Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku

VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Iwona Szczygłowska

Protokolant: st. sekr. sądowy Hanna Beyrowska

po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2014 r. w Gdańsku

sprawy J. S. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o wymiar składek na ubezpieczenie społeczne

na skutek odwołania J. S. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

z dnia 11 kwietnia 2013 r. nr 100 000/451/175- (...)

I. zmienia zaskarżoną decyzję organu rentowego z dnia 11 kwietnia 2013r. w sprawie umorzenia należności z tytułu składek w ten sposób, ze w punkcie 1 podpunkt C określa ich wysokość na Fundusz Pracy w łącznej kwocie 2794,32 zł ( dwa tysiące siedemset dziewięćdziesiąt cztery 32/100 zł) w tym z tytułu składek na wyżej wymieniony Fundusz w kwocie 1068,64 zł ( tysiąc sześćdziesiąt osiem 64/100 zł) a z tytułu odsetek na kwotę 1725,68 zł ( tysiąc siedemset dwadzieścia pięć 68/100 zł),

II. w pozostałym zakresie odwołania oddala,

III. zasądza od wnioskodawcy na rzecz pozwanego organu rentowego kwotę 3600zł ( trzy tysiące sześćset złotych )tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VIII U 1012/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11 kwietnia 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G., działając na podstawie art. 105 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 roku kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) w związku z art. 123 ustawy z 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych uznał wniosek ubezpieczonego J. S. (1) w przedmiocie umorzenia należności na podstawie przepisów ustawy z 9 listopada 2012 roku o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące działalność pozarolniczą działalność (Dz. U. z 2012 roku, poz. 1551) za bezprzedmiotowy i umorzył postępowanie w części dotyczącej składek na:

1.  ubezpieczenia społeczne za okres od stycznia 1999 roku do marca 1999 roku, styczeń 2000 roku, grudzień 2000 roku, maj 2001 roku, od stycznia 2002 roku do stycznia 2003 roku, od marca 2003 roku do lipca 2003 roku, od marca 2004 roku do lutego 2009 roku, na ubezpieczenie zdrowotne za okres od stycznia 1999 roku do czerwca 1999 roku, od grudnia 2000 roku do lutego 2001 roku, od kwietnia 2001 roku do maja 2001 roku, od lutego 2003 roku do lipca 2003 roku, od września 2003 roku do listopada 2003 roku, od marca 2004 roku do lutego 2009 roku oraz na Fundusz Pracy za okres od stycznia 1999 roku do czerwca 1999 roku, od grudnia 2000 roku do lutego 2001 roku, od kwietnia 2001 roku do maja 2001 roku, od stycznia 2003 roku do lipca 2003 roku, za wrzesień 2003 roku oraz od marca 2004 roku do lutego 2009 roku,

2.  ubezpieczenie zdrowotne za styczeń 2000 roku, za styczeń 2003 roku oraz na Fundusz Pracy za styczeń 2000 roku,

3.  ubezpieczenia społeczne za okres od kwietnia 1999 roku do grudnia 1999 roku, od lutego 2000 roku do listopada 2000 roku, za marzec 2001 roku, od czerwca 2001 roku do sierpnia 2001 roku, od października 2001 roku do grudnia 2002 roku, za luty 2003 roku, na ubezpieczenie zdrowotne z okres od lipca 1999 roku do listopada 2000 roku, za marzec 2001 roku, od czerwca 2001 roku do sierpnia 2001 roku, od października 2001 roku do grudnia 2002 roku, na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od lipca 1999 roku do listopada 2000 roku, za marzec 2001 roku, od czerwca 2001 roku do sierpnia 2001 roku, od października 2001 roku do grudnia 2002 roku – należnych za ubezpieczonych niebędących jednocześnie płatnikami składek w części finansowanej zarówno przez płatnika jak i ubezpieczonych.

