Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 811/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 sierpnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Teresa Kołeczko – Wacławik

po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2015 r. w Gliwicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) 1 Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego z siedzibą w W.

przeciwko M. F.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku

z dnia 27 czerwca 2014 r., sygn. akt I C 202/14

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Rybniku do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego.

SSO Teresa Kołeczko - Wacławik

Sygn. akt III Ca 811/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem zaocznym z27 czerwca 2014r. Sąd Rejonowy w Rybniku oddalił powództwo, którym powód, jako nabywca wierzytelności (...) Sp. z o.o. w W. z tytułu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, dochodził zapłaty przez pozwanego M. F. ( F.) kwoty1710,49 zł z odsetkami. Przyczyną oddalenia powództwa było stwierdzenie przez Sąd, że powód nie wykazał legitymacji do wystąpienia z żądaniem.

W apelacji powód w oparciu o zarzuty sprzeczności istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego, naruszenia prawa procesowego i materialnego oraz nierozpoznania istoty sprawy domagał się zmiany wyroku przez orzeczenie zgodne z żądaniem pozwu, zasądzenia od pozwanego zwrotu kosztów postępowania w obu instancjach, ewentualnie uchylenia wyroku i przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

W postępowaniu przed sądem I instancji powód złożył poświadczoną kopię umowy ramowej przelewu wierzytelności z 28 września 2012r. oraz poświadczoną kopię załącznika do umowy ramowej w zakresie wierzytelności pozwanego. Złożył również nie poświadczoną kopię umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, niepoświadczone kopie faktur i noty obciążeniowej, które nie stanowiły dokumentu i nie mogły stać się przedmiotem dowodu.

Pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę, nie żądał przeprowadzenia rozprawy w swej nieobecności, nie złożył wyjaśnień ustnie ani na piśmie, w rezultacie Sąd Rejonowy wydał w sprawie wyrok zaoczny.

Podstawę faktyczną wyroku zaocznego określa art. 339 § 2 k.p.c. Zgodnie z tym przepisem sąd zobowiązany jest bez przeprowadzania postępowania dowodowego przyjąć za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, jeżeli nie budzą one uzasadnionych wątpliwości i nie zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

Powód wskazał w pozwie, że na mocy umowy sprzedaży wierzytelności zawartej z (...) Sp. z o.o. w W., w dniu 28 września 2012r. nabył wierzytelność tego podmiotu wobec pozwanego z tytułu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Do pozwu dołączył kserokopie dokumentów - umowy sprzedaży wierzytelności i wyciągu z załącznika, potwierdzenie zawarcia z pozwanym w dniu 24 marca 2012r. umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, kserokopie faktur i noty obciążeniowej, a także kopię wezwania do zapłaty z przedstawieniem specyfikacji zadłużenia, kopięwezwania do zapłaty oraz kopię wyciągu z ksiąg rachunkowych.

Trafnie wywodzi apelacja, że w tym stanie rzeczy Sąd Rejonowy powinien był w oparciu o art. 339 § 2 k.p.c. przyjąć za prawdziwe twierdzenie powoda o zawarciu (...) Sp. z o.o. w W. umowy cesji wierzytelności. Następnie fakt ten poddać ocenie w świetle norm prawa materialnego.

Wobec posiadania przez powoda dokumentów dotyczących zawartej przez (...) Sp. z o.o. w W. z pozwanym umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych ( na fakt posiadania tych dokumentów wskazywać może przedstawienie ich kserokopii), ujawnienia należności pozwanego w księgach rachunkowych powoda, złożenia kserokopii umowy sprzedaży wierzytelności - twierdzenie powoda o zawarciu umowy cesji nie budzą wątpliwości.

Przeto za nieuprawnioną uznać należało ocenę Sądu Rejonowego, iż powód nie wykazał legitymacji czynnej w sprawie. Pozwanemu z kolei dopiero po wydaniu wyroku zaocznego doręczono prawidłowo korespondencję w sprawie. W piśmie z 11 maja 2015r. pozwany w odpowiedzi na apelację zakwestionował żądanie zarówno co do zasady jaki i wysokości i podniósł zarzut przedawnienia roszczenia, ale lakoniczność tych zarzutów nie pozwoliła na merytoryczne odniesienie się do nich.

Przyjmując wadliwie brak legitymacji czynnej powoda nie rozpoznał Sąd Rejonowy istoty sprawy, nie ustalił podstawy faktycznej i nie rozważył, czy żądanie pozwu jest w świetle norm prawa materialnego zasadne. Nie miał też możliwości zweryfikowania stanowiska pozwanego i oceny zgłoszonego przez niego zarzutu przedawnienia roszczenia.

Z przytoczonych względów orzec należało jak w sentencji wyroku z mocy art. 386 § 4 i 108 § 2 k.p.c. Ponownie rozpoznając sprawę dokona Sąd Rejonowy ustaleń podstawy faktycznej i zbada materialną podstawę żądania pozwu.

SSO Teresa Kołeczko-Wacławik