Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 5 listopada 2014 roku wydanym w sprawie o sygnaturze VIII C 68/13 Sąd Rejonowy w Skierniewicach zasądził od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powoda P. S. kwotę 7214,30 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 15 marca 2012 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 1266,24 złote tytułem zwrotu kosztów procesu, oddalił powództwo w pozostałym zakresie i nakazał zwrócić stronom ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Skierniewicach różnicę między kosztami pobranymi a należnymi.

Sąd Rejonowy ustalił m.in.,iż w dniu 10 lutego 2012 roku samochód powoda marki V. (...) został uszkodzony podczas manewrowania na parkingu przez kierowcę pojazdu posiadającego umowę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej w pozwanym T.. W dniu 14 lutego 2012 roku powyższa szkoda została zgłoszona pozwanemu, który po przeprowadzonym postępowaniu likwidacyjnym wypłacił powodowi odszkodowanie w kwocie 3856,62 złote, zgodnie z decyzją z dnia 15 marca 2012 roku. W dniu 25 maja 2012 roku powód wystosował do pozwanego pismo,w którym odwołał się od decyzji określającej wysokość odszkodowania.

Powód zlecił firmie (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. dokonanie wyceny kosztów naprawy. Za tę usługę zapłacił kwotę 123 złote.Według kalkulacji sporządzonej na zlecenie powoda, koszt naprawy pojazdu powinien wynieść 12668,75 złotych.

Pismem z dnia 5 lipca 2012 roku powód wezwał stronę pozwaną do zapłaty kwoty stanowiącej różnicę między wypłaconym odszkodowaniem a wartością wynikającą z kosztorysu sporządzonego przez (...) Spółkę z o.o.

Koszt naprawy samochodu powoda wyliczony w oparciu o dane z lutego 2012 roku, przy uwzględnieniu autoryzowanych cześci zamiennych i stawki roboczogodzinowej w wysokości 140 zł netto, wynosi 11070,92 złote.

W ocenie Sądu Rejonowego w świetle przepisów art.436 k.c. w zw. z art.415 k.c., art.822 k.c. oraz art.361 k.c. powództwo było uzasadnione co do kwoty 7214,30 złotych, stanowiącej różnicę między poniesioną przez powoda szkodą a wypłaconym przez stronę pozwaną odszkodowaniem.

Za niezasadne uznał natomiast Sąd stanowisko powoda, iż szkodę tę zwiększają koszty prywatnej ekspertyzy zleconej firmie (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W..W ocenie Sądu,w przedmiotowej sprawie nie zaistniały okoliczności uzasadniające sporządzenie takiej ekspertyzy. Na etapie postępowania likwidacyjnego pozwany przeprowadził szereg badań mających na celu określenie chrakteru i rozmiaru szkody. Przedmiotowa ekspertyza nie została pozwanemu przedstawiona w trakcie postępowania likwidacyjnego i złożono ją przy pozwie jako opinię prywatną.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art.100 k.p.c. uwzględniając fakt, iż powód wygrał w 80,74 %.

Powyższe orzeczenie zaskarżył powód w części oddalającej powództwo co do kwoty 123 złote z odsetkami ustawowymi od dnia 16 lipca 2012 roku,tj.co do kosztów ekspertyzy wykonanej przez poszkodowanego przed wszczęciem postępowania.

Skarżący zarzucił Sądowi pierwszej instancji naruszenie prawa procesowego i materialnego tj.:

1.art.233 k.p.c. przez dowolną ocenę zgromadzonego materiału dowodowego,w szczególności pominięcie,że powód na etapie postępowania likwidacyjnego nie dysponował kosztorysami sporządzonymi przez pozwanego i w związku z powyższym, aby móc dokonać oceny otrzymanych świadczeń musiał dokonać ich weryfikacji zlecając wycenę kosztów naprawy w zakładzie naprawczym,

2.art.361 k.c. przez przyjęcie,że koszty prywatnej ekzpertyzy nie były celowe i uzasadnione w niniejszej sprawie,

3.błędną wykładnię przepisów art.6 k.c. i 232 k.c. przez przyjęcie,że powód nie wykazał, aby przedkładał pozwanemu sporządzony na własne zlecenie kosztorys oraz fakturę za jego przygotowanie, co stoi w sprzeczności z dokumentami zawartymi w aktach sprawy na k.13-20.

W uzasadnieniu apelacji skarżący podniósł, iż pozwany nie udostępnił powodowi – mimo żądania – dokumentacji szkodowej,wobec czego powód został zmuszony do wykonania ekspertyzy umożliwiającej ocenę, czy przyznane odszkodowanie jest wystarczające do dokonania naprawy samochodu. Po otrzymaniu kosztorysu powód zażądał dodatkowego odszkodowania i zwrotu kosztów ekspertyzy. Dokument ten został przedstawiony pozwanemu wraz z żądaniem wypłaty dodatkowego odszkodowania, co pominął Sąd pierwszej instancji.

W ocenie skarżącego, nie dysponując wiedzą specjalną i zapleczem technicznym nie był on w stanie zweryfikować wypłaconego odszkodowania w inny sposób niż w drodze zlecenia zakładowi naprawczemu sporządzenia kalkulacji naprawy.

W konkluzji skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia i zasądzenie na rzecz powoda dodatkowo kwoty 123 złotych z ustawowymi opdsetkami od dnia 16 lipca 2012 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenie na rzecz powoda kosztów postępowania za drugą instancję.

Sąd Okręgowy zważył,co następuje :

Apelacja nie jest uzasadniona.

W pierwszej kolejności należy wskazać,iż Sąd Okręgowy uznaje za prawidłowe i przyjmuje za własne ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd pierwszej instancji.

Odnosząc się do zarzutów podniesionych w apelacji stwierdzić trzeba, iż zarzut naruszenia art.233 k.p.c. ,jak również art.232 i art.6 k.p.c. nie jest uzasadniony. Zgodnie z powołanym przepisem ocena dowodów powinna odpowiadać regułom logicznego rozumowania, wyrażającym formalne schematy powiązań między podstawami wnioskowania i wnioskami oraz uwzględniać zasady doświadczenia życiowego, które wyznaczają granice dopuszczalnych wniosków i stopień prawdopodobieństwa ich występowania w danej sytuacji. Jeżeli z określonego materiału dowodowego sąd wyprowadza wnioski logicznie poprawne i zgodne z doświadczeniem życiowym, to ocena sądu nie narusza reguł swobodnej oceny dowodów (art. 233 § 1 k.p.c.) i musi się ostać choćby w równym stopniu, na podstawie tego materiału dowodowego, dawały się wysunąć wnioski odmienne. Tylko w przypadku, gdy brak jest logiki w wiązaniu wniosków z zebranymi dowodami, lub gdy wnioskowanie sądu wykracza poza schematy logiki formalnej albo, wbrew zasadom doświadczenia życiowego, nie uwzględnia jednoznacznych praktycznych związków przyczynowo-skutkowych to przeprowadzona przez sąd ocena dowodów może być skutecznie podważona.

W rozpoznawanej sprawie Sąd Rejonowy nie tyle pominął wskazywane w apelacji okoliczności i dowolnie ocenił materiał dowodowy, lecz dokonał odmiennej niż strona powodowa oceny stanu faktycznego przyjmując,iż w rozpoznawanej sprawie dla oceny wielkości szkody i należnego powodowi odszkodowania nie było konieczne sporządzanie prywatnej ekspertyzy. Jak słusznie wskazał Sąd pierwszej instancji, pozwany na etapie postępowania szkodowego przeprowadził szereg badań zmierzających do ustalenia rozmiaru szkody. Pojazd został poddany oględzinom, sporządzono opis uszkodzeń i szczegółową dokumentację fotograficzną.W decyzji z dnia 15 marca 2012 roku określającej wysokość odszkodowania na kwotę 3856,82 złote wskazano, iż jest to odszkodowanie w bezspornej części, które może ulec zmianie. Porównanie kalkulacji przedstawionej przez pozwanego przy decyzji z dnia 15 marca 2012 roku i kosztorysu sporządzonego na zlecenie powoda wskazuje, iż różnica wysokości wyliczonych kwot wynikała przede wszystkim z dwóch okoliczności – innej stawki za roboczogodzinę i innej amortyzacji części zamiennych. Pozostałe różnice są niewielkie i – co wynika także z opinii biegłego k.58, dotyczą drobnych różnic w technologii naprawy i dokonania wyliczenia w różnym okresie. Obydwie kalkulacje zostały sporządzone przy wykorzystanie tego samego systemu (...). Powód w odwołaniu od decyzji z dnia 15 marca 2012 roku zawartym w piśmie z dnia 25 maja 2012 roku podnosił, iż pozwany bezzasadnie dokonał amortyzacji części zamiennych na poziomie 70% i niewłaściwie ustalił stawkę roboczogodziny na 45 zł netto w sytuacji,gdy stawki te w autoryzowanych zakładach wynoszą od 140 do 150 złotych netto. Pismo to zostało sporządzone przed zleceniem wykonania przez firmę (...) Spółkę z o.o dodatkowego kosztorysu.Oznacza to,iż powód przed wytoczeniem powództwa był w stanie określić w przybliżeniu wysokość szkody, nawet bez pomocy kosztorysu sporządzonego przez firmę (...) Spółkę z o.o.,dokonując przeliczenia wartości wskazanych w kosztorysie pozwanego przy uwzględnieniu innych stawek za roboczogodzinę.

Okoliczność, kiedy pozwanemu przedstawiono dodatkowy kosztorys nie jest istotna dla ustalenia,czy jego sporządzenie było niezbędne i czy koszty tej ekspertyzy były celowe i uzasadnione. Jak słusznie wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 18 maja 2004 roku sygn.akt III CZP 24/2004, ocena czy poniesione koszty ekspertyzy sporządzonej na zlecenie poszkodowanego w postępowaniu przedsądowym są objęte odszkodowaniem przysługującym od ubezpieczyciela z umowy odpowiedzialności cywilnej, musi być dokonana przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności sprawy, a w szczególności uzależniona od ustalenia, czy zachodzi normalny związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem tego wydatku a wypadkiem, oraz czy poniesienie tego kosztu było obiektywnie uzasadnione i konieczne - także w kontekście ułatwienia określenia prawidłowo konkretnego ubezpieczyciela, jak i ułatwienia zakładowi ubezpieczeń ustalenia okoliczności wypadku i rozmiarów szkody.

W rozpoznawanej sprawie sporządzenie prywatnej ekspertyzy nie przyczyniło się w żadnym zakresie do ustalenia rozmiarów szkody.Jak już wyżej wskazano,wielkość szkody,a tym samym wysokość należnego powodowi odszkodowania została ustalona na podstawie dowodów przeprowadzonych w toku postępowania przed Sądem,w tym opinii biegłego ds.techniki samochodowej,jak również ustaleń co do zakresu uszkodzeń wynikających z akt szkodowych.

Sporządzenie dodatkowego kosztorysu na zlecenie powoda nie wiązało się z poczynieniem dodatkowych istotnych ustaleń co do zakresu niezbędnych napraw,zaś różnice w wyliczonych wartościach dotyczyły przyjętych stawek amortyzacji i stawek za roboczogodzinę,znanych powodowi już przed sporządzeniem kalkulacji przez firmę (...) Spółkę z o.o.

W tych okolicznościach podzielić należy pogląd Sądu Rejonowego,iż w tej sprawie koszt sporządzenia prywatnej ekspertyzy nie powinien zostać uwzględniony przy obliczaniu należnego powodowi odszkodowania.

Wobec powyższego,na podstawie art.385 k.p.c. Sąd Okręgowy oddalił apelację jako bezzasadną.