Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt II AKa 150/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 czerwca 2015 roku

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA Barbara Krameris (spr.)

Sędziowie: SA Andrzej Kot

SA Ryszard Ponikowski

Protokolant: Aldona Zięta

przy udziale prokuratora Prokuratury Apelacyjnej Leszka Pruskiego

po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2015 roku

sprawy A. P.

oskarżonej o czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. w związku z art. 12 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 286 § 1 k.k. w związku z art. 294 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. w związku z art. 12 k.k.

R. O. (1)

oskarżonego o czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. w związku z art. 12 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 286 § 1 k.k. w związku z art. 294 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. w związku z art. 12 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez oboje oskarżonych

od wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu

z dnia 16 lutego 2015 roku, sygn. akt III K 369/13

I. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonych A. P. i R. O. (1)

II. zasądza od oskarżonego R. O. (1) na rzecz Skarbu Państwa 10 złotych tytułem wydatków poniesionych przez Skarb Państwa w postępowaniu odwoławczym oraz 800 złotych tytułem opłaty za drugą instancję;

III. zwalania oskarżoną A. P. od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze zaliczając wydatki na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

S. F. (1) został oskarżony o to, że :

w okresie od 6 marca do 28 marca 2013r. we W. i w W., działając w krótkich odstępach czasu z góry powziętym zamiarem, oraz wspólnie i w porozumieniu z R. O. (1), A. B., A. P. i R. K. (1), na podstawie uprzednio sfałszowanych dokumentów usiłował wyłudzić kredyty gotówkowe znacznej wartości w łącznej kwocie nie mniejszej niż 277.633,43 zł oraz wyłudził kredyty gotówkowe w łącznej kwocie 66.361,72 zł, w ten sposób doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem różne instytucje bankowe, a w tym:

- w okresie od 26 do 28 marca 2013r. we W. usiłował doprowadzić (...) Bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50.000 zł , w ten sposób że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu w w.w. kwocie, przedłożył jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. opieczętowane pieczątką firmy i podpisane przez prezesa zarządu w.w. spółki (...), lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pracowników banku, czym działał na szkodę (...) Bank (...) SA,

- w dniu 8 marca 2013r. we W. doprowadził (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 36.361,72 zł, w ten sposób, że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu nr (...) w w.w. kwocie, przedłożył jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. zo.o., z siedzibą w K. opieczętowane pieczątką firmy i podpisane przez prezesa zarządu w.w. spółki (...) wprowadzając w błąd pracowników banku odnośnie zdolności kredytowej, czym działał na szkodę (...) Bank SA,

- w okresie od 6 do 7 marca 2013r. we W. doprowadził Bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 30.000 zł, w ten sposób, że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu nr (...) w w.w. kwocie, przedłożył jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. zo.o., z siedzibą w K. opieczętowane pieczątką firmy i podpisane przez prezesa zarządu w.w. spółki (...) wprowadzając w błąd pracowników banku odnośnie zdolności kredytowej, czym działał na szkodę Bank (...) SA,

- w dniu 6 marca 2013r. w W. usiłował doprowadzić (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 150.000 zł , w ten sposób że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu nr (...) w w.w. kwocie, przedłożył jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. opieczętowane pieczątką firmy i podpisane przez prezesa zarządu w.w. spółki (...), lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pracowników banku, czym działał na szkodę (...) Bank SA,

- w dniu 21 marca 2013r. we W. usiłował doprowadzić (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 57.683,43 zł, w ten sposób, że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu nr (...)\ (...) w w.w. kwocie, przedłożył jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. zo.o., z siedzibą w K. opieczętowane pieczątką firmy i podpisane przez prezesa zarządu w.w. spółki (...) lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pracowników banku,, czym działał na szkodę (...) Bank SA

- w dniu 11 marca 2013r. we W. usiłował doprowadzić (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 19.950 zł , w ten sposób że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu w w.w. kwocie, przedłożył jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. opieczętowane pieczątką firmy i podpisane przez prezesa zarządu w.w. spółki (...), lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pracowników banku, czym działał na szkodę (...) Bank SA,

tj. o czyn z art.286§1 k.k. i art. 297§1k.k. i art. 270§1 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art.12 k.k. oraz z art. 13§1 kk w zw. z art.286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 kk i art. 297§1k.k. i art. 270§1 kk w zw. z art.11§2k.k. w zw. z art. 12 kk

R. O. (1) został oskarżony o to, że :

w okresie od 6 marca do 28 marca 2013r. we W. i w W., działając w krótkich odstępach czasu z góry powziętym zamiarem, oraz wspólnie i w porozumieniu z S. F. (1), A. B., A. P. i R. K. (1), na podstawie uprzednio sfałszowanych dokumentów usiłował wyłudzić kredyty gotówkowe znacznej wartości w łącznej kwocie nie mniejszej niż 277.633,43 zł oraz wyłudził kredyty gotówkowe w łącznej kwocie 66.361,72 zł, w ten sposób doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem różne instytucje bankowe, a w tym:

A. B. został oskarżony o to, że:

w okresie od 6 marca do 28 marca 2013r. we W. i w W., działając w krótkich odstępach czasu z góry powziętym zamiarem, oraz wspólnie i w porozumieniu z R. O. (1), R. K. (2), A. P. i S. F. (1), na podstawie uprzednio sfałszowanych dokumentów usiłował wyłudzić kredyty gotówkowe znacznej wartości w łącznej kwocie nie mniejszej niż 277.633,43 zł oraz wyłudził kredyty gotówkowe w łącznej kwocie 66.361,72 zł, w ten sposób doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem różne instytucje bankowe, a w tym:

- w okresie od 26 do 28 marca 2013r. we W. usiłował doprowadzić (...) Bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50.000 zł , w ten sposób że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu w w.w. kwocie, będąc prezesem zarządu spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. przedłożył jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K., lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pracowników banku, czym działał na szkodę (...) Bank (...) SA,

