Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII K 271/15

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2015 r.

Sąd Rejonowy w Siedlcach VII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Wojciech Michalak

Protokolant st. sekr. sąd. Beata Grochowska

w obecności oskarżyciela ---

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2015r. w S.

sprawy R. S. (1), syna W. i K. z domu S.

urodzonego (...) w W.

oskarżonego o to, że:

w dniu 15 marca 2015r. w msc M. na ul. 3go M. pow. S. woj. (...) będąc w stanie nietrzeźwości (I-badanie: 1,00 mg/l; II-badanie: 1,19mg/l, III-badanie: 1,06mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) kierował samochodem m-ki A. o nr rej. (...) w ruchu lądowym, przy czym był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w S. sygn.. akt VII K 103/07,

tj. o czyn z art. 178a § 4 kk

ORZEKA:

I.  oskarżonego R. S. (1) uznaje za winnego dokonania zarzucanego mu czynu, który to czyn wyczerpuje dyspozycję art. 178 a § 4 kk i za to na podstawie art. 178 a § 4 kk w zw. z art. 4 § 1 kk skazuje go na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat próby;

II.  na podstawie art. 71 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

III.  na podstawie art. 42 § 2 kk w zw. z art. 4 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat;

IV.  na podstawie art. 63 § 2 kk na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zalicza oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 15 marca 2015 roku do dnia 22 czerwca 2015 roku;

V.  zwalnia oskarżonego od opłaty oraz kosztów postępowania przejmując te ostatnie na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt VII K 271/15

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranego materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 marca 2015 roku R. S. (1) jechał jako kierujący samochodem marki A.. W czasie jazy został zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji. W czasie kontroli drogowej został zbadany urządzeniem typu alcosensor. W wyniku tego badania okazało się, iż znajduje się w stanie nietrzeźwości – 1,oo mg/l, 1,19 mg/l i 1,06 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Ponadto R. S. (1) był uprzednio karany za czyn z art. 178 § 1a kk, ostatnio wyrokiem Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 23 stycznia 2007 roku w sprawie VII K 103/07.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie: wyjaśnień oskarżonego R. S. (1) ( k. 19 ), protokołu użycia alkosensora ( k. 2 ).

Oskarżony R. S. (2) w toku postępowania przyznał się do dokonania zarzuconego czynu. Jednoznacznie wyjaśnił, iż kierował tego dnia samochodem znajdując się w stanie nietrzeźwości.

Oskarżony jednoznacznie i konsekwentnie przyznawał się do dokonania zarzuconego czynu, nie kwestionując w żaden sposób zebranych w sprawie dowodów. Jego przyznanie się do winy nie wzbudziło wątpliwości Sądu, poparte jest bowiem protokołem użycia urządzenia kontrolno-pomiarowego do ilościowego oznaczania alkoholu w wydychanym powietrzu.

Oskarżony kierował po drodze publicznej pojazdem mechanicznym będąc w stanie nietrzeźwości, to jest mając 1,00 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Zgodnie z art. 115 § 16 kk stan nietrzeźwości w rozumieniu kodeksu zachodzi, gdy:

1) zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub

2) zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość

Ponadto R. S. (2) był uprzednio karany za czyn z art. 178a § 1 kk, ostatnio wyrokiem Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 23 stycznia 2007 roku w sprawie VII K 103/07.

W ten sposób oskarżony wyczerpał dyspozycję przestępstwa z art. 178a § 4 kk

Uznając oskarżonego za winnego dokonania zarzuconego mu czynu Sąd skazał go na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności której wykonanie warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 3 lata. Jednocześnie orzekł wobec oskarżonego karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 10 złotych, na podstawie art. 42 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 lat.

Orzekając wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności Sąd wziął pod uwagę fakt, iż oskarżony dokonał zarzuconego mu czynu zabronionego mając wysoką zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu a ponadto ponownie kierował samochodem w stanie nietrzeźwości. Jednocześnie jednak wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd zawiesił tytułem próby. W tym względzie Sąd miał na względzie dyspozycję art. 58 § 1 kk , który stanowi, iż sąd orzeka karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania tylko wtedy, gdy inna kara lub środek karny nie może spełnić celów kary. W niniejszej sprawie Sąd doszedł do przekonania, iż cele kary zostaną spełnione bez izolacji oskarżonego w warunkach więziennych. Zawieszając karę pozbawienia wolności Sąd omyłkowo nie powołał § 4 art. 69 kk, nie mniej jednak w ocenie Sądu, w niniejszej sprawie przepis ten powinien mieć zastosowania, gdyż zezwala na zawieszenie kary pozbawienia wolności w stosunku do sprawcy przestępstwa z art. 178a § 4 kk. W ocenie Sądu, trzyletni okres zawieszenia kary pozbawienia wolności będzie prewencyjnie oddziaływał na oskarżonego wzbudzając w nim niechęć do popełnienia podobnego przestępstwa.

W ocenie Sądu, kara grzywny orzeczona wobec oskarżonego w określonym w wyroku rozmiarze spełni cele kary w zakresie prewencji indywidualnej zapobiegając powrotowi sprawcy na drogę przestępstwa. Uświadomi oskarżonemu nieopłacalność popełniania przestępstw. Tak orzeczona kara grzywny oddaje stopień społecznej szkodliwości dokonanego przez oskarżonego przestępstwa oraz stopień jego zawinienia. Jednocześnie oskarżony ma obiektywne możliwości uiszczenia orzeczonej kary. Jest bowiem zatrudniony w piekarni z wynagrodzeniem 1200 złotych miesięcznie.

Obligatoryjnie Sąd zastosował wobec oskarżonego, który dopuścił się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, art. 42 § 2 kk orzekając zakaz prowadzenia pojazdów na okres 3 lat. Represja tego rodzaju ma na celu czasowe wyeliminowanie spośród uczestników ruchu drogowego kierowców stwarzających potencjalne niebezpieczeństwo na drodze. Okres ten powinien uświadomić oskarżonemu społeczną szkodliwość czynu, którego się dopuścił oraz przestrzec przed dokonaniem tego rodzaju czynu zabronionego w przyszłości. Środek karny w orzeczonym wymiarze, w ocenie Sądu, jest wystarczający w stosunku do osoby oskarżonego, uświadomi mu jak ważne jest utrzymanie bezpieczeństwa na drodze, po której nie mogą się poruszać nietrzeźwi kierowcy.

Mając na względzie sytuacje majątkową oskarżonego jak i okoliczność orzeczenia wobec niego kary grzywny i ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego na dziecko, Sąd na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił go od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych, wydatki przejmując na rachunek Skarbu Państwa.

Mając na względzie powyższe okoliczności Sąd orzekł jak w wyroku.