II Cz 291/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:25-11-2015
-
Osoba publikująca:Renata Wolsztyńska
-
Korektor:Tomasz Rapacewicz
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I Co 732/14
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II Cz 291/15
POSTANOWIENIE
Dnia 24 lipca 2015 roku
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy
w następującym składzie:
Przewodniczący: SSO Ireneusz Płowaś (spr.)
SSO Piotr Starosta
SSO Tomasz Adamski
po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2015 roku w Bydgoszczy
na posiedzeniu niejawnym sprawy
z wniosku wierzyciela Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezesa Sądu Rejonowego w Ś.
przeciwko dłużnikowi M. F.
o egzekucję kosztów postępowania karnego i orzeczonej kary grywany
w przedmiocie skargi dłużnika na postanowienie komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Ś. P. P. z dnia 04.06.2014 roku w sprawie Kms 306/13
na skutek zażalenia dłużnika
od postanowienia Sądu Rejonowego w Ś.
z dnia 26.11.2014 roku, sygn. akt I Co 732/14
postanawia:
oddalić zażalenie.
Sygn. akt II Cz 291/15
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w Ś. postanowieniem z dnia 26.11.2014 roku uwzględnił częściowo skargę dłużnika i obniżył koszty postępowania egzekucyjnego ustalone postanowieniem z dnia 04.06.2014 roku przez Komornika P. P. do kwoty 280,50 zł nakazując komornikowi zwrot na rzecz dłużnika nadpłaconej kwoty 182,98 zł. W pozostałym zakresie skarga została oddalona.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że skarżący twierdził, iż nie jest dłużnikiem bowiem postępowanie zostało wydane w wyniku przestępstwa. Skarżący domagał się uchylenia postanowienia ustalającego koszty postępowania egzekucyjnego w całości. Sąd rejonowy stwierdził, iż podstawę egzekucji stanowił tytuł wykonawczy tj. wyrok Sądu Rejonowego w Iławie z dnia 21.12.2011 roku zmieniony wyrokiem Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 14.02.2013 roku, w którym wymierzono oskarżonemu grzywnę im zasądzono od niego koszty sądowe.
Sąd Rejonowy wskazał, iż organ egzekucyjny nie jest uprawniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym. Komornik ani sąd rozpoznający skargę nie mogą ponownie rozstrzygać sprawy, w której powstał tytuł wykonawczy. Żadne argumenty dłużnika, dotyczące pominiętych lub niewłaściwie jego zdaniem ocenianych dowodów nie mogły być w niniejszej sprawie rozważane.
Sąd Rejonowy jedynie skorygował wysokość kosztów uznając, iż opłata stosunkowa winna wynieść nie jak to wskazał Komornik 15% a 8% wartości egzekwowanego roszczenia zgodnie z art.49 ust. 1 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, bowiem egzekucję skierowano wyłącznie do emerytury dłużnika.
W pozostałym zakresie skargę dłużnika Sąd Rejonowy oddalił jako bezzasadną.
Zażalenie na to postanowienie wniósł dłużnik domagając się jego uchylenia.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie dłużnika należało uznać za bezzasadne.
Sąd Okręgowy podziela wszelkie ustalenia i rozważania Sądu rejonowego jako prawidłowe.
Jak wynika zarówno ze skargi jak i zażalenia dłużnik w istocie nie kwestionuje prawidłowości postępowania komornika sądowego a cały czas czyni zarzuty pod adresem sądów rozpoznających sprawę w której tytuł egzekucyjny wydano. Organ egzekucyjny nie jest uprawniony do ponownego badania sprawy, w której wydano egzekwowane orzeczenie. Tego właśnie domaga się dłużnik w niniejszej sprawie. Nie jest to dopuszczalne, albowiem jedynie w trybie przewidzianym w odpowiednich przepisach proceduralnych możliwe jest podważanie zasadności orzeczeń sądowych. Dłużnik jak wynika z treści zażalenia skorzystał z możliwości zaskarżenia wyroku w trybie instancyjnym. To, że nadal nie zgadza się z wyrokiem nie daje mu żądnych uprawnień do podnoszenia w trybie skargi na czynności komornika zarzutów natury merytorycznej będących przedmiotem rozpoznania w innym postępowaniu apelacyjnym lub zażaleniowym.
Zgodnie z art. 767 kpc skarga stanowi jedynie środek nadzoru nad czynnościami podejmowanymi przez komornika i innym celom służyć nie może. Wobec czego wszelkie twierdzenia i żądania dłużnika zmierzające do podważenia prawomocnego tytułu egzekucyjnego muszą pozostać bez rozpoznania w toku postepowania ze skargi na czynności komornika sądowego.
Dlatego też na mocy art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 1 i 2 kpc i art. 13 § 2 kpc zażalenie dłużnika jako bezzasadne należało oddalić.