Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: WO 4/14
POSTANOWIENIE
Dnia 17 lipca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Pietruszyński (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Edward Matwijów
SSN Jerzy Steckiewicz
po rozpoznaniu na posiedzeniu, bez udziału stron, w Izbie Wojskowej, wniosku
Wojskowego Sądu Okręgowego w P. o przekazanie zażalenia ppłk. rez. M. L. na
postanowienie prokuratora Wojskowej Prokuratury Okręgowej w P. z dnia 4
kwietnia 2014 r., o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie poświadczenia
nieprawdy w protokole posiedzenia przez sędziego Wojskowego Sądu Okręgowego
w P., tj. o czyn określony w art. 271 § 1 k.k. do rozpoznania innemu sądowi
równorzędnemu, ze względu na interes wymiaru sprawiedliwości
na podstawie art. 37 k.p.k. p o s t a n o w i ł
przekazać sprawę do rozpoznania Wojskowemu Sądowi
Okręgowemu w W.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 9 czerwca 2014 r. Wojskowy Sąd Okręgowy w P.
wystąpił do Sądu Najwyższego z inicjatywą przekazania zażalenia wniesionego
przez ppłk rez. M. L. na postanowienie prokuratora Wojskowej Prokuratury
2
Okręgowej w P. z dnia 4 kwietnia 2014 r. o odmowie wszczęcia śledztwa w
sprawie poświadczenia nieprawdy w protokole posiedzenia przez sędziego
Wojskowego Sądu Okręgowego w P. do rozpoznania innemu sądowi
równorzędnemu, z uwagi na fakt szczególnych uwarunkowań i zależności między
sędziami sądu właściwego do rozpoznania zażalenia, a sędzią tego sądu
wskazanym w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa, co mogłoby w odbiorze
społecznym stwarzać przekonanie o braku warunków do bezstronnego rozpoznania
przez tych sędziów wniesionego środka odwoławczego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Przekazanie sprawy na podstawie art. 37 k.p.k. może nastąpić, gdy
występują realnie okoliczności mogące tworzyć przekonanie o braku warunków do
bezstronnego rozpoznania sprawy w danym sądzie. Analiza pojęcia dobra wymiaru
sprawiedliwości wskazanego w tym przepisie, jako przesłanki odstępstwa od
ustawowych zasad właściwości sądu, prowadzi do stwierdzenia, że uzasadnieniem
dla przekazania sprawy na tej podstawie jest sytuacja , gdy obiektywny, postronny
obserwator określonego procesu mógłby wyrażać wątpliwości i zastrzeżenia co do
bezstronności sądu i obiektywizmu orzekających w sprawie sędziów. Już sam fakt
pojawienia się zastrzeżeń i okoliczności stanowiących ich podstawę, musi zostać
oceniony w kontekście przesłanki określonej w art. 37 k.p.k.(por. postanowienie
Sądu najwyższego z dnia 29 stycznia 2014 r., IV KO 108/13, LEX nr 1425020).
Mając na uwadze podniesioną argumentację wskazać należało, że sytuacja, w
której ustawowo właściwy sąd miałby rozpoznać zażalenie na postanowienie o
odmowie śledztwa, a więc decydować o trafności ustaleń o braku uzasadnionego
podejrzenia zaistnienia przestępstwa wskazanego w zawiadomieniu o jego
popełnieniu, w którym jako osobę podejrzaną wskazano sędziego tego sądu, może
tworzyć w odbiorze społecznym pole do rozważań co do możliwości rozpoznania tej
sprawy, przez ten sąd, w sposób obiektywny i bezstronny. Zatem w takiej sytuacji
uzasadnione jest przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi
równorzędnemu, w tym wypadku Wojskowemu Sądowi Okręgowemu w W., aby nie
stwarzać podstaw do formułowania negatywnej oceny wymiaru sprawiedliwości.
Z tych względów orzeczono, jak na wstępie.
3