Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 323/15

POSTANOWIENIE

Dnia 24 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

  Przewodniczący- Sędzia: SO Tomasz Tatarczyk

Sędziowie SO Krystyna Hadryś

SR del. Joanna Zachorowska (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2015 r. w Gliwicach

  na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa T. B., M. D.

przeciwko B. K.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej

na postanowienie Sądu Rejonowego w Zabrzu

z dnia 23 września 2014 roku, sygn. akt I C 1238/14

postanawia:

  zmienić zaskarżone postanowienie poprzez jego uchylenie.

  SSR del. Joanna Zachorowska SSO Tomasz Tatarczyk SSO Krystyna Hadryś

Sygn. akt III Cz 323/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 23 września 2014 roku Sąd Rejonowy w Zabrzu odrzucił zarzuty pozwanej od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 22 maja 2014 roku. W uzasadnieniu wskazał, że w przewidzianym prawem terminie zostały wniesione przez B. K. zarzuty. Zarządzeniem z dnia 7 sierpnia 2014 r. wezwano pozwaną do uzupełnienia braków formalnych zarzutów poprzez złożenie ich odpisu, wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia oraz sprecyzowanie żądania poprzez podanie, czy domaga się oddalenia powództwa, a jeśli tak to w jakim zakresie, w terminie tygodniowym od doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia zarzutów. Wezwanie doręczono stronie skarżącej w dniu 27 sierpnia 2014 r. Pozwana złożyła wprawdzie w dniu 2 września 2014 r. pismo, w którym wskazała, że domaga się oddalenia nakazu zapłaty w wysokości 2100 zł, jednakże nie złożyła odpisu zarzutów. Zobowiązanie nie zostało wobec tego skutecznie wykonane.

Powyższe postanowienie zaskarżyła pozwana wnosząc o jego uchylenie i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego. W uzasadnieniu wskazała, że złożyła zarzuty od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym. Sąd wezwał ją do sprecyzowania żądania, co zrobiła w kolejnym piśmie. Zatem do dyspozycji Sądu pozostawały dwa odpisy zarzutów i sprecyzowanie. Zarzuty nie powinny więc być odrzucone. Sąd wydając zarządzenie dotyczące uzupełnienia braków formalnych nie wskazał wszystkich braków jej pisma. Nie powinna ponosić konsekwencji błędnego pouczenia. Gdyby Sąd wezwał ją o opłatę od zarzutów, zwróciłaby się o zwolnienie od kosztów. Sąd tego nie uczynił. B. K. zażądała nakazania Sądowi Rejonowemu wezwania jej do uzupełnienia wszystkich braków formalnych, zgodnie z przepisami prawa, którym Sąd uchybił.

  Sąd Okręgowy zważył, co następuje

Zaskarżone postanowienie nie może się ostać.

W dniu 22 maja 2014 roku Sąd Rejonowy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym. Odpis nakazu doręczono pozwanej wraz z pouczeniem o trybie i terminie wniesienia zarzutów. Pozwana B. K. w ustawowym terminie złożyła pismo, w którym zwróciła się do Sądu o odstąpienie od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym. Zarządzeniem przewodniczącego z dnia 7.8.2014 r. pozwana została wezwana do usunięcia braków formalnych sprzeciwu poprzez złożenie jego odpisu, wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia oraz sprecyzowanie żądania w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia sprzeciwu.

W zakreślonym terminie pozwana nie przedłożyła odpisu pisma. Sprecyzowała za to żądanie i wskazała wartość przedmiotu zaskarżenia. Nie ma racji B. K. twierdząc, że jej pismo usuwające braki formalne jest jednocześnie odpisem pierwotnie wniesionych zarzutów. Odpis pisma procesowego to kolejny jego egzemplarz, który jest zgodny z oryginałem. Nie ma znaczenia, czy jest to kopia maszynowa, kserokopia czy wydruk komputerowy, jednakże wnoszone odpisy pisma procesowego winny wiernie oddawać treść oryginału. Drugiego wiernego oryginału zarzutów pozwana nie przedłożyła.

Postanowienie Sądu Rejonowego o odrzuceniu zarzutów nie mogło się jednak ostać z innego względu. De facto B. K. nigdy nie została wezwana do usunięcia braków formalnych zarzutów. Sąd omyłkowo wystosował do niej wezwanie o uzupełnienie braków sprzeciwu, który w przedmiotowej sprawie nigdy nie został wniesiony. Jest też odmiennym od zarzutów środkiem zaskarżenia. Nie przysługuje od wydanego w niniejszej sprawie nakazu zapłaty.

W związku z powyższym Sąd Okręgowy uznał, że nie należy strony obarczać omyłką Sądu Rejonowego. W konsekwencji zaskarżone postanowienie zmienił poprzez jego uchylenie, stosownie do art. 386 § 1 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc.

Po zwrocie akt konieczne będzie wystosowanie do B. K. wezwania o usunięcie braków formalnych wniesionych przez nią zarzutów – w tym stosownej opłaty. Dopiero w razie niewykonania zarządzenia w całości zasadnym będzie odrzucenie tegoż środka zaskarżenia.

Koszty postępowania zażaleniowego winny być wzięte pod uwagę przez Sąd pierwszej instancji w orzeczeniu kończącym sprawę, stosownie do treści art. 108 § 1 kpc.

SSR del. Joanna Zachorowska SSO Tomasz Tatarczyk SSO Krystyna Hadryś