- w dniu 8 marca 2013r. we W. doprowadził (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 36.361,72 zł, w ten sposób, że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu nr (...) w w.w. kwocie, będąc prezesem zarządu spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. przedłożył jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K., wprowadzając w błąd pracowników banku odnośnie zdolności kredytowej, czym działał na szkodę (...) Bank SA,

- w okresie od 6 do 7 marca 2013r. we W. doprowadził Bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 30.000 zł, w ten sposób, że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu nr (...) w w.w. kwocie, będąc prezesem zarządu spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. przedłożył jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K., wprowadzając w błąd pracowników banku odnośnie zdolności kredytowej, czym działał na szkodę Bank (...) SA,

- w dniu 6 marca 2013r. w W. usiłował doprowadzić (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 150.000 zł , w ten sposób że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu nr (...) w w.w. kwocie, będąc prezesem zarządu spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. przedłożył jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K., lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pracowników banku, czym działał na szkodę (...) Bank SA,

- w dniu 21 marca 2013r. we W. usiłował doprowadzić (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 57.683,43 zł, w ten sposób, że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu nr (...)\ (...) w w.w. kwocie, będąc prezesem zarządu spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. przedłożył jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pracowników banku,, czym działał na szkodę (...) Bank SA

- w dniu 11 marca 2013r. we W. usiłował doprowadzić (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 19.950 zł, w ten sposób że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu w w.w. kwocie, będąc prezesem zarządu spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. przedłożył jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K., lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pracowników banku, czym działał na szkodę (...) Bank SA,

tj. o czyn z art. 286§1 k.k. i art. 297§1k.k. i art. 271§1 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art.12 k.k. oraz z art. 13§1 kk w zw. z art.286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 kk i art. 297§1k.k. i art. 271§1 kk w zw. z art.11§2k.k. w zw. z art. 12 kk

R. K. (1) został oskarżony o to, że:

w okresie od 6 marca do 28 marca 2013r. we W. i w W., działając w krótkich odstępach czasu z góry powziętym zamiarem, oraz wspólnie i w porozumieniu z R. O. (1), A. B., A. P. i S. F. (1), na podstawie uprzednio sfałszowanych dokumentów usiłował wyłudzić kredyty gotówkowe znacznej wartości w łącznej kwocie nie mniejszej niż 277.633,43 zł oraz wyłudził kredyty gotówkowe w łącznej kwocie 66.361,72 zł, w ten sposób doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem różne instytucje bankowe, a w tym:

A. P. została oskarżona o to, że:

w okresie od 6 marca do 28 marca 2013r. we W. i w W., działając w krótkich odstępach czasu z góry powziętym zamiarem, oraz wspólnie i w porozumieniu z R. O. (1), A. B., R. K. (1) i S. F. (1), na podstawie uprzednio sfałszowanych dokumentów usiłowała wyłudzić kredyty gotówkowe znacznej wartości w łącznej kwocie nie mniejszej niż 277.633,43 zł oraz wyłudziła kredyty gotówkowe w łącznej kwocie 66.361,72 zł, w ten sposób doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem różne instytucje bankowe, a w tym:

- w okresie od 26 do 28 marca 2013r. we W. usiłowała doprowadzić (...) Bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50.000 zł , w ten sposób że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu w w.w. kwocie, przedłożyła jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. opieczętowane pieczątką firmy i podpisane przez prezesa zarządu w.w. spółki (...), lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na postawę pracowników banku, czym działała na szkodę (...) Bank (...) SA,

- w dniu 8 marca 2013r. we W. doprowadziła (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 36.361,72 zł, w ten sposób, że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu nr (...) w w.w. kwocie, przedłożyła jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. zo.o., z siedzibą w K. opieczętowane pieczątką firmy i podpisane przez prezesa zarządu w.w. spółki (...) wprowadzając w błąd pracowników banku odnośnie zdolności kredytowej, czym działała na szkodę (...) Bank SA,

- w okresie od 6 do 7 marca 2013r. we W. doprowadziła Bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 30.000 zł, w ten sposób, że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu nr (...) w w.w. kwocie, przedłożyła jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. zo.o., z siedzibą w K. opieczętowane pieczątką firmy i podpisane przez prezesa zarządu w.w. spółki (...) wprowadzając w błąd pracowników banku odnośnie zdolności kredytowej, czym działała na szkodę Bank (...) SA,

- w dniu 6 marca 2013r. w W. usiłowała doprowadzić (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 150.000 zł , w ten sposób że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu nr (...) w w.w. kwocie, przedłożyła jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. opieczętowane pieczątką firmy i podpisane przez prezesa zarządu w.w. spółki (...), lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na postawę pracowników banku, czym działała na szkodę (...) Bank SA,

- w dniu 21 marca 2013r. we W. usiłowała doprowadzić (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 57.683,43 zł, w ten sposób, że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu nr (...)\ (...) w w.w. kwocie, przedłożyła jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. zo.o., z siedzibą w K. opieczętowane pieczątką firmy i podpisane przez prezesa zarządu w.w. spółki (...) lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na postawę pracowników banku, czym działała na szkodę (...) Bank SA

- w dniu 11 marca 2013r. we W. usiłowała doprowadzić (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 19.950 zł , w ten sposób że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu w w.w. kwocie, przedłożyła jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. opieczętowane pieczątką firmy i podpisane przez prezesa zarządu w.w. spółki (...), lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na postawę pracowników banku, czym działała na szkodę (...) Bank SA,

Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 16 lutego 2015 r., sygn. akt: III K 369/13 uznał oskarżonych S. F. (1), R. O. (1), R. K. (1), A. P. za winnych tego, że w okresie od 6 marca do 28 marca 2013r. we W. i w W., działając w krótkich odstępach czasu z góry powziętym zamiarem, oraz wspólnie i w porozumieniu z A. B., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przedkładając uprzednio w celu uzyskania kredytu poświadczający nieprawdę dokument w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu S. F. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, za pomocą wprowadzenia w błąd co do zamiaru spłaty kredytu, usiłowali wyłudzić kredyty gotówkowe znacznej wartości w łącznej kwocie nie mniejszej niż 277.633,43 zł oraz wyłudzili kredyty gotówkowe w łącznej kwocie 66.361,72 zł, w ten sposób doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem różne instytucje bankowe, a w tym:

