Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 44/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 maja 2015 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Maria Konieczna

Protokolant:

Iwona Porwoł

(...)

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2015 r. w Rybniku

sprawy z odwołania A. K. ( K. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania A. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 10 grudnia 2014 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż zobowiązuje organ rentowy do wyliczenia wysokości wskaźnika podstawy wymiaru emerytury ubezpieczonego z uwzględnieniem :

- za rok 1981 podstawy wymiaru składek w wysokości 112.552,00 złotych ( sto dwanaście tysięcy pięćset pięćdziesiąt dwa złote 00/100 ), wskaźnika 121,98 % ,

- za rok 1982 podstawy wymiaru składek w wysokości 91.596,00 złotych ( dziewięćdziesiąt jeden tysięcy pięćset dziewięćdziesiąt sześć złotych 00/100 ), wskaźnika 65,63 %.

Sędzia:

Sygn. akt IXU 44/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10.12.2014r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. przeliczył emeryturę ubezpieczonego A. K. ( K. ) wykonując wyrok tut. Sądu z dnia 09.10.2014r.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji sprecyzowanym na rozprawie przed

tut. Sądem w dniu 19.05.2015r. domagał się przyjęcia za 1981r. wynagrodzenia w kwocie 112.552,00 zł i wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 121,98 % oraz za 1982r. wynagrodzenia w kwocie 91.596,00 zł i wskaźnika jw. 65,63%, wynikających z opinii biegłej sądowej sporządzonej dla potrzeb wcześniejszego postępowania o sygn. akt IXU 923/13.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji. Organ rentowy dodał, iż decyzją tą dokonał ustalenia wysokości świadczenia ubezpieczonego, zgodnie z sentencją wyroku, gdy

z sentencji tej nie wynikają kwoty wskazane w odwołaniu.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony A. K. urodził się w dniu (...)

Od dnia 01.02.2012r. jest uprawniony do emerytury wcześniejszej przyznanej prawomocnym wyrokiem tut. Sądu z dnia 05.02.2013r. w sprawie o sygn. akt IXU 937/12.

Decyzją z dnia 21.03.2013r. organ rentowy ponownie ustalił ubezpieczonemu kapitał początkowy na dzień 01.01.1999r.

Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy organ rentowy przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek

na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, to jest od dnia 01.01.1980r. do dnia 31.12.1989r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 70,23%.

Ubezpieczony odwołał się od tej decyzji domagając się uwzględnienia przy obliczaniu kapitału początkowego m.in. dochodów za lata 1982 – 1984, kiedy to pracował

na budowie eksportowej w Iraku, obliczonych na podstawie wynagrodzeń pracowników porównawczych, w miejsce przyjętych przez organ rentowy wynagrodzeń w kwotach minimalnych oraz dochodów za lata 1990 – 1991 w kwotach wskazanych w decyzji z dnia 21.03.2013r.

W rozpoznaniu tego odwołania tut. Sąd wyrokiem z dnia 09.10.2014r. w sprawie

o sygn. akt IXU 923/13:

- w pkt 1 zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż zobowiązał organ rentowy do ustalenia wartości kapitału początkowego ubezpieczonego z uwzględnieniem:

1. okresów: dnia 24.04.1984r., od dnia 23.06.1984r. do dnia 02.09.1984r. jako składkowych,

2. dochodów za okres pracy za granicą:

a) za 1982r. w kwocie 15.278,00 zł,

b) za 1983r. w kwocie 142.808,00 zł,

c) za 1984r. w kwocie 41.769,00 zł,

- w pkt 2 umorzył postępowanie w zakresie dotyczącym żądania uwzględnienia do ustalenia wartości kapitału początkowego:

1. okresów: od dnia 06.06.1984r. do dnia 22.06.1984r., od dnia 09.07.1990r. do dnia 30.04.1991r.,

2. dochodów za 1990r. w kwocie 13.371.500,00 zł, za 1991r. w kwocie 9.161.000,00 zł,

- w pkt 3 oddalił odwołanie w pozostałej części.

Rozstrzygając tę sprawę Sąd oparł się m.in. na opinii biegłej sądowej z zakresu emerytur, rent i kapitału początkowego mgr H. P., po ostatecznym sprecyzowaniu tej opinii w opiniach uzupełniających, która ustaliła wynagrodzenia ubezpieczonego za okres jego pracy za granicą - jak w pkt 1 wyroku, to jest za lata 1982- 1984.

W opinii tej biegła wyliczyła również łączne wynagrodzenie ubezpieczonego

za 1981r. w kwocie 112.552,00 zł i wskaźnik wysokości podstawy wymiaru 121,98 % oraz łączne wynagrodzenie ubezpieczonego za 1982r. w kwocie 91.596,00 zł i wskaźnik wysokości podstawy wymiaru 65,63%.

