Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 czerwca 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodnicząca: S S.R. K. Grzegorczyk

Protokolant: st. sekr. sąd. D. Novottny

po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2015 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa P. B.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej V. (...) w W.

o zapłatę 6495,22 złotych

1.  zasądza od (...) Spółki Akcyjnej V. (...) w W. na rzecz P. B. kwotę (...),42 (pięć tysięcy siedemset osiemdziesiąt sześć 42/100) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 15 maja 2014 roku do dnia zapłaty,

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

3.  zasądza od (...) Spółki Akcyjnej V. (...) w W. na rzecz P. B. kwotę (...),25 (tysiąc sześćset piętnaście 25/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 487/14

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2014 r. P. B. wystąpił przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W. Oddział w Ł. z pozwem o zapłatę kwoty 6495,22 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 15 maja 2014 r. do dnia zapłaty tytułem uzupełniającego odszkodowania za szkodę w pojeździe V. (...) i kwoty 400 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 15 maja 2014 r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za uzasadnione koszty sporządzenia kalkulacji naprawy przedmiotowego pojazdu. Ponadto powód wniósł o zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu pełnomocnik powoda wskazał, że w dniu 25 maja 2011 r. powód doznał szkody w pojeździe marki V. (...) nr rej. (...). Sprawca wypadku ubezpieczony był w zakresie OC posiadaczy pojazdów
u strony pozwanej. Strona pozwana wypłaciła powodowi w toku postępowania likwidacyjnego kwotę 8631,85 zł tytułem odszkodowania, która to kwota nie rekompensuje doznanej przez powoda szkody.

[pozew k.2-5]

Strona pozwana nie uznała powództwa i wniosła o jego oddalenie, podnosząc że w toku postępowania likwidacyjnego została wypłacona kwota odpowiadająca wysokości wyrządzonej szkody. Ponadto pełnomocnik strony pozwanej wniósł o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

[odpowiedź na pozew k.23-28]

W piśmie z dnia 3 lipca 2014 r. pełnomocnik powoda sprostował oznaczenie strony pozwanej, wskazując, że jest nią (...) S.A. (...) S.A.

[pismo k.37-39]

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W wyniku kolizji drogowej z dnia 25 maja 2011 r. uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...), stanowiący własność powoda. Sprawca szkody w dniu zdarzenia ubezpieczony był w zakresie odpowiedzialności cywilnej w (...) Spółce Akcyjnej V. (...) w W.. Powód zgłosił niniejszą szkodę stronie pozwanej w dniu 26 maja 2011 r. W toku postępowania likwidacyjnego strona pozwana wypłaciła powodowi odszkodowanie w kwocie 8631,85 zł. W dniu 15 kwietnia 2014 r. do siedziby strony pozwanej wpłynęło pismo, w którym powód wezwał pozwanego do wypłaty uzupełniającego odszkodowania, jednakże strona pozwana nie zmieniła swego stanowiska i nie wypłaciła powodowi dodatkowego odszkodowania.

[okoliczność bezsporna]

Przeciętny, ekonomicznie uzasadniony koszt naprawy samochodu powoda po zdarzeniu z dnia 25 maja 2011 r. wyniósł w dacie szkody 14418,27 zł brutto przy użyciu nowych i oryginalnych części, zakupionych w sieci dealerskiej i 13945,60 zł brutto przy użyciu części oryginalnych bez logo producenta pojazdu, ale z logo producenta części.

[dowód: pisemna opinia biegłego k.57-83]

Powód sprowadził przedmiotowy samochód z Niemiec. W dacie zdarzenia pojazd był około 7-letni. Wcześniej był to samochód bezwypadkowy. W 2011 r. nie był już na gwarancji. Powód nie naprawił przedmiotowego samochodu po wypadku. Nie posiada również książeczki serwisowej samochodu.

[dowód: zeznania powoda k.103 odwr. w zw. z k. 48]

Sąd pominął ekspertyzę załączoną do pozwu, a wykonaną na zlecenie powoda, albowiem strona pozwana ją zakwestionowała. Wycena ta może zatem stanowić jedynie oświadczenie osoby, która się pod nią podpisała, natomiast nie może zastąpić opinii biegłego sądowego w zakresie ustalenia uzasadnionych kosztów naprawy spornego pojazdu, co wymaga wiadomości specjalnych.

Sąd zważył co następuje:

W rozpoznawanej sprawie bezsporne są zarówno okoliczności, w jakich doszło do zdarzenia z dnia 25 maja 2011 r., jego przebieg, jak i zakres uszkodzeń powstałych w jego wyniku w samochodzie powoda marki V. (...) nr rej. (...). Pozwany ubezpieczyciel nie kwestionował również zasady swej odpowiedzialności. Podnosił jedynie, że w toku postępowania likwidacyjnego wypłacił powodowi odszkodowanie w wysokości 8631,85 zł, które w pełni odpowiada wysokości szkody doznanej przez powoda.

