Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I UZ 4/14
POSTANOWIENIE
Dnia 8 lipca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący)
SSN Bogusław Cudowski
SSN Halina Kiryło (sprawozdawca)
w sprawie z odwołania M. P.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych
z udziałem zainteresowanego J. B.
o składki,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 8 lipca 2014 r.,
zażalenia ubezpieczonego na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 22 stycznia 2014 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych postanowieniem z
dnia 22 stycznia 2014 r. odrzucił skargę kasacyjną M. P. od wyroku Sądu
Apelacyjnego w Ł. z dnia 10 września 2013 r.
Jak wskazano w uzasadnieniu postanowienia, wyrokiem z dnia 10 września
2013 r. Sąd Apelacyjny po rozpoznaniu sprawy M. P. przeciwko Zakładowi
Ubezpieczeń Społecznych, toczącej się z udziałem zainteresowanego J. B., oddalił
apelację M. P. wniesioną od wyroku Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 2 lipca 2012 r.,
którym oddalono jego odwołanie od decyzji organu rentowego z 28 grudnia 2010 r.,
2
przenoszącą na apelanta, jako byłego członka zarządu spółki „S.” Sp. z o.o.,
odpowiedzialność za zaległości składkowe.
Dnia 27 grudnia 2013 r. radca prawny A. S. wniósł skargę kasacyjną, do
której załączył jeden odpis skargi. Zarządzeniem z 31 grudnia 2013 r., doręczonym
adresatowi 8 stycznia 2014 r., wnoszący skargę kasacyjną został wezwany do
uzupełnienia jej braków formalnych przez złożenie trzech odpisów skargi wraz z
załącznikami oraz pełnomocnictwa do wniesienia skargi kasacyjnej i występowania
przed Sądem Najwyższym, a nadto do przedstawienia wniosku o przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania wraz z jego uzasadnieniem, w terminie tygodniowym
pod rygorem odrzucenia skargi. Dnia 14 stycznia 2014 r. radca prawny A. S. nadał
na adres Sądu Apelacyjnego pismo procesowe, w którym w wykonaniu wezwania
do usunięcia braków formalnych sformułował wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej
do rozpoznania wraz z jego motywacją oraz załączył do pisma odpis
pełnomocnictwa od M. P. do wniesienia skargi kasacyjnej i jeden odpis skargi wraz
z załącznikami (odpisem pełnomocnictwa i pisma zawierającego wniosek o
przyjęcie skargi do rozpoznania).
Sąd Apelacyjny podkreślił, że skarga kasacyjna powinna czynić zadość
wymaganiom pisma procesowego. Powyższe, przy uwzględnieniu treści art. 126 §
1 pkt 5 i art. 128 § 1 k.p.c. w związku z art. 3984
§ 3 k.p.c. oznacza, iż do skargi
kasacyjnej powinny być załączone jej cztery odpisy: dla organu rentowego, dla
zainteresowanego oraz po jednym do akt Sądu Najwyższego i Prokuratora
Generalnego. Tymczasem pełnomocnik odwołującego się wnosząc skargę załączył
jej jeden odpis. Następnie zaś będąc wezwany do usunięcia braków formalnych
skargi przez złożenie jej trzech odpisów w zakreślonym terminie, złożył jedynie
jeden odpis skargi kasacyjnej. Niewykonanie zarządzenia i niezłożenie żądanej
ilości odpisów skargi kasacyjnej oznacza, iż braki skargi w zakreślonym terminie nie
zostały usunięte, co stosownie do treści art. 3986
§ 2 k.p.c. uzasadnia jej
odrzucenie.
Pełnomocnik odwołującego się złożył zażalenie na powyższe postanowienie.
