Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 sierpnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2015 r. w Olsztynie

na rozprawie

sprawy S. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania S. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 4 grudnia 2014 r. nr (...)

o d d a l a o d w o ł a n i e

/-/ SSO L. Popiel

Sygn. akt IV U 150/15

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. decyzją z dnia 4 grudnia 2014 roku odmówił S. C. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy z uwagi na ustalenie, że częściowa niezdolność do pracy wnioskodawczyni nie powstała przed 4 lutego 2013 roku. Komisja lekarska ZUS uznała wnioskodawczynię za częściowo niezdolną do pracy od dnia 30 lipca 2014 roku, zaś w okresie ostatniego dziesięciolecia przed powstaniem niezdolności do pracy wnioskodawczyni udowodniła 4 lata, 10 miesięcy i 10 dni okresów składkowych i nieskładkowych a w okresie ostatniego dziesięciolecia przed złożeniem wniosku o rentę udowodniła 4 lata, 10 miesięcy i 3 dni okresów składkowych i nieskładkowych (znak: I/25/023049618)

Od powyższej decyzji odwołanie złożyła S. C. wnosząc o jej zmianę poprzez przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Zaskarżonej decyzji zarzuciła błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia przez organ i stwierdzenie, że częściowa niezdolność do pracy powstała z dniem 30 lipca 2014 roku. W uzasadnieniu odwołania podniosła, że organ rentowy poczynił niewłaściwe ustalenia stanu faktycznego opierając się o powierzchowne badanie lekarskie i nieprzeprowadzenie wnikliwej analizy przedłożonej przez wnioskodawczynię dokumentacji medycznej.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy powołując się na argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wniósł o jego oddalenie.

Sąd ustalił, co następuje:

Wnioskodawczyni S. C. w okresie od 17 października 1980 roku do 7 marca 1981 roku była zatrudniona w Społem (...) w K. Oddział (...), zaś w okresie od 1 czerwca 1981 roku do 8 czerwca 1990 roku w Gminnej Spółdzielni (...) w B.. W okresie tego zatrudnienia – od 4 marca 1984 roku do 3 marca 1987 roku oraz od 19 kwietnia 1988 roku do 12 grudnia 1989 roku korzystała z urlopu wychowawczego. W okresie od 9 czerwca 1990 roku do 10 października 1994 roku S. C. prowadziła działalność gospodarczą.

Następnie, w okresie od 1 sierpnia 1996 roku do 14 grudnia 1996 roku była zatrudniona w (...) s.c. w R.. W okresie od 22 lutego 1997 roku do 21 lutego 1998 roku wnioskodawczyni pobierała zasiłek dla bezrobotnych. W okresie od 1 maja 1999 roku do 30 kwietnia 2004 roku pobierała zasiłek stały dla matek wychowujących niepełnosprawne dziecko, a następnie od 1 maja 2004 roku do 1 kwietnia 2005 roku świadczenie pielęgnacyjne z tytułu opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem. W okresie od 1 maja 2006 roku do 31 sierpnia 2006 roku wnioskodawczyni była zatrudniona w Urzędzie Gminy w B., w tym czasie – od 23 do 31 sierpnia 2006 roku korzystała ze zwolnienia lekarskiego. Od 16 czerwca 2009 roku S. C. była zarejestrowana w Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna i w okresie od 2 do 23 listopada 2009 roku pobierała stypendium. Od 22 lutego 2010 roku do 17 stycznia 2013 roku pobierała świadczenie pielęgnacyjne z tytułu opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny i od 20 marca 2013 roku pobiera z tego tytułu specjalny zasiłek opiekuńczy.

(dowód: świadectwa pracy k. 25-26, k. 27-28, k. 31-32, k. 43-44 plik II akt ZUS, zaświadczenie k. 35 plik II akt ZUS, zaświadczenie k. 45 plik II akt ZUS, zaświadczenie k. 8 plik I akt ZUS)

Wnioskodawczyni w dniu 8 sierpnia 2014 roku złożyła wniosek o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

(dowód: wniosek ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy k. 1-6 plik I akt ZUS)

Na podstawie bezpośredniego badania wnioskodawczyni i dokonaniu analizy przedłożonej dokumentacji medycznej w postaci m.in. kart informacyjnych z leczenia szpitalnego w 2014 roku oraz zaświadczeń o stanie zdrowia wystawionych przez lekarzy leczących w dniu 6 sierpnia 2014 roku, Lekarz Orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 7 października 2014 roku uznał wnioskodawczynię za częściowo niezdolną do pracy do 31 października 2015 roku wskazując, że niezdolność do pracy powstała w dniu 30 lipca 2014 roku i na dzień 4 lutego 2013 nie istniała częściowa niezdolność do pracy. Lekarz orzecznik ZUS stwierdził naruszenie sprawności organizmu w zakresie psychosomatycznym, co naruszało sprawność organizmu w stopniu umiarkowanym. Powyższe powoduje długotrwałą niezdolność do wykonywania pracy zawodowej zgodnej z kwalifikacjami lub innego zatrudnienie. Stwierdzone naruszenie sprawności organizmu miało charakter przewlekły i niepewne rokowanie. W ocenie lekarza orzecznika ZUS przekwalifikowanie zawodowe nie jest celowe i wnioskodawczyni nie wymaga długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb.

(dowód: orzeczenie lekarza orzecznik ZUS z k. 19 plik I akt ZUS)

Komisja lekarska ZUS po przeprowadzeniu bezpośredniego badania wnioskodawczyni i dokonaniu analizy dokumentacji medycznej w postaci m.in. zaświadczeń o stanie zdrowia wystawionych przez lekarzy leczących w 2014 roku, wyników badań dodatkowych przeprowadzonych w 2014 roku uznała wnioskodawczynię za częściowo niezdolną do pracy od dnia 30 lipca 2014 roku, przyjmując, że częściowa niezdolność do pracy istnieje do 31 października 2015 roku i nie istniała na dzień 4 lutego 2013 roku.

(dowód: orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS k. 24 plik akt ZUS)

Na skutek odwołania, Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłego kardiologa na okoliczność ustalenia czy wnioskodawczyni jest częściowo niezdolna do pracy od 30 lipca 2014 roku, czy niezdolność ta ma charakter okresowy, od kiedy datuje się, w szczególności czy niezdolność do pracy powstała do dnia 4 lutego 2013 roku. Nadto, w razie ustalenia, że niezdolność do pracy ma charakter okresowy, jaki jest przewidywany czas jej trwania oraz jakie są przyczyny niezdolności do pracy.

Biegły kardiolog M. T. po zbadaniu wnioskodawczyni i dokonaniu analizy dokumentacji medycznej stwierdził u S. C.: chorobę niedokrwienną serca stabilna II wg CCS, nadciśnienie tętnicze i hipercholesterolemię. Zdaniem biegłego wnioskodawczyni jest częściowo niezdolna do pracy, a niezdolność ta istnieje od 30 lipca 2014 roku i ma charakter okresowy do dnia 31 października 2015 roku. W ocenie biegłego brak jest jakichkolwiek dowodów, w oparciu o które można byłoby stwierdzić, iż niezdolność do pracy jakiegokolwiek stopnia w przypadku wnioskodawczyni powstała przed 4 lutego 2013 roku. Według dokumentacji medycznej wnioskodawczyni ma rozpoznawany mostek mięśniowy nad LAD – anomalię wrodzoną, powstałą w okresie organogenezy. Zdaniem biegłego powyższe nie jest jednoznaczne ze stwierdzeniem niezdolności do pracy. Niezdolność taka miałaby miejsce gdyby mostek mięśniowy wywołał istotne niedokrwienie mięśnia sercowego., co u wnioskodawczyni nie zostało stwierdzone. S. C. oczekuje na badanie scyntygraficzne i ewentualne dalsze decyzje co do leczenia.

(dowód: opinia biegłego M. T. k. 21-22)

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie S. C. nie zasługuje na uwzględnienie.

W przepisie art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U.2015r., poz.748) określono warunki konieczne do powstania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Warunki te muszą być spełnione łącznie tj. posiadanie wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego oraz niezdolność do pracy, która powinna powstać nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania okresów wymienionych w ustawie

Niezdolną do pracy w myśl przepisu art. 12 ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Okolicznością istotną dla rozstrzygnięcia sprawy była ocena stanu zdrowia odwołującej, w szczególności czy stwierdzone schorzenia powodują niezdolność do pracy, a tym samym, czy może ona skutecznie żądać od organu rentowego renty z tego tytułu. Powyższe wymagało wiadomości specjalistycznych. W celu wyjaśnienia stanu zdrowia wnioskodawczyni i ustalenia podstawy faktycznej rozstrzygnięcia Sąd zgromadził dokumentację medyczną wnioskodawczyni i przeprowadził dowód z opinii kardiologa.