Decyzją z dnia 11 kwietnia 2013 roku pozwany organ, działając na podstawie art. 1 ust. 8 ustawy z dnia 9 listopada 2012 roku o umorzeniu należności powstałych z tytuły nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność (Dz. U. z 2012 roku, poz. 1551), po rozpoznaniu wniosku ubezpieczonego J. S. (1) w sprawie umorzenia należności z tytułu składek określił, iż według stanu na dzień 24 stycznia 2013 roku umorzeniu podlegają należności z tytułu składek na:

1.  ubezpieczenie społeczne – za okres od kwietnia 1999 roku do grudnia 1999 roku, od lutego 2000 roku do listopada 2000 roku, za marzec 2001 roku, od czerwca 2001 roku do grudnia 2002 roku, za luty 2003 roku, za kwiecień 2001 roku, od sierpnia 2003 roku do lutego 2004 roku w łącznej kwocie 42.612,82 zł, w tym z tytułu składek 16.277,89 zł, i odsetek 26.334,93 zł,

2.  ubezpieczenie zdrowotne – z okres od lipca 1999 roku do grudnia 1999 roku, od lutego 2000 roku do listopada 2000 roku, za marzec 2001 roku, od czerwca 2001 roku do grudnia 2002 roku, za sierpień 2003 roku, za grudzień 2003 roku, za luty 2004 roku w łącznej kwocie 8.952,08 zł, w tym z tytułu składek 3.269,72 zł i odsetek 5.682,36 zł,

3.  Fundusz Pracy - za okres od lipca 1999 roku do grudnia 1999 roku, od lutego 2000 roku do listopada 2000 roku, za marzec 2001 roku, od czerwca 2001 roku do grudnia 2002 roku, za sierpień 2003 roku, od października 2003 roku do lutego 2004 roku w łącznej kwocie 2.840,47 zł, w tym z tytułu składek 1.089,79 zł i odsetek 1.750,68 zł.

W punkcie drugim decyzji pozwany wskazał, że warunkiem umorzenia wskazanych powyżej należności jest spłata należności niepodlegających umorzeniu, zaś należności z tytułu składek za okres od 1 stycznia 1999 roku, nieobjęte postępowaniem o umorzenie, należy uregulować w terminie 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się decyzji.

W odwołaniach od powyższych decyzji ubezpieczony J. S. (1) domagał się ich zmiany i umorzenia składek w całości. Podniósł, iż nieprawidłowo naliczono należności podlegające umorzeniu, zaniechano doliczenia do kwoty podlegającej umorzeniu należności z tytułu opłat egzekucyjnych, opłat dodatkowych, kosztów upomnienia i innych wskazanych w ustawie oraz niezasadnie odmówiono umorzenia należności w pozostałym zakresie.

W odpowiedzi na odwołania pozwany wniósł o ich oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonych decyzjach.

Zarządzeniem z dnia 27 czerwca 2013 roku sprawy z odwołań od powyższych decyzji połączono celem wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony J. S. (1) w dniu 24 stycznia 2013 roku wniósł o umorzenie należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności za okres od 1 stycznia 1999 roku do 28 lutego 2009 roku.

Niesporne.

Na dzień 24 stycznia 2013 roku ubezpieczony posiadał zadłużenie w stosunku do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w łącznej kwocie 707.631,88 zł, w tym z tytułu należności głównej w kwocie 239.973,88 zł, tj. składek na ubezpieczenia społeczne 184.525,70 zł, na ubezpieczenie zdrowotne 42.370,21 zł, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych 13.077,97 zł oraz z tytułu odsetek w kwocie 467.658,00 zł.

