II CZ 18/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:25-07-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 18/14
POSTANOWIENIE
Dnia 21 maja 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Wojciech Katner
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa C. D.
przeciwko Skarbowi Państwa - Aresztowi Śledczemu w Ł.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 maja 2014 r.
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […] z dnia 12 grudnia 2013 r.,
oddala zażalenie i przyznaje adwokatowi R. D. od Skarbu
Państwa - Sądu Apelacyjnego kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł,
powiększoną o należny podatek od towarów i usług, tytułem
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z
urzędu w postępowaniu zażaleniowym.
UZASADNIENIE
2
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 12 grudnia 2013 r. odmówił
powodowi przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia
wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 28 lutego 2013 r. oraz odrzucił wniosek o
sporządzenie uzasadnienia tego orzeczenia. W uzasadnieniu wskazał,
że ustanowiony dla powoda pełnomocnik z urzędu złożył wniosek o doręczenie
wyroku z uzasadnieniem w dniu 15 listopada 2013 r., a więc po upływie terminu
przewidzianego do dokonania tej czynności procesowej. Wniosek o przywrócenie
tego terminu był bezzasadny, gdyż - wbrew twierdzeniom zawartym w jego
uzasadnieniu - poprzedni pełnomocnik ustanowiony dla powoda z urzędu był
umocowany do zażądania sporządzenia i doręczenia uzasadnienia wyroku
wydanego przez Sąd drugiej instancji.
W zażaleniu na zawarte w powyższym postanowieniu rozstrzygnięcie
odrzucające wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku powód wniósł o jego
uchylenie, zarzucając niezasadne oddalenie wniosku o przywrócenie terminu
do dokonania tej czynności. Jednocześnie skarżący wniósł o rozpoznanie - na
podstawie art. 380 w związku z art. 3941
§ 3 i art. 39821
k.p.c. - postanowienia Sądu
Apelacyjnego również w części odmawiającej przywrócenia terminu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym w judykaturze i piśmiennictwie,
niezachowanie terminu przez pełnomocnika procesowego musi być traktowane
jako zaniechanie samej strony, która nie może twierdzić, że za działanie
pełnomocnika nie ponosi odpowiedzialności (zob. m.in. postanowienia Sądu
Najwyższego: z dnia 30 maja 2007 r., II CSK 167/07, nie publ.; z dnia 28 listopada
2007 r., V CZ 105/07, nie publ. i z dnia 27 października 2009 r., II UZ 35/09,
nie publ.). Wbrew zarzutowi skarżącego, umocowanie poprzedniego pełnomocnika
ustanowionego dla powoda z urzędu nie wygasło z chwilą wydania wyroku przez
Sąd Apelacyjny, gdyż obejmowało ono również - z mocy art. 91 w związku z art.
118 k.p.c. - prawo do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia
3
tego orzeczenia (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 22 kwietnia 2010 r.,
II CZ 5/10, nie publ.).
Skoro powód utrzymywał, że to nie on, lecz jego pełnomocnik zaniedbał
dokonania czynności procesowej, Sąd Apelacyjny trafnie uznał wniosek
o przywrócenie terminu za bezzasadny, a w konsekwencji prawidłowo wniosek
ten odrzucił.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 21 maja 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Wojciech Katner
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa C. D.
przeciwko Skarbowi Państwa - Aresztowi Śledczemu w Ł.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 maja 2014 r.
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […] z dnia 12 grudnia 2013 r.,
oddala zażalenie i przyznaje adwokatowi R. D. od Skarbu
Państwa - Sądu Apelacyjnego kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł,
powiększoną o należny podatek od towarów i usług, tytułem
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z
urzędu w postępowaniu zażaleniowym.
UZASADNIENIE
2
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 12 grudnia 2013 r. odmówił
powodowi przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia
wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 28 lutego 2013 r. oraz odrzucił wniosek o
sporządzenie uzasadnienia tego orzeczenia. W uzasadnieniu wskazał,
że ustanowiony dla powoda pełnomocnik z urzędu złożył wniosek o doręczenie
wyroku z uzasadnieniem w dniu 15 listopada 2013 r., a więc po upływie terminu
przewidzianego do dokonania tej czynności procesowej. Wniosek o przywrócenie
tego terminu był bezzasadny, gdyż - wbrew twierdzeniom zawartym w jego
uzasadnieniu - poprzedni pełnomocnik ustanowiony dla powoda z urzędu był
umocowany do zażądania sporządzenia i doręczenia uzasadnienia wyroku
wydanego przez Sąd drugiej instancji.
W zażaleniu na zawarte w powyższym postanowieniu rozstrzygnięcie
odrzucające wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku powód wniósł o jego
uchylenie, zarzucając niezasadne oddalenie wniosku o przywrócenie terminu
do dokonania tej czynności. Jednocześnie skarżący wniósł o rozpoznanie - na
podstawie art. 380 w związku z art. 3941
§ 3 i art. 39821
k.p.c. - postanowienia Sądu
Apelacyjnego również w części odmawiającej przywrócenia terminu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym w judykaturze i piśmiennictwie,
niezachowanie terminu przez pełnomocnika procesowego musi być traktowane
jako zaniechanie samej strony, która nie może twierdzić, że za działanie
pełnomocnika nie ponosi odpowiedzialności (zob. m.in. postanowienia Sądu
Najwyższego: z dnia 30 maja 2007 r., II CSK 167/07, nie publ.; z dnia 28 listopada
2007 r., V CZ 105/07, nie publ. i z dnia 27 października 2009 r., II UZ 35/09,
nie publ.). Wbrew zarzutowi skarżącego, umocowanie poprzedniego pełnomocnika
ustanowionego dla powoda z urzędu nie wygasło z chwilą wydania wyroku przez
Sąd Apelacyjny, gdyż obejmowało ono również - z mocy art. 91 w związku z art.
118 k.p.c. - prawo do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia
3
tego orzeczenia (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 22 kwietnia 2010 r.,
II CZ 5/10, nie publ.).
Skoro powód utrzymywał, że to nie on, lecz jego pełnomocnik zaniedbał
dokonania czynności procesowej, Sąd Apelacyjny trafnie uznał wniosek
o przywrócenie terminu za bezzasadny, a w konsekwencji prawidłowo wniosek
ten odrzucił.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.