- w okresie od 26 do 28 marca 2013r. we W. usiłowali doprowadzić (...) Bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50.000 zł, w ten sposób, że działając wspólnie i w porozumieniu z A. B., w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu w w.w. kwocie, przedłożyli jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K., wprowadzając w błąd o zamiarze spłaty kredytu, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na postawę pracowników banku, czym działali na szkodę (...) Bank (...) SA,

- w dniu 8 marca 2013r. we W. doprowadzili (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 36.361,72 zł, w ten sposób, że działając wspólnie i w porozumieniu z A. B., w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu nr (...) w w.w. kwocie, przedłożyli jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K., wprowadzając w błąd o zamiarze spłaty kredytu, czym działali na szkodę (...) Bank SA,

- w okresie od 6 do 7 marca 2013r. we W. doprowadzili Bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 30.000 zł, w ten sposób, że działając wspólnie i w porozumieniu z A. B., w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu nr (...) w w.w. kwocie, przedłożyli jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K., wprowadzając w błąd o zamiarze spłaty kredytu, czym działali na szkodę Banku (...) SA,

- w dniu 6 marca 2013r. w W. usiłowali doprowadzić (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 150.000 zł, w ten sposób, że działając wspólnie i w porozumieniu z A. B., w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu nr (...) w w.w. kwocie, przedłożyli jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K., wprowadzając w błąd o zamiarze spłaty kredytu, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na postawę pracowników banku, czym działali na szkodę (...) Bank SA,

- w dniu 21 marca 2013r. we W. usiłowali doprowadzić (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 57.683,43 zł, w ten sposób, że działając wspólnie i w porozumieniu z A. B., w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu nr (...)\ (...) w w.w. kwocie, przedłożyli jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K., wprowadzając w błąd o zamiarze spłaty kredytu, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na postawę pracowników banku, czym działali na szkodę (...) Bank SA,

- w dniu 11 marca 2013r. we W. usiłowali doprowadzić (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 19.950 zł, w ten sposób, że działając wspólnie i w porozumieniu z A. B., w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu w w.w. kwocie, przedłożyli jako autentyczne poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K., wprowadzając w błąd o zamiarze spłaty kredytu, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na postawę pracowników banku, czym działali na szkodę (...) Bank SA, tj. czynu z art. 286§1 k.k. i art. 297§1k.k. oraz art. 13§1 kk w zw. z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 kk i art. 297§1k.k. w zw. z art.11§2k.k. w zw. z art. 12 kk i za to na podstawie art. 286§1 kk i art. 294§1 kk w zw. z art. 11§3 kk wymierzył im kary:

⚫: S. F. (1) 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33§2 kk grzywnę w liczbie 100 (stu) stawek dziennych po 10 zł (dziesięć) każda;
⚫: R. O. (1) 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33§2 kk grzywnę w liczbie 100 (stu) stawek dziennych po 25zł (dwadzieścia pięć) każda;
⚫: R. K. (1) 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;
⚫: A. P. 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33§2 kk grzywnę w liczbie 100 (stu) stawek dziennych po 10zł (dziesięć zł) każda;

Uznał oskarżonego A. B. za winnego tego, że w okresie od 6 marca do 28 marca 2013r. we W. i w W., działając w krótkich odstępach czasu z góry powziętym zamiarem, oraz wspólnie i w porozumieniu z S. F. (1), R. O. (1), R. K. (1), A. P., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przedkładając uprzednio w celu uzyskania kredytu wystawiony przez siebie poświadczający nieprawdę dokument w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu S. F. (1), za pomocą wprowadzenia w błąd co do zamiaru spłaty kredytu, usiłowali wyłudzić kredyty gotówkowe znacznej wartości w łącznej kwocie nie mniejszej niż 277.633,43 zł oraz wyłudzili kredyty gotówkowe w łącznej kwocie 66.361,72 zł, w ten sposób doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem różne instytucje bankowe, a w tym:

- w okresie od 26 do 28 marca 2013r. we W., działając wspólnie i w porozumieniu z S. F. (1), R. O. (1), R. K. (1), A. P., usiłowali doprowadzić (...) Bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50.000 zł, w ten sposób, że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu w w.w. kwocie, przedłożyli jako autentyczne wystawione przez oskarżonego A. B. poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K., wprowadzając w błąd o zamiarze spłaty kredytu, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na postawę pracowników banku, czym działali na szkodę (...) Bank (...) SA,

- w dniu 8 marca 2013r. we W., wspólnie i w porozumieniu z S. F. (1), R. O. (1), R. K. (1), A. P., doprowadzili (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 36.361,72 zł, w ten sposób, że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu nr (...) w w.w. kwocie, przedłożyli jako autentyczne wystawione przez oskarżonego A. B. poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K., wprowadzając w błąd o zamiarze spłaty kredytu, czym działali na szkodę (...) Bank SA,

- w okresie od 6 do 7 marca 2013r. we W., wspólnie i w porozumieniu z S. F. (1), R. O. (1), R. K. (1), A. P., doprowadzili Bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 30.000 zł, w ten sposób, że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu nr (...) w w.w. kwocie, przedłożyli jako autentyczne wystawione przez oskarżonego A. B. poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K., wprowadzając w błąd o zamiarze spłaty kredytu, czym działali na szkodę Banku (...) SA,

- w dniu 6 marca 2013r. w W., wspólnie i w porozumieniu z S. F. (1), R. O. (1), R. K. (1), A. P., usiłowali doprowadzić (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 150.000 zł, w ten sposób, że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu nr (...) w w.w. kwocie, przedłożyli jako autentyczne wystawione przez oskarżonego A. B. poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K., wprowadzając w błąd o zamiarze spłaty kredytu, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na postawę pracowników banku, czym działali na szkodę (...) Bank SA,

