Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 339/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Leszek Dąbek

po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2015 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. Związku (...) w T.

przeciwko J. G. (G.)

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 24 września 2014 r., sygn. akt I C 783/14

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Tarnowskich Górach do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego.

SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Ca 339/15

UZASADNIENIE

Powódka M. Związek (...) w T.-skich G. żądała zasądzenia od pozwanego J. G. na jej rzecz kwoty 469,20zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu oraz zwrotu kosztów procesu.

Uzasadniając żądanie twierdziła, że pozwany pomimo wezwania do zapłaty nie uregu-lował należności za jazdę bez ważnego dokumentu.

Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach sporządził w dniu 11 03 2014r. nakaz zapłaty, w którym polecił pozwanemu zapłacić powódce dochodzone należności.

Pozwany J. G. wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym wnosił

o oddalenie powództwa, kwestionując wysokość dochodzonych należności oraz pod-nosząc, że są one zawyżone, gdyż nie zachodziła potrzeba ustalenia przez Policję jego danych osobowych.

Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach w wyroku z dnia 24 09 2014r. uwzględnił powództwo i orzekł o kosztach procesu.

W ustalonym stanie faktycznym, w motywach orzeczenia przywołał regulację art. 774 k.c. oraz art. 16 ustawy z dnia 15 11 1984r. – Prawo przewozowe. Ocenił, że powódka wykazała podstawy faktyczne i prawne dochodzonych roszczeń, a pozwany pomimo ciążącego na nim z mocy art. 6 k.c. ciężaru dowodu nie wykazał, że ich wysokość jest zbyt wysoka, po czym uznał powództwo za uzasadnione. O kosztach procesu orzekał stosując regulację art. 98 k.p.c.

Orzeczenie zaskarżył pozwany J. G. , który wnosił o jego zmianę

przez oddalenie powództwa, bądź jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.

Zarzucił, że przy dochodzone należności zasądzono w zawyżonej wysokości.

Sąd okręgowy zważył co następuje:

Sąd pierwszej instancji prawidłowo zakwalifikował roszczenia powódki,

przyjmując, że mają one źródła w reżimie prawnym umowy przewozu w rozumieniu art. 774 k.c., lecz wadliwie rozpoznał sprawę.

Pozwany w toku postępowania nie kwestionując faktu jazdy środkiem komunikacji publicznej bez ważnego biletu konsekwentnie, a jedynie negował wysokość dochodzonych należności, zarzucając, że powódka przy ich ustalaniu oparła się na przepisach mających zastosowanie w sytuacjach, gdy zachodziła konieczność ustalenia przez Policję jego danych osobowych.

Obligowało to Sąd Rejonowy do ustalenia zasad uiszczania opłat za jazdę środkami komunikacji publicznej bez ważnego biletu oraz okoliczności towarzyszących wręczeniu pozwanemu wezwań do uiszczenia opłat dodatkowych (wbrew temu

co przyjął Sąd ferując zaskarżone orzeczenie – stosownie do regulacji art. 6 k.c. - ciężar dowodu tych okoliczności nie obciążał pozwanego lecz powódkę, która z ich wystą-pienia wywodziła korzystne dla siebie skutki prawne).

Na tę okoliczność powódka zaoferowała Sądowi w pozwie między innymi dowody z statutu powódki oraz wskazanych w nim jej uchwał.

Wskazane wnioski dowodowe nie zostały przez Sąd Rejonowy rozpoznane.

Ponadto nie rozpoznano również wniosków dowodowych zawartych w piśmie procesowym pozwanej z dnia 14 08 2014r. w którym wnosiła ona o przeprowadzenie dowodu z zeznań podanych w nim świadków (k-36) oraz nie rozpoznano wniosku pozwanego o przeprowadzenie dowodu z pisma powódki z dnia 29 11 2013r. (k- 25).

Jest to równoznaczne z nierozpoznaniem istoty sprawy w rozumieniu art. 386

§ 4 k.p.c., co czyni apelacje pozwanego uzasadnioną i prowadziło do uchylenia zaskarżonego orzeczenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.

Reasumując z podanych względów zaskarżony wyrok jest wadliwy

i dlatego apelację powódki jako uzasadnioną uwzględniono orzekając

jak w sentencji na mocy regulacji art. 386 § 4 k.p.c.

Sąd Rejonowy rozpoznając ponownie sprawę wezwie powódkę do przed-łożenia wskazanych w pozwie dokumentów (mających stanowić przedmiot dowodu), po czym rozpozna wszystkie wnioski dowodowe zgłoszone przez strony, a dopuszczone dowody przeprowadzi.

Orzekając uwzględni zawartą powyżej ocenę prawną i w sposób prawidłowy zastosuje regulację art. 6 k.c.

SSO Leszek Dąbek