Według stanu na dzień 24 stycznia 2013 roku umorzeniu podlegają należności z tytułu nieopłaconych przez ubezpieczonego składek w łącznej kwocie 54.359,22 zł, w tym odsetek w kwocie 33.742,97 zł, tj.:

- na ubezpieczenie społeczne – za okres od kwietnia 1999 roku do grudnia 1999 roku, od lutego 2000 roku do listopada 2000 roku, za marzec 2001 roku, od czerwca 2001 roku do grudnia 2002 roku, za luty 2003 roku, za maj 2003 roku, od sierpnia 2003 roku do lutego 2004 roku w łącznej kwocie 42.612,82 zł, w tym z tytułu składek 16.277,89 zł i odsetek 26.334,93 zł,

- na ubezpieczenie zdrowotne – z okres od lipca 1999 roku do grudnia 1999 roku, od lutego 2000 roku do listopada 2000 roku, za marzec 2001 roku, od czerwca 2001 roku do grudnia 2002 roku, za sierpień 2003 roku, za grudzień 2003 roku, za luty 2004 roku w łącznej kwocie 8.952,08 zł, w tym z tytułu składek 3.269,72 zł i odsetek 5.682,36 zł,

- na Fundusz Pracy - za okres od lipca 1999 roku do grudnia 1999 roku, od lutego 2000 roku do listopada 2000 roku, za marzec 2001 roku, od czerwca 2001 roku do grudnia 2002 roku, za sierpień 2003 roku, od października 2003 roku do lutego 2004 roku w łącznej kwocie 2.794,32 zł, w tym z tytułu składek 1.068,64 zł i odsetek 1.725,68 zł.

Na dzień 24 stycznia 2013 roku zadłużenie ubezpieczonego z tytułu składek niepodlegających umorzeniu, które podlegają spłacie w terminie 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się decyzji z 11 kwietnia 2013 roku, wynosi łączną kwotę 653.272,66 zł, w tym odsetki kwotę 433.915,03 zł, tj.:

- na ubezpieczenie społeczne – za okres od kwietnia 1999 roku do grudnia 1999 roku, od lutego 2000 roku do listopada 2000 roku, za marzec 2001 roku, od kwietnia 2001 roku do sierpnia 2001 roku, od października 2001 roku do grudnia 2002 roku, za luty 2003 roku w łącznej kwocie 500.593,88 zł, w tym z tytułu składek 168.247,81 zł i odsetek 332.346,07 zł,

- na ubezpieczenie zdrowotne – z okres od lipca 1999 roku do grudnia 1999 roku, od stycznia 2000 roku do listopada 2000 roku, za marzec 2001 roku, od kwietnia 2001 roku do sierpnia 2001 roku, od października 2001 roku do grudnia 2002 roku, za styczeń 2003 roku w łącznej kwocie 117.910,13 zł, w tym z tytułu składek 39.100,49 zł i odsetek 78.809,64 zł,

- na Fundusz Pracy - za okres od lipca 1999 roku do grudnia 1999 roku, od stycznia 2000 roku do listopada 2000 roku, za marzec 2001 roku, od kwietnia 2001 roku do sierpnia 2001 roku, od października 2001 roku do grudnia 2002 roku w łącznej kwocie 34.768,65 zł, w tym z tytułu składek 12.009,33 zł i odsetek 22.759,32 zł.

Dowód: opinia biegłej z zakresu księgowości – k. 973 – 1025, pisemne wyjaśnienia do opinii – k. 1058 – 1062, ustne wyjaśnienia do opinii – 00:04:21 – 00:28:24 płyta CD w kopercie – k. 1092.

Podstawę ustaleń faktycznych stanowiła opinia biegłej sądowej z zakresu księgowości. Zasadniczo Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka E. B. – pracownika rozliczającego konto płatnika składek J. S. (1) – która w oparciu o dokumenty rozliczeniowe ZUS zeznawała na okoliczność rozliczenia ubezpieczonego z tytułu prowadzonej działalność gospodarczej. Jednakże za podstawę rozstrzygnięcia w sprawie Sąd przyjął miarodajną opinię biegłej księgowej.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego J. S. (1) należało w niewielkiej części uwzględnić.

Przedmiotem niniejszego postępowania była ocena zasadności dwóch decyzji wydanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w dniu 11 kwietnia 2013 roku.

Ogólne zasady umarzania zaległości należnych z tytułu nieopłaconych składek zostały uregulowane w ustawie z dnia 9 listopada 2012 roku o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące działalność pozarolniczą działalność (Dz. U. z 2012 roku, poz. 1551).

W myśl art. 1 ust. 1 ww. ustawy, na wniosek osoby podlegającej w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 28 lutego 2009 r. obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności w rozumieniu art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.):

1) która przed dniem 1 września 2012 r. zakończyła prowadzenie pozarolniczej działalności i nie prowadzi jej w dniu wydania decyzji, o której mowa w ust. 8,

2) innej niż wymieniona w pkt 1

- umarza się nieopłacone składki na te ubezpieczenia za okres od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 28 lutego 2009 r. oraz należne od nich odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, koszty upomnienia, opłaty dodatkowe, a także koszty egzekucyjne naliczone przez dyrektora oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, naczelnika urzędu skarbowego lub komornika sądowego.

Jak wynika z przepisu art. 1 ust. 6 ww. ustawy, umorzenie należności, o których mowa w ust. 1, skutkuje umorzeniem nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne i na Fundusz Pracy za ten sam okres oraz należnych od nich, za ten sam okres, odsetek za zwłokę, opłat prolongacyjnych, kosztów upomnienia, opłat dodatkowych, a także kosztów egzekucyjnych naliczonych przez dyrektora oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, naczelnika urzędu skarbowego lub komornika sądowego.

Cytowana ustawa wprowadza także dalsze przesłanki, jakie ubezpieczony musi spełnić, aby mógł skorzystać z umorzenia należności. Zgodnie z art. 1 ust. 10, warunkiem umorzenia należności, o których mowa w ust. 1 i 6, jest nieposiadanie na dzień wydania decyzji, o której mowa w ust. 13 pkt 1, niepodlegających umorzeniu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz na Fundusz Emerytur Pomostowych, za okres od dnia 1 stycznia 1999 r., do opłacenia których zobowiązana jest osoba prowadząca pozarolniczą działalność lub płatnik składek, o którym mowa w ust. 2, oraz należnych od tych składek odsetek za zwłokę, opłat prolongacyjnych, kosztów upomnienia, opłat dodatkowych, a także kosztów egzekucyjnych naliczonych przez dyrektora oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, naczelnika urzędu skarbowego lub komornika sądowego

Podkreślenia wymaga, iż zgodnie z art. 1 ust. 11 ww. ustawy, niepodlegające umorzeniu należności, o których mowa w ust. 10, podlegają spłacie w terminie 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się decyzji, o której mowa w ust. 8.

Sąd zważył, iż materiał dowodowy w sprawie pozwolił na ustalenie, które należności z tytułu zadłużenia ubezpieczonego należało umorzyć, w szczególności w oparciu o opinię biegłej księgowej, która dokonała analizy dokumentacji oraz koniecznych wyliczeń.

Sąd zważył, iż opinia biegłej została wydana przy uwzględnieniu wszelkich dostępnych dokumentów oraz w oparciu o właściwe podstawy prawne, jest poprawna pod kątem rachunkowym. Podkreślić należy, iż biegła jest specjalistą z zakresu księgowości, opinia zaś przez nią wydana jest pełna, rzetelna, dokładna i jako taka stanowi miarodajne źródło ustaleń faktycznych. W związku z powyższym Sąd uznał, iż opinia biegłej księgowej może stanowić podstawę do dokonania prawdziwych ustaleń faktycznych.

Biegła z zakresu księgowości precyzyjnie wskazała okresy, w których ubezpieczony posiada zaległości z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, wyjaśniając, iż ubezpieczony może skorzystać z abolicji w zakreślonym przez pozwanego zakresie. Należało jedynie dokonać niewielkiej korekty rachunkowej wyliczeń pozwanego, tj. dotyczącej składek na Fundusz Pracy za okres od lipca 1999 roku do grudnia 1999 roku, od lutego 2000 roku do listopada 2000 roku, za marzec 2001 roku, od czerwca 2001 roku do grudnia 2002 roku, za sierpień 2003 roku, od października 2003 roku do lutego 2004 roku w łącznej kwocie 2.794,32 zł, w tym z tytułu składek 1.068,64 zł i odsetek 1.725,68 zł.

Wydając opinię w sprawie, biegła oparła się na treści przepisów ustawy z 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 roku, poz. 749 ze zm.), ustawy z 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 roku Nr 205, poz. 1585 ze zm.) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z 18 kwietnia 2008 roku w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, do których poboru jest zobowiązany Zakład Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2008 roku Nr 78, poz. 465 ze zm.).

Biegła dokonała rozliczenia kładek na poszczególne fundusze ZUS na podstawie dowodów wpłat składek dokonanych przez ubezpieczonego, uwzględniła wpłaty składek dokonanych w drodze egzekucji z emerytury ubezpieczonego oraz wpłat dokonanych przez dłużnika rzeczowego J. S. (2). Biegła zestawiła rozliczone wpłaty składek w podziale na fundusze oraz na należności główne i odsetki wg miesięcy wg stanu na dzień 24 stycznia 2013 roku. Ustalił należności z tytułu składek podlegających umorzeniu oraz nieobjętych postępowaniem o umorzeniu, a podlegających spłacie.

Zdaniem Sądu, sporządzona opinia biegłej w zakresie księgowości wraz z pisemnymi i ustnymi wyjaśnieniami do opinii stanowi wystarczający materiał do ustalenia zadłużenia ubezpieczonego z tytułu nieopłaconych składek. Opinia ta jest dokładna i spójna, a zawarte w niej wnioski końcowe prawidłowo uzasadnione. Sąd przy rozstrzyganiu istoty sprawy oparł się na tej opinii, ponieważ jest ona przekonująca, odpowiada na wszystkie pytania Sądu. Biegła w jasny sposób przedstawiła tok rozumowania prowadzący do przedstawionych wniosków.

W sposób wyczerpujący, zarówno w pisemnych, jak i ustnych wyjaśnieniach do wydanej przez siebie opinii, biegła odniosła się do zastrzeżeń ubezpieczonego. W szczególności przekonywująco uzasadniła sposób wyliczenia odsetek od nieopłaconych przez ubezpieczonego w terminie do ich opłacenia składek. Zastrzeżenia ubezpieczonego zgłoszone do opinii Sąd potraktował jako polemikę z opinią biegłej z zakresu księgowości, nie mającą wpływu na ocenę tej opinii.

Odnosząc się do kwestii zasadności decyzji pozwanego w przedmiocie uznania wniosku ubezpieczonego za bezpodstawny i umarzającej postępowanie w tym zakresie Sąd uznał, że również ona jest zasadna.

Mając na uwadze fakt, iż ubezpieczony nie posiada zadłużenia z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne za okres za okres od stycznia 1999 roku do marca 1999 roku, styczeń 2000 roku, grudzień 2000 roku, maj 2001 roku, od stycznia 2002 roku do stycznia 2003 roku, od marca 2003 roku do lipca 2003 roku, od marca 2004 roku do lutego 2009 roku, na ubezpieczenie zdrowotne za okres od stycznia 1999 roku do czerwca 1999 roku, od grudnia 2000 roku do lutego 2001 roku, od kwietnia 2001 roku do maja 2001 roku, od lutego 2003 roku do lipca 2003 roku, od września 2003 roku do listopada 2003 roku, od marca 2004 roku do lutego 2009 roku oraz na Fundusz Pracy za okres od stycznia 1999 roku do czerwca 1999 roku, od grudnia 2000 roku do lutego 2001 roku, od kwietnia 2001 roku do maja 2001 roku, od stycznia 2003 roku do lipca 2003 roku, za wrzesień 2003 roku oraz od marca 2004 roku do lutego 2009 roku, nie ma do niego zastosowania przepis art. 1 ustawy z dnia 9 listopada 2012 roku o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące działalność pozarolniczą działalność. Jak wynika bowiem z art. 1 ww. ustawy, zastosowanie ustawy abolicyjnej jest uzależnione od posiadania zaległości w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne.

Analiza konta ubezpieczonego wskazała natomiast, iż posiada on zaległości z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne za styczeń 2000 roku i za styczeń 2003 roku oraz na Fundusz Pracy za styczeń 2000 roku. Jednakże z uwagi na treść cytowanego przepisu art. 1 ust. 6 ww. ustawy postępowanie w tym zakresie jest bezprzedmiotowe, bowiem umorzenie należności z tytułu składek skutkuje umorzeniem nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne i na Fundusz Pracy za ten sam okres. Natomiast w niniejszej sprawie składki na ubezpieczenia społeczne za styczeń 2000 roku i za styczeń 2003 roku zostały uiszczone.

Ubezpieczony posiada zadłużenie z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne za okres od kwietnia 1999 roku do grudnia 1999 roku, od lutego 2000 roku do listopada 2000 roku, za marzec 2001 roku, od czerwca 2001 roku do sierpnia 2001 roku, od października 2001 roku do grudnia 2002 roku, za luty 2003 roku, na ubezpieczenie zdrowotne z okres od lipca 1999 roku do listopada 2000 roku, za marzec 2001 roku, od czerwca 2001 roku do sierpnia 2001 roku, od października 2001 roku do grudnia 2002 roku, na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od lipca 1999 roku do listopada 2000 roku, za marzec 2001 roku, od czerwca 2001 roku do sierpnia 2001 roku, od października 2001 roku do grudnia 2002 roku. Jednakże są to składki należne za ubezpieczonych niebędących jednocześnie płatnikami składek w części finansowanej zarówno przez płatnika, jak i ubezpieczonych. Zatem w tym przypadku nie ma zastosowania przepis art. 1 ust. 1 cytowanej ustawy z dnia 9 listopada 2012 roku o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące działalność pozarolniczą działalność.

Powyższe sprawia, iż sytuacja, w jakiej znalazł się ubezpieczony, nie mieści się w zasięgu regulacji ustawy abolicyjnej. Tym samym brak jest podstaw do umorzenia ww. składek W świetle powyższego Sąd uznał, iż umorzenie postępowania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych było zasadne.

Wskazać należy również, iż umorzenie należności jest immanentnie związane z nieposiadaniem innych niespłaconych dotychczas zobowiązań. Wobec powyższego, wydana przez pozwanego decyzja o umorzeniu należności z tytułu składek jest warunkowa, a skorzystanie przez ubezpieczonego z abolicji jest uzależnione od uregulowania nieuiszczonych dotychczas należności, które nie podlegają umorzeniu na zasadach określonych w ustawie abolicyjnej.

Z powyższych względów Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. i powołanych przepisów, zmienił zaskarżoną decyzję w niewielkim zakresie, mając na uwadze wyliczenie bieglej, jak w pkt I wyroku. Uznając odwołanie wniesione przez ubezpieczonego za niezasadne w pozostałym zakresie, na mocy cytowanych przepisów oraz art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., Sąd, w pkt II wyroku, oddalił odwołanie.

O kosztach zastępstwa procesowego Sąd orzekł w pkt III wyroku, na podstawie przepisów art. 108 § 1 k.p.c., art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c., § 4 ust. 1, § 11 ust. 2 w zw. z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.), zasądzając ją w stawce maksymalnej. Sąd uznał kwotę 3.600 zł za adekwatną do nakładu pracy pełnomocnika oraz wkładu pracy pełnomocnika w przyczynienie się do jej rozstrzygnięcia, mając na uwadze charakter sprawy.

SSO Iwona Szczygłowska

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować w kontrolce uzasadnień,

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem i akta rentowe doręczyć pełnomocnikowi pozwanego,

3.  przedłożyć z wpływem apelacji lub za 21 dni z zpo.

G., dnia