II CSK 589/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-05-2015
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II CSK 126/05 II CSK 13/09
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CSK 589/14
POSTANOWIENIE
Dnia 29 kwietnia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Iwona Koper
w sprawie z powództwa Zakładów Magnezytowych "R."
Spółki Akcyjnej w R.
przeciwko C.H. S. Spedytorzy Międzynarodowi
Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 kwietnia 2015 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 17 kwietnia 2014 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
zasądza od strony powodowej na rzecz strony pozwanej
kwotę 3 600 (trzy tysiące sześćset) zł tytułem kosztów
postępowania kasacyjnego.
2
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2014 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację
powodowej Spółki od wyroku Sądu Okręgowego w S. z dnia 14 listopada 2013 r.
oddalającego powództwo o zapłatę.
W skardze kasacyjnej powodowej Spółki od wyroku Sądu Apelacyjnego
wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania oparty został na przesłance oczywistej
zasadności skargi (art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c.).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest kwalifikowanym środkiem prawnym, którego
rozpoznanie przez Sąd Najwyższy musi być uzasadnione względami o szczególnej
doniosłości, wykraczającymi poza indywidualny interes skarżącego, a leżącymi
w interesie powszechnym. Rozpoznanie skargi kasacyjnej powinno służyć
ochronie obowiązującego porządku prawnego przed dowolnością orzekania, oraz
zapewnieniu jednolitości orzecznictwa sądowego w takich sprawach, w których
możliwe jest dokonanie zasadniczej wykładni przepisu prawa, mającej walor
generalny i abstrakcyjny (post. SN z dnia 7 kwietnia 2009 r., II CSK 13/09,
wyrok SN z dnia 23 lutego 2006 r. II CSK 126/05, post. SN z dnia 4 lutego 2000 r.,
nie publ.).
Powołanie się w skardze kasacyjnej na przesłankę z art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c.
wymaga wykazania przez skarżącego kwalifikowanej postaci naruszenia przepisów
prawa materialnego lub procesowego, które ma charakter oczywisty, rażący,
jest widoczne bez potrzeby głębszej analizy stosunku prawnego i sprawdzania
oceny dowodów. Jest to wiec stan rzeczy widoczny prima facie przy wykorzystaniu
podstawowej wiedzy prawniczej. Chodzi o wypadki, w których bez wątpliwości
nastąpiły podnoszone w niej uchybienia lub gdy jest pewne, że miały one wpływ na
treść zaskarżonego orzeczenia albo też podniesione zarzuty oczywiście
uzasadniają wniesioną skargę. Uzasadnienie wniosku o przyjęciu wniesionej skargi
do rozpoznania, nie wykraczające poza argumentację uzasadniającą jej podstawy,
nie daje podstaw do takiej oceny.
3
W sprawie nie zachodzi nieważność postępowania przed Sądem drugiej
instancji, którą Sąd Najwyższy bierze pod rozwagę z urzędu.
Z tych przyczyn na podstawie art. 3989
§ 2 k.p.c., a w zakresie
rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego na podstawie art. 98 § 1,
art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c. orzeczono jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 29 kwietnia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Iwona Koper
w sprawie z powództwa Zakładów Magnezytowych "R."
Spółki Akcyjnej w R.
przeciwko C.H. S. Spedytorzy Międzynarodowi
Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 kwietnia 2015 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 17 kwietnia 2014 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
zasądza od strony powodowej na rzecz strony pozwanej
kwotę 3 600 (trzy tysiące sześćset) zł tytułem kosztów
postępowania kasacyjnego.
2
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2014 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację
powodowej Spółki od wyroku Sądu Okręgowego w S. z dnia 14 listopada 2013 r.
oddalającego powództwo o zapłatę.
W skardze kasacyjnej powodowej Spółki od wyroku Sądu Apelacyjnego
wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania oparty został na przesłance oczywistej
zasadności skargi (art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c.).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest kwalifikowanym środkiem prawnym, którego
rozpoznanie przez Sąd Najwyższy musi być uzasadnione względami o szczególnej
doniosłości, wykraczającymi poza indywidualny interes skarżącego, a leżącymi
w interesie powszechnym. Rozpoznanie skargi kasacyjnej powinno służyć
ochronie obowiązującego porządku prawnego przed dowolnością orzekania, oraz
zapewnieniu jednolitości orzecznictwa sądowego w takich sprawach, w których
możliwe jest dokonanie zasadniczej wykładni przepisu prawa, mającej walor
generalny i abstrakcyjny (post. SN z dnia 7 kwietnia 2009 r., II CSK 13/09,
wyrok SN z dnia 23 lutego 2006 r. II CSK 126/05, post. SN z dnia 4 lutego 2000 r.,
nie publ.).
Powołanie się w skardze kasacyjnej na przesłankę z art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c.
wymaga wykazania przez skarżącego kwalifikowanej postaci naruszenia przepisów
prawa materialnego lub procesowego, które ma charakter oczywisty, rażący,
jest widoczne bez potrzeby głębszej analizy stosunku prawnego i sprawdzania
oceny dowodów. Jest to wiec stan rzeczy widoczny prima facie przy wykorzystaniu
podstawowej wiedzy prawniczej. Chodzi o wypadki, w których bez wątpliwości
nastąpiły podnoszone w niej uchybienia lub gdy jest pewne, że miały one wpływ na
treść zaskarżonego orzeczenia albo też podniesione zarzuty oczywiście
uzasadniają wniesioną skargę. Uzasadnienie wniosku o przyjęciu wniesionej skargi
do rozpoznania, nie wykraczające poza argumentację uzasadniającą jej podstawy,
nie daje podstaw do takiej oceny.
3
W sprawie nie zachodzi nieważność postępowania przed Sądem drugiej
instancji, którą Sąd Najwyższy bierze pod rozwagę z urzędu.
Z tych przyczyn na podstawie art. 3989
§ 2 k.p.c., a w zakresie
rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego na podstawie art. 98 § 1,
art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c. orzeczono jak w sentencji.