- w dniu 21 marca 2013r. we W., wspólnie i w porozumieniu z S. F. (1), R. O. (1), R. K. (1), A. P., usiłowali doprowadzić (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 57.683,43 zł, w ten sposób, że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu nr (...)\ (...) w w.w. kwocie, przedłożyli jako autentyczne wystawione przez oskarżonego A. B. poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K., wprowadzając w błąd o zamiarze spłaty kredytu, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na postawę pracowników banku, czym działali na szkodę (...) Bank SA,

- w dniu 11 marca 2013r. we W., wspólnie i w porozumieniu z S. F. (1), R. O. (1), R. K. (1), A. P., usiłowali doprowadzić (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 19.950 zł, w ten sposób, że w trakcie składania wniosku o udzielenie kredytu w w.w. kwocie, przedłożyli jako autentyczne wystawione przez oskarżonego A. B. poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K., wprowadzając w błąd o zamiarze spłaty kredytu, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na postawę pracowników banku, czym działali na szkodę (...) Bank SA, tj. czynu z art. 286§1 k.k. i art. 297§1k.k. oraz art. 13§1 kk w zw. z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 kk i art. 297§1k.k. w zw. z art.11§2k.k. w zw. z art. 12 kk i za to na podstawie art. 286§1 kk i art. 294§1 kk w zw. z art. 11§3 kk wymierzył mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

Na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesił wykonanie wymierzonych oskarżonym kar pozbawienia wolności na okres próby po 4 (cztery) lat;.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczył oskarżonym okres zatrzymania na poczet orzeczonych kar:

⚫: grzywny - S. F. (1), R. O. (1), w dniach 28 i 29 marca 2013r., przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności za równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny,
⚫: pozbawienia wolności, w przypadku zarządzenia jej wykonania – A. B. w dniach 28i 29 marca 2013 r.
⚫: grzywny - A. P. w dniach 29 i 30 marca 2013r., przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności za równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny,
⚫: pozbawienia wolności, w przypadku zarządzenia jej wykonania – R. K. (1) w dniach 29 i 30 marca 2013r.;

Na podstawie art. 72§2 kk zobowiązał oskarżonych S. F. (1), R. O. (1), A. B., R. K. (1) i A. P. do solidarnego naprawienia szkody w terminie 1 roku od uprawomocnienia się wyroku poprzez wpłatę na rzecz:

⚫: (...) Bank S.A. kwoty 36.361,72zł,
⚫: Bank (...) S.A. w W. kwoty 30.000zł;

Na podstawie art. 44§1 kk orzekł przepadek przez pozostawienie w aktach sprawy dowodów ujętych w wykazie na k. 711-720 pod poz. 28, 50, 53, 74, 96, 98 ;

Na podstawie art. 230§2 kpk zwrócił dowody rzeczowe:

⚫: oskarżonemu S. F. (1) ujęte w wykazie na k. 711 pod poz. 1-2,
⚫: oskarżonemu R. O. (1) ujęte w wykazie na k. 711-720 pod poz. 3-27, 29-49, 50-52, 54-68,
⚫: oskarżonemu A. B. ujęte w wykazie na k. 717 pod poz. 70,
⚫: oskarżonej A. P. ujęte w wykazie na k. 718 pod poz. 71-73, 76-77,
⚫: oskarżonemu R. K. (1) ujęte w wykazie na k. 718-719 pod poz. 80-93,
⚫: (...) Bank SA ujęte w wykazie na k. 719-720 pod poz. 94-95,
⚫: Bankowi (...) SA ujęte w wykazie na k. 720 pod poz. 97, 99-100,
⚫: (...) Bankowi SA ujęty w wykazie na k. 720 pod poz. 101,
⚫: (...) Bank SA ujęty w wykazie na k. 720 pod poz. 102;

Zwolnił oskarżonych od ponoszenia kosztów postępowania, w tym i opłaty w sprawie.

Powyższy wyrok zaskarżyli w całości imieniem oskarżonych R. O. (1) i A. P. ich obrońcy.

Obrończyni oskarżonego R. O. (1) zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła:

1) na podstawie art. 438 pkt 2 k.p.k. obrazę przepisów postępowania mającą istotny wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, a to art. 7 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. i art. 410 k.p.k., polegającą na przekroczeniu granic swobodnej oceny dowodów i dokonaniu jej w sposób dowolny poprzez przyjęcie – wbrew zasadzie obiektywizmu – za wiarygodne w części obciążającej oskarżonego R. O. (1), wyjaśnień oskarżonej A. P. i oskarżonego S. F. (1), a odmowie nadania waloru wiarygodności w pełnym zakresie wyjaśnieniom oskarżonego R. O. (1), pomimo że są one spójne i stanowcze, a ponadto za koniecznością uznania ich wiarygodności przemawiają zasady prawidłowego rozumowania i zasady doświadczenia życiowego.

2) na podstawie art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający istotny wpływ na treść wydanego rozstrzygnięcia polegający na błędnym przyjęciu, że:

- oskarżony R. O. (1), zaproponował że pomoże uzyskać kredyt na osobę fizyczną w związku ze złą sytuacją finansową (...) sp. z o.o., w związku z czym oskarżona A. P. od oskarżonego R. K. (1) lub oskarżonego A. B. otrzymała polecenie, że ma w współpracować z oskarżonym R. O. (1) i wypisać wszelkie potrzebne mu dokumenty, a następnie oskarżona A. P. dostała od oskarżonego R. O. (1) polecenie wypisania zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach na nazwisko S. F. (1), co uczyniła na podstawie informacji spisanej na kartce, gdzie było wskazane stanowisko i wysokość zarobków;

- oskarżony R. O. (1) wiedział, że informacje wskazane w zaświadczeniu o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) są nieprawdziwe;

- oskarżeni usiłowali wyłudzić kredyty gotówkowe w kwocie nie mniejszej niż 277.633,43 zł oraz wyłudzili w łącznej kwocie 66.361,72 zł;

- oskarżony R. O. (1) dokonywał czynności w związku z wnioskiem S. F. (1) dotyczącym umowy pożyczki gotówkowej nr (...) z dnia 6 marca 2013 r. w (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. oraz w (...) Bank S.A. we W.,

co w konsekwencji doprowadziło do ustalenia, że w przedmiotowej sprawie zostały zrealizowane przesłanki przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i 297 § 1 k.k., podczas gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie daje podstaw do takiego ustalenia.

