Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CZ 21/15
POSTANOWIENIE
Dnia 13 maja 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Gudowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Maria Szulc
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie ze skargi A. S. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia w sprawie o sygn. akt I Co …/10
w sprawie z wniosku A. S.
o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 13 maja 2015 r.,
zażalenia wnioskodawcy
na postanowienie Sądu Rejonowego w W.
z dnia 12 stycznia 2015 r.
odrzuca zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy potraktował skargę A. S. z dnia 5 stycznia 2015 r. „na
bezprawne czynności, działania władzy publicznej” jako skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wydanego w sprawie I Co …/10
- bez wskazania jednak konkretnego orzeczenia, którego skarga dotyczy – i
następnie skargę tę postanowieniem z dnia 12 stycznia 2015 r. odrzucił. Stwierdził,
że skarga została sporządzona bez zachowania przymusu adwokacko-
radcowskiego, przy czym wymierzono ją przeciwko orzeczeniu nieprzewidzianemu
w art. 4241
k.p.c., żadne bowiem rozstrzygnięcie podjęte w sprawie I Co …/10 nie
jest wyrokiem ani postanowieniem co do istoty sprawy.
Skarżący wniósł zażalenie, które sporządził osobiście, określając zaskarżone
postanowienie jako krzywdzące i rażąco naruszające prawo procesowe.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowią-
zuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Przymus tego
zastępstwa ma charakter bezwzględny - z wyjątkami wynikającymi z art. 871
§ 2
k.p.c., które w niniejszej sprawie nie wstępują – zatem przy wszystkich
czynnościach procesowych przed Sądem Najwyższym, a także tych, które dotyczą
tego postępowania, ale są podejmowane przed sądem powszechnym, skarżący
powinien być zastępowany przez adwokata lub radcę prawnego.
W tej sytuacji, odstępując od oceny, czy trafna była decyzja Sądu
Rejonowego kwalifikująca skargę A. S. „na bezprawne czynności, działania władzy
publicznej” jako skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia, Sąd Najwyższy na podstawie art. 3986
§ 3 w związku z art. 42412
i art.
3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.