Sygn. akt V Cz 1330/13
Dnia 15 maja 2013 r.
Sąd Okręgowy w Warszawie V Wydział Cywilny Odwoławczy
w następującym składzie:
Przewodniczący-Sędzia: SO Piotr Wojtysiak
Sędziowie: SO Maja Smoderek (spr.)
SR (del.) Monika Włodarczyk
po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2013 r. w Warszawie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku R. W.
z udziałem M. L.
o zawezwanie do próby ugodowej
na skutek zażalenia wnioskodawcy
od postanowienia Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa w Warszawie
z dnia 24 stycznia 2013 roku, sygn. akt XVI Co 2515/12
postanawia:
oddalić zażalenie.
Sygn. akt V Cz 1330/13
Żalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Należy zauważyć, iż niepodjęcie pisma we wskazanym terminie naraża jego odbiorcę na poważne konsekwencje prawne. Procedura administracyjna, cywilna, karna i podatkowa, przewiduje, że z upływem 14 dni wyznaczonych na odbiór przesyłki doręczenie uważa się za dokonane, a pismo pozostawia się w aktach. Doręczenie przewidziane w art. 139 § 1 k.p.c. oparte jest na domniemaniu, że pismo sądowe dotarło do rąk adresata i że w ten sposób doręczenie zostało dokonane prawidłowo. Domniemanie to jednak może być przez stronę obalone, gdy adresat udowodni, że mimo zastosowania zastępczej formy doręczania pismo nie zostało mu doręczone z przyczyn od niego niezależnych.
W ocenie Sądu Okręgowego dowody załączone do zażalenia tj. oświadczenie o gotowości do przyjęcia przedmiotowej przesyłki oraz reklamacja do Urzędu Pocztowego nie mogą być podstawą do podważenia skuteczności doręczenia przedmiotowej przesyłki w oparciu o powyższy przepis.
Z treści zwrotnego potwierdzenia doręczenia pisma per aviso wynika, iż zawiadomienie o przesyłce zostało pozostawione w skrzynce oddawczej adresata oraz wbrew twierdzeniom żalącego przesyłka ta była opatrzona właściwymi podpisami.
W tym stanie rzeczy informację udzieloną przez doręczyciela uznać należy za prawdziwą, a co za tym idzie brak było podstaw do uznania, że doręczenie zawiadomienia o terminie posiedzenia nie było skuteczne. Konsekwencją zaś nieobecności wzywającego w dniu 24 stycznia 2013 roku na posiedzeniu jawnym było uprawnienie przeciwnika do żądania zwrotu kosztów wywołanych próbą ugodową (art. 186§1 k.p.c.). Dlatego też biorąc pod uwagę wartość dochodzonej w niniejszym postępowaniu kwoty Sąd I instancji słusznie na podstawie §6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zasądził na rzecz przeciwnika wzywającego kwotę 7.200 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w tym postępowaniu.
Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397§ 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji postanowienia.
(...)