Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 1092/13

POSTANOWIENIE

Dnia 23 lipca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu – Wydział I Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSA Małgorzata Gulczyńska (spr.)

Sędziowie: SSA Waldemar Kryślak

SSA Roman Stachowiak

po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) spółka komandytowa w P.

przeciwko Skarbowi Państwa – Prezydentowi Miasta P.

o ustalenie

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 8 maja 2013 r., sygn. I C 184/11

postanawia:

1. oddalić zażalenie,

2. zasądzić od pozwanego na rzecz powoda 300 zł (trzysta złotych) tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.

SSA Waldemar Kryślak SSA Małgorzata Gulczyńska SSA Roman Stachowiak

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy odrzucił pozew obciążając kosztami postępowania strony w zakresie dotychczas poniesionym.

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd I instancji uznał, że droga sądowa w sprawie jest niedopuszczalna, bowiem od postanowienia samorządowego kolegium odwoławczego umarzającego postępowanie w przedmiocie wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego przysługuje skarga do sądu administracyjnego, nie zaś sprzeciw do sądu powszechnego w trybie art. 80 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2010, nr 102, poz. 651 t.j. ze zm.). Sąd I instancji w uzasadnieniu postanowienia nie zawarł motywów rozstrzygnięcia o kosztach postępowania.

Powyższe postanowienie zaskarżył zażaleniem w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach pozwany, zarzucając mu naruszenie art. 98 i 102 k.p.c. oraz 328 § 2 w zw. z art. 361 k.p.c. Wniósł o zmianę postanowienia i zasądzenie od powoda na rzecz Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, składając jednocześnie wniosek o zasądzenie od powoda zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego na jego rzecz.

W odpowiedzi na zażalenie powód wniósł o jego oddalenie i zasądzenie od pozwanego na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Wprawdzie, zgodnie z art. 80 ust. 2 zd 2. ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, wniosek o ustalenie, że aktualizacja opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego jest nieuzasadniona, w postępowaniu przed sądem zastępuje pozew, nie prowadzi to jednak do wniosku, że w sprawie takiej znajduje zastosowanie reguła przewidziana w art. 98 § 1 k.p.c., nakładająca na wnioskodawcę obowiązek zwrotu kosztów postępowania każdorazowo w przypadku rozstrzygnięcia równoznacznego z przegraną powoda w sprawie. Treść powyższego przepisu skutkuje oznaczeniem stron, które nie jest w pełni adekwatne do ról procesowych powoda i pozwanego. Użytkownik wieczysty występuje w charakterze powoda także w przypadku, gdy postępowanie sądowe inicjuje właściciel nieruchomości. Ciężar dowodu w zakresie wykazania przesłanek aktualizacji opłaty, również w postępowaniu sądowym, spoczywa na właściwym organie (art. 78 ust. 3 zd. 2 u.g.n.). Wymienione odrębności nie pozwalają na stosowanie wprost ogólnej reguły przewidzianej w art. 98 § 1 k.p.c.

Niewątpliwie w przedmiotowej sprawie zaszła szczególna sytuacja, nakazująca odstąpić od powyższej reguły. Uchybieniem Sądu Okręgowego było niezamieszczenie w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia podstaw faktycznych i prawnych rozstrzygnięcia o kosztach postępowania, co stanowiło naruszenie art. 328 § 2 k.p.c., jednak rozstrzygnięcie to, jako odpowiadające prawu, należało zaaprobować, uznając, że samo naruszenie powyższego przepisu nie miało wpływu na wynik sprawy.

W ocenie Sądu Apelacyjnego, w sprawie doszło do sytuacji uzasadniającej zastosowanie art. 102 k.p.c. i tym samym zaniechanie obciążania powoda kosztami postępowania strony przeciwnej. Należy bowiem zauważyć, że sprzeciw do Sądu Okręgowego, w sytuacji czasowej niedopuszczalności drogi sądowej, wniósł pozwany organ, co skutkowało poniesieniem zbędnych kosztów postępowania przez obie strony. Powód w rezultacie powyższego błędu poniósł koszty w znacznie większym zakresie niż pozwany, uiszczając m.in. opłatę od pozwu w kwocie 13.334 zł, co również przemawia za brakiem celowości zasądzania od niego kosztów strony przeciwnej.

W tym stanie rzeczy zażalenie należało oddalić na podstawie art. 385 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. Rozstrzygając o kosztach postępowania zażaleniowego, należało zasądzić na podstawie art. 98 § 1 w zw. z art. 108 § 1 i 397 § 2 k.p.c. od skarżącego, jako przegrywającego sprawę w drugiej instancji kwotę 300 zł, tytułem wynagrodzenia pełnomocnika, ustalonego na podstawie § 6 pkt 3 w zw. z § 12 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. 2013, poz. 490 tj.).

SSA Waldemar Kryślak SSA Małgorzata Gulczyńska SSA Roman Stachowiak.

I ACz 1092/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE