Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 września 2015 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSR del. Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant st. sekr. sądowy Zofia Aleksandrowicz

po rozpoznaniu w dniu 3 września 2015 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z wniosku J. Ł.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o kapitał początkowy

na skutek odwołania J. Ł.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 15 września 2014 r. sygn. (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy J. Ł. prawo do ustalenia kapitału początkowego z uwzględnieniem jako okresu składkowego okres zatrudnienia od dnia 1 stycznia 1986 roku do dnia 15 listopada 1991 roku,

2.  umarza postępowanie w zakresie objętym decyzją z dnia 1 czerwca 2015 roku.

Sygn. akt VU 6436/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15 września 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. ponownie ustalił kapitał początkowy J. Ł., który wyniósł na dzień 1 stycznia 1999 roku 47.827,56 złotych. Do wyliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału, który wyniósł 39,53 % przyjęto wynagrodzenie z lat 1970-1979.

W odwołaniu z dnia 27 października 2014 roku J. Ł. kwestionował decyzję w zakresie nie doliczenia do kapitału początkowego okresu zatrudnienia od 14 marca 1977 roku do 15 listopada 1991 roku, a także okresów od 20 kwietnia 1968 roku do 31 grudnia 1969 roku, od 2 lutego 1970 roku do 28 lutego 1970 roku, od 1 kwietnia 1972 roku do 30 marca 1975 roku.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu podniesiono, że w okresie od 14 marca 1977 roku do 15 listopada 1991 roku wnioskodawca pracował w (...) Spółdzielni (...) w G., jednak brak jest informacji o ilości przepracowanych dni oraz o osiągniętym wynagrodzeniu, co uniemożliwia zaliczenie tego okresu przy wyliczaniu kapitału początkowego.

Natomiast odnośnie pozostałych okresów (od 14 marca 1977 roku do 15 listopada 1991 roku, a także okresów od 20 kwietnia 1968 roku do 31 grudnia 1969 roku, od 2 lutego 1970 roku do 28 lutego 1970 roku, od 1 kwietnia 1972 roku do 30 marca 1975 roku) organ rentowy wyjaśnił, że z zaświadczenia do celów emerytalno-rentowych o przebiegu ubezpieczenia z tytułu zatrudnienia w (...) w R. wynika, że wnioskodawca był ubezpieczony jedynie w okresach od 1 stycznia 1970 roku do 1 lutego 1970 roku oraz od 1 marca 1970 roku do 31 marca 1972 roku, a zatem brak podstaw do ustalenia wartości kapitału początkowego z uwzględnieniem spornych okresów.

Na rozprawie w dniu 3 września 2015 roku pełnomocnik wnioskodawcy w związku z wydaną przez organ rentowy nową decyzją z dnia 1 czerwca 2015 roku wskazał, iż zgadza się z tym, aby kapitał J. Ł. był wyliczony z lat 1976-1985, z tym, że wniósł o doliczenie jako okresu składkowego okresu zatrudnienia w (...) Spółdzielni (...) w okresie od 1 stycznia 1986 roku do 15 listopada 1991 roku.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca J. Ł. w dniu 18 lipca 2002 roku złożył wniosek o ustalenie kapitału początkowego.

(dowód: wniosek k. 1 akt ZUS)

W kwestionariuszu dotyczącym okresów składkowych i nieskładkowych wnioskodawca podał, że w okresie od 14 marca 1977 roku do 15 listopada 1991 roku był zatrudniony w (...) Spółdzielni (...) w G..

Do wniosku dołączył świadectwo pracy z dnia 15 listopada 1991 roku w którym wskazano, że w okresie od dnia 14 marca 1977 roku do dnia 15 listopada 1991 roku był zatrudniony w (...) Spółdzielni (...) w G. w pełnym wymiarze czasu pracy w charakterze traktorzysty.

(dowód: kwestionariusz k. 2 akt ZUS, świadectwo pracy z dnia 15 listopada 1991 roku k. 5 akt ZUS)

Decyzją z dnia 9 września 2004 roku organ rentowy ustalił J. Ł. kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999 roku na kwotę 45.699,94 złotych.

Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. od 1 stycznia 1989 roku do 31 grudnia 1998 roku.

Wskaźnik wysokości kapitału początkowego wyniósł 33,65%. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 33,65% przez kwotę bazową wynoszącą 1220,89 złotych.

Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy przyjął 131 miesięcy okresów składkowych (10 lat 11 miesięcy i 3 dni) współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego -54,73% oraz średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat – wynoszący 209 miesięcy.

Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy nie uwzględnił okresów:

- od 20 kwietnia 1968 roku do 31 grudnia 1969 roku, od 2 lutego 1970 roku do 28 lutego 1970 roku i od 1 kwietnia 1972 roku do 30 marca 1975 roku, ponieważ nie został zgłoszony do ubezpieczenia społecznego oraz od 14 marca 1977 roku do 15 listopada 1991 roku gdyż brak jest ilości przepracowanych dni.

(dowód: decyzja z dnia 9 września 2004 roku k. 52-54 akt ZUS)

W dniu 15 września 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w T. z urzędu ponownie ustalił wnioskodawcy wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku na kwotę 47.827,56 złotych.

Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. od 1 stycznia 1970 roku do 31 grudnia 1979 roku.

Wskaźnik wysokości kapitału początkowego wyniósł 39,53%. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 39,53% przez kwotę bazową wynoszącą 1220,89 złotych.

Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy przyjął 131 miesięcy okresów składkowych (10 lat 11 miesięcy i 3 dni), współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego -54,73% oraz średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat – wynoszący 209 miesięcy.

Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy ponownie nie uwzględnił okresów:

- od 20 kwietnia 1968 roku do 31 grudnia 1969 roku, od 2 lutego 1970 roku do 28 lutego 1970 roku i od 1 kwietnia 1972 roku do 30 marca 1975 roku, ponieważ nie został zgłoszony do ubezpieczenia społecznego oraz od 14 marca 1977 roku do 15 listopada 1991 roku gdyż brak jest ilości przepracowanych dni.

(dowód: decyzja z dnia 15 września 2004 roku k. 58 akt ZUS)

Decyzją z dnia 18 września 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w T. z urzędu na podstawie art. 174 ust 3b ustawy o emeryturach i rentach z FUS ponownie ustalił wnioskodawcy wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku na kwotę 54.603,34 złotych.

(dowód: decyzja z dnia 18 września 2014r. – k. 61 akt ZUS)

J. Ł. w okresie od 14 marca 1977 roku do 15 listopada 1991 roku pracował w (...) Spółdzielni (...) w G. w pełnym wymiarze czasu na stanowisku traktorzysty. Wnioskodawca w całym okresie zatrudnienia był jednocześnie członkiem spółdzielni.

(dowód: świadectwo pracy z dnia 15 listopada 1991 roku koperta k. 24, umowa o pracę z dnia 1 marca 1977 roku koperta k. 24, karta Nr (...) ewidencji pracy koperta k. 42)

W (...) Spółdzielni (...) w G. wnioskodawca pracował co najmniej po 8 godzin dziennie od poniedziałku do piątku w godzinach od 7.00 do 15.00, a w soboty po 6 godzin od 7.00 do 13.00. Wnioskodawca jako traktorzysta kierował ciągnikiem rolniczym, którym wykonywał prace polowe oraz prace transportowe. Zimą z uwagi na mniejsze zapotrzebowanie na prace polowe, wnioskodawca wykonywał usługi transportowe jeżdżąc samochodem ciężarowym. Wówczas pracował przy odśnieżaniu dróg, przewożąc piasek oraz szlakę. Wnioskodawca miał zawsze zapewnioną pracę codziennie przez osiem godzin. W okresie żniw pracował nawet po 12 godzin dziennie. W okresie zatrudnienia wnioskodawca nie korzystał z urlopów bezpłatnych i nie przebywał na zwolnieniach lekarskich.

