Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 11 października 2012 roku powódka U. R. wniosła o zasądzenie od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwoty 2 598,99 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 7 lipca 2012 roku do dnia zapłaty oraz kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu wskazała, że powyższe roszczenie przysługuje jej z tytułu wynagrodzenia za świadczone usługi w zakresie prowadzenia pełnej księgowości na rzecz pozwanej za miesiąc czerwiec 2012 roku (pozew – k. 3-7).

Pozwana w sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 13 lutego 2013 roku wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. Pozwana przyznała, że łączyła ją z powódka umowa o świadczenie usług oraz wskazała, że powódka nie wykazała zasadności roszczenia, gdyż wypowiedzenie umowy nastąpiło z dniem 30 maja 2012 roku, zatem powódka nie udowodniła, że pozwana jest zobowiązana do zapłaty na jej rzecz wynagrodzenia za miesiąc czerwiec 2012 roku. Ponadto pozwana zarzuciła, że powódka nie świadczyła na jej rzecz usług w czerwcu 2012 roku, a ponadto podniosła nienależyte wykonywanie przez powódkę powierzonych obowiązków (sprzeciw od nakazu zapłaty k. 39-43).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

U. R. zawarła w dniu 1 października 2011 roku z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w W. Umowę o świadczenie usług. Przedmiotem Umowy było odpłatne świadczenie przez powódkę (Zleceniobiorcę) na rzecz pozwanej spółki (Zleceniodawcy) usług w zakresie prowadzenia pełnej księgowości spółki, w tym do zamknięcia rocznego i przygotowania rocznego sprawozdania finansowego, doradztwa, organizowania procesów finansowych i księgowych oraz tworzenia i rozliczania planów finansowych i budżetów. Zgodnie z § 6 Umowy Zleceniobiorca za świadczone usługi miał otrzymywać wynagrodzenie w wysokości 2.113,00 złotych netto, płatne co miesiąc z dołu w dniu wystawienia faktury VAT, najpóźniej 7 dni od dnia wykonania usługi. Umowa została zawarta na czas nieoznaczony oraz mogła zostać rozwiązana z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia (§ 11 Umowy). Zgodnie z § 13 ust. 1 Umowy, jakiekolwiek zmiany Umowy, jak również wypowiedzenie Umowy lub jej rozwiązanie wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności oraz doręczenia osobiście drugiej stronie lub wysłania listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru na adresy wskazane w komparycji umowy.

(dowód: okoliczności bezsporne, nadto Umowa o świadczenie usług z 1.10.2011r. k. 8-15)

W dniu 25 kwietnia 2012 roku powódka wypowiedziała umowę o świadczenie usług z 1 października 2011 roku. W treści wypowiedzenia wskazano, że termin wypowiedzenia należy liczyć od dnia 30 kwietnia 2012 roku. Ponadto strony zgodnie przedłużyły okres wypowiedzenia z jednego miesiąca do dwóch miesiącu stwierdzając, że umowa zakończy się z dniem 30 czerwca 2012 roku.

(dowód: wypowiedzenie umowy z dnia 25 kwietnia 2012 roku)

W dniu 29 czerwca 2012 roku powódka wystawiła fakturę VAT nr (...) na kwotę 2598,99 złotych brutto tytułem wynagrodzenia za usługi księgowe w miesiącu czerwcu 2012r., zgodnie z umową z dnia 1.10.2011r. z terminem płatności do dnia 6 lipca 2012 roku.

(dowód: okoliczności bezsporne, nadto faktura VAT nr (...) k.17)

W dniu 30 lipca 2012 roku powódka U. R. wezwała pozwaną (...) sp. z o.o. w W. do zapłaty kwoty 2.598,99 złotych.

(dowód: wezwanie do zapłaty k. 18)

U. R. faktycznie wykonywała usługi księgowe na podstawie wyżej opisanej wyżej umowy również w czerwcu 2012 roku.

(dowód: korespondencja e-mailowa – k. 87-88; rozliczenie z powierzonego mienia – k. 89; zeznania świadka A. K. – k. 125-126; zeznania świadka R. L. – k. 126-127; zeznania świadka A. J. – k. 191-192; zeznania świadka M. K. – k. 192-194; zeznania świadka H. Ł. – k. 210-211; przesłuchanie w charakterze strony powódki – k. 212-213)

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o twierdzenia przyznane lub uznane za przyznane przez drugą stronę, dokumenty zgromadzone w aktach sprawy, zeznania świadków A. K., R. L., A. J., M. K. i H. Ł. oraz przesłuchanie powódki w charakterze strony.

