Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX Ka 1112/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 sierpnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Alina Bojara

Sędziowie: SO Ewa Opozda-Kałka

SO Andrzej Ślusarczyk (spr.)

Protokolant: sekr. sądowy Anna Misztal

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach Andrzeja Hojnowskiego

po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2013 roku

sprawy M. B.

oskarżonego o przestępstwo z art.178 a § 4 kk w zw. z art.64 §1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach

z dnia 7 listopada 2012 roku sygn. akt II K 486/12

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi R.Kielcach.

Sygn. akt IX Ka 1112/13

UZASADNIENIE

M. B. został oskarżony o to, że w dniu 30 listopada 2011r. w K. znajdując się w stanie nietrzeźwości 1,47 mg alkoholu w 1 dm 3 wydychanego powietrza prowadził samochód osobowy marki B. (...) nr rej. (...) w ruchu lądowym, będąc wcześniej prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości wyrokami Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 21 grudnia 2009 roku
w sprawie sygn. akt XII K 2152/09 za przestępstwo z art. 178a § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk
z dnia 29 stycznia 2010 roku w sprawie sygn. akt XII K 127/10 za przestępstwo z art. 178a § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, które to orzeczenia zostały objęte wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 25 czerwca 2010 roku w sprawie sygn. akt XII K 1235/10, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne będąc uprzednio skazanym w dniu 21 grudnia 2009 roku przez Sąd Rejonowy w Kielcach w sprawie sygn. akt XII K 2152/09 za przestępstwo z art. 178a § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i w dniu 29 stycznia 2010 roku w sprawie sygn. akt XII K 127/10 za przestępstwo z art. 178a § 1 kkw zw. z art. 91 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, które to orzeczenia zostały objęte wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 25 czerwca 2010 roku w sprawie sygn. akt XII K 1235/10 i na mocy którego wymierzono mu karę 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 23 marca 2010 roku do 11 czerwca 2010 roku i w okresie od 1 lipca 2010 roku do 13 października 2011 roku oraz popełnił je w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwa z art. 178a § 1 kk tj. o przestępstwo z art. 178a § 4 kk w zw. z art. 64 § 1 kk tj. o przestępstwo z art. 178a § 4 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

Sąd Rejonowy w Kielcach wyrokiem z dnia 7 listopada 2012 roku uznał:

I.  oskarżonego M. B. w ramach czynu zarzucanego w akcie oskarżenia uznał za winnego tego, że w dniu 30 listopada 2011 roku w K. znajdując się w stanie nietrzeźwości wynik I badania 1,47 mg alkoholu w 1 md 3 wydychanego powietrza, wynik II badania 1,41 mg alkoholu w 1 dm 3 wydychanego powietrza prowadził samochód osobowy marki B. (...) nr rej. (...) w ruchu lądowym, będąc wcześniej prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości wyrokami Sądu Rejonowego w K. dnia 21 grudnia 2009 roku w sprawie sygn. akt XII K 2152/09 za przestępstwo
z art. 178a § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i z dnia 29 stycznia 2010 roku w sprawie sygn. akt XII K 127/10 za przestępstwa z art. 178a § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk
w
zw. z art. 64 § 1 kk przy czym kary pozbawienia wolności wymierzone tymi wyrokami zostały objęte wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 25 czerwca 2010 w sprawie w sprawie sygn. akt XII K 1235/10, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne będąc uprzednio skazanym w dniu 21 grudnia 2009 roku przez Sąd Rejonowy w K. sprawie sygn. akt XII K 2152/09 za przestępstwo z art. 178a § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i w dniu 29 stycznia 2010 roku w sprawie sygn. akt XII K 127/10 za przestępstwa z art. 178a § 1 kk
w
zw. z art. 91 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, które to kary pozbawienia wolności zostały połączone karą łączna pozbawienia wolności orzeczona w wyroku łącznym Sądu Rejonowego K. dnia 25 czerwca 2010 roku w sprawie sygn. akt XII K 1235/10 na mocy którego wymierzono mu karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał
w okresie od 23 marca 2010 roku do 11 czerwca 2010 roku i w okresie od 1 lipca 2010 roku do 13 października 2011 roku oraz popełnił je w okresie obowiązywania zakazu prowadzeni wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwa z art. 178a § 1 kk tj. popełnienia przestępstwa z art. 178a § 1 i 4 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na podstawie art. 178a 4 kk wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 42 § 2 kk w zw. z art. 43 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego M. B. środek karny – zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 8 lat;

III.  na podstawie art. 49 § 2 kk zasądził od oskarżonego M. B. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej kwotę 2.000,000 złotych tytułem świadczenia pieniężnego;

IV.  na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczył oskarżonemu M. B. na poczet wymierzonej kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 21 maja 2012 roku do dnia 23 maja 2012roku;

V.  na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonego M. B. na rzecz Skarbu Państwa 750 złotych tytułem kosztów sądowych, w tym 300 złotych tytułem opłaty od kary pozbawienia wolności.

Apelację od powyższego wyroku wniósł oskarżony. Nie sprecyzował w niej formalnych zarzutów. Kwestionował wyrok z tego powodu, że został on wydany bez jego udziału, bez przesłuchania świadków. Podniósł, że nieobecność na rozprawie nie była przez niego zawiniona. Zakwestionował również wysokość orzeczonej wobec niego kary.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja zasługiwała na uwzględnienie. Trudno jest nie zgodzić się z zarzutem oskarżonego, że wyrok został wydany pod jego nieobecność, która faktycznie była spowodowana przyczyną obiektywną od oskarżonego niezależną i przez niego niezawinioną. Jednocześnie trudno też obarczać sąd odpowiedzialnością za przeprowadzenie rozprawy pod nieobecność oskarżonego, w sytuacji gdy stosowne pismo usprawiedliwiające nieobecność wpłynęło do sądu o godz. 16.10, a więc po tym, gdy rozprawa już się zakończyła. Zważyć jednak trzeba, że stosowne pismo z wnioskiem o odroczenie rozprawy i zaświadczeniem
z którego wynikało, że oskarżony przebywa w szpitalu zostało wysłane odpowiednio wcześnie przed terminem rozprawy i dlatego nie można obciążać oskarżonego ryzykiem, tego, że pismo to wpłynęło do sądu akurat dwie godziny po zakończeniu rozprawy. Faktem jest również, że w dniu rozprawy tj. 7 listopada 2012 oskarżony w szpitalu już nie przebywał bowiem został z niego wypisany w dniu 5 listopada. Kierując do sądu pismo informujące
o pobycie w szpitalu oskarżony nie mógł wiedzieć jeszcze o tym, kiedy opuści szpital i że zostanie z niego wypisany akurat w dniu 5 listopada, a więc krótko przed datą wyznaczonej rozprawy sądowej. Mimo, że opuścił szpital po przebytym zabiegu operacyjnym, który został potwierdzony kartą informacyjną oskarżony nie był zdolny do uczestniczenia w rozprawie
i wzięcia w niej udziału bo stan zdrowia mu na to nie pozwalał. Tak wynika bowiem z opinii biegłego A. R., którą sąd dopuścił w postępowaniu wpadkowym o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku. Wynika z niej wprost, że w tym czasie
i po dniu 7 listopada oskarżony mógł poruszać się jedynie w obrębie mieszkania do czasu wygojenia rany pooperacyjnej. Należy więc uwzględnić sytuację w jakiej się wówczas znajdował. Oskarżony w zaistniałej sytuacji nie tylko nie mógł przybyć na rozprawę ale
w związku z tym, że nie mógł opuszczać mieszkania miał utrudniony kontakt z sądem jak również nie mógł uzyskać stosownego zaświadczenia od uprawnionego lekarza, którym mógłby usprawiedliwić swoją nieobecność i przedłożyć je w sądzie przed rozprawą.

Powyższe uzasadnia zarzut przeprowadzenia rozprawy pod nieobecność oskarżonego, który z uwagi na stan zdrowia nie mógł wziąć udziału w rozprawie, a który wyraził wolę swego uczestnictwa. Zaistniała sytuacja jest tego rodzaju, że jak już wspomniano na początku w ogóle trudno kogokolwiek obarczyć odpowiedzialnością za taki stan rzeczy. Oskarżony będąc w szpitalu poinformował o tym sąd wysyłając odpowiednio wcześnie stosowne pismo wraz z zaświadczeniem. Mógł wiec liczyć na to, że wniosek o odroczenie zostanie uwzględniony i gdyby pismo sędzia referent otrzymał przed godziną 13.00 to oczywistym jest, że rozprawa zostałaby odroczona. Jednocześnie trudno czynić mu zarzut, niestawienia się na rozprawie mimo, że w dniu 7 listopada w szpitalu już nie przebywał. Stan zdrowia faktycznie uniemożliwiał mu wzięcie udziału w rozprawie i utrudniał kontakt z sądem oraz należyte usprawiedliwienie nieobecności spowodowanej chorobą w myśl przepisów rozporządzenia, którym uregulowano sposób postępowania w razie konieczności usprawiedliwienia nieobecności w razie choroby.

Mając powyższe na uwadze apelację należało uwzględnić i w konsekwencji na zasadzie art. 437 par. 1 kpk w zw. z art. 439 pkt 11 kpk uchylić zaskarżony wyrok i sprawę przekazać do ponownego rozpoznania.

Sąd ponownie rozpoznając sprawę przeprowadzi postępowanie dowodowe, przesłucha oskarżonego oraz świadków. Zgromadzony materiał dowodowy oceni zgodnie z regułami określonymi w treści art. 7 kpk i rozstrzygnie o winie oskarżonego.

SSO Ewa Opozda-Kałka SSO Alina Bojara SSO Andrzej Ślusarczyk

AM