Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 lipca 2015 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VIII Wydział Karny w Siemiatyczach w składzie:

Przewodniczący: SSR Elżbieta Smoktunowicz

Protokolant: Marta Kobus

po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2015 roku sprawy:

A. M. s. L. i Z. z domu T.

Urodzonego w dniu (...) w miejscowości S.,

oskarżonego o to, że:

W dniu 28 maja 2015 roku około godziny 22:45 w S. na ulicy (...) w ruchu drogowym prowadził samochód osobowy marki H. (...) o nr rej. (...) znajdując sie w stanie nietrzeźwości (0,91 mg/dm3 alkoholu w wydychanym powietrzu) będąc uprzednio skazany prawomocnym wyrokiem sądu za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości (sygn. akt VIII K 23/13) przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o czyn z art. 178a § 4 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

I.  Oskarżonego A. M. uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu i za to na podstawie art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 kk skazuje go na karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat.

III.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami procesu.

VIII K 191/15

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zebranego w sprawie Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 28 maja 2015 roku służbę patrolową na terenie miasta i gminy S. pełnili funkcjonariusze policji : sierż. T. K. i st. asp. J. T.. Około godziny 22.45 funkcjonariusze policji podczas patrolu ulicy (...) zauważyli poruszający się tą ulicą samochód osobowy marki H. (...) o nr rej. (...). Funkcjonariusze policji przypuszczając, że kierowca tego pojazdu może być pod działaniem alkoholu postanowili zatrzymać ten pojazd do kontroli. Po wylegitymowaniu okazało się, że kierowcą tego samochodu jest A. M.. W pojeździe tym jechali też pasażerowie: E. T., W. J., M. J. i J. S..

Kierowca A. M. został poddany badaniu urządzeniem (...) stwierdzającym zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Wynik badania z godziny 23.11 wyniósł 0,91 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Powyższych ustaleń faktycznych dokonano w oparciu o notatkę urzędową (k.1), protokół badania stanu trzeźwości (k.2) oraz w oparciu o pozostały materiał dowodowy zebrany w sprawie.

Oskarżony A. M. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że 40 minut przed kontrolą drogową wypił 4 lub 5 półlitrowych piw.

Sąd zważył co następuje:

Bezsporne jest w sprawie, że oskarżony kierując samochodem znajdował się w stanie nietrzeźwości. Okoliczność powyższa znajduje potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego oraz w treści badania stanu trzeźwości oskarżonego. Otóż przeprowadzone badanie urządzeniem kontrolno - pomiarowym do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu wykazało 0,91 mg/dm3 alkoholu w wydychanym powietrzu.

Mając powyższe okoliczności na uwadze zdaniem Sądu wina oskarżonego nie budzi żadnych wątpliwości. Oskarżony swoim działaniem wyczerpał dyspozycję art. 178 a § 4 kk. Oskarżony bowiem został już prawomocnie skazany za kierowanie pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości wyrokiem Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Zamiejscowego VIII Wydziału Karnego z siedzibą w S. z dnia 18 lutego 2013 roku, sygn. akt (...).

Wskazać ponadto należy, że oskarżony działał w warunkach powrotu do przestępstwa o jakim mowa w art. 64 § 1 kk. Zgodnie z powołanym przepisem, Sąd przyjmuje taką kwalifikację czynu, jeżeli sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary, umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany.

Oskarżony został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Zamiejscowego VIII Wydziału Karnego z siedzibą w S. z dnia 18 lutego 2013 roku, sygn. akt (...) za przestępstwo z art. 178a § 4 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności. Powyższą karę pobawienia wolności oskarżony odbywał w okresie od 2 kwietnia 2013 roku do 2 lutego 2014 roku roku. Oskarżony popełnił więc ponownie tożsame przestępstwo, za które był już skazany. Mając na względzie powyższy okres odbywania przez oskarżonego kary pozbawienia wolności, należy uznać, że warunek odbycia przez oskarżonego co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności został spełniony. Wskazać także należy, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu przestępstwa w ciągu 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art.53 § 1 i 2 kk oraz w art. 54 § 1 kk. Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności łagodzące jak i obciążające oskarżonego, podkreślić należy, iż prowadzenie samochodu w stanie nietrzeźwym stanowi naruszenie jednej z najbardziej podstawowych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Jako okoliczności łagodzące Sąd przyjął fakt przyznania się oskarżonego do popełnienia zarzucanego mu czynu i nieutrudnianie postępowania karnego.

Sąd dopatrzył się szeregu okoliczności obciążających oskarżonego, przede wszystkim faktu wielokrotnej karalności oskarżonego, szczególnie, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu w warunkach recydywy. Przestępcza przeszłość oskarżonego świadczy o braku w jego postawie poszanowania dla porządku prawnego. Oskarżony nie zrozumiał naganności swojego postępowania, nie widać u niego poprawy i krytycznego stosunku do popełnionych czynów.

W ocenie Sądu dla osiągnięcia celów kary wobec oskarżonego nie jest wskazane zastosowanie instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary, albowiem wobec oskarżonego nie można przyjąć pozytywnej prognozy, że nie dopuści się on ponownie popełnienia przestępstwa. Wobec tego Sąd wymierzył oskarżonemu karę 5 miesięcy pozbawienia wolności.

Mając na uwadze całość okoliczności wpływających na wymiar kary Sąd uznał, że kara 5 miesięcy pozbawienia wolności, a więc w dolnych granicach ustawowego zagrożenia przy uwzględnieniu, że oskarżony działał w warunkach recydywy jest adekwatna do stopnia zawinienia i będzie w wystarczającym stopniu dolegliwa, a jednocześnie taki wymiar kary jest niezbędny dla osiągnięcia jej celów przede wszystkim celu wychowawczego i zapobiegawczego. W przekonaniu Sądu taka kara jest w stanie zapobiec w przyszłości popełnianiu przestępstw przez oskarżonego.

Mając na uwadze wskazane powyżej okoliczności łagodzące i obciążające oskarżonego Sąd na podstawie art. 42 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, uznając, że tak orzeczony okres zakazu jest dostatecznie dotkliwy i spełni w odpowiednim stopniu swoją rolę jaką jest ochrona uczestników ruchu drogowego przed kierowcą umyślnie naruszającym podstawowe zasady ruchu drogowego.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto w oparciu o art. 627 kpk, a o opłacie na mocy art. 3 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U z 1983 r Nr 49 poz. 223 z późń zm.).