Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód Ł. Ł. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwoty 5 579,28 zł wraz z odsetkami od dnia 12 lipca 2013 r. do dnia zapłaty.

Swoje roszczenie powód wywodził z zawartej pomiędzy stronami w dniu 7 lutego 2013 r. umowy dotyczącej świadczenia usługi rekrutacyjnej.

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 7 lutego 2013 r. pomiędzy stronami zawarto umowę dotyczącą świadczenia usługi rekrutacyjnej. Zgodnie z jej treścią powód na podstawie informacji przekazanych przez pozwanego w przedmiocie zapotrzebowania na pracowników, miał przeprowadzić postępowanie rekrutacyjne polegające na preselekcji kandydatów, a następnie przygotować ich listę. Zgodnie z § 5 strony ustaliły wynagrodzenie z tytułu wykonanej usługi na kwotę odpowiadającą wysokości 1 miesięcznej pensji brutto zatrudnionego przez pozwanego kandydata – wyselekcjonowanego uprzednio przez powoda. Kwota ta miała zostać wypłacona po podpisaniu pomiędzy pozwanym a opisanym powyżej kandydatem umowy lub listu rekomendującego w terminie 7 dni po wystawieniu faktury VAT. W myśl § 4 wynagrodzenie należało się powodowi, także wtedy, gdy pozwany nawiąże współpracę z kandydatem przestawionym przez powoda, w ciągu 12 miesięcy od dnia otrzymania jego kandydatury, przyjmując jednocześnie, iż pod terminem „zatrudnienie” strony uznają każdą formę współpracy, w tym umowę o dzieło i umowę zlecenie (umowa z dnia 7 lutego 2013 r. – k. 12 - 13).

W oparciu o powołaną powyżej umowę pracownik powoda K. P. (1) wyszukał programistę M. U. (1) i po wcześniejszym przeprowadzeniu rozmowy rekrutacyjnej został on zarekomendowany przez powoda pozwanemu, jako kandydat do zatrudnienia (zeznania świadka K. P. (1) – k. 91 – 92, korespondencja mailowa z dnia 27 lutego 2014 r. – k. 67 – 69, 73 - 75).

W dniu 15 czerwca 2013 r. pomiędzy pozwanym, a (...) s.c. M. U., M. C. zawarto umowę o wykonanie dzieła w postaci serwisu internetowego www.rynekpierwotny.com w terminie do dnia 30.06.2013 r. ustalone pomiędzy stronami wynagrodzenie wynieść miało 30,00 zł netto za 1/h (umowa z dnia 15 czerwca 2013 r. – k. 14 - 15). Powód dowiedziawszy się o tym fakcie na podstawie łączącej go pozwanym umowy z dnia 7 lutego 2013 r. wystawił w dniu 4 lipca 2013 r., fakturę VAT na kwotę 5579,28 zł brutto, z terminem płatności do dnia 11 lipca 2013 r. (faktura VAT – k. 16).

W dniach 15 - 16 lipca 2013 r. pomiędzy powodem, a G. K. prezesem zarządu pozwanej spółki doszło do wymiany korespondencji mailowej w przedmiocie zapłaty spornej faktury. Powód wyjaśnił w niej, iż pozwany nawiązał współprace z kandydatem wskazanym przez powoda, co uzasadnia wystawienie faktury VAT tytułem zapłaty za wykonaną usługę. Jednocześnie powód wskazał, że z uwagi na to, iż wynagrodzenie (...) s.c. M. U., M. C. zostało ustalone jedynie w odniesieniu do stawki godzinowej. To kwota 5579,28 zł brutto, na którą powód wystawił fakturę VAT została obliczona przyjmując, iż na przecięty miesiąc przypada 176 godzin pracy, wartość tą przemnożono przez kwotę 36,90 zł (godzinowa stawka brutto – wynikająca z umowy pomiędzy pozwanym, a (...) s.c. M. U., M. C. + podatek VAT), co daje kwotę 6494,00 zł netto, którą powiększono następnie o kwotę należnego podatku VAT do sumy 7988,11 zł i pomniejszono o rabat dla klienta, co ostatecznie dało kwotę 5579,28 zł brutto (korespondencja mailowa k. 70 - 72).

