Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 26 czerwca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie II Wydzial Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym :

Przewodniczący SSO Przemysław Grochowski (spr.)

Sędzia Sądu Okręgowego Anna Ścioch-Kozak

Sędzia Sądu Okręgowego Andrzej Mikołajewski

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 czerwca 2013 roku w Lublinie

sprawy egzekucyjnej Km 2270/12 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Lipnie R. D. z wniosku wierzyciela G. C. przeciwko dłużnikowi Apteka (...) spółce jawnej J.D.i R. G. w L.

w przedmiocie skargi dłużnika Apteka (...) spółki jawnej J.D.i R. G. w L. na czynności komornika

na skutek zażalenia dłużnika Apteka (...) spółki jawnej J.D.i R. G. w L. na postanowienie z dnia 5 marca 2013 roku w sprawie VIII Co 9349/12 Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie

postanawia :

I oddalić zażalenie;

II oddalić wniosek dłużnika Apteka (...) spółce jawnej J.D.i R. G. w L. o zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego.

SSO A.Ścioch - Kozak SSO P.Grochowski SSO A.Mikołajewski

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy odrzucił skargę dłużnika na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Lipnie R. D. z dnia 28 sierpnia 2012 roku w postaci zajęcia rachunków bankowych dłużnika dokonanych w sprawie Km 2270/12, oddalił wniosek o zawieszenie postępowania egzekucyjnego i wniosek o zasądzenie kosztów postępowania. Jako podstawę swojego orzeczenia wskazał Sąd art. 767 ³ kpc uznając, że skarga na czynności komornika wniesiona została z naruszeniem terminu tygodniowego określonego w art. 767§4 kpc. Skargę tę dłużnik wniósł mianowicie w dniu 3 grudnia 2012 roku i dotyczyła ona czynności komornika dokonanych w dniu 28 sierpnia 2012 roku, polegających na zajęciu rachunków bankowych dłużnika w (...) Bank (...) w K. oraz (...) w W.. Odpis zawiadomień o zajęciu doręczony został dłużnikowi w dniu 3 września 2012 roku a zatem termin tygodniowy do wniesienia skargi, biegnący, zgodnie z art. 767§4 kpc, od zawiadomienia strony o dokonaniu czynności upłynął z dniem 10 września 2012 roku. Nadto, jak ustalił Sąd, poprzednia skarga dłużnika z dnia 5 września 2012 roku na wymienione czynności komornika stanowiła już przedmiot postępowania prowadzonego w sprawie VIII Co 7026/12 i oddalona została prawomocnym postanowieniem z dnia 31 grudnia 2012 roku.

Nie został uwzględniony wniosek dłużnika o zawieszenia egzekucji, bowiem nie wykazał on zasadności podnoszonych w niej zadań lub by postępowanie egzekucyjne mogło spowodować szkodę.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania wyprowadził Sąd z art. 98§1 kpc w zw. z art. 13§2 kpc i wobec przegrania sprawy przez dłużnika uznał jego wniosek w przedmiocie zasądzenia kosztów postępowania za niezasadny.

W zażaleniu na to postanowienie dłużnik wnosił o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania ewentualnie o jego zmianę i uwzględnienie żądań podnoszonych w skardze, jak tez o zasadzenie kosztów postępowania zażaleniowego, zarzucając naruszenie :

1. art. 767§4 kpc poprzez uznanie, że skarga na czynności komornika została wniesiona z uchybieniem tygodniowemu terminowi określonemu w tym artykule, bowiem powodem jej wniesienia było doręczenie w dniu 21 listopada 2012 roku postanowienia Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu stwierdzającego, że nie zostało wydane postanowienie o nadaniu tytułowi wykonawczemu klauzuli wykonalności i w tej dacie dowiedział się on o czynności dokonanej bez tytułu wykonawczego, nadto przedmiotem odrzuconej skargi nie było zaskarżenie zajęcia rachunku bankowego, lecz dopuszczenie się tych czynności bez tytułu wykonawczego, zatem skarga wniesiona została w terminie;

2. art.767 ³ kpc w zw. z art.767§4 kpc poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i odrzucenie skargi;

3. art.821§1 kpc w zw. z art. 767 ²§2 kpc w zw. z art. 380 kpc w zw. z art.397§2 kpc poprzez nie zawieszenie postępowania egzekucyjnego pomimo jego prowadzenia bez tytułu wykonawczego;

4. art.98§1 kpc w zw. z art.13§2 kpc w zw. z art.380 kpc w zw. z art.397§2 kpc poprzez jego błędne zastosowanie i nie przyznanie dłużnikowi kosztów postępowania skargowego w sytuacji, w której jest ona zasadna.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Zażalenie nie prowadziło do podważenia zasadności zaskarżonego postanowienia, w związku z czym brak było podstaw do przychylenia się do wniosków w nim zawartych.

Nie zachodziły przesłanki do podzielenia argumentacji skarżącego na temat naruszenia art. 767§4 kpc wobec zachowania terminu do wniesienia skargi. Jak wynika z niekwestionowanych w treści zażalenia ustaleń, zawiadomienie o zaskarżonych czynnościach dłużnik otrzymał w dniu 3 września 2012 roku. Zgodnie powołanym uregulowaniem, bieg terminu wystąpienia ze skargą na czynność komornika rozpoczyna bieg , w przypadku doręczenia stronie zawiadomienia o jej dokonaniu, od jego doręczenia. Doszukiwanie się przez skarżącego otwarcia terminu na nowo w każdym przypadku powzięcia wiadomości o nowych okolicznościach wskazujących na wadliwość czynności, nie zostało przewidziane w treści art. 767§4 kpc, gdzie zawsze warunkiem zapoczątkowania terminu jest powzięcie wiadomości o czynności podlegającej zaskarżeniu, nie zaś uświadomienie sobie przez skarżącego motywów jej zaskarżenia. Prawidłowo zatem przyjął Sąd Rejonowy, że skarga złożona została po terminie, który upłynął z dniem 10 września 2012 roku.

Ze względu na niezasadność powyższego zarzutu, nie zachodziły powody do wzruszenia wnioskowania Sądu Rejonowego o zastosowaniu w tym przypadku art. 767 ³ kpc, który nakazuje odrzucenie skargi na czynności komornika wobec wniesienia jej po upływie terminu.

Zarzut związany z odmowa zawieszenia egzekucji z naruszeniem art.. 821§1 kpc stal się bezprzedmiotowy, wobec prawomocnego zakończenia postępowania w przedmiocie skargi na czynności komornika. Nadto nie można było doszukać się zarzucanej wadliwości, skoro w ocenie Sądu Rejonowego skarga nie została wniesiona w warunkach umożliwiających przystąpienie do jej rozpoznania i uzasadniających ewentualna jej zasadność.

Prawidłowo także nie uwzględnił Sąd Rejonowy wniosku dłużnika w przedmiocie kosztów postępowania, jeśli nie zachodziły przesłanki do przypisania przeciwnikowi odpowiedzialności za jego rezultat.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397§2 kpc, Sąd Okręgowy orzekł jak w postanowieniu. O kosztach postępowania odwoławczego orzekł, zważywszy na jego wynik, w oparciu o art. 98§1 kpc w zw. z art.13§2 kpc.

SSO A.Ścioch - Kozak SSO P.Grochowski SSO A.Mikołajewski