Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 października 2015r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 08 października 2015r. w O.

z odwołania S. M.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania S. M.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 28.05.2015r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie.

Sygn. akt III U 450/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28.05.2015r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił S. M. prawa do renty rolniczej z tytułu całkowitej niezdolności do pracy gospodarstwie rolnym.

S. M. wniósł odwołanie od powyższej decyzji podnosząc, że się nią nie zgadza.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania w całości podnosząc, że S. M. nie spełniła koniecznego warunku do przyznania prawa do renty, a mianowicie nie został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Ostrołęce ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 18.02.2015r. S. M. złożył wniosek o przyznanie mu prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Organ rentowy skierował go na badanie do Lekarza Rzeczoznawcy, który po przeprowadzeniu badania, orzeczeniem z dnia 20.03.2015r. nie uznał badanego za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym. Od powyższego orzeczenia S. M. złożył sprzeciw. Komisja Lekarska orzeczeniem z dnia 25.05.2015r. zajęła analogiczne stanowisko. Wobec powyższego decyzją z dnia 28.05.2015r. Prezes KRUS odmówił S. M. prawa do renty rolniczej.

Biegli z zakresu neurologii i ortopedii w opinii z dnia 12.08.2015r. rozpoznali u S. M. chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa bez istotnego upośledzenia narządu ruchu, zawroty głowy i niedosłuch oraz stwierdzili, że powyższe schorzenia oraz stan ich zaawansowania nie czynią badanego całkowicie niezdolnym do pracy w gospodarstwie rolnym.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty z akt rentowych i opinię biegłych sądowych.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Ostrołęce zważył, co następuje:

Odwołanie S. M. jest niezasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 21 ust 1 ustawy z dnia 20.12.1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

1)  podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres, o którym mowa w ust. 2,

2)  jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym,

3)  całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Osobie, która spełnia te warunki przysługuje, według art. 22 ust 1 w/w ustawy renta stała, jeżeli całkowita niezdolność ubezpieczonego do pracy w gospodarstwie rolnym jest trwała i nie orzeczono celowości przekwalifikowania zawodowego. W pozostałych przypadkach renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przysługuje jako renta okresowa przez okres wskazany w decyzji Prezesa Kasy lub do czasu objęcia rencisty innym ubezpieczeniem społecznym.

W myśl ustępu 5, 6 i 7 art. 21 w/w ustawy za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym. Całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym uznaje się za trwałą, jeżeli ubezpieczony nie rokuje odzyskania zdolności do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym. Natomiast całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym uznaje się za okresową, jeżeli ubezpieczony rokuje odzyskanie zdolności do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

W świetle cytowanych wyżej przepisów zasadniczą kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie, od której zależała skuteczność odwołania S. M., było ustalenie czy jest on całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym.

Na tę okoliczność Sąd dopuścił w sprawie dowód z opinii biegłych lekarzy z zakresu neurologii i ortopedii, jako właściwych ze względu na schorzenia odwołującego, którzy w złożonej opinii, po przeprowadzonym badaniu odwołującego oraz zapoznaniu się z dokumentacją medyczną dotyczącą stanu jego zdrowia, rozpoznali u niego chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa bez istotnego upośledzenia narządu ruchu, zawroty głowy i niedosłuch oraz stwierdzili, że powyższe schorzenia oraz stan ich zaawansowania nie czynią badanego całkowicie niezdolnym do pracy w gospodarstwie rolnym. W uzasadnieniu odwołania biegli podnieśli, że można uznać opiniowanego za zdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym. Obecny stan zdrowia i zaawansowanie istniejących schorzeń, w tym zespół bólowy kręgosłupa szyjnego w wywiadzie bez objawów o charakterze korzeniowym czy ubytkowym nie powodują, zdaniem biegłych, utraty zdolności do pracy zarobkowej. Biegli podnieśli, że w lipcu 2015r. odwołujący trafił do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego w O. z powodu zawrotów głowy. Po wykonaniu badań dodatkowych i konsultacjach został odesłany do domu z powodu braku wskazań do hospitalizacji.

Żadna ze stron postępowania nie złożyła do wskazanej opinii zastrzeżeń – pomimo stosownych pouczeń w tym zakresie (vide k.17-18 akt sądowych).

W ocenie Sądu Okręgowego należało podzielić wywody i wnioski opinii biegłych lekarzy sądowych. Podkreślić należy, że wydane one zostały przez biegłych lekarzy o specjalnościach odpowiednich do ujawnionych wcześniej u odwołującego jednostek chorobowych, po dokonaniu analizy zebranej w sprawie dokumentacji medycznej, akt sprawy i przeprowadzeniu wywiadu oraz badań odwołującego. Wnioski, jakie znajdują się w opinii są rzeczowe, logiczne i wynika z nich, że aktualny stopień nasilenia schorzeń, na które cierpi odwołujący nie uzasadnia przyjęcia, że S. M. jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym.

Mając na uwadze wszystkie podniesione wyżej argumenty uznać należy, że S. M. nie spełnił koniecznego warunku do przyznania mu prawa do renty rolniczej, a mianowicie nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym.

Z tych względów Sąd Okręgowy, działając na zasadzie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., oddalił odwołanie S. M. od decyzji z dnia 28.05.2015r. gdyż jest ona słuszna i odpowiada prawu.