Zgodnie z treścią opinii biegłego sądowego, sporządzonej w toku niniejszego procesu, uzasadniony koszt przedmiotowej naprawy wynosi 14418,27 zł brutto przy użyciu części wyłącznie oryginalnych z logo producenta pojazdu i 13945,60 zł brutto przy użyciu części oryginalnych bez logo producenta pojazdu, ale z logo producenta części. Po doręczeniu odpisu opinii biegłego żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń do opinii, a zatem należy przyjąć, że obie strony w pełni zgadzały się z wyliczeniami biegłego.

Spór w przedmiotowej sprawie sprowadzał się w zasadzie do tego, czy koszty naprawy pojazdu powoda powinny uwzględniać użycie części nowych, oryginalnych, dostępnych w sieci dealerskiej, a zatem opatrzonych logo producenta pojazdu, które są droższe, czy też użycie części nowych, lecz bez logo producenta pojazdu, a jedynie z logo producenta części, które są tańsze.

Przepis art. 361 § 1 i 2 k.c. oraz art. 363 § 2 k.c. przewidują zasadę pełnego odszkodowania w granicach adekwatnego związku przyczynowego (tak m. in. SN w uchwałach z 15.11.2001, III CZP 68/01, OSP z 2002 r., z. 7-8, poz. 103 i z 21.03.2003 r., III CZP 6/03, OSNC z 2004 r., z.1, poz. 4 oraz wyroku z 8.09.2004 r., IV CK 672/03, Lex nr 146324). Odszkodowanie ma charakter kompensacyjny, a zatem ma przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzecz naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę, przy czym nie może być wyższe, aniżeli faktycznie poniesiona szkoda. Zasada pełnej kompensaty szkody, obowiązująca w polskim prawie cywilnym, zakłada wyrównanie powstałej różnicy między obecnym stanem majątkowym uprawnionego, a stanem hipotetycznym, który istniałby, gdyby nie nastąpiło zdarzenie powodujące szkodę. Powyższe oznacza, że ubezpieczyciel w ramach umowy o odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu powinien ustalić odszkodowanie w kwocie, która zapewni przywrócenie pojazdu do stanu sprzed zdarzenia wyrządzającego szkodę jako całości, a zatem pojazd ma być sprawny technicznie i zapewnić poszkodowanemu komfort jazdy w takim samym stopniu, jak przed zdarzeniem. Jeżeli uszkodzonej części nie można naprawić, to należy ją wymienić na nową. W takiej sytuacji zakład ubezpieczeń powinien ustalić wysokość odszkodowania z uwzględnieniem cen części nowych, skoro bowiem chodzi o przywrócenie do stanu poprzedniego pojazdu jako całości, to nie ma co do zasady znaczenia, że w miejsce części starych wmontowano części nowe (tak m. in. SN w postanowieniu z 20.06.2012 r., III CZP 85/11, Lex nr 1289199). Przy takim rozumieniu szkody i obowiązku odszkodowawczego nie ma znaczenia, jakim kosztem poszkodowany faktycznie dokonał naprawy rzeczy i czy to w ogóle uczynił albo zamierza uczynić. Niezależnie zatem od tego, czy poszkodowany naprawił uszkodzony w wyniku wypadku pojazd, należy mu się odszkodowanie ustalone według zasad art. 363 § 2 k.c. w zw. z art. 361 § 2 k.c., co oznacza, że jego wysokość ma odpowiadać kosztom usunięcia opisanej wyżej różnicy w wartości majątku poszkodowanego, a ściślej – kosztom przywrócenia pojazdowi jego stanu sprzed wypadku.

W rozpoznawanej sprawie, w ocenie Sądu, poszkodowanemu przysługuje uprawnienie do skorzystania z oryginalnych, nowych części zamiennych dostępnych w sieci dealerskiej, a zatem z logo producenta. Przy określaniu bowiem uzasadnionych kosztów naprawy, o ile ich użycie jest niezbędne do naprawienia uszkodzonej rzeczy albo gdy ich zastosowanie nie prowadzi do zwiększania wartości pojazdu w stosunku do jego wartości sprzed powstania szkody, w rachubę wchodzą części nowe i oryginalne tj. pochodzące od producenta pojazdu. (tak m. in. SN w wyroku z 20.11.1970 r., II CR 425/72 i uchwale z 12.04.2012 r., III CZP 80/11).

