Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 9 sierpnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VIII Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący : SO Włodzimierz Jasiński (spr.)

Sędziowie : SO Rafał Krawczyk , SO Jakub Rusiński

po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2013 roku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa(...) Kasy Oszczędnościowo - Kredytowej im. (...) w G.

przeciwko pozwanym E. K. , Z. R. , K. R. i J. R.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

od postanowienia Sądu Rejonowego w Grudziądzu

z dnia 24 maja 2013 roku

sygn. akt I. C 107/13

p o s t a n a w i a :

1.zmienić zaskarżone postanowienie w punktach od 1- do 9 ( od pierwszego do dziewiątego ) i zasądzić od pozwanych E. K. , Z. R. , K. R. i J. R. na rzecz powódki (...) Kasy Oszczędnościowo - Kredytowej im.(...) w G. solidarnie kwotę 3.759 zł ( trzy tysiące siedemset pięćdziesiąt dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

2. zasądzić od pozwanych E. K. , Z. R. , K. R. i J. R. na rzecz powódki (...) Kasy Oszczędnościowo - Kredytowej im. (...) w G. solidarnie kwotę 705 zł ( siedemset pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu za instancję odwoławczą.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z 24 maja 2013 roku Sąd Rejonowy w Grudziądzu uwzględniając zażalenie pozwanych na decyzję zawartą w punkcie II sentencji wyroku tego sądu z dnia 5 marca 2013 roku sygn. Akt I.C. 107/13 zmienił swoje rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów procesu zasądzając zgodnie z wnioskami zawartymi w zażaleniu koszty procesu od powódki na rzecz każdego z pozwanych zarówno za pierwszą instancję jak i koszty związane z wniesionym zażaleniem.

Sąd Rejonowy odnosząc się do stawianych w zażaleniu pozwanych zarzutów ocenił je jako zasadne. Sąd pierwszej instancji swoje rozważania prawne oparł na wykładni przepisu art. 101 k.p.c. uznając ostatecznie , iż zachodziły wymienione w tym przepisie przesłanki zezwalającemu na przyjęcie mechanizmu rozstrzygnięcia zawartego w obecnie zaskarżonym orzeczeniu. Sąd ten uznał ,że nie tylko pozwani uznali przy pierwszej czynności procesowej zasadność dochodzonego w sprawie niniejszej powództwa ale również nie dali powodów do jego wytoczenia zanim ono zostało wniesione informując powoda o stanie faktycznym sprawy i występujących na jego tle okolicznościach czyniących powództwo za niezasadne.

W zażaleniu powód zaskarżając zmienioną przez siebie własną decyzję Sądu Rejonowego w całości podniósł naruszenie przepisu art. 101 k.p.c. poprzez jego niewłaściwą interpretację w świetle okoliczności faktycznych sprawy i w istocie wniósł o przywrócenie dotychczasowego rozstrzygnięcia zaskarżonego wcześniej przez pozwanych.

W uzasadnieniu żalący obszernie przytoczył argumentacje mającą jego zdaniem świadczyć o błędnym rozumowaniu Sądu pierwszej instancji i błędnie przyjętej konstrukcji nie mającej żadnego pokrycia w obowiązującej wykładni judykatury i doktryny art. 101 k.p.c. , który nie mógł znaleźć zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Zażalenie okazało się zasadne.

Wprawdzie pozwani odpowiadając na pozew wniesiony w niniejsze sprawie uznali jego żądanie to jednak przede wszystkim trudno jest przyjąć jak uczynił to Sąd pierwszej instancji , iż nie dali oni powodów do jego wytoczenia , a jest to przesłanka sine qua non to zastosowania przepisu art. 101 k.p.c. , który legł u podstaw rozstrzygnięcia zaskarżonego postanowienia.

Nie sposób jest przede wszystkim w ocenie Sądu Okręgowego przyjąć aby stanowisko przedprocesowe pozwanych w sposób jednoznaczny świadczyło o uznaniu przez nich żądania pozwu i godziło się z zapłatą dochodzonego roszczenia. Pomijając fakt , iż deklarowana zapłata ( gotowość spełnienia świadczenia) jak wynika z trafnie przytoczonego w zażaleniu orzecznictwa Sądu Najwyższego powinna być jednoznaczna i natychmiastowa , to już sama treść stanowiska pozwanych zawarta w informacji adresowanej do powódki na którą powołuje się Sąd Rejonowy ( k. 44 ) nie pozostawia wątpliwości , iż do uznania przedmiotowego roszczenia w ogóle nie doszło. Jednoznaczne stwierdzenie w tym piśmie bezpodstawności roszczenia skierowane do powódki jest na tyle jasne i oczywiste , iż trudno wyprowadzić w kontekście wcześniejszych uwag zawartych w tym samym piśmie przeciwny wniosek jak uczynił to Sąd pierwszej instancji.

Pamiętać przy tym bowiem należy , iż brak dania powodu do wytoczenia powództwa w rozumieniu przepisu art. 101 k.p.c. nie może być obwarowany jakimikolwiek warunkami od których istnienia ( spełnienia się) roszczenie uznaje się . W takiej sytuacji nie można bowiem przyjąć , iż pozwany godząc się na warunkową zapłatę ( w tym wypadku uzależniającą ją od istnienia majątku spadkodawcy) nie daje powodu do wytoczenia powództwa. Przeciwnie jak trafnie bowiem zauważa żalący w takiej sytuacji powstają uwarunkowania do podjęcia aktywności procesowej , gdyż jako wierzyciel nie miał innego wyjścia aby skutecznie dochodzić swoich roszczeń jak tylko wystąpić o nie na drogę sądową.

Oczywiście nie do przecenienia jest podnoszona przez pozwanych okoliczność , iż nabyli oni spadek po zobowiązanej do zapłaty z dobrodziejstwem inwentarza . Okoliczność ta ogranicza ich ewentualną odpowiedzialność za długi spadku do czynnej masy majątku spadkowego , nie mniej jednak sam fakt przyjęcia takiej formy spadkobrania podany w informacji wierzycielowi wraz ze spisem inwentarza spadkowego wskazujący na brak masy majątku nie może sam w sobie stanowić podstawy do wyprowadzenia jednostronnego wniosku obowiązanego o bezzasadności powództwa i oceny bezzasadności roszczenia z jakim zamierza wystąpić uprawniony. Kwestia bowiem egzekucji zasądzonego ostatecznie roszczenia należeć będzie jak trafnie zauważył to żalący dopiero do postępowania egzekucyjnego i poszukiwania w nim majątku dłużnika na tyle skutecznie aby móc się z niego zaspokoić z ryzykiem dla wierzyciela w razie stwierdzenia braku majątku dłużnika.

Mając zatem na uwadze powyższe rozważania Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 1 k.p.c. orzekł jak na wstępie ( pkt 1 ) uznając ,że obowiązujące zasady wynikające z art. 98 i nast. k.p.c. znajdują w okolicznościach niniejszej sprawy swoje pełne uzasadnienie.

W konsekwencji uwzględnienia zażalenia powoda o kosztach postępowania ( pkt 2) w postępowaniem zażaleniowym Sąd Okręgowy postanowił na podstawie art. 98 i nast. k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. oraz § 6 pkt 5 i § 12 pkt 2 ppk 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 202 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (…) ( Dz.U. Nr 163,poz.1349 ze zm.).