Podnosząc powyższe zarzuty wniosła o:

1. zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez uniewinnienie oskarżonego R. O. (1) od popełnienia przypisanych mu czynów;

ewentualnie:

2. uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Obrońca oskarżonej A. P. na podstawie art. 438 pkt 3 k.p.k. zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił błędy w ustaleniach faktycznych, które miały istotny wpływ na treść wyroku, a polegający na przyjęciu, że A. P.:

1. zatrudniona była w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. (później w W., a obecnie w K., KRS NR (...)) na stanowisku głównej księgowej, podczas gdy wymieniona nigdy nie była zatrudniona w przedmiotowej spółce, a zatrudniona byłą w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. (później w K., KRS Nr (...)).

2. wypisała zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1) rzekomo wiedząc, że wymieniony nie był pracownikiem (...) Sp. z o.o., w sytuacji gdy A. P. sporządziła jedynie projekt dokumentu, którego nie opatrywała pieczęciami ani nie podpisywała, a którego treści nie mogła zweryfikować ponieważ nie była osobą zatrudnioną przez (...) SP. z o.o. z siedzibą w K..

3. funkcjonowała w porozumieniu z S. F. (1), R. O. (1), R. K. (1) i A. B., którego z góry powziętym celem miało być wspólne doprowadzenie instytucji bankowych wymienionych w zaskarżonym orzeczeniu do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, podczas gdy brak jest ku temu jakichkolwiek podstaw faktycznych.

4. w rozmowie telefonicznej z pracownikami banku potwierdzała okoliczności zatrudnienia S. F. (1), w sytuacji gdy oskarżona nie była główną księgową (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. (KRS (...)) i nie mogła potwierdzać tych okoliczności, a nadto brak jest dowodów na to, aby zeznania świadków, na które powołuje się Sąd I instancji odnosiły się do A. P..

Biorąc pod uwagę powyższe zrzuty na podstawie art. 437 § 1 i 2 k.p.k. wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia i uniewinnienie oskarżonej od popełnienia zarzucanego jej czynu; ewentualnie uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Zarzuty i wnioski zawarte w obu apelacjach okazały się bezzasadne.

Teza zawarta w apelacji obrończyni oskarżonego R. O. (1) o przekroczeniu przez Sąd orzekający granic swobodnej oceny dowodów i dokonaniu jej wbrew zasadzie obiektywizmu – z tego powodu, że Sąd odmówił waloru wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego – jest błędna. Zarzut naruszenia zasady obiektywizmu (art. 4 k.p.k.) byłby zasadny wtedy, gdyby Sąd I instancji nie rozważał i nie oceniał wszystkich dowodów, które zostały ujawnione w toku rozprawy głównej, stosownie do wymogu zawartego w art. 410 k.p.k., a rozważył wyłącznie dowody świadczące na niekorzyść oskarżonego. W sytuacji, gdy Sąd dokonał wnikliwej analizy wszystkich ujawnionych w sprawie dowodów wskazując, którym z nich dał wiarę, a którym i dlaczego odmówił przymiotu wiarygodności, a przedstawiona argumentacja wyrażona została w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, to nie ma podstaw do uznania, że doszło do naruszenia art. 4 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k.

W przedmiotowej sprawie odmowa uznania za wiarygodne wyjaśnień oskarżonego R. O. (1) wynikała z treści innych dowodów, które ocenione z zastosowaniem zasad logiki i reguł doświadczenia życiowego, w sposób nie budzący wątpliwości, przesądziły o sprawstwie i winie oskarżonego w zakresie przypisanych mu w pkt I wyroku zachowań ujętych w ramy czynu ciągłego.

Konsekwencją dokonania oceny dowodów zgodnej z wymogami określonymi w art. 7 k.p.k., było poczynienie przez Sąd prawidłowych ustaleń faktycznych. Oczywiście, że dowodami, które miały w sprawie bardzo istotne znaczenie były wyjaśnienia współoskarżonych S. F. (1) i A. P.. Tyle tylko, że nie były to dowody jedyne i dały się weryfikować innymi dowodami osobowymi i dowodami z dokumentów. Jeżeli przestępczy proceder udawania się do różnych banków po udzielenie kredytów S. F. (1) rozpoczął się od 6 marca 2013 roku, to jasne jest, że przygotowanie się do tych działań, a w szczególności wytworzenie stosownych dokumentów miało nastąpić przed tą datą. Logicznym jest, że była już o tym mowa w lutym 2013 r. Nie jest najważniejsze kiedy oskarżony R. O. (1) poznał S. F. (1) (formalnego kredytobiorcę), ważne jest to, że co najmniej do pięciu z sześciu banków opisanych w wyroku, udawał się z nim osobiście w celu zawarcia kolejnej umowy kredytowej. Tak to wynika z wyjaśnień oskarżonego S. F. (1) (k. 218-219).

Nie ma wątpliwości, że oskarżony R. O. (1) doskonale wiedział o wystawieniu na nazwisko S. F. (1) nieprawdziwego zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu, bo był autorem jego treści. Bezsporne jest, że oskarżona A. P. dostała od oskarżonego R. O. (1) polecenie wypisania tego zaświadczenia na podstawie informacji spisanej na kartce, gdzie było wskazane stanowisko i wysokość zarobków. Ta czynność była poprzedzona rozmowami w Spółce (...) z oskarżonym R. K., A. B. i A. P. o trudnej sytuacji finansowej Spółki. Oskarżony R. O. (1) zaproponował, że pomoże uzyskać kredyt, ale na osobę fizyczną, bo ma znajomości w bankach. Logiczne jest, że gdyby oskarżony działał li tylko z chęci dopomożenia spółce, to nie musiałby wskazywać księgowej na jaką wysokość wynagrodzenia pracownika ma opiewać zaświadczenie o zarobkach. Oskarżony R. O. (1) nie tylko wiedział o tym, że zaświadczenie będzie sfałszowane, ale sam miał udział w ukształtowaniu jego treści. Jak wynika z wyjaśnień oskarżonego S. F. oskarżony R. O. (1) dysponował wszystkimi jego dokumentami wymaganymi do zawarcia umów kredytowych. W apelacji kwestionuje się ustalenia o fizycznej obecności oskarżonego R. O. (1) przy zawieraniu umów kredytowych przez oskarżonego S. F. (1) z (...) Bankiem S.A. (...) Bankiem S.A.

Jeżeli chodzi o ten ostatni bank, to nie ma wątpliwości, że oskarżony towarzyszył oskarżonemu S. F. w tym przedsięwzięciu. Niezależnie od tego, że S. F. wyjaśnił, że cyt.: „ w bankach zawsze chodziłem z O.” (k.219), to okoliczność ta pośrednio wynika z zeznań pracownicy tego banku (...) (k.1709). Świadek zeznała na rozprawie, że S. F. (1) był z innym mężczyzną, który za niego prowadził rozmowę. Jednocześnie świadek stwierdziła, że tego mężczyzny nie ma na sali. Jak wynika z protokołu rozprawy, w tym dniu byli obecni wszyscy oskarżeni oprócz R. O. (1). Pozwala to, w tym przypadku na wnioskowanie o prawdziwości twierdzenia S. F., że do banków zawsze chodził z R. O. (1). Mogą natomiast, w przeciwieństwie do ustaleń Sądu – pewne wątpliwości budzić okoliczności zawarcia umowy kredytowej z (...) Bankiem S.A., ponieważ oskarżony S. F. (1) opisując pobyt pracownika tego banku w firmie (...) sugeruje, że podpisanie wniosku miało miejsce w siedzibie firmy. O ile tak rozumieć wypowiedz oskarżonego, to był wtedy obecny jedynie oskarżony R. K. (1) (k.219). Nie zmienia to postaci rzeczy, że jest to jedno z kilku zachowań przestępczych wszystkich oskarżonych działających wspólnie i w porozumieniu, kiedy każdy z nich spełniał istotną rolę w całym przestępczym procederze. Również i tego dnia do wniosku kredytowego należało dołączyć zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości zarobków kredytobiorcy (tj. oskarżonego S. F.), a to było sfałszowane z woli wszystkich oskarżonych, w tym przy znaczącym udziale oskarżonego R. O. (1). W konsekwencji nawet gdyby oskarżony R. O. (1) nie był fizycznie obecny przy zawieraniu tej transakcji (nie była też obecna oskarżona A. P. czy A. B.), to skoro wszyscy oskarżeni działali w ramach współsprawstwa, z wolą osiągnięcia celu w postaci doprowadzenia banku do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, to czynności wykonawcze podjęte przez jednego z nich są wyrazem przestępczego współdziałania, i obarczają każdego ze współsprawców. Oznacza to, że nawet brak fizycznego uczestnictwa R. O. (1) w zawieraniu przez oskarżonego S. F. umowy kredytowej z (...) Bankiem S.A., nie eliminuje go z kręgu współsprawców za zachowania wszystkich oskarżonych, wobec ich działania ze z góry podjętym zamiarem, po uprzednim porozumieniu.

Sąd Apelacyjny w pełni zaaprobował ustalenia Sądu meriti i przyjętą konstrukcję współsprawstwa. Szerokie wywody na ten temat z powołaniem się na judykaturę zawarte w uzasadnieniu, czynią zbędnym ponowne dokonywanie wykładni pojęcia współsprawstwa.

Reasumując, prawidłowe są ustalenia Sądu Okręgowego dotyczące tego, że oskarżony R. O. (1):

- zaproponował pomoc w uzyskaniu kredytu na osobę fizyczną w związku z trudną sytuacją finansową (...) Sp. z o.o. (potwierdzają to inni współoskarżeni);

- wydał A. P. polecenie wypisania zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach S. F. (1), gdzie na kartce było wskazane stanowisko i wysokość zarobków (wyjaśnienia oskarżonej A. P.);

- wiedział, że w zaświadczeniu wskazano nieprawdziwe informacje (bo sam je podał);

- uczestniczył faktycznie w czynnościach związanych z uzyskaniem kredytu w (...) Bank S.A. we W. (wyjaśnienia oskarżonego S. F. i pośrednio zeznania świadka M. J. (k. 1709);

- uczestniczył w czynnościach związanych z uzyskaniem kredytu w (...) Bank S.A., (jakkolwiek wbrew stanowisku Sądu orzekającego istnieją wątpliwości co do obecności oskarżonego w sporządzaniu umowy kredytowej i miejsca jej podpisania, ale poprzez wykonywanie innych czynności w ramach przestępczego współdziałania, ta okoliczność nie ma znaczenia dla przypisania odpowiedzialności karnej oskarżonemu jako, że wziął udział w stworzeniu fałszywego zaświadczenia o zatrudnieniu i wysokości zarobków oskarżonego S. F.. O jego aktywnych innych działaniach świadczy treść ujawnionych zapisków, oraz spotkanie z pracownikiem (...) Banku S.A. w kawiarni).

Ostatecznie prawidłowe jest ustalenie, że oskarżony R. O. (1) wspólnie i w porozumieniu z pozostałymi oskarżonymi usiłował wyłudzić kredyty gotówkowe w kwocie nie mniejszej niż 277.633,43 zł, oraz wyłudził kredyty gotówkowe w kwocie 66.361,72 zł.

Wbrew wątpliwościom wskazywanym w apelacji, rzeczywiście ziściła się przesłanka zamiaru bezpośredniego, wymagana dla bytu przestępstwa oszustwa z art. 286 § 1 k.k. Kredytu banki udzielały osobie fizycznej, tj. oskarżonemu S. F. (1). Formalnie to on był zobligowany do zwrotu uzyskanych pieniędzy. Oskarżony tego nigdy nie mógłby uczynić, gdyż jego sytuacja materialna była bardzo zła. Był osoba bezrobotną, obarczoną rodziną. Spółka (...) jakkolwiek nie była formalnie legitymowana do zwrotu kredytów, to takiego zamiaru nawet nie miała. Jak wynika z danych zawartych w aktach sprawy, spłaty kredytów nie dokonano. Znamienne są zeznania jednej z pracownic banku, że ani kredytobiorca, ani osoba mu towarzysząca, nie były w ogóle zainteresowane ratami kredytu, ani wysokością odsetek.

W sprawie nie ma żadnych dowodów, ani oznak, że Spółka (...) kiedykolwiek miała zamiar spłacić zaciągnięte na nazwisko oskarżonego S. F. (1) zobowiązania. Zapewnienie R. K. (1), że spółka będzie spłacać kredyt, było skierowane do S. F. (1) tylko po to, by zechciał zgodzić się na firmowanie kredytów swoim nazwiskiem i by przystąpił do przestępczego przedsięwzięcia, za co miał otrzymać 1.000 zł. Przedłożenie w bankach sfałszowanych dokumentów jest umyślnym wprowadzeniem w błąd kontrahenta w celu doprowadzenia go do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Poza sporem jest, że wprowadzenie w błąd, to takie zachowanie, które wytwarza w świadomości innej osoby mylne wrażenie o rzeczywistości . In concreto zaciągnięcie kredytów (czy też usiłowanie) stanowiło umyślne (w zamiarze bezpośrednim) doprowadzenie banków do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Oczywiste jest, że bank kierując się zasadami racjonalnego gospodarowania nigdy nie przyznałby kredytu w sytuacji przedstawienia przez oskarżonego S. F. prawdziwych informacji o jego statusie bezrobotnego i rzeczywistych dochodach, uzyskiwanych z pracy „na czarno”. Nie ma wątpliwości, że żaden z oskarżonych, ani indywidualnie, ani w imieniu Spółki (...) nie miał zamiaru zwrócić pieniędzy uzyskanych w trybie kredytu.

Sąd Apelacyjny w pełni podzielił ocenę prawną zachowania oskarżonych, w tym oskarżonego R. O. (1). Sąd Okręgowy bardzo szczegółowo uzasadnił kwalifikację prawną przyjętą w wyroku. Zbędne jest podejmowanie ponownych wywodów na temat znamion oszustwa z art. 186 § 1 k.k., albowiem zostały należycie omówione w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku.

W kontekście apelacji oskarżonego R. O. stwierdzić należy, że wszystkie ustalenia o podmiotowej stronie czynu tj. działania umyślnego z zamiarem bezpośrednim obejmują też znamiona typu czynu z art. 297 § 1 k.k. Jak już była mowa wyżej zaświadczenie o zatrudnieniu wydane zostało umyślnie i nie tylko za wiedzą oskarżonego, ale to on wskazał jaką treść ma zawierać. W tym sensie było jego udziałem. Powołanie w kumulatywnej kwalifikacji art. 297 § 1 k.k. było zasadne i celowe, albowiem zachowania określone w tym przepisie precyzowały sposób wprowadzenia w błąd pokrzywdzonych banków, tj. dopełniały opis przestępstwa oszustwa z art. 286 § 1 k.k.

Przepis art. 297 § 1 k.k. nie jest przepisem szczególnym wobec art. 286 § 1 k.k. (por. wyrok SA we Wrocławiu z 23 maja 2013 r., II AKa 63/13, Lex nr 1356738). W sytuacji gdy sprawca doprowadza (lub usiłuje doprowadzić) bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem wprowadzając go w błąd poprzez posłużenie się fałszywym dokumentem co do swojej sytuacji majątkowej, to kwalifikacja kumulatywna z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 w zw. z art. 11 §2 k.k. jest zasadna i pożądana.

Odnośnie do zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych, podniesionego w apelacji obrońcy oskarżonej A. P., stwierdzić należy w pierwszej kolejności, że zostały one w głównej mierze dokonane w oparciu o wyjaśnienia samej oskarżonej.

Jak podała oskarżona, cyt.: „ w firmie (...) pracuję od samego początku powstania spółki, tj. od 2008 roku niezmiennie na stanowisku głównej księgowej. Do moich obowiązków należy m.in. wystawianie różnych pracowniczych zaświadczeń. Moim szefem czyli Prezesem spółki jest A. B., natomiast właścicielem spółki jest W. K., której pełnomocnikiem jest R. K. (1)” (k.315).

Z załączonych do apelacji dokumentów wynika, że istnieją dwie spółki (...). Według zapisów zawartych w Krajowym Rejestrze Sądowym przedmiot działalności obu spółek jest podobny, a w składzie osobowym obu spółek przewija się małżeństwo W. i R. K. (1). Bez względu na siedziby spółek i wzajemne przenikanie się spraw i osób (K., K.), nie ulega wątpliwości, że oskarżona pracowała w K. i tam realizowała obowiązki głównej księgowej. Z wyjaśnień oskarżonej można wnosić, że wykonywała faktyczne obowiązki księgowej w spółce (...), w której prezesem był oskarżony A. B. i spełniała polecenia jego i R. K. (1). Na mocy ich decyzji również wykonywała polecenia oskarżonego R. O. (1).

Jeżeli oskarżona nie miałaby żadnej legitymacji do działania w (...) Spółki (...) w K. i wglądu do dokumentów spółki, to nikt nie prosiłby ją o sporządzenie zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu S. F. (1). To z oskarżoną rozmawiali oskarżeni R. K. (1) i A. B. o trudnej sytuacji tej spółki. W jej obecności mówili o sposobie uzdrowienia sytuacji, bo firma jest w tarapatach finansowych. Od K. lub B. otrzymała polecenie współpracy z oskarżonym R. O. (1). Ten zaś polecił jej wypisać zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości wynagrodzenia na nazwisko S. F. (1). Gdyby szefowie spółki nie byli uprawnieni do wydawania dyspozycji oskarżonej, to tego by nie czynili. Oskarżona wiedziała, że sposobem na poprawienie sytuacji finansowej Spółki (...) jest uzyskanie kredytu na osobę fizyczną. Wybrano oskarżonego S. F. o którym oskarżona wiedziała, że nie jest zatrudniony w Spółce. Mimo to wystawiła zaświadczenie o treści podanej jej przez R. O. (1). Oczywiście, że tego zaświadczenia nie podpisała, ale uczestniczyła w jego wytworzeniu i to w określonym celu. W tym sensie wywody obrony o stworzeniu projektu dokumentu nie mają rozstrzygającego znaczenia. W efekcie pracy oskarżonej A. P. powstał dokument – w rozumieniu art. 115 § 14 k.k. – na firmowym druku o treści przez nią wpisanej z podpisem Prezesa Zarządu. W procesie wytworzenia dokumentu udział mieli: oskarżona, R. O. (1) i A. B.. Tak wytworzony dokument posłużył oskarżonemu S. F. (1) do zawierania kolejnych umów kredytowych.

Słusznie Sąd Okręgowy uznał, w świetle zaistniałych okoliczności, że oskarżona wiedziała, iż owe zaświadczenie stanie się dokumentem wymaganym do załączenia do wniosków kredytowych. W przeciwnym razie czynności jej byłyby bezprzedmiotowe. Zaświadczenie podpisał Prezes Spółki (...) A. B., jako Prezes Zarządu. O tym, że dokument jest rzeczywiście wykorzystywany również wiedziała, nie tylko się z tym godziła, bo wypisała dane w tym celu. O poprawności wnioskowania Sądu orzekającego świadczy fakt potwierdzenia zatrudnienia S. F. (1), na zapytanie pracownika (...) Bank, który rozpoznawał wniosek kredytowy oskarżonego S. F.. Nie ma tu wiele do rzeczy okoliczność, że pracownik (...) podał nazwisko (...) (zeznania świadka P. L., k. 471). Jest możliwe przekręcenie nazwiska rozmówcy jeżeli prowadzi się rozmowę drogą telefoniczną. Nie zachodzi obawa błędu, wszak dotyczy to oskarżonej, a nie innej osoby o imieniu A., jakby to sugerowano w apelacji. Nadto Sąd Okręgowy opisał szereg czynności oskarżonej polegających na udzieleniu pomocy przy zakładaniu oskarżonemu S. F. konta w A. (...)u, na które miały wpływać kwoty z uzyskanych kredytów. Słusznie potraktowano te działania, jako istotny wkład w przestępcze porozumienie wszystkich współsprawców, a przedmiotem tego porozumienia było uzyskiwanie kredytów na nazwisko S. F. (1), przez posłużenie się sfałszowanym dokumentem. Oskarżona najlepiej wiedziała, że S. F. (1), który pracował w spółce dorywczo („na czarno”) nigdy żadnego kredytu nie spłaci. Nie było też mowy w Spółce (...), że kredyty spłacałaby Spółka.

Powoływanie się w apelacji, że oskarżona nie była pracownikiem Spółki (...), w której prezesem był oskarżony A. B., że nie miała dostępu do dokumentów, że nie miała o niczym wiedzy, jest sprzeczne z istniejącymi realiami i faktami o których wyjaśniała oskarżona A. P., bo to ona sama precyzyjnie przedstawiła sposób działania wszystkich osób kierujących spółką, określając ich i swoją rolę. Bez znaczenia dla odpowiedzialności karnej oskarżonej jest to, w której spółce była formalnie zatrudniona, a w której spełniała czynności poza umową. Istotne jest to w jakich działaniach uczestniczyła, jakie czynności wykonywała i w jakim celu. Odpowiedzialność oskarżonej nie łączy się z zatrudnieniem w danej spółce, tylko wynika z wykonywanych świadomie czynności w określonym celu.

Słusznie Sad Okręgowy usytuował oskarżoną w roli współsprawcy w popełnieniu przestępstwa oszustwa. O znamionach typu czynu z art. 286 §1 k.k. była mowa wyżej. Szczegółowo opisał je Sąd Okręgowy wykładając pojęcie „współsprawstwa”. Wszystkie te wywody, tak jak w odniesieniu do oskarżonego R. O. (1) zasługują na pełną akceptację.

Z tych przyczyn zarzuty podniesione w apelacji obrońcy oskarżonej A. P. wraz z przytoczoną argumentacją, nie zasługiwały na uwzględnienie. Zaangażowanie oskarżonej w przestępczy proceder wyłudzania kredytów jest oczywiste i nie nasuwa wątpliwości. Udział w wytworzeniu zaświadczenia o zatrudnieniu S. F. w celu późniejszego wykorzystania go w procesie przyznawania kredytu, fałszywe potwierdzenie zatrudnienia tego człowieka telefonicznie na pytanie pracownika banku, udział w zakładaniu konta S. F. (1), a nadto posiadanie w domu arkuszy in blanco z podpisem i pieczęcią Prezesa Spółki (...) A. B., to zespół tych czynności wykonawczych i okoliczności, które nie pozwalają na przypisanie oskarżonej przestępstwa pomocnictwa do oszustwa z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k., ale sytuują ją w gronie współsprawców.

Podzielając w pełni ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd Okręgowy, ocenę prawną zachowania oskarżonej, a także akceptując orzeczenie w zakresie kary, która nie nosi cech rażącej niewspółmierności, Sąd Apelacyjny utrzymał w mocy zaskarżony wyrok.

To samo odnosi się do oskarżonego R. O. (1) w zakresie orzeczenia o winie i karze, która została wymierzona zgodnie z dyrektywami sądowego wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k.

Obciążenie kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze oskarżonego R. O. (1) znajduje podstawę w przepisach art. 627 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. i art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych, tekst jedn. Dz.U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 ze zmianami.

Trudna sytuacja materialna oskarżonej A. P. uzasadniała zwolnienie jej od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze (art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. w zw. z art. 17 ustawy o opłatach w sprawach karnych).

II AKa 150/15

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE