Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 441/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 2015 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Mariola Łącka

Protokolant:

Joanna Metera

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2015 r. w Rybniku

sprawy z odwołania J. Ż. (Ż.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania J. Ż.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 19 marca 2015 r. Znak (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury poczynając od dnia(...).

2.  zasądza od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kwotę 60,00 zł (sześćdziesiąt złotych 00/100) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt IXU 441/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19.03.2015r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu J. Ż. (Ż.) prawa do emerytury na podstawie art.184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w związku z §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, ponieważ ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. nie udokumentował wymaganego 15 letniego okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, a jedynie 5 lat, 10 miesięcy i 24 dni takiej pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do emerytury wcześniejszej z tytułu pracy w warunkach szczególnych, po uprzednim zaliczeniu do okresów takiej pracy okresu zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...) od 15.01.1979r. do 30.04.1996 w charakterze operatora dźwiga.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji wskazując, iż ubezpieczony nie przedstawił żadnych dowodów na

okoliczność wykonywania pracy w szczególnych warunkach w okresach innych niż te, które zostały uwzględnione przez organ rentowy.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony J. Ż. urodził się w dniu (...)

W dniu 03.03.2015r. wystąpił z wnioskiem o przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy postanowił jak w zaskarżonej decyzji z dnia 19.03.2015r.

Organ rentowy uznał za udowodniony na dzień 01.01.1999r. staż pracy w łącznym wymiarze 25 lat, 1 miesiąca i 27 dni, w tym 5 lat, 10 miesięcy i 24 dni wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Ubezpieczony domagał się przyznania mu prawa do wcześniejszej emerytury podnosząc, iż oprócz okresów wskazanych w zaskarżonej decyzji pracował również w szczególnych warunkach w (...) Przedsiębiorstwie (...) jako operator dźwigów. Pracę w tym przedsiębiorstwie ubezpieczony podjął w dniu 15.01.1979r. początkowo na stanowisku pomocnika operatora dźwigu, potem krótko kierowcy samochodów ciężarowych o ciężarze powyżej 3,5 tony, a po otrzymaniu uprawnień operatora żurawi samojezdnych (18.12.1979r.) zaczął samodzielnie jeździć jako operator dźwiga samochodowego. Z dokumentacji akt osobowych ubezpieczonego wynika, iż z dniem 01.06.1980r. zmieniono stawkę jego zaszeregowania jako operatora żurawia. Prawo jazdy kat.C posiadał od 12.04.1977r. Jeździł jelczem o symbolu Kasto 2 na podwoziu którego był dźwig 10 tonowy o ramieniu 15 metrów. Ubezpieczony pracował w bazie sprzętowo – transportowej, która wykonywała prace związane z transportem i pracą sprzętu budowlanego na budowach. Ubezpieczony wykonywał tym dźwigiem różne prace na budowach według poleceń kierownika budowy. Przenosił różne ciężkie elementy takie jak płyty stropowe, kanalizacyjne rury stalowe, płyty betonowe, załadowywał walce i spychacze na platformy samochodowe. Pracował po 10-12 godzin dziennie. Prace na budowach były prowadzone również zimą. Warunki pracy były trudne. Kabina dźwigu nie był ogrzewana ani klimatyzowana. W razie awarii dostawał inny dźwig. Nie otrzymywał dodatków za prace w warunkach szczególnych, ponieważ dyrekcja starała się zaoszczędzić na nowy sprzęt. Ubezpieczony nie korzystał z urlopów bezpłatnych, nie miał również nieusprawiedliwionych nieobecności w pracy.

W tym okresie razem z ubezpieczonym pracowali J. N. i J. B., którzy potwierdzili rodzaj wykonywanej przez ubezpieczonego pracy oraz jej wymiar.

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt emerytalnych, akt osobowych z okresu zatrudnienia ubezpieczonego w (...) Przedsiębiorstwie (...), adnotacji w prawie jazdy, decyzji komisji egzaminacyjnej stwierdzającej przyznanie uprawnień maszynisty żurawi samojezdnych kołowych oraz samojezdnych samochodowych z dnia 18.12.1979r. nr (...), zeznań świadków J. N. i J. B. oraz zeznań ubezpieczonego (k.25-26 a.s.).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Spór w rozpoznawanej sprawie sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony spełnia warunek prawa do emerytury o jakim mowa w art. 184 pkt.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS ( t.j. Dz.U. z 2013r., Nr 153, poz.1440 ze zm ), to jest czy na dzień 01.01.1999r. posiada 15 letni okres pracy w warunkach szczególnych.

W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż ubezpieczony w okresie od dnia 01.06.1980r. do dnia 30.04.1996r. faktycznie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę w warunkach szczególnych wymienioną w Wykazie A, Dziale VIII, poz.2 oraz w Dziale V, poz.3 stanowiącym załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, to jest pracę kierowcy samochodów specjalistycznych oraz jednocześnie maszynisty ciężkich maszyn budowlanych (dźwigu).

Ustalając powyższe Sąd oparł się na dokumentacji zawartej w aktach organu rentowego, aktach osobowych, dokumentacji przedłożonej przez ubezpieczonego, zeznaniach J. N. i J. B., którzy byli współpracownikami ubezpieczonego w okresie pracy j.w. i bezpośrednimi świadkami wykonywanej przez niego pracy oraz zeznaniach ubezpieczonego. Zeznania te Sąd uznał za wiarygodne, gdyż były one rzeczowe, logiczne, przekonywujące oraz korespondujące z treścią zgromadzonej w sprawie dokumentacji. Z zeznań tych jednoznacznie wynika, że ubezpieczony jako kierowca i operator dźwigu na podwoziu samochodowym faktycznie wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracę w szczególnych warunkach.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że przy zaliczeniu spornego okresu zatrudnienia podanego na wstępie rozważań do pracy w warunkach szczególnych uznanej przez organ rentowy, ubezpieczony posiada na dzień 01.01.1999r. staż pracy w szczególnych warunkach znacznie przekraczający 15 lat.

W takiej sytuacji, gdy bezspornym jest, że ubezpieczony w dniu (...) ukończył wiek emerytalny 60 lat, na dzień 01.01.1999r. udowodnił wymagany 25 - letni okres składkowy i nieskładkowy, nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego Sąd stwierdził, iż ubezpieczony spełnia wszystkie niezbędne przesłanki prawa do dochodzonego świadczenia na podstawie z art.184 w związku z art.32 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i w związku z § 4 ust.1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze

( Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm. ) i stąd przyznał to świadczenie od dnia (...). tj. od daty złożenia wniosku. W konsekwencji takiego stanowiska, kierując się powołanymi powyżej uregulowaniami prawnymi Sąd z mocy art.477 14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak w sentencji. W pkt.2 wyroku Sąd na podstawie art.98 i 99 k.p.c. w związku z §11 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych… ( Dz.U. Nr 163, poz.1349 ze zm. ) zasądził od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kwotę 60,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia