Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 sierpnia 2015r.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku Sekcja ds. Ubezpieczeń Społecznych w VI Wydziale Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 2015 r. w Gdańsku

na rozprawie

sprawy A. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o zasiłek chorobowy, o świadczenie rehabilitacyjne

z odwołania od decyzji z dnia 15 stycznia 2015 r., znak (...)// (...)

I.  oddala odwołanie,

II.  odstępuje od obciążania wnioskodawcy A. R. kosztami zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VI1 U 225/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15 stycznia 2015r., znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. na podstawie art. 36 pkt 1 i art. 45 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t. jedn.: Dz. U. z 2014r., poz. 159) przyznał A. R. zasiłek chorobowy za okres od 23 stycznia 2013r. do 9 lipca 2013r. oraz świadczenie rehabilitacyjne za okres od 10 lipca 2013r. do 4 lipca 2014r., przyjmując do podstawy wymiaru kwotę minimalnego wynagrodzenia za pracę, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tego wynagrodzenia.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że z posiadanej dokumentacji wynika, iż wnioskodawca był zatrudniony w (...) Sp. z o.o. od 30 marca 2005r., natomiast niezdolność do pracy trwała od 23 stycznia 2013r. do 4 lipca 2014r. W wyniku analizy dokumentacji rozliczeniowej ustalono fakt niewypłacenia wynagrodzenia w związku z tym, iż w raportach rozliczeniowych za okres od września 2012r. do grudnia 2012r. płatnik składek wykazał podstawę wymiaru składek w wysokości „0,00”. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie, które pracownikowi zostało wypłacone. Do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego za okres od 23 stycznia 2013r. do 31 grudnia 2013r. przyjęto zatem kwotę minimalnego wynagrodzenia, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tego wynagrodzenia.

Od powyższej decyzji odwołał się A. R. wskazując m.in., iż prawomocnym wyrokiem z dnia 18 września 2013r. Sądu Rejonowego (...)VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (sygn. akt VI P 348/13) nakazano Spółce (...) wypłacenie zaległych poborów za okres od września 2012r. do stycznia 2013r. Do dnia dzisiejszego Spółka (...) nie zastosowała się do wyroku Sądu.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany wniósł o jego oddalenie, przytaczając w uzasadnieniu argumenty wskazane w decyzji z dnia 15 stycznia 2015r. Ponadto pozwany wniósł o zasądzenie od wnioskodawcy na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca A. R. był zatrudniony w (...) Sp. z o.o. w K. od dnia 30 marca 2005r. na stanowisku Vice-Prezesa i elektromontera na podstawie umowy o pracę. Na mocy aneksu z dnia 11 września 2008r. do tejże umowy - od dnia 12 września 2008r. wnioskodawca był zatrudniony w (...) Sp. z o.o. w K. na stanowisku specjalisty ds. budowy i konserwacji oświetlenia ulicznego.

(okoliczności bezsporne- umowa o pracę z aneksem k.4-5 akt VIP 348/13 tutejszego Sądu)

W okresie od dnia 15 września 2011r. do dnia 8 września 2012r. wypłacono wnioskodawcy świadczenie rehabilitacyjne. Płatnikiem świadczenia rehabilitacyjnego był Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

dowód: karta zasiłkowa k. 47, zaświadczenie o prawie do świadczenia rehabilitacyjnego k. 52, zeznania wnioskodawcy - zapis od 00:01:41 do 00:10:59 ( k. 41) i od 00:03:49 do 00:04:48 (k.54), płyta z nagraniem k. 42 i 55

W związku z dalszą niezdolnością do pracy wnioskodawca przedłożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych zaświadczenia lekarskie za okresy:

- od dnia 9 stycznia 2013r. do dnia 1 lutego 2013r.

- od dnia 2 lutego 2013r. do dnia 28 lutego 2013r.

- od dnia 1 marca 2013r. do dnia 30 marca 2013r.

- od dnia 31 marca 2013r. do dnia 29 kwietnia 2013r.

- od dnia 30 kwietnia 2013r. do dnia 29 maja 2013r.

- od dnia 30 maja 2013r. do dnia 29 czerwca 2013r.

- od dnia 30 czerwca 2013r. do dnia 9 lipca 2013r.

Płatnik składek wypłacił wynagrodzenie za okres orzeczonej niezdolności do pracy na podstawie art. 92 Kodeksu pracy od dnia 9 stycznia 2013r. do dnia 22 stycznia 2013r. Od dnia 23 stycznia 2013r. do dnia 9 lipca 2013r. wnioskodawca nabył prawo do zasiłku chorobowego.

Od dnia 10 lipca 2013r. do dnia 4 lipca 2014r. wnioskodawca był nadal niezdolny do pracy i był uprawniony do świadczenia rehabilitacyjnego.

Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe wnioskodawcy za okres od stycznia 2012r. do grudnia 2012r. wykazana przez płatnika składek tj.(...) Sp. z o.o. w K. wynosiła „0,00”.

dowód: zaświadczenia lekarskie (...) k. 12,15-19 akt ZUS, wydruk (...) k.10 akt ZUS, zaświadczenie płatnika składek k. 20 akt organu rentowego, kopie decyzji ZUS z dnia: 26.06.2013r.,10 06.11.2013r. i 14.02.2014r. k. 8-10 , zeznania wnioskodawcy - zapis od 00:01:41 do 00:10:59 ( k. 41) i od 00:03:49 do 00:04:48 (k.54), płyta z nagraniem k. 42 i 55

Wyrokiem zaocznym z dnia 18 września 2013r. w sprawie VI P 348/13 Sąd Rejonowy (...) zasądził od (...) Sp. z o.o. w K. na rzecz A. R. następujące kwoty:

- 3750 zł brutto tytułem wynagrodzenia za wrzesień 2012r.

- 5000 zł brutto tytułem wynagrodzenia za październik 2012r.

- 5000 zł brutto tytułem wynagrodzenia za listopad 2012r.

- 5000 zł brutto tytułem wynagrodzenia za grudzień 2012r.

- 3394,41 zł brutto tytułem wynagrodzenia za styczeń 2013r.

Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 8 października 2013r.

Mimo prawomocnego wyroku w sprawie VI P 348/13, (...) Sp. z o.o. w K. nie wypłacił A. R. należnego wynagrodzenia za miesiące: wrzesień 2012r. - styczeń 2013r. Postępowanie egzekucyjne zostało umorzone postanowieniem Komornika (...) z dnia 10 maja 2014r. w sprawie K. 827/13 wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji.

dowód: wyrok Sądu Rejonowego (...) z dnia 18.09.2013r. w sprawie VI P 348/13 k. 33-34 akt VI P 348/13, wysłuchanie wierzyciela i dłużnika przed umorzeniem lub zawieszeniem postępowania k. 56-56 v., zawiadomienia o zajęciu rachunku bankowego i zakazie wypłat k. 58-58 v., 61-62 akt VI P 348/13, zawiadomienie o nieruchomości k. 59 akt VI P348/13, zajęcie wierzytelności k. 63 akt VI P 348/13, postanowienie Komornika przy Sądzie Rejonowym (...) o umorzeniu postępowania k. 64-65 akt VI P 348/13, zeznania wnioskodawcy - zapis od 00:01:41 do 00:10:59 ( k. 41) i od 00:03:49 do 00:04:48 (k.54), płyta z nagraniem k. 42 i 55

Od dnia 4 lipca 2014r. wnioskodawca otrzymuje rentę z tytułu niezdolności do pracy (choroba nowotworowa). Renta ta została mu przyznana do dnia 30 września 2016r. Wnioskodawca posiada zadłużenie w kwocie ok. 2500 zł w zakresie należności czynszowych oraz ma do spłaty ok. 5000zł w związku z korzystaniem z kart kredytowych.

dowód: zeznania wnioskodawcy - zapis od 00:01:41 do 00:10:59 ( k. 41) i od 00:03:49 do 00:04:48 (k.54), płyta z nagraniem k. 42 i 55

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty zgromadzone w aktach niniejszej sprawy, aktach ZUS oraz aktach sprawy Sądu Rejonowego (...) o sygn. VI P 348/13, których autentyczności ani prawdziwości żadna ze stron nie kwestionowała.

