Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 5 lipca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym

po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2013 roku na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. P.

przeciwko Samodzielnemu Publicznemu Zespołowi Zakładów Opieki Zdrowotnej (...) Szpitalowi (...) w S.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na postanowienie Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu Wydział I Cywilny

z dnia 6 maja 2013 r., sygn. akt I Nc 56/13

p o s t a n a w i a:

o d d a l i ć zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy zwolnił powódkę M. P. od opłaty sądowej od pozwu ponad 7.000 zł, zaś w pozostałym zakresie wniosek powódki o zwolnienie od kosztów sądowych oddalił.

Zdaniem Sądu powódka jest w stanie uiścić 7.000 zł tytułem części opłaty sądowej od pozwu, gdyż uzyskuje stałe dochody w wysokości 3.000 zł miesięcznie, a prowadzona przez nią działalność gospodarcza wykazuje obrót w wysokości 1.296.257 zł za 2012r. i 320.344 zł na okres od stycznia do marca 2013r. Ponadto powódka posiada działkę rolną o powierzchni 3,32 ha i budynek gospodarczo –handlowy w G.. Tym samym powódka ma możliwość poniesienia części opłaty sądowej od pozwu, tym bardziej, że opłata w pełnej wysokości wynosi 20.300 zł.

Powódka wniosła zażalenie na powyższe postanowienie w części oddalającej jej wniosek o zwolnienie od opłaty sądowej od pozwu.

Zarzuciła błędy w ustaleniach faktycznych i podała, że nie jest w stanie uiścić nawet w części opłaty sądowej od pozwu bez uszczerbku utrzymania koniecznego siebie i rodziny. Powódka podała, że w ostatnim okresie jej działalność przyniosła stratę, jej mąż jest bezrobotny i ma na utrzymaniu 4-letnią córkę. Ponadto zarzuciła, że jej wniosek dotyczył jedynie zwolnienia od opłaty sądowej od pozwu, a nie od wszystkich kosztów sądowych.

Mając powyższe na uwadze powódka wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zwolnienie jej od opłaty sądowej od pozwu w całości.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest nieuzasadnione.

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, iż przedmiotowe zażalenie jest rozpoznawane jedynie w odniesieniu do opłaty sądowej od pozwu, bo zwolnienia tylko od tej opłaty powódka domagała się we wniosku.

Z uwagi na cel instytucji zwolnienia od kosztów sądowych, w tym opłat sądowych, tj. zapewnienie stronie możliwości ochrony jej praw przed sądem, poprzez przejęcie przez Skarb Państwa ciężaru kosztów procesu, zwolnienie może nastąpić jedynie wyjątkowo, gdy strona ubiegająca się o taką pomoc wykaże, że jest osobą ubogą, bo tylko taka osoba nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 102 ustawy z dnia 28.07.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 z póź. zm.).

W przedmiotowej sprawie powódka z pewnością nie jest osobą ubogą, co uzasadniałoby uwzględnienie jej wniosku w całości.

Powódka prowadzi bowiem działalność gospodarczą (dwa sklepy spożywcze i kwiaciarnię) i wykazuje znaczne obroty (1.296.257 zł w 2012r. i 320.344 zł od stycznia do marca 2013r.). Ponadto powódka w swym oświadczeniu z dnia 15 kwietnia 2013r. podała, iż osiąga dochód w kwocie ok. 3.000 zł miesięcznie (k. 13), choć już w piśmie z dnia 30 kwietnia 2013r. twierdzi, że ww. działalność przynosi stratę (k. 126). Nie bez znaczenia dla oceny sytuacji materialnej powódki jest również należąca do niej nieruchomość rolna o powierzchni ponad 3 ha.

Mając powyższe na uwadze oraz fakt, że opłata sądowa od pozwu w pełnej wysokości wynosi 20.300 zł, słusznie Sąd Okręgowy częściowo zwolnił powódkę od wymaganej opłaty ponad 7.000 zł. Kwota ta mieści się w granicach możliwości finansowych powódki, która wskazała znaczny obród pieniędzy w ramach swej działalności, bez wykazania straty.

Ponadto zdarzenie, z którego wywodzi swe roszczenia miało miejsce w 2009r., co oznacza, że powódka miała wystarczająco dużo czasu, by przygotować się do niniejszego procesu także pod kątem finansowym.

Poza tym należy zaznaczyć, że obowiązek poniesienia kosztów sądowych ma charakter tymczasowy, albowiem gdy okaże się, że roszczenie powódki jest zasadne, to Sąd o kosztach procesu, w tym o opłacie sądowej od pozwu orzeknie w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie, stosownie do jego wyniku.

W tej sytuacji brak jest jakichkolwiek podstaw, aby przyjąć, że powódka nie może ponieść choćby części opłaty od pozwu, a tym samym, by niniejsze postępowanie musiało w całości toczyć się na koszt Skarbu Państwa.

Z tych względów Sąd Apelacyjny orzekł w oparciu o treść art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc.