Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. wniósł o zasądzenie od pozwanego P. M. kwoty 2.674,07 zł wraz z umownymi odsetkami w stosunku rocznym w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 1000 zł od dnia 11.10.2011 roku do dnia zapłaty, w tym kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż przysługuje mu wobec pozwanego wymagalna wierzytelność pieniężna, wynikająca z zawartej umowy o przyznanie limitu kredytowego z dnia 24.04.206 roku. Podał, że pozwany zobowiązany był do spłaty limitu kredytowego zgodnie z warunkami umowy. Podał, iż na należność dochodzoną pozwem składa się należność główna w kwocie1000 zł, odsetki za okres od dnia 24.04.2006 roku do 10.10.2011 roku w kwocie 1247,15 zł, opłaty, prowizje i opłaty za prowadzenie rachunku w kwocie 426,92 zł oraz dalsze odsetki naliczane od dnia 11.10.2011 obliczone od kwoty 1000 zł według zmiennej stopy procentowej w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym.

W toku postępowania dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego został ustanowiony kurator dla doręczeń, który w odpowiedzi na pozew z dnia 16.06.2015 roku wniósł z ostrożności procesowej o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów według norm przepisanych.

Powód w piśmie z dnia 03.07.2015 roku podtrzymał swoje stanowisko w sprawie, przedstawiając szczegółowe uzasadnienie w zakresie żądania objętego niniejszym pozwem (k.67-68 akt).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24.04.2006 roku pozwany zawarł z (...) Bankiem Spółką Akcyjną z siedzibą we W. umowę o wydanie karty kredytowej Maxima i przyznanie limitu kredytowego.

Zgodnie z treścią §1 umowy Bank przyznał pozwanemu limit kredytowy do kwoty 1200 zł, dla którego otwarty i prowadzony był rachunek kredytowy oraz wydano kartę kredytową placówki handlowej. W treści §2 umowy wskazano, że Kredytobiorca może korzystać z przyznanego limitu w sposób określony w „Regulaminie przyznawania i korzystania z limitu kredytowego Maxima”, w szczególności przy użyciu wydanej przez Bank w tym celu karty, w sieci placówek akceptujących tą kartę.

Oprocentowanie nominalne wykorzystanego limitu kredytowego na dzień zawarcia umowy wynosiło 21,90% w stosunku rocznym i było zmienne w okresie trwania umowy. Warunki zmiany oprocentowania określał (...)(§5 umowy).

Zgodnie z treścią §9 umowa zawarta została na okres jednego roku do dnia 24.04.2007 roku, przy czym Bank automatycznie przedłuży umowę na czas kolejnego roku, o ile Kredytobiorca nie wypowie umowy najpóźniej na 30 dni przed upływem okresu, na jaki została zawarta albo nie zajdą inne, określone w „regulaminie” zdarzenia wykluczające możliwość przedłużenia umowy.

Bank udzielający kredytu zmienił nazwę na (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W..

Dowód:

- umowa k. 20,

- historia transakcji k. 11-14,

- regulamin k. 15-18,

- tabela opłat i prowizji k. 23-24,

- odpis pełny z KRS k. 6-19.

Z wyciągu z ksiąg bankowych wystawionego w dniu 10.10.2011 roku wynika, że pozwany z tytułu przedmiotowej umowy na dzień wystawienia wyciągu zobowiązany jest do zapłaty kwoty 1000 z tytułu należności głównej, kwoty 1247,15 zł z tytułu odsetek umownych za okres od dnia 24.04.2006 roku do 10.10.2011 roku, kwoty 30 zł tytułem opłaty za prowadzenie rachunku, kwoty 396,92 zł tytułem kosztów opłat i prowizji, nadto dalszych odsetek od należności głównej od dnia11.10.2011 roku obliczonych od kwoty 1000 zł według zmiennej stopy procentowej w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP.

Dowód:

- wyciąg z ksiąg bankowych k. 19 wraz z pełnomocnictwem k. 4.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne.

Podstawę zobowiązania pozwanego stanowiła umowa kredytu zawarta przez strony w dniu 24.04.2006 r. Zgodnie z art. 69 ust 1 prawa bankowego przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Powód powołał się na zawarcie z pozwanym umowy o przyznanie limitu kredytowego. Podnosił również, że pozwany nie wywiązał się z obowiązków nałożonych na niego umową, w związku z brakiem wymaganej spłaty minimalnej przez okres co najmniej 2 miesięcy.

Jako dowód na poparcie tych twierdzeń przedstawił wyciąg z ksiąg banku zawierający informację o podstawie prawnej i stanie zadłużenia. Wyciąg ten należało potraktować jako dokument prywatny. Zgodnie bowiem z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 marca 2011 r. (Dz.U.11.72.388) z dniem 5 kwietnia 2011r. art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz.U.02.72.665 j.t.) w części, w jakiej nadaje moc prawną dokumentu urzędowego księgom rachunkowym i wyciągom z ksiąg rachunkowych banku w odniesieniu do praw i obowiązków wynikających z czynności bankowych w postępowaniu cywilnym prowadzonym wobec konsumenta, został uznany za niezgodny z art. 2, art. 32 ust. 1 zdanie pierwsze i art. 76 Konstytucji RP.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż nie wzbudziły wątpliwości Sądu przytoczone przez powoda okoliczności związane z treścią łączącego strony stosunku prawnego, datą jego powstania i wysokością zaległości pozwanego z tytułu umowy kredytu. W tym bowiem zakresie twierdzenia powoda znajdują odzwierciedlenie w dowodach z dokumentów, w tym umowy o przyznanie limitu kredytowego, wyciągu z ksiąg bankowych. Nadto kurator pozwanego nie kwestionował dowodów przedstawionych przez powoda, dlatego należało uznać je za w pełni wiarygodne.

Mając powyższe na uwadze powyższe Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2674,07 zł, która obejmuje należność główną (1000 zł), skapitalizowane odsetki (1247,15 zł ) oraz opłaty i prowizje oraz opłaty związane z prowadzeniem rachunku (426,92 zł). Także odsetki umowne od należności głównej zgodnie z treścią przedmiotowej umowy, określając należne odsetki od zadłużenia przeterminowanego według stopy równej czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP( pkt. I wyroku).

O kosztach postępowania Sąd orzekł punkcie II wyroku na podstawie przepisów art. 98 § 1 k.p.c. Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w przepisie art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić stronie przeciwnej na jej żądanie poniesione przez nią koszty procesu niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Strona powodowa wygrała spór w całości tym samym na jej rzecz należy się zwrot kosztów procesu, na które w niniejszej sprawie składała się kwota: 30 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, kwota 9,84 zł tytułem kosztów związanych z uwierzytelnionymi (przez notariusza) dokumentami, nadto kwota 90 zł uiszczona jako zaliczka na poczet kosztów wynagrodzenia kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego. Tym samym sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 146,84 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Wbrew adnotacją uczynionym na pozwie powód nie złożył do akt odpisu KRS poświadczonego notarialnie, w związku z czym nie powstał koszt w wysokości 24,60 zł.

W punkcie III Sąd przyznał wynagrodzenie kuratorowi, ustanowionemu dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego mając na względzie regulację prawną zawartą w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 sierpnia 1982r. w sprawie stawek, warunków przyznawania i wypłaty ryczałtu przysługującego sędziom i pracownikom sądowym za dokonane oględziny oraz stawek należności kuratorów – Dz.U. Nr 27 poz.197 ze zmianami - § 3 ust. 2 w zw. z § 6 pkt.3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2013r. Nr 163 poz.461).

Dnia 26.08.2015 roku, sędzia Julia Ratajska

Sygn. akt I C 2502/14

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować,

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełn. powoda z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia apelacji,

3.  przedłożyć z wpływem lub za 30 dni od wykonania.

Dnia 26.08.2015 roku, sędzia Julia Ratajska