Sąd oparł się również przy ustalaniu stanu faktycznego na zeznaniach wnioskodawcy A. R., które w pełni korelowały z treścią dokumentów.

Na podstawie ustalonego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż rozstrzygnięcie zaskarżonej decyzji odpowiada prawu.

Zgodnie z treścią art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity: Dz. U. z 2014r., poz. 159) podstawę wymiaru zasiłku chorobowego (i odpowiednio również świadczenia rehabilitacyjnego) przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.

Wnioskodawca A. R. był niezdolny do pracy ostatnio od miesiąca stycznia 2013r. Wobec tego do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego należało wliczać wynagrodzenie za pracę należne w okresie od stycznia do grudnia 2012r..

Biorąc pod uwagę fakt, iż w okresie od 1 stycznia 2012r. do dnia 8 września 2012r. wnioskodawca korzystał ze świadczenia rehabilitacyjnego, do podstawy wymiaru należało wliczyć wynagrodzenie za okres od dnia 9 września 2012r. do dnia 31 grudnia 2012r. przyznane wyrokiem Sądu Rejonowego (...) z dnia 18 września 2013r. w sprawie VI P 348/13. Sąd zważył jednak, iż pomimo istnienia prawomocnego wyroku, pracodawca nie wypłacił wnioskodawcy wynagrodzenia za powyższy okres.

W wyroku z dnia 3 listopada 2010r., I UK 134/10, LEX nr 677885 Sąd Najwyższy orzekł, iż jeżeli nie doszło do wypłaty wynagrodzenia, to niezależnie od jego zasądzenia, nie może ono zostać wliczone do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego.

Podobnie w wyroku z dnia 7 września 2005r., II UK 20/05, OSNP 2006/13-14/222 Sąd Najwyższy stwierdził, że podstawą wymiaru zasiłku chorobowego jest wynagrodzenie faktycznie wypłacone przez pracodawcę (art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa), a w przypadku, gdy pracodawca nie wypłaca pracownikowi wynagrodzenia, podstawą tą jest minimalne wynagrodzenie za pracę (art. 45 ust. 1 tej ustawy).

Podzielając powyższe poglądy, Sąd ocenił, iż w sytuacji, gdy wynagrodzenie za okres wrzesień -grudzień 2012r. nie zostało wnioskodawcy A. R. przez pracodawcę wypłacone, nie można wliczyć go do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego (i odpowiednio świadczenia rehabilitacyjnego). W konsekwencji należy zastosować przepis art. 45 ust. 1 ustawy zasiłkowej, który stanowi, że podstawa wymiaru zasiłku chorobowego z tytułu pracy w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tego wynagrodzenia.

Pozwany, przyznając wnioskodawcy zasiłek chorobowy za okres od 23 stycznia 2013r. do 9 lipca 2013r. oraz świadczenie rehabilitacyjne za okres od 10 lipca 2013r. do 4 lipca 2014r., przyjął do podstawy wymiaru kwotę minimalnego wynagrodzenia za pracę, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tego wynagrodzenia a zatem postąpił zgodnie z dyspozycją art. 45 ust. 1 ustawy zasiłkowej. W tych okolicznościach uznać należy, że decyzja organu rentowego jest prawidłowa. Gdyby wnioskodawca wyegzekwował wypłatę wynagrodzenia w późniejszym okresie, świadczenia mogą ulec ponownemu przeliczeniu.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na mocy art.477 ¹⁴ § 1 kpc, orzekł jak w pkt I wyroku.

W pkt II sentencji, Sąd w oparciu o art. 102 k.p.c. odstąpił od obciążania wnioskodawcy A. R. kosztami zastępstwa procesowego, uznając że trudna sytuacja materialna wnioskodawcy, stan jego zdrowia, a także względy słuszności - zważywszy, iż wnioskodawca ma zasądzone wynagrodzenie, ale nie może wyegzekwować jego wypłaty - uzasadniają odstąpienie od obciążania go tymi kosztami.