Opinia biegłego kardiologa była zgodna z opiniami lekarza orzecznika ZUS i komisji lekarskiej ZUS. Biegły kardiolog ocenił stan zdrowia wnioskodawczyni i dokonał analizy jego wpływu na zdolność do pracy S. C., która opinii tej w zasadzie nie kwestionowała. Kardiolog formułując opinię uwzględnił całokształt zgromadzonej w sprawie dokumentacji medycznej oraz stanowiska lekarza orzecznika ZUS i komisji lekarskiej ZUS, a przede wszystkim badanie podmiotowe i przedmiotowe S. C.. Biegły jednoznacznie ocenił, że stwierdzone u wnioskodawczyni zmiany chorobowe czynią ją osobą częściowo niezdolną do pracy. Niezdolność ta ma charakter okresowy i datuje się od dnia 30 lipca 2014 roku. Podstawą wydanej opinii były dowody obiektywne, dokumentacja lekarska oraz badanie wnioskodawczyni, które zostało przeprowadzone dokładnie i wszechstronnie, czego odwołująca nie kwestionowała. W ocenie Sądu opinia biegłego była logiczna, jasna, spójna i wyczerpująca. Biegły w sposób szczegółowy wyjaśnił, z jakich względów uznał wnioskodawczynię za osobę częściowo niezdolną do pracy i dlaczego uznał, że stwierdzona niezdolność do pracy nie istniała na dzień 4 lutego 2013 roku. Warto też podkreślić, że argumentacja zawarta w opinii biegłego nie była na żadnym etapie postępowania sądowego kwestionowana przez wnioskodawczynię. Wobec powyższego, Sąd opinię tę w pełni podziela.

Kolejnym warunkiem koniecznym do ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, jest posiadanie przez ubezpieczonego wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego (art. 57 ust. 1 pkt 2 ustawy). Warunek ten uważa się za spełniony jeżeli ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej 5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat i okres ten powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy (art. 58 ust. 1 pkt 5, art. 58 ust. 2 ustawy).

S. C. wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy złożyła w dniu 8 sierpnia 2014 roku (k. 1-6 plik I akt ZUS), a niezdolność do pracy, jak wynika z opinii biegłego, powstała w dniu 30 lipca 2014 roku (k. 21-22). Tak więc obecnie przedmiotem analizy uczynić należy okres 10 lat poprzedzający dzień 8 sierpnia 2014 roku oraz 30 lipca 2014 roku.

Wnioskodawczyni w okresach:

- od 30 lipca 2004 roku do 30 kwietnia 2004 roku pobierała zasiłek stały dla matek wychowujących niepełnosprawne dziecko, a następnie od 1 maja 2004 roku do 1 kwietnia 2005 roku świadczenie pielęgnacyjne z tytułu opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem; zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej, j.t. Dz.U. 2015r., poz. 163 ze zm. - za osobę, która zrezygnuje z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania bezpośredniej, osobistej opieki nad długotrwale lub ciężko chorym członkiem rodziny ośrodek pomocy społecznej opłaca składkę na ubezpieczenia emerytalne i rentowe i okres ten zaliczany jest do okresów składkowych (art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy),

- od 1 maja 2006 roku do 22 sierpnia 2006 roku była zatrudniona na podstawie umowy o pracę i z tego tytułu podlegała obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, okres ten jest zaliczany do okresów składkowych (art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy),

- od 23 do 31 sierpnia 2006 roku wnioskodawczyni pobierała wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy, okres ten zaliczany jest do okresów nieskładkowych (art. 7 pkt 1 lit. a ustawy),

- od 2 do 23 listopada 2009 roku pobierała stypendium z Urzędu Pracy i okres ten w myśl przepisu art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienie i instytucjach rynku pracy – j.t. Dz.U. 2015r., poz. 149 ze zm. zalicza się do okresów składkowych,

- od 22 lutego 2010 roku do 26 kwietnia 2011 roku, od 27 maja 2011 roku do 22 stycznia 2012 roku, od 22 marca 2012 roku do 2 lipca 2012 roku, od 20 lipca 2012 roku do 19 października 2012 roku, od 20 grudnia 2012 roku do 17 stycznia 2013 roku pobierała świadczenie pielęgnacyjne z tytułu opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny - zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej za osobę, która zrezygnuje z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania bezpośredniej, osobistej opieki m.in. nad wspólnie niezamieszkującą matką, ośrodek pomocy społecznej opłaca składkę na ubezpieczenia emerytalne i rentowe i okres ten zaliczany jest do okresów składkowych (art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy),

- od 20 marca 2013 roku do 31 lipca 2014 roku pobierała specjalny zasiłek opiekuńczy i okres ten zgodnie z ww zaliczany jest do okresów składkowych.

Tak więc w okresie ostatniego dziesięciolecia poprzedzającego powstanie niezdolności do pracy tj. od 30 lipca 2004 roku do 30 lipca 2014 roku wnioskodawczyni udowodniła 4 lata, 10 miesięcy i 10 dni okresów składkowych i nieskładkowych, a w okresie ostatniego dziesięciolecia poprzedzającego złożenie wniosku o rentę tj. od 8 sierpnia 2004 roku do 8 sierpnia 2014 roku 4 lata, 10 miesięcy i 3 dni.

S. C. nie spełnia więc warunku determinującego prawo do renty określone w przepisie art. 57 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 58 ust. 1 pkt 5, art. 58 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji zatem zaskarżoną decyzję należy uznać za prawidłową i oddalić odwołanie wnioskodawczyni. Kierując się powyższym, Sąd Okręgowy w oparciu o przepis art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., orzekł jak w wyroku.