Na marginesie należy również podnieść, że w rozpoznawanej sprawie – jak wynika z opinii biegłego sądowego – wskazany przez stronę pozwaną w kalkulacji naprawy kierunkowskaz firmy (...) został dobrany przez system niewłaściwie, albowiem jest on przeznaczony do wcześniejszej wersji modelu Passat. Nakładka lusterka, która miała być oferowana przez sieć dystrybutorów firmy (...), nie jest dostępna u przedstawiciela tej firmy w Ł.. Ponadto w katalogu brak jest specyfikacji, do jakiego jest on modelu (poza tym, że przynależy do grupy V.). Komplet kleju według (...) E. został dobrany przez system niewłaściwie, bowiem jest on przeznaczony do spoilera tylnego. Wszystkie podane okoliczności dodatkowo przemawiają za naprawą pojazdu powoda przy użyciu oryginalnych części z logo producenta pojazdu. Odnośnie zaś reflektora lewego, to w ocenie Sądu - jako że jest to element zewnętrzny, istotny z punktu widzenia ogólnej estetyki pojazdu - powinien być naprawiony przy zastosowaniu oryginalnej części z logo producenta pojazdu. Tym bardziej, że z doświadczenia życiowego wynika, że potencjalni nabywcy zwracają uwagę, czy elementy widoczne na zewnątrz posiadają logo producenta pojazdu, czy też nie.

Reasumując, Sąd uznał, że w niniejszej sprawie istnieją podstawy do zastosowania przy naprawie uszkodzeń samochodu powoda powstałych na skutek wypadku z dnia 25 maja 2011 r. części oryginalnych pochodzących od producenta pojazdu, albowiem tylko przy zastosowaniu tego rodzaju części można będzie przyjąć, że szkoda zostanie w całości naprawiona. Koszty takiej naprawy, zgodnie z niekwestionowaną opinią biegłego sądowego wydaną toku niniejszego procesu, wynoszą 14418,27 zł. Z uwagi na to, że strona pozwana w postępowaniu likwidacyjnym wypłaciła powodowi odszkodowanie w wysokości 8631,85 zł, to powodowi przysługuje dodatkowe odszkodowanie w wysokości 5786,42 zł ( (...),27 - (...),85).

W pozostałym zakresie, tj. w zakresie kwoty 308,80 zł z tytułu odszkodowania za koszty naprawy pojazdu, powództwo podlegało oddaleniu.

Sąd oddalił również powództwo o zapłatę kwoty 400 zł z tytułu zwrotu kosztów prywatnej kalkulacji naprawy pojazdu powoda, albowiem powód nie udowodnił faktu poniesienia tych kosztów. Ani w toku postępowania sądowego, ani w toku postępowania likwidacyjnego nie przedłożył bowiem żadnego dowodu na to, jaki był koszt sporządzenia tej kalkulacji, ani tym bardziej na to, że koszt ten faktycznie poniósł.

Niezależnie od powyższego należy wskazać, że brak jest podstaw do zasądzenia od strony pozwanej na rzecz powoda kwoty 400 zł tytułem zwrotu kosztów sporządzonej ekspertyzy również z tego powodu, że jest ona jedynie dokumentem prywatnym, sporządzonym na zlecenie powoda, a strona pozwana zakwestionowała wycenę zamieszczoną w tej ekspertyzie.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c.

Zgodnie z treścią art. 817 § 1 i 2 k.c. w przypadku braku odmiennych ustaleń zakład ubezpieczeń zobowiązany jest spełnić świadczenie w terminie 30 dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. W rozpoznawanej sprawie szkoda została zgłoszona stronie pozwanej w dniu 26 maja 2011 r., a zatem należne odszkodowanie winno być wypłacone najpóźniej do dnia 26 czerwca 2011 r. Powód dochodził jednak odsetek ustawowych z tego tytułu od dnia 15 maja 2014 r. Wobec tego, że strona pozwana nie wypłaciła należnego odszkodowania w pełnej wysokości, to na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. powodowi należą się odsetki od kwoty dodatkowego odszkodowania zgodnie z jego żądaniem, tj. od dnia 15 maja 2014 r.

Mając powyższe na uwadze, Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 5786,42 zł tytułem dodatkowego odszkodowania z ustawowymi odsetkami od dnia 15 maja 2014 r., zaś w pozostałej części powództwo oddalił.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 zd. I k.p.c. statuującego zasadę, że w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Powód wygrał proces w 89 %. Poniósł koszty procesu w łącznej wysokości 2025 zł (325 zł – opłata od pozwu, 500 zł – zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego, 1200 zł – koszty zastępstwa procesowego), natomiast strona pozwana poniosła koszty procesu w łącznej kwocie 1700 zł (1200 zł – koszty zastępstwa procesowego, 500 zł – zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego). Strona pozwana zobowiązana jest więc do zapłaty na rzecz powoda kwoty 1615,25 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.