Brak było podstaw do ustalenia stanu faktycznego na podstawie zeznań świadków P. C. albowiem nie pamiętał on okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jako zasadne zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Jak stanowi przepis art. 750 k.c., do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Zgodnie z treścią art. 734 § 1 k.c., przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Natomiast, jak wynika z brzmienia art. 735 § 1 k.c., jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie.

W przedmiotowej sprawie bezspornym był fakt zawarcia umowy o świadczenie usług pomiędzy stronami, jej treść, a także fakt wypowiedzenia umowy przez pozwaną. Sporna okazała się natomiast zasadność żądanego w sprawie wynagrodzenia za świadczone usługi w miesiącu czerwcu 2012 roku. Pozwana podniosła bowiem, że w czerwcu 2012 roku umowa już nie obowiązywała. Ponadto pozwana zaprzeczyła aby w czerwcu 2012 roku powódka świadczyła na jej rzecz jakiekolwiek usługi. Oprócz tego podniosła zarzut nienależytego świadczenia usług.

W ocenie Sądu powódka wykazała, że umowa o świadczenie usług z dnia 1 października 2011 roku zakończyła się z dniem 30 czerwca 2012 roku (tym samym bezzasadny był zarzut pozwanej o rozwiązaniu umowy z dniem 31 maja 2012 roku).

Zgodnie z § 11 ust. 1 i 2 umowa została zawarta na czas nieoznaczony od dnia 1 października 2011 roku i mogła zostać rozwiązana z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia.

Ze złożonego przez powódkę przy pozwie, niekwestionowanego przez pozwaną, a podpisanego przez obie strony dokumentu z dnia 25 kwietnia 2012 roku zatytułowanego „wypowiedzenie umowy z dnia 1 października 2011 r.” (k. 16) wynika, że powódka złożyła oświadczenie o wypowiedzeniu umowy skuteczne z dniem 30 kwietnia 2012 roku. Jednocześnie strony zgodnie oświadczyły, że umowa ulegnie rozwiązaniu z dniem 30 czerwca 2012 roku.

Wyżej opisany dokument zawiera jednocześnie jednostronne oświadczenie powódki o wypowiedzeniu umowy z dniem 30 kwietnia 2012 roku oraz oświadczenie obu stron o rozwiązaniu umowy z dniem 30 czerwca 2012 roku. Należało przyjąć, że zgodnym zamiarem stron i celem złożonych oświadczeń woli była zmiana opisanego w § 11 ust. 2 umowy z dnia 1 października 2011 roku okresu wypowiedzenia poprzez jego wydłużenie z jednego miesiąca do dwóch miesięcy. Strony przewidziały bowiem, że mimo złożenia w dniu 30 kwietnia 2012 roku oświadczenia o wypowiedzeniu umowy, zakończy się ona dopiero w dniu 30 czerwca 2012 roku, tj. po upływie dwóch miesięcy od dnia złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu. Taka modyfikacja umowy wynika jednoznacznie z treści tego dokumentu oraz spełnia wymogi, od której uzależniona była ważność zmiany umowy, tj. spełnia wymogi formy pisemnej (§ 13 ust. 1 umowy). Mając na uwadze powyższe należało stwierdzić, że umowa zakończyła się z dniem 30 czerwca 2012 roku.

Powódka w toku procesu wykazała, że świadczyła usługi w miesiącu czerwcu 2012 roku. Umowa o świadczenie usług w przeciwieństwie do umowy o dzieło stanowi umowę starannego działania, a nie rezultatu. Tak więc zleceniobiorca powinien wykonać zlecenie osobiście i stosować się do wskazanego przez zleceniodawcę sposobu wykonania zlecenia z należytą starannością. Zgodnie zaś z art. 355 k.c. dłużnik zobowiązany jest do staranności ogólnie wymaganej w stosunkach danego rodzaju (należyta staranność). Przez należytą staranność należy rozumieć staranność ogólnie wymaganą w stosunkach danego rodzaju.

Okoliczność świadczenia przez powódkę usług w miesiącu czerwcu 2012 roku wynika z zeznań świadków: A. K., R. L., A. J., M. K. i H. Ł. oraz przesłuchania powódki w charakterze strony.

Świadek A. J. oraz M. K. zeznały, że powódka była główną księgową pozwanej do końca czerwca 2012 roku. Świadek A. J. podkreśliła, że widywała powódkę w czerwcu 2012 roku w siedzibie pozwanej spółki i zamykała ona w czerwcu 2012 roku sprawy księgowe za miesiąc maj 2012 roku, tj. złożyła deklarację VAT – 7 oraz ustaliła wysokość podatku CIT i zleciła jego zapłatę. Z kolei z zeznań świadka M. K. wynika, że pod koniec czerwca 2012 roku powódka przekazała jej obowiązki głównej księgowej w pozwanej spółce. Również świadkowie A. K., R. L. i H. Ł. potwierdzili fakt wykonywania przez powódkę w czerwcu 2012 roku obowiązków głównej księgowej. Wyżej opisane okoliczności znajdują potwierdzenie w prowadzonej jeszcze w lipcu 2012 roku korespondencji e-mailowej (k. 86-88) i rozliczenia z powierzonego mienia w dniu 11 lipca 2012 roku (k. 89), a także zeznaniach powódki, która opisała dokładnie czynności wykonywane w czerwcu 2012 roku.

Zarzut nienależytego wykonywania umowy powinna udowodnić pozwana zgodnie z zasadą rozkładu ciężaru dowodu. To ona bowiem z tej okoliczności wywodziła skutki prawne. W pierwszej kolejności należy wskazać, że pozwana nie zgłosiła żadnego zarzutu związanego z nienależytym wykonywaniem umowy przez powódkę, w tym zarzutu potrącenia dotyczącego np. szkody poniesionej przez nią wskutek nienależytego wykonania zobowiązania. W konsekwencji pozwana wnosząc o oddalenie wniosku o zasądzenie wynagrodzenia za miesiąc czerwiec 2012 roku powinna udowodnić, że w tym miesiącu poziom świadczonych przez powódkę usług był tak niezadowalający, że należałoby uznać, że powódka w ogóle usług nie wykonywała. Nie miało natomiast znaczenia nienależyte świadczenie usług w innych miesiącach (powódka nie dochodziła bowiem w tym postępowaniu wynagrodzenia z innych miesięcy). W sprzeciwie pozwana podniosła ogólnikowo, że powódka już w okresie znacznie poprzedzającym wypowiedzenie przedmiotowej umowy rażąco naruszała warunki umowy, w szczególności zaniedbywała swoje obowiązki, co prowadziło do konieczności zlecania wykonywania tych czynności innym pracownikom. Wnioski dowodowe zgłoszone przez pozwaną nie wykazały aby powódka nienależycie wykonywała swoje obowiązki w miesiącu czerwcu 2012 roku. Sama konieczność dokonania w późniejszym terminie korekt deklaracji sporządzonych przez powódkę nie musi świadczyć o nienależytym wykonywaniu przez nią swoich obowiązków. Korekty te mogą bowiem wynikać z innych okoliczności np. nie dostarczeniu na czas dokumentów źródłowych. Świadek H. Ł., która miała wykonywać część prac zleconych powódce zaprzeczyła aby czynności takie kiedykolwiek wykonywała. Z kolei fakt wygaśnięcia tzw. podpisu elektronicznego powódki nie miał żadnego wpływu na działalność pozwanej spółki albowiem dokumenty zostały wysłane przy użyciu podpisu elektronicznego H. Ł..

W konsekwencji należało przyjąć, że powódka udowodniła istnienie wierzytelności dochodzonej pozwem. Wysokość wynagrodzenia przysługującego powódce nie była przez pozwaną kwestionowana i wynika z zawartej umowy.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 § 1 k.c. Zgodnie z § 6 ust. 3 umowy wynagrodzenie miało być płatne comiesięcznie z dołu, w dniu wystawienia faktury VAT, najpóźniej 7 dni od dnia wykonania usługi. Mając na uwadze, że faktura została wystawiona w dniu 29 czerwca 2012 roku, uzasadnione było żądanie odsetek od dnia 7 lipca 2012 roku.

Mając na względzie powyższe, na podstawie wyżej powołanych przepisów, orzeczono jak w punkcie I sentencji wyroku.

Rozstrzygając o kosztach procesu Sąd oparł się na dyspozycji przepisu art. 98 k.p.c., zasądzając na rzecz powódki – jako wygrywającej proces w całości – poniesione przez nią w toku procesu koszty w postaci: opłaty sądowej od pozwu w wysokości 100 zł, kosztów zastępstwa strony przez profesjonalnego pełnomocnika w wysokości 600 zł, ustalonych przy uwzględnieniu stawki wynikającej z § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (…) /Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm./ oraz kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.