(dowód: zeznania świadka T. J. protokół rozprawy z dnia 12 maja 2015 roku nagranie od minuty 6.35 do minuty 19.47, zeznania świadka K. B. protokół rozprawy z dnia 12 maja 2015 roku nagranie od minuty 20.14 do minuty 26.10, zeznania świadka H. K. protokół rozprawy z dnia 12 maja 2015 roku nagranie od minuty 26.15 do minuty 36.07, zeznania wnioskodawcy protokół rozprawy z dnia 3 września 2015 roku nagranie od minuty 3.45 do minuty 10.45)

Ilość przepracowanych przez wnioskodawcę dniówek obrachunkowych w latach 1977-1981 wyniosła odpowiednio:

- w 1977 roku – 267 dniówek;

- w 1978 roku 321 dniówek;

-w 1979 roku 325 dniówek;

-w 1980 roku 387 dniówek;

-w 1981 roku 408 dniówek;

(dowód: karta Nr (...) dot. ewidencji pracy i dochodów koperta k. 42)

W latach 1982-1985 ilość przepracowanych przez wnioskodawcę dniówek obrachunkowych była podobna jak w latach 1977-1981r.

(dowód: zeznania świadka T. J. protokół rozprawy z dnia 12 maja 2015 roku nagranie od minuty 6.35 do minuty 19.47, zeznania świadka K. B. protokół rozprawy z dnia 12 maja 2015 roku nagranie od minuty 20.14 do minuty 26.10, zeznania świadka H. K. protokół rozprawy z dnia 12 maja 2015 roku nagranie od minuty 26.15 do minuty 36.07, zeznania wnioskodawcy protokół rozprawy z dnia 3 września 2015 roku nagranie od minuty 3.45 do minuty 10.45)

W dniu 1 czerwca 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. w związku ze złożoną kartą NR (...) dotyczącą ewidencji pracy i dochodów ubezpieczonego - spółdzielcy, wydał nową decyzję o ustaleniu kapitału początkowego, w której uwzględniono okres zatrudnienia wnioskodawcy od dnia 14 marca 1977 roku do dnia 31 grudnia 1985 roku w (...) Spółdzielni (...) w G. oraz wynagrodzenie za ten okres zgodnie z przedłożoną kartą wynagrodzeń nr (...). Po przeliczeniu kapitał początkowy wyniósł 148.028,43 złote.

Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. od 1 stycznia 1976 roku do 31 grudnia 1985 roku.

Wskaźnik wysokości kapitału początkowego wyniósł 157,61%. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 157,61% przez kwotę bazową wynoszącą 1220,89 złotych.

Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy przyjął 236 miesięcy okresów składkowych (19 lat 8 miesięcy i 21 dni) oraz 0 miesięcy okresów nieskładkowych, współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego -73,80% oraz średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat – wynoszący 209 miesięcy.

Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy nie uwzględnił okresów:

- 20 kwietnia 1968 roku do 31 grudnia 1969 roku, od 2 lutego 1970 roku do 28 lutego 1970 roku i od 1 kwietnia 1972 roku do 30 marca 1975 roku, ponieważ nie został zgłoszony do ubezpieczenia społecznego oraz od 1 stycznia 1986 roku do 15 listopada 1991 roku z uwagi na brak ilości przepracowanych dni.

(dowód: decyzja z dnia 1 czerwca 2015 roku k. 68 akt ZUS, pismo organu rentowego k. 47 akt)

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 114 ustęp 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz. U. z 2009r. nr 153, poz. 1227 ze zm) prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość. O ile podstawą ponownego ustalenia prawa do świadczeń lub ich wysokości mogą być tylko i wyłącznie nowe dowody, a zatem takie które nie były znane organowi rentowemu w poprzednim postępowaniu, to przymiot nowości nie dotyczy ujawnionych okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji. A zatem podstawą ponownego ustalenia prawa do świadczeń lub ich wysokości nie muszą być okoliczności, na które osoba ubiegająca się o świadczenia lub organ rentowy nie mogły powołać się w poprzednim postępowaniu, lecz takie, które powinny być znane przy dołożeniu minimum staranności, ale na skutek błędu lub przeoczenia nie zostały uwzględnione w poprzednim postępowaniu, a powodujące pominięcie ustalenia istnienia jednego z warunków uprawniających do świadczeń (tak. wyrok Sądu Najwyższego - Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z 2010-05-26, II UK 354/09).

W będącej przedmiotem osądu sprawie spór ostatecznie sprowadzał się do zaliczenia skarżącemu przy ustalaniu kapitału początkowego okresu zatrudnienia od 14 marca 1977 roku do 15 listopada 1991 w (...) Spółdzielni (...) w G.. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. zaskarżoną decyzją odmówił bowiem wnioskodawcy zaliczenia do stażu pracy i wysokości kapitału w/w okresu, powołując się na brak informacji o ilości przepracowanych przez skarżącego w tym okresie dni oraz o osiągniętym wynagrodzeniu.

Po przedłożeniu przez wnioskodawcę w toku niniejszego postępowania nowych dowodów w postaci karty NR (...) dotyczącej ewidencji dni pracy i dochodów ubezpieczonego - spółdzielcy za lata 1977-1985, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. w dniu 1 czerwca 2015 roku wydał nową decyzję o ustaleniu kapitału początkowego, w której uwzględniono okres zatrudnienia wnioskodawcy od dnia 14 marca 1977 roku do dnia 31 grudnia 1985 roku w (...) Spółdzielni (...) w G. oraz wynagrodzenie za ten okres zgodnie z przedłożoną kartą wynagrodzeń nr (...). Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy nie uwzględnił okresów:

ZUS nie uwzględnił natomiast ponownie okresu zatrudnienia skarżącego od 1 stycznia 1986 roku do 15 listopada 1991 roku z uwagi na brak informacji z tego okresu o ilości przepracowanych dni.

Mając na względzie treść decyzji z dnia 1 czerwca 2015 roku oraz stanowisko pełnomocnika wnioskodawcy wyrażone na rozprawie w dniu 3 września 2015 roku kwestią sporną w sprawie pozostała kwestia zaliczenia do stażu pracy przy obliczaniu kapitału początkowego pozostałego okresu zatrudnienia wnioskodawcy w (...) w G., a więc w okresie od 1 stycznia 1986 roku do 15 listopada 1991 roku.

Poza sporem pozostaje, iż J. Ł. w okresie od 14 marca 1977 roku do 15 listopada 1991 roku był członkiem (...) Spółdzielni (...) w G. i jako członek spółdzielni pracował na stanowisku traktorzysty.

We wskazanym okresie prawa i obowiązki członków spółdzielni regulował dekret z dnia 4 marca 1976 roku o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin (tekst jedn. Dz. U. z 1983r. Nr 27, poz. 135 ze zm.).

Zgodnie z art. 4 ww. dekretu przy ustalaniu okresu pracy w spółdzielni wymaganego do uzyskania świadczeń:

1) za dzień pracy uważa się 8 godzin pracy, a przed dniem 1 lipca 1962 roku, dzień, który stanowił podstawę do obliczenia dniówki obrachunkowej; do dni pracy zalicza się również dni urlopu wypoczynkowego oraz dni pobierania zasiłku chorobowego, macierzyńskiego lub opiekuńczego,

2) za miesiąc pracy uważa się 20 dni pracy dla mężczyzny oraz 13 dni pracy dla kobiety, a jeżeli ubezpieczony użytkuje działkę przyzagrodową lub dostarcza spółdzielni produkty rolne wytworzone w prowadzonym przez siebie gospodarstwie rolnym – 18 dni pracy dla mężczyzny oraz 11 dni pracy dla kobiety,

3) za rok pracy uważa się rok obrachunkowy, w którym mężczyzna przepracował w spółdzielni co najmniej 240 dni pracy, kobieta 150 dni pracy, a jeżeli użytkuje działkę przyzagrodową lub dostarcza spółdzielni produkty rolne wytworzone w prowadzonym przez siebie gospodarstwie rolnym – to co najmniej: mężczyzna 220 dni pracy, a kobieta 130 dni pracy.

Stosownie do treści art. 29 dekretu przy ustalaniu prawa do świadczeń na podstawie przepisów wymienionych w art. 3 ust. 2 oraz wysokości tych świadczeń:

1) przepisy dotyczące członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych stosuje się do osób wymienionych w art. 1,

2) dochód z tytułu pracy w spółdzielni stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie uważa się za równorzędny z wynagrodzeniem z tytułu zatrudnienia.

W przepisie § 3 obowiązującego do dnia 31 grudnia 1998 roku rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wykonania przepisów dekretu o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych i ich rodzin z dnia 19 marca 1976 roku (Dz. U. Nr 13, poz. 74 ze zm.), postanowiono natomiast, iż: przy ustalaniu okresu pracy w spółdzielni wymaganego do uzyskania świadczeń:

1)  w razie przepracowania w ciągu roku obrachunkowego mniejszej liczby dni niż określona w art. 4 pkt 3 dekretu okres pracy ustala się w miesiącach i dniach,

2)  w razie przepracowania w ciągu roku obrachunkowego większej liczby dni pracy niż określona w art. 4 pkt 3 dekretu do okresu pracy zalicza się jeden cały rok pracy.

W niniejszej sprawie wnioskodawca na dowód ilości przepracowanych dni w (...) Spółdzielni (...) w G. od 14 marca 1977 roku do 15 listopada 1991 przedstawił kartę ewidencji dni pracy i wynagrodzenia za lata 1977-1985r. oraz świadków, którzy w w/w okresie pracowali z nim w przedmiotowej (...). Organ rentowy uznał li tylko za dowód w sprawie kartę ewidencji dni pracy i wynagrodzenia i na jej podstawie dokonał przeliczenia kapitału początkowego decyzją z dnia 1 czerwca 2015r.

Zeznania świadków – jak słusznie podnosi organ rentowy - nie są środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość zarobku lub dochodu stanowiącego podstawę wymiaru emerytury lub renty w rozumieniu § 20 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno - rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz.U. Nr 10, poz. 49 ze zm.). Zgodnie bowiem z § 20 w/w rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość zarobku lub dochodu stanowiącego podstawę wymiaru emerytury lub renty są dla pracowników zaświadczenia zakładów pracy wystawione według wzoru ustalonego przez ZUS albo legitymacja ubezpieczeniowa zawierająca wpisy dotyczące okresów zatrudnienia i wysokości osiąganych zarobków.

Nie mniej Sąd rozpoznając sprawę z zakresu ubezpieczeń społecznych, nie jest związany tym rozporządzeniem, a jedynie czyni ustalenia faktyczne zgodnie z zasadami obowiązującymi w Kodeksie postępowania cywilnego i w oparciu o tam wymienione środki dowodowe.

Co znamienne w niniejszej sprawie wnioskodawca nie próbował zeznaniami świadków wykazywać wysokości wynagrodzenia za lata 1986-1991, a li tylko ilość przepracowanych jako spółdzielca dni pracy, czego ustalenie było niezbędne do uznania danego okresu za okres składkowy w rozumieniu cyt. wyżej dekretu.

W postępowaniu przed Sądem strona może wykazywać wszelkimi dostępnymi środkami dowodowymi sporne okoliczności. Zdarza się przecież, iż były pracownik nie dysponuje żadnymi dokumentami dotyczącymi, np. faktu zatrudnienia, co nie oznacza, iż fakt pracy nie może zostać wykazany na podstawie innych dowodów (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 lutego 1996 roku, II URN 3/95, OSNAP 1996/16/239).

Dlatego też Sąd przy ustalaniu ilości dni przepracowanych wnioskodawcy w (...) w G. za sporny okres oparł się na zeznaniach świadków: T. J., K. B. i H. K., którzy w tym samym okresie co skarżący pracowali w przedmiotowej Spółdzielni. Zeznania te korespondują z twierdzeniami skarżącego co do ilości przepracowanych dni w (...) w G.. Świadkowie potwierdzili, iż wnioskodawca pracował w (...) w G. codziennie od poniedziałku do piątku po co najmniej 8 godzin, a często w wymiarze nawet do 12 godzin dziennie. Zdarzało się tak przede wszystkim w okresie zwiększonych prac polowych w okresie letnim przy żniwach, gdyż wnioskodawca pracował wówczas jako kombajnista oraz w okresie zimowym, gdy pracował przy odśnieżaniu dróg i posypywaniu ich piaskiem oraz szlaką. Świadkowie zeznali, że ilość przepracowanych przez wnioskodawcę dni pracy przez cały okres jego zatrudnienia w (...) w G. kształtowała się na podobnym, zbliżonym poziomie. W latach 1977 -1985 – jak wynika z oryginalnej karty Nr (...) dotyczącej ewidencji pracy i dochodów ubezpieczonego-spółdzielcy J. Ł. – ilość jego dni pracy w (...) w G. oscylowała w granicach od 267 aż do 591, a zatem w każdym roku była znacznie wyższa od wymaganej dekretem 240 dniówek. Co znamienne ilość 240 dni pracy wnioskodawca przekroczył nawet w pierwszym roku zatrudnienia tj. w 1977 roku (267 dni), mimo że pracował wówczas nie przez pełny rok, a jedynie przez 9,5 miesiąca (wnioskodawca został zatrudniony od 14 marca 1977 roku). Skoro zatem wnioskodawca miał więcej niż 240 dni pracy nawet wówczas, gdy nie przepracował całego roku tj. w 1977r., a w latach 1978-1985 ilość przepracowanych przez niego dniówek znacznie tą ilość przekraczała (wahała się od 321 do 591), uwzględniając że w kolejnych latach jak wynika z zeznań świadków i wnioskodawcy, pracował porównywalnie, nie budzi wątpliwości, że także w latach 1986-1991 skarżący nie pracował mniej niż 240 dni każdego roku.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wykazał zatem ponad wszelką wątpliwość, że wnioskodawca przepracowywał przewidziane w dekrecie z dnia 4 marca 1976 roku minimum 240 dni w roku nie tylko w okresie uznanym w toku postepowania przez ZUS tj. w latach 1976-1985, ale również w okresie od 1 stycznia 1986 roku do 15 listopada 1991 roku.

Skoro zatem wnioskodawca udowodnił, że w spornym okresie świadczył pracę w (...) w G. w wymiarze co najmniej 240 dni w roku okres ten podlega mu zaliczeniu do stażu pracy przy ustalaniu kapitału początkowego jako okres składkowy.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowya na podstawie art. 477 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał wnioskodawcy prawo do ustalenia kapitału początkowego z uwzględnieniem jako okresu składkowego okresu zatrudnienia od dnia 1 stycznia 1986 roku do dnia 15 listopada 1991 roku.

Mając natomiast na uwadze, że w toku niniejszego postępowania Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. wydał w dniu 1 czerwca 2015 roku nową decyzję o ustaleniu kapitału początkowego, mocą której uwzględniono skarżącemu przy ustalaniu i wyliczaniu wysokości kapitału okres zatrudnienia i zarobki z okresu od dnia 14 marca 1977 roku do dnia 31 grudnia 1985 roku w (...) Spółdzielni (...) w G., Sąd Okręgowy na podstawie art. art. 477 ^{( 13 )}§ 1 k.p.c. w tym zakresie umorzył postępowanie jako bezprzedmiotowe.