku przez Sąd drugiej instancji w dniu 22 maja 2007 r.,
pełnomocnik powódki wniósł w dniu 20 sierpnia 2007 r. skargę kasacyjną bez
uiszczenia opłaty podstawowej.
Obowiązek uiszczenia w takiej sytuacji przez zawodowego pełnomocnika
opłaty podstawowej w wysokości stałej 30 zł, bez wzywania o jej uiszczenie, wynika
z art. 14 ust. 2 oraz art. 100 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.),
a konsekwencje nie wykonania tego obowiązku przewiduje art. 1302
§ 3 k.p.c.,
nakazujący odrzucenie przez sąd nie opłaconego, między innymi opłatą
podstawową, środka odwoławczego.
Wprawdzie przepisy art. 14 ust. 2 i art. 100 ust. 2 u.k.s.c. zostały zmienione
na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2007 r., Nr. 21, poz. 123), która weszła
w życie w dniu 10 marca 2007 r. i uchyliła wskazany wyżej obowiązek uiszczenia
opłaty podstawowej przez stronę zwolnioną przez sąd od kosztów sądowych,
jednak zmiana ta nie objęła swoim zasięgiem rozpoznawanej sprawy.
Zgodnie bowiem z art. 2 ustawy zmieniającej, do spraw wszczętych przed jej
wejściem w życie stosuje się przepisy dotychczasowe. Oznacza to, jak wskazał
Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 20 września 2007 r. II CZ 64/07 (nie publ.),
że ustawodawca znosząc obowiązek uiszczania opłaty podstawowej nie
wprowadził zasady podwójnego odesłania, a zatem wyłączone jest stosowanie art.
149 ust. 1 u.k.s.c. W konsekwencji należy uznać, że obowiązek uiszczenia opłaty
podstawowej przez stronę zwolnioną przez sąd od kosztów sądowych został
uchylony wskazaną wyżej ustawą nowelizacyjną z dnia 14 grudnia 2006 r. tylko
w sprawach wszczętych po dniu 10 marca 2007 r.
3
W rozpoznawanej sprawie, która została wszczęta przed tą datą, zawodowy
pełnomocnik powódki obowiązany był uiścić opłatę podstawową w terminie
otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej. Ponieważ tego nie uczynił Sąd
Najwyższy na podstawie art. 3986
§ 2 w zw. z art. 1302
§ 3 k.p.c. skargę tę odrzucił.
POSTANOWIENIE
Dnia 20 grudnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z powództwa A.M.
przeciwko B.K.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 grudnia 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki od wyroku
Sądu Okręgowego w W.
z dnia 22 maja 2007 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę kasacyjną.
2
Uzasadnienie
W rozpoznawanej sprawie, wszczętej w dniu 24 lutego 2006 r., powódka
postanowieniem z dnia 5 maja 2006 r. została zwolniona w całości od kosztów
sądowych. Po wydaniu wyroku przez Sąd drugiej instancji w dniu 22 maja 2007 r.,
pełnomocnik powódki wniósł w dniu 20 sierpnia 2007 r. skargę kasacyjną bez
uiszczenia opłaty podstawowej.
Obowiązek uiszczenia w takiej sytuacji przez zawodowego pełnomocnika
opłaty podstawowej w wysokości stałej 30 zł, bez wzywania o jej uiszczenie, wynika
z art. 14 ust. 2 oraz art. 100 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.),
a konsekwencje nie wykonania tego obowiązku przewiduje art. 1302
§ 3 k.p.c.,
nakazujący odrzucenie przez sąd nie opłaconego, między innymi opłatą
podstawową, środka odwoławczego.
Wprawdzie przepisy art. 14 ust. 2 i art. 100 ust. 2 u.k.s.c. zostały zmienione
na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2007 r., Nr. 21, poz. 123), która weszła
w życie w dniu 10 marca 2007 r. i uchyliła wskazany wyżej obowiązek uiszczenia
opłaty podstawowej przez stronę zwolnioną przez sąd od kosztów sądowych,
jednak zmiana ta nie objęła swoim zasięgiem rozpoznawanej sprawy.
Zgodnie bowiem z art. 2 ustawy zmieniającej, do spraw wszczętych przed jej
wejściem w życie stosuje się przepisy dotychczasowe. Oznacza to, jak wskazał
Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 20 września 2007 r. II CZ 64/07 (nie publ.),
że ustawodawca znosząc obowiązek uiszczania opłaty podstawowej nie
wprowadził zasady podwójnego odesłania, a zatem wyłączone jest stosowanie art.
149 ust. 1 u.k.s.c. W konsekwencji należy uznać, że obowiązek uiszczenia opłaty
podstawowej przez stronę zwolnioną przez sąd od kosztów sądowych został
uchylony wskazaną wyżej ustawą nowelizacyjną z dnia 14 grudnia 2006 r. tylko
w sprawach wszczętych po dniu 10 marca 2007 r.
3
W rozpoznawanej sprawie, która została wszczęta przed tą datą, zawodowy
pełnomocnik powódki obowiązany był uiścić opłatę podstawową w terminie
otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej. Ponieważ tego nie uczynił Sąd
Najwyższy na podstawie art. 3986
§ 2 w zw. z art. 1302
§ 3 k.p.c. skargę tę odrzucił.