Pismem z dnia 16 lipca 2013 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty dochodzonej pozwem (wezwanie – k. 17).

W dniu 25 lipca 2013 r. (...) s.c. M. U., M. C. wystawiła na rzecz pozwanego fakturę VAT na kwotę 811,80 zł brutto (faktura VAT – k. 51).

Powołany powyżej stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wymienione dokumenty, które nie budziły wątpliwości co do ich autentyczności, a także na podstawie zeznań świadka K. P. (1), które były logiczne, spójne dlatego Sąd uznał je za wiarygodne i w całości dał im wiarę.

Sąd oddalił wniosek o przesłuchanie stron. Zgodnie z przepisem art. 299 k.p.c. jeżeli po wyczerpaniu środków dowodowych lub w ich braku pozostały niewyjaśnione fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, sąd dla wyjaśnienia tych faktów może dopuścić dowód z przesłuchania stron. Dowód ten jest dowodem posiłkowym, nie może on służyć niejako weryfikacji wiarygodności pozostałego materiału dowodowego, ani też ponownego zaprezentowania stanowiska procesowego z pism procesowych, lecz uzupełnienia materiału dowodowego, gdy istnieją niewyjaśnione okoliczności. Sąd nie dopatrzył się, zwłaszcza wobec złożonych dokumentów, iż istnieją jeszcze jakieś niewyjaśnione okoliczności faktyczne. Tym bardziej, iż wobec niestawiennictwa jednej ze stron dowód ten nie byłby dowodem pełnym.

Sąd ustalił co następuje:

Roszczenie powoda należało zasądzić co do kwoty 998,51 zł wraz z odsetkami w wysokości ustawowej od dnia 12 lipca 2013 roku do dnia zapłaty. W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu.

Roszczenie powoda znajduje podstawę w art. 750 k.c. w zw. z art. 734 § 1 i 2 k.c. W myśl pierwszego z powołanych przepisów do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Natomiast zgodnie z art. 734 § 1 i 2 k.c. przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. W braku odmiennej umowy zlecenie obejmuje umocowanie do wykonania czynności w imieniu dającego zlecenie. Przepis ten nie uchybia przepisom o formie pełnomocnictwa.

Strona pozwana podniosła, iż powód nie udowodnił swojego roszczenia, wskazując jednocześnie, iż strona przeciwna nie przedłożyła wniosków dowodowych, z których wynikałoby, iż pozwany złożył zlecenie dotyczące rekrutacji właśnie M. U. (1) i, że to właśnie za pośrednictwem powoda nawiązano współpracę pomiędzy pozwanym a (...) s.c. M. U., M. C.. Jednocześnie pozwany zarzucił, iż kwota żądana przez powoda jest zawyżona i nie znajduje oparcia w łączącej strony umowie.

W ocenie Sądu nie ma wątpliwości, iż powód zrekrutował na zlecenie pozwanego M. U. (1). Świadczą o tym przede wszystkim zeznania K. P. (1) – pracownika powoda, który zajmował się przedmiotową rekrutacją, jak również dokumenty w postaci wydruków wiadomości mailowych, z których jasno wynika, iż to powód najpierw znalazł M. U. (1), a potem skontaktował go z pozwanym. Podkreślić również należy to, iż strona pozwana nie zaprzeczyła tej okoliczności, iż to powód zrekrutował M. U. (1), a jedynie zarzuciła, iż strona powodowa tej okoliczności nie udowodniła, co nie jest ze sobą tożsame.

Natomiast okoliczność tego rodzaju, iż pomiędzy pozwanym a M. U. (1) – jako wspólnikiem spółki cywilnej, została zawarta w dniu 15 czerwca 2013 r. umowa o dzieło powoduje, iż stosownie do § 4 łączącej strony umowy pozwany winien zapłacić powodowi wynagrodzenie, określone na podstawie § 5. W tym miejscu zauważyć należy, iż postanowienie, w którym strony zawarły zasady ustalenia wysokości wynagrodzenia jest nieprecyzyjny. Postanowienie to w ust. 1 stanowi bowiem, iż „wynagrodzenie usługodawcy strony ustalają jednokrotność miesięcznej pensji brutto zatrudnionego kandydata, za każdego z kandydatów przedstawionych przez usługodawcę i zatrudnionych przez Klienta”.

