Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Jelenia Góra, dnia 14.04.2015 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Jaromir Antoszewski

Protokolant: Mariola Olechno

po rozpoznaniu w dniu 14.04.2015 r. w Jeleniej Górze sprawy

z powództwa Z. R.

przeciwko D. L.

- o eksmisję

I.  nakazuje pozwanemu D. L., aby wraz z rzeczami i osobami prawa jego reprezentującymi opróżnił, opuścił i wydał powódce Z. R. lokal mieszkalny położony w J. przy ulicy (...);

II.  nie przyznaje pozwanemu prawa do otrzymania lokalu socjalnego;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 337 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w tym kwotę 120 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt C 1880/14

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 31.10.2014 roku powódka Z. R. , reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika , wystąpiła przeciwko pozwanemu D. L. o nakazanie , aby wraz z osobami i rzeczami prawa ich reprezentującymi opróżnił, opuścił i wydał stronie powodowej lokal mieszkalny położony w J. przy ul. (...) . Ponadto wystąpiła o zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu, w tym zastępstwa procesowego .

W uzasadnieniu powódka wskazała, iż posiada tytuł prawny do lokalu mieszkalnego położonego w J. przy ul. (...) na podstawie umowy najmu z Miastem J. z dnia (...) , pozwany nie jest stroną tej umowy , powódka i pozwany nie są i nie byli małżeństwem. Opisała jak w początkowym okresie (...) zamieszkiwała w powyższym lokalu z pozwanym, z którym pozostawała w konkubinacie , jednak na skutek agresywnych działań pozwanego , w połowie ubiegłego roku w trosce o bezpieczeństwo swoje i dziecka ( wówczas mającego 7 lat) zmuszona była opuścić powyższy lokal i obecnie nie ma do niego wstępu w wyniku bezprawnych działań pozwanego. Zaznaczyła, że od opuszczenia lokalu praktycznie nie ma gdzie mieszkać , pomieszkuje z dzieckiem u różnych znajomych osób, nadto znajduje się w siódmym miesiącu ciąży. Wezwała bezskutecznie pozwanego do opuszczenia lokalu ale pozwany nadal zajmuje lokal , do którego tytuł prawny przysługuje wyłącznie powódce.

W odpowiedzi na pozew z dnia 09.12.2014 r. pozwany D. L., działający przez zawodowego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa w całości .

W uzasadnieniu przyznając , że tworzył z powódką związek konkubencki, z którego pochodzi córka stron urodzona w (...)r., podniósł fakt zamieszkiwania tam przez strony od połowy (...) , wspólnego wyremontowania mieszkania i wspólnego ponoszenia kosztów remontu , zaciągnięcie przez niego kredytu na remont w kwocie 30 000 zł , który nadal sam spłaca jak i rachunki za mieszkanie i media. Wskazał, że mieszkając samodzielnie wystąpił o zawarcie z nim umowy najmu, od momentu kiedy rozpoczął działania w celu uregulowania kwestii mieszkania , powódka zaczęła wzywać go do opuszczenia mieszkania, które on zajmuje. Oświadczył , że powódka dobrowolnie opuściła mieszkanie w (...) , kiedy znalazła innego partnera wyprowadziła się i zamieszkuje u niego , zabrała wszystkie swoje rzeczy, może zawsze wrócić , ma klucze i z pewnością nie musi się bać. Zaprzeczył , aby był agresywny.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu (...) Gmina (...)– (...)zawarła z Z. R. umowę najmu lokalu mieszkalnego położonego w J. przy ul. (...) na czas nieokreślony .

W lokalu tym Z. R. zamieszkiwała wraz z konkubinem D. L. i ich wspólną córką urodzoną w (...)r.

D. L. zaciągnął kredyt w wysokości 30 000 zł na remont mieszkania, który sam spłaca. W (...) zaczęło dochodzić do kłótni między Z. R. i D. L. na tle pieniędzy oraz z powodu poznania przez Z. R. innego mężczyzny. Miała też miejsce z jej wezwania interwencja policji. D. L. pisał do niej sms-y z groźbami . W (...) Z. R. wyprowadziła się z mieszkania wraz z córką i zamieszała z nowym partnerem. W (...). urodziła drugie dziecko.

Po opuszczeniu przez nią mieszkania opłaty za prąd , wodę , gaz i mieszkanie ponosił D. L. , który nadal sam tam zamieszkuje .

Pismem z dnia 26.09.2014r. Z. R. wezwała D. L. do dobrowolnego opuszczenia jej mieszkania komunalnego , zajmowanego bez tytułu prawnego i wydania jej kluczy. Uprzedziła, że w razie nie opuszczenia mieszkania w terminie 2 tygodni wystąpi do sądu o jego eksmisję .

(dowód: umowa najmu lokalu mieszkalnego k.6-11,

pismo powódki k. 5,

przesłuchanie powódki k. 76, 81,

przesłuchanie pozwanego k.76v., 81v.,

okoliczności bezsporne ).

W dniach 21.07.2014r. i 18.08.2014r. D. L. zwrócił się z pismami do Prezydenta Miasta J. o zawarcie z nim umowy najmu lokalu mieszkalnego w J. przy ul. (...) .

Pismami z dnia 29.07.2014 r. i z dnia 21.08.2014r . Prezydenta Miasta J. poinformował wnioskodawcę o trybie zawarcia umowy najmu, po uprzednim jej wypowiedzeniu dotychczasowemu najemcy . Wskazał , iż dopiero wtedy D. L. winien wystąpić o przydział lokalu.

(Dowód: pisma Prezydenta Miasta J. k. 52, 53,

pisma k.19-20,21-22).

Pismem z dnia 16.09.2014r. Prezydenta Miasta J. wypowiedział Z. R. umowę najmu z tytułu niezamieszkiwania w lokalu przez okres dłuższy niż 12 miesięcy.

Pismem z dnia 19.03.2015 r. Gmina (...) – (...) przywrócił Z. R. umowę najmu lokalu mieszkalnego położonego w J. przy ul. (...).

(Dowód: informacja Urzędu Miasta J. z dnia 12.02.2015r. k.72,

pismo (...) w J.

Górze k. 80,

przesłuchanie powódki k. 76, 81,

przesłuchanie pozwanego k.76v., 81v.,

okoliczności bezsporne ).

D. L. ma (...) lata , pracuje za wynagrodzeniem (...) zł netto miesięcznie. Płaci kwotę (...) zł alimentów na córkę .

(Dowód: zaświadczenie k. 55,

przesłuchanie pozwanego k. 76v., 81v.).

Sąd zważył, co następuje:

W przedmiotowej sprawie powódka wystąpiła przeciwko pozwanemu z roszczeniem o wydanie lokalu mieszkalnego , który objęty był zawartą przez nią z Gminą J. umową najmu z dnia (...)

Bezsporne w sprawie były fakt zawarcia przedmiotowej umowy , opuszczenie lokalu przez powódkę w związku z kłótniami z pozwanym o pieniądze oraz o nowego partnera powódki, interwencji Policji , braku tytułu prawnego pozwanego do lokalu.

W toku procesu strony zgłosiły , a sąd dopuścił dowody z dokumentów m.in. umowy najmu, wezwania do opuszczenia lokalu, pism pozwanego do Prezydenta J.celem uzyskania przydziału przedmiotowego mieszkania , odpowiedzi Prezydenta J., cofnięcia wypowiedzenia powódce umowy najmu . Sąd uznał dowody te za wiarygodne albowiem nie było podstaw do podważania ich prawdziwości, a nadto żadna ze stron nie kwestionowała w/w dokumentów. Sąd oddalił wnioski dowodowe powódki zgłoszone w piśmie z dnia 06.03.2015r. jako spóźnione , a także wnioski dowodowe pozwanego o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków na okoliczność nakładów pozwanego na lokal wynajmowany przez powódkę jak i niezamieszkiwania tam powódki oraz z potwierdzeń opłat mieszkaniowych jako zgłoszone na okoliczności bezsporne i nieistotne dla rozstrzygnięcia sprawy.

W ocenie sądu powództwo zasługuje na uwzględnienie. Powódka posiada tytuł prawny do lokalu mieszkalnego położonego w J. przy ul. (...) tj. nadal obowiązującą umowę najmu zawartą z Gminą J. w dniu (...). Pozwany zaś swój tytuł do zamieszkiwania wywodził z prawa powódki . Jego zamieszkiwanie w przedmiotowym lokalu znajdowało oparcie w stosunku o charakterze użyczenia w myśl art. 710 kc. Wezwanie do wydania lokalu uznać zarazem należy za tożsame z wypowiedzeniem takiego stosunku i obowiązkiem zwrotu lokalu powódce zgodnie z art. 716 kc. i art. 718 §1 kc. Kwestia rozliczenia nakładów dokonanych na lokal przez pozwanego nie jest przedmiotem niniejszej sprawy . Może on zwrotu takich nakładów dochodzić od powódki .

W świetle powyższych ustaleń i zważań orzeczono jak w pkt. I wyroku.

Jednocześnie Sąd orzekł o braku uprawnienia pozwanego do lokalu socjalnego mając na uwadze brak przesłanek z art. 14 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. 2005 r., Nr 31, poz. 266 z późn. zm.). Pozwany jest osobą młodą i pracuje za wynagrodzeniem w kwocie przenoszącej (...) zł miesięcznie i , pomimo ciążącego obowiązku alimentacyjnego oraz zobowiązań kredytowych , jest w stanie samodzielnie zapewnić sobie odpowiednie warunki mieszkaniowych .

O kosztach postępowania orzeczono w oparciu o treść art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). W związku z tym, iż pozwany przegrał proces, a powódka wnosiła o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania zasadnym było orzec jak w pkt. III wyroku. Na koszty procesu składała się opłata od pozwu w wysokości 200 zł , wynagrodzenie zawodowego pełnomocnika pozwanego - 120 zł i 17 zł opłaty od pełnomocnictwa.