Odnosząc się do wyliczonych przez biegłą zarobków za lata 1981 i 1982 ( jw. )

na podstawie kartotek wynagrodzeń, organ rentowy w piśmie z dnia 10.04.2014r. zarzucił,

iż: odnośnie 1981r. zaliczeniu nie mogą podlegać składniki wymienione w kolumnie

12 wobec braku dokładnego określenia składnika oraz kwoty wykazane kolumnie 20, gdy nie można jednoznacznie stwierdzić czy wykazany składnik jest zasiłkiem rodzinnym

czy rekompensatą, odnośnie 1982r. – brak jest możliwości stwierdzenia czy kwota wykazana w kolumnie 20 jest zasiłkiem rodzinnym czy rekompensatą.

Opinię tę Sąd w zakresie objętym wyrokiem jw. w pełni podzielił, jako wnikliwą, sporządzoną zgodnie ze zleceniem Sądu, w oparciu o specjalistyczną i fachową wiedzę

z danej dziedziny, na podstawie całokształtu zgromadzonej w sprawie dokumentacji, przekonywująco i logicznie uzasadnioną.

W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia Sąd dodał, iż nie odnosił się do wyliczeń biegłej sądowej dotyczących lat 1981 i 1982 na podstawie kartotek wynagrodzeń z okresu przed okresem pracy ubezpieczonego za granicą, gdy kwestia tych zarobków nie była przedmiotem sporu i gdy Sąd jest związany treścią odwołania.

Wyrok ten uprawomocnił się, gdy żadna ze stron nie składała od niego apelacji.

Wykonując ten prawomocny wyrok tut. Sądu organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję, którą przeliczył emeryturę ubezpieczonego od dnia 01.02.2012r., to jest od daty nabycia prawa do świadczenia.

Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury organ rentowy przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat, to jest z lat: 1974, 1980 - 1983, 1985 – 1988, 1990 – 1998, 2000 – 2001, w tym za 1981r. organ rentowy przyjął wynagrodzenie

w kwocie 111.912,00 zł i wskaźnik wysokości podstawy wymiaru 121,29% ( w tym zaś kwotę 98.112,00 zł ustaloną na podstawie kartotek zarobkowych, bez uwzględnienia na podstawie tych kartotek składników wykazanych w kolumnie 12 i 20 ), a za 1982r.

wynagrodzenie w kwocie 78.986,00 zł i wskaźnik wysokości podstawy wymiaru 56,59%

( w tym zaś kwotę 63.708,00 zł również ustaloną na podstawie kartotek zarobkowych, bez uwzględnienia składników wynagrodzenia wymienionych w kolumnie 20 ) .

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego oraz akt tut. Sądu o sygn. IXU 923/13, jako okoliczności bezsporne, bo jednoznacznie wynikające z tych dowodów

i nie kwestionowane przez strony.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Sąd uznał, iż istnieją podstawy do zmiany zaskarżonej decyzji z dnia 10.12.2014r., gdy w opinii sporządzonej dla potrzeb wcześniejszego postępowania w sprawie o sygn. akt IXU 923/13 biegła sądowa z zakresu emerytur, rent i kapitału początkowego mgr H. P. ustaliła również łączne wynagrodzenia ubezpieczonego za lata 1981 i 1982

w kwotach kolejno: 112.552,00 zł i 91.596,00 zł oraz wskaźniki wysokości podstawy wymiaru emerytury za te lata – odpowiednio: 121,98% i 65,63%.

Sąd podzielił tę opinię, po jej sprecyzowaniu w opiniach uzupełniających, w zakresie wskazanym powyżej, jako wnikliwą, wydaną w oparciu o specjalistyczną i fachową wiedzę

z danej dziedziny, na podstawie całokształtu zgromadzonej w sprawie dokumentacji, przekonywująco i logicznie uzasadnioną. Stąd Sąd uznał ją za miarodajną w zakresie wskazanym na wstępie również w niniejszej w sprawie.

Zdaniem Sądu podnoszone przez organ rentowy w piśmie procesowym z dnia 10.04.2014r. w sprawie o sygn. akt IXU 923/12 same tylko twierdzenia, iż nie można uwzględnić wynagrodzeń w kwotach jak podano powyżej, gdy z kart wynagrodzeń dotyczących ubezpieczonego nie można wyczytać pewnych składników jego wynagrodzenia, nie dają podstaw do uwzględniania tych zastrzeżeń.

Przy braku powołania innych dowodów Sąd uznał, iż dowód ten w postaci podzielonej przez Sąd opinii biegłej sądowej ( jw. ) jest wystarczający w sprawie i stąd kierując się przepisem art.15 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tj. Dz.U. z 2013r., poz.1440 ) Sąd z mocy art.477(14)§2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak sentencji.

Sędzia