Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III A Uz 182/12

POSTANOWIENIE

Dnia 23 sierpnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu

w składzie:

Przewodniczący SSA Jacek Witkowski (spr.)

Sędziowie: SSA Jarosław Błaszczak

SSA Maria Pietkun

po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2012 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku R. L.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

na skutek zażalenia R. L.

od postanowienia Sądu Okręgowego w Legnicy

z dnia 11 czerwca 2012 r. sygn. akt V U 1053/12

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 11 czerwca 2012 r., sygn. V U 1053/12, Sąd Okręgowy w Legnicy przekazał wniosek R. L. z dnia 23 maja 2012 r., do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. celem rozpoznania i wydania decyzji.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że wnioskodawca w dniu 23 maja 2012 r. złożył do Sądu Okręgowego w Legnicy pismo, z którego treści wynika, że wnosi o zaliczenie okresu pracy wykonywanej w szczególnych warunkach.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o odrzucenie odwołania wskazując, że nie wydał decyzji w sprawie.

W tak ustalonym stanie faktycznym sprawy Sąd Okręgowy na mocy art. 477 10 § 2 kpc przekazał wniosek organowi rentowemu do rozpoznania jako wniosek i przyznanie prawa do emerytury i wydania decyzji.

Zażalenie na wyżej opisane postanowienie zaskarżył wnioskodawca, przy czym w zażaleniu wnioskodawca powtórzył twierdzenia zawarte w odwołaniu, w którym domagał się uznania pracy w okresie od 15 stycznia 1980 r. do 13.10.1989 r. w (...) Związku Spółek (...) w L., gdzie był zatrudniony jako operator spycharki, za pracę w szczególnych warunkach.

Sąd Apelacyjny zważył:

Zażalenie podlega oddaleniu.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że art. 477 9 § 1 kpc, odwołania od decyzji organów rentowych wnosi się na piśmie do organu, który wydał decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez ten organ, w terminie miesiąca od doręczenia odpisu decyzji.

§ 2. Organ rentowy, o którym mowa w § 1, przekazuje niezwłocznie odwołanie wraz z aktami sprawy do sądu z zachowaniem przepisów odrębnych. Organ ten, jeżeli uzna odwołanie w całości za słuszne, może zmienić lub uchylić zaskarżoną decyzję. W tym wypadku odwołaniu nie nadaje się dalszego biegu.

Powyższa regulacja w sposób jednoznaczny wskazuje, że postępowanie cywilne w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych wszczynane jest wniesieniem przez ubezpieczonego odwołania od decyzji organu rentowego lub odwołania w razie niewydania przez organ rentowy decyzji w terminie 2 miesięcy od zgłoszenia roszczenia.

W orzecznictwie przyjmuje się, że dochodzenie przed sądem prawa do świadczenia z ubezpieczenia społecznego, które nie było przedmiotem decyzji organu rentowego, jest niedopuszczalne (z wyjątkiem przewidzianym w art. 477 9 § 4 kpc), a treść decyzji, od której wniesiono odwołanie, wyznacza przedmiot i zakres rozpoznania oraz orzeczenia sądu (tak postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 1999 r., II UZ 52/99, OSNP 2000, nr 15, poz. 601; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 listopada 1999 r., II UKN 204/99, OSNP 2001, nr 5, poz. 169).

W niniejszej sprawie wnioskodawca wystąpił do Sądu z żądaniem uznania pracy w okresie od 15 stycznia 1980 r. do 13.10.1989 r. w (...) Związku Spółek (...) w L., gdzie był zatrudniony jako operator spycharki, za pracę w szczególnych warunkach. Jednakże wnioskodawca nie wystąpił do organu rentowego o przyznanie mu prawa do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach, a tym samym organ rentowy nie rozpoznał zasadności wniosku wnioskodawcy co do uznania wymienionych wyżej okresów za pracę w warunkach szczególnych.

Wobec takiego stanu sprawy stwierdzić należy, że Sąd I instancji zasadnie przekazał wniosek do organu rentowego celem jego merytorycznego rozpoznania przez ZUS i wydania w tym przedmiocie decyzji.

Dopiero w sytuacji, gdyby wnioskodawca nie zgodził się z treścią decyzji ZUS, może on w ustawowym terminie wnieść odwołanie do Sądu.

Brak jest bowiem podstaw do ustalania przez Sąd, czy okres pracy wnioskodawcy od 15 stycznia 1980 r. do 13.10.1989 r. w (...) Związku Spółek (...) w L. jest okresem pracy w warunkach szczególnych, bez uprzedniego zbadania tej kwestii przez organ rentowy, przy jednoczesnym zbadaniu, czy wnioskodawca spełnia warunki do przyznania mu prawa do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych.

Wobec powyższego stanu sprawy Sąd Apelacyjny na mocy art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc orzekł o oddaleniu zażalenia.