Wskazać należy, iż strony nie określiły w umowie zasad na podstawie, których możliwe będzie określenie wynagrodzenia usługodawcy w sytuacji, gdy okres zatrudnienia będzie krótszy niż jeden miesiąc, (a tym samym pensja również nie będzie wypłacana za jeden pełny miesiąc) bądź wynagrodzenie to będzie wypłacane nie w odniesieniu do przepracowanego czasu lecz np. poprzez określenie z góry należnej kwoty za wykonane dzieło.

Sąd dokonując interpretacji przedmiotowego postanowienia umownego miał na względzie, zasady wykładni oświadczeń woli postulowane przez doktrynę praca cywilnego, zgodnie, z którymi nie istnieją żadne uniwersalne schematy interpretacyjne służące ustaleniu znaczenia poszczególnych składników oświadczenia woli, gdyż ten sam zwrot może mieć różne znaczenia w zależności od kontekstu. Interpretacja ta nie jest jednak poddana arbitralnej ocenie podmiotu składającego oświadczenie woli, ale uzależniona jest w danych okolicznościach od zewnętrznych zobiektywizowanych kryteriów, które tworzą zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje" [M. S. (w:) Kodeks cywilny..., red. K. P., t. I, 2005, s. 294].

Dokonując wykładni woli stron w zakresie wysokości wynagrodzenia za świadczoną przez powoda usługę, co do której spór stanowi istotę niniejszego postępowania Sąd wziął pod uwagę całokształt okoliczności sprawy uwzględniający w tym zasady współżycia społecznego i ustalone zwyczaje mające wpływ oraz towarzyszących złożeniu oświadczenia woli.

Uznać należy, iż wolą stron było ustalenie wynagrodzenia powoda na poziomie odpowiadającym 1 miesięcznej wartości pracy wykonanej przez osobę zrekrutowaną przez powoda. W sytuacji zaś, gdy praca była wykonywana przez okres krótszy niż 1 miesiąc, wynagrodzenie winno obejmować wartość pracy tej osoby za cały ten okres.

Nie do zaaprobowania natomiast jest sposób obliczania wynagrodzenia przyjęty przez powoda, który opierał się na godzinowej stawce wynikającej z umowy o dzieło oraz na hipotetycznym założeniu, iż praca na rzecz powoda świadczona była przez 176 h. Takie mechanizm nie znajduje żadnego oparcia w łączącej strony umowie. A jego przyjęcie prowadziłoby do naruszenia zasad określonych w art. 5 k.c. w zw. z art. 3531 poprzez wykorzystywanie nieprecyzyjnych postanowień umownych.

W ocenie Sądu wynagrodzenie powoda powinno obejmować kwotę 811,80 zł powiększoną, stosownie do postanowień łączącej strony umowy o wartość podatku VAT.

Mając powyższe na uwadze zasądzono na rzecz powoda na podstawie art. 750 k.c. w zw. z art. 734 § 1 i 2 k.c. kwotę 998,51 zł, w pozostałej części oddalając roszczenie, jako niezasadne.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c., zasądzając na rzecz pozwanego kwotę 736,83 zł. Pozwanego należy uznać za wygrywającego proces co do kwoty 4580,77 zł. czyli w 82,10%, a powoda w pozostałej części tj. w 17,90%. Na poniesione przez pozwanego koszty procesu składają się: koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1200 zł według stawki minimalnej na podstawie § 6 pkt 4 w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 2002 Nr 163 poz. 1348 ze zm) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 34 zł oraz koszt opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. Na koszty poniesione przez powoda składają się: koszt opłaty sądowej od pozwu – 63 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1200 zł według stawki minimalnej na podstawie § 6 pkt 4 w zw. z § 2 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. 2002 Nr 163 poz. 1349 ze zm.) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa – 17 zł.

ZARZĄDZENIE

(...)