W uzasadnieniu zażalenia wskazał, że wezwanie do usunięcia braków formalnych
skargi kasacyjnej nie wskazywało w sposób precyzyjny, czy dotyczy ono obowiązku
nadesłania trzech egzemplarzy skargi kasacyjnej, czy też obowiązku nadesłania
3
trzeciego egzemplarza tej skargi. W ocenie żalącego się, sformułowanie braku
formalnego przez posłużenie się skrótem „3 egz.” można bowiem odczytać w
sposób dwojaki. Pełnomocnik skarżącego, będąc przekonany, że złożył pierwotnie
skargę kasacyjną w dwóch egzemplarzach, przyjął, iż wezwanie do usunięcia
braków formalnych dotyczyło nadesłania trzeciego odpisu skargi. W związku z
powyższym nie było podstaw do odrzucenia skargi kasacyjnej, a postanowienie w
tej kwestii winno zostać uchylone.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne. Obowiązkiem wnoszącego skargę kasacyjną
profesjonalnego pełnomocnika strony jest, poza dołączeniem jej odpisów dla osób
uczestniczących w sprawie (art. 128 § 1 k.p.c.), złożenie dwóch dodatkowych
odpisów skargi przeznaczonych dla Sądu Najwyższego oraz dla Prokuratora
Generalnego (art. 3984
§ 3 k.p.c.).
Zgodnie z art. 3986
§ 1 k.p.c., jeżeli skarga kasacyjna nie spełnia wymagań
przewidzianych w art. 3984
§ 2 lub 3 k.p.c., przewodniczący w sądzie drugiej
instancji wzywa skarżącego do usunięcia braków w terminie tygodniowym pod
rygorem odrzucenia skargi. Stosownie do § 2 tego przepisu, sąd drugiej instancji
odrzuca na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną, której braków nie usunięto w
terminie.
Niedołączenie do pisma procesowego odpisów w liczbie wymaganej, stanowi
brak formalny, podlegający usunięciu przez wnoszącego pismo zgodnie z
przepisami art. 130, art. 370, art. 373 lub art. 3986
k.p.c., pod sankcją w nich
określoną. Termin wyznaczony do usunięcia braku formalnego pisma jest
niezachowany, jeżeli strona w zakreślonym terminie w ogóle nie podjęła czynności
uzupełniającej (postanowienie SN z 16 czerwca 2009 r., I CZ 16/09, LEX nr
738326) lub wprawdzie ją podjęła, ale mimo to brak nie został w całości
uzupełniony (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 maja 2008 r., I CZ
34/08, LEX nr 424407).
Przedstawione w zażaleniu twierdzenia o rzekomej dwuznaczności
sformułowania przez Sąd drugiej instancji braku formalnego skargi kasacyjnej,
4
polegającej na posłużeniu się skrótem „3 egz.”, a także o przekonaniu żalącego się,
że pierwotnie wniósł skargę kasacyjną z inną ilością odpisów, nie zasługują na
aprobatę. Autor skargi wnosząc skargę kasacyjną dołączył jeden jej odpis. Wynika
to jednoznacznie z treści skargi, w której wśród załączników wymieniono jeden
odpis złożonego środka zaskarżenia. Dodatkowo fakt ten potwierdza sam żalący
się, twierdząc że był przekonany o złożeniu dwóch egzemplarzy skargi kasacyjnej
(tj. oryginału i jednego załącznika). Tymczasem w świetle art. 126 § 1 pkt 5 i
art. 128 § 1 k.p.c. w związku z art. 3984
§ 3 k.p.c., z uwagi na liczbę stron
procesowych występujących w niniejszej sprawie, konieczne było załączenie do
skargi kasacyjnej czterech jej odpisów (dla organu rentowego, zainteresowanego,
Sądu Najwyższego i Prokuratora Generalnego). Zatem nawet w razie
przeświadczenia autora skargi o złożeniu dwóch jej odpisów (a tym bardziej – jak
miało to miejsce w rzeczywistości - wobec złożenia skargi w oryginale z jednym
załącznikiem), wezwanie do uzupełnienia braku formalnego skargi nie mogło być
odczytane jako dotyczące tylko trzeciego jej odpisu, gdyż w razie zrealizowania
przez pełnomocnika odwołującego się tak zinterpretowanego zarządzenia Sądu
drugiej instancji, skarga kasacyjna na nadal dotknięta byłaby brakiem formalnym.
Wypada zatem podzielić stanowisko Sądu Apelacyjnego, że w sprawie miało
miejsce niewykonanie zarządzenia sędziego i niezłożenie żądanej ilości odpisów
skargi kasacyjnej, co oznacza, iż wspomniany brak skargi nie został usunięty w
zakreślonym terminie, co z kolei uzasadniało odrzucenie wniesionego środka
zaskarżenia stosownie do treści art. 3986
§ 2 k.p.c.
Mając powyższe na względzie, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji
(art. 39815
§ 1 w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).