Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 sierpnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Krzysztof Ficek

Sędziowie SSO Dariusz Prażmowski (spr.)

SSO Agata Gawron-Sambura

Protokolant Sylwia Sitarz

przy udziale Jolanty Mandzij

Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2015 r.

Sprawy skazanego R. O. s. H. i K.,

ur. (...) w B.

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

na skutek apelacji wniesionych przez oskarżyciela publicznego i obrońcę skazanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej

z dnia 12 marca 2015 r. sygnatura akt VI K 524/14

na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk, art. 624 § 1 kpk

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że uchyla punkt 5 zaskarżonego wyroku w odniesieniu do wyroku opisanego w części wstępnej w punktach IXa i b i na mocy art. 85 kk i art. 86 § 1 kk łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 16.11.2006r. sygn. III K 279/04 opisane w części wstępnej wyroku łącznego w punktach IXa i b i wymierza skazanemu karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

2.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

3.  zwalnia skazanego od ponoszenia wydatków postępowania odwoławczego obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej wyrokiem łącznym z dnia 12 marca 2015 r. w sprawie o sygnaturze akt VI K 524/14 orzekał w sprawie R. O. skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 22 czerwca 1995 roku sygn. akt III K 150/95 za przestępstwo z art. 165 § 1 k.k., art. 166 k.k. i art. 156 § 2 k.k. w zw. z art. 10 § 2 k.k. - popełnione w nocy z 2/3 grudnia 1994 roku, na podstawie art. 165 § 1 k.k. w zw. z art. 10 § 3 k.k. - na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz za przestępstwo z art. 208 k.k. popełnione w nocy z 2/3 grudnia 1994 roku, na podstawie art. 208 kk i art. 36 § 3 k.k. przy zast. art. 57 § 1, 2 i 3 k.k. - na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności i 260 złotych grzywny z zamianą w razie nieuiszczenia w terminie na 26 dni kary zastępczej pozbawienia wolności, na podstawie art. 59a pkt. 1 i 2 § 1 k.k. zasądzono na rzecz Centrum Onkologii im. M. C. w G. nawiązkę w kwocie 50,00 zł. na podstawie art. 66 k.k. i art. 67 § 1 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności, na mocy art. 83 § 1 k.k. zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania od dnia 3 grudnia 1994 roku do dnia 22 czerwca 1995 roku, a nadto zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych. Skazany został warunkowo przedterminowo zwolniony. Wyrok został wykonany.

II.  Sądu Rejonowego w Mikołowie z dnia 08 marca 1996 roku sygn. akt III K 572/94, za czyn z art. 166 k.k. i art. 167§ 1 k.k. w zw. z art. 10 § 2 k.k. - popełniony w dniu 2 marca 1994 roku, na podstawie art. 166 k.k. i art. 36 § 1 k.k. na karę 400 złotych grzywny;

III.  Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 16 lipca 2001 roku, sygn. akt III K 1256/01 za przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełnione w okresie od listopada 2000 r. do czerwca 2001 r., na podstawie art. 284 § 2 k.k. i art. 33 § 1, 2 i 3 k.k. - na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wysokości 60 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych; orzeczoną karę pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby 3 lat, na podstawie art. 72 § 2 zobowiązano skazanego do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem; na mocy art. 83 § 1 k.k. zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania od dnia 4 czerwca 2001 roku do dnia 4 lipca 2001 roku; prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 27 lipca 2004 roku, w sprawie XIII Ko 1011/03 zarządzone zostało skazanemu wykonanie kary 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia. Zaliczono okres tymczasowego aresztowania od dnia 4 czerwca 2001 roku do dnia 16 lipca 2001 roku oraz stwierdzono, że kara grzywny 60 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych, podlega wykonaniu w całości;

IV.  Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 05 listopada 2003 roku, sygn. akt III K 2190/01 za czyn z art. 191 § 2 k.k. w związku z art. 12 k.k. popełniony w okresie od 13.08. do 16.08.2001 roku, na podstawie art. 191 § 2 k.k. i art. 33 § 2 k.k. na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 40 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych, z warunkowym zawieszeniem na okres próby 4 lat; Postanowieniem z dnia 29.10.2007 roku w sprawie III K 2190/01 (III 2Ko 2802/07) zarządzono wykonanie wobec skazanego zastępczej kary 20 dni pozbawienia wolności za nie uiszczoną grzywnę orzeczoną w wysokości 40 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych, przy czym po przekazaniu przez państwo wykonania europejskiego nakazu aresztowania skazany nie zrzekł się przed Sądem w dniu 06.02.2013 roku korzystania z zasady specjalności wynikającej z art. 607e k.p.k.;

V.  Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 19 stycznia 2004 roku, sygn. akt III K 1803/01 za czyn z art. 157 § 1 k.k. popełniony w dniu 20 maja 2001 roku, na podstawie art. 157 § 1 k.k. na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby 4 lat; na podstawie art. 71 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego karę grzywny 30 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 15 złotych; na podstawie art. 47 § 1 k.k. orzeczono nawiązkę w kwocie 250,00 zł. na rzecz Centrum Onkologii im. M. C. w G., płatną w terminie 3 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku. Postanowieniem z dnia 19.09.2012 roku w sprawie III K 1803/01 (XIII Ko 3908/12 zarządzono wykonanie wobec skazanego zastępczej kary 15 dni pozbawienia wolności za nie uiszczoną grzywnę orzeczoną w wysokości 30 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 15 złotych, przy czym po przekazaniu przez państwo wykonania europejskiego nakazu aresztowania skazany nie zrzekł się przed Sądem w dniu 06.02.2013 roku korzystania z zasady specjalności wynikającej z art. 607e k.p.k.;

VI.  Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 22 czerwca 2004 roku, sygn. akt III K 1586/01 za:

a) przestępstwo z art. 284 § 1 k.k. popełnione w okresie od grudnia 2000 r. do stycznia 2001 r., na podstawie art. 284 § 1 k.k. i art. 33 § 2 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i karę 30 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych,

b) przestępstwo z art. 190 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 12 k.k., popełnione w stycznia 2001 r., na podstawie art. 190 § 1 k.k. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

c) przestępstwo z art. 284 § 1 k.k., popełnione w październiku 1999 r., na podstawie art. 284 § 1 k.k. i art. 33 § 2 k.k. - na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i karę 40 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych;

Z orzeczeniem w miejsce kar jednostkowych kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności i kary łącznej grzywny 60 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych z warunkowym zawieszeniem na okres próby 5 lat, na podstawie art. 72 § 2 zobowiązano skazanego do naprawienia szkody na rzecz R. P. i J. R. w terminie 2 lat od uprawomocnienia się orzeczenia; Postanowieniem z dnia 23.03.2007 roku w sprawie III K 1586/01 zarządzono wykonanie wobec skazanego zastępczą karę 30 dni pozbawienia wolności za nie uiszczoną grzywnę orzeczoną w wysokości 60 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych, przy czym po przekazaniu przez państwo wykonania europejskiego nakazu aresztowania skazany nie zrzekł się przed Sądem korzystania z zasady specjalności wynikającej z art. 607e k.p.k.;

VII.  Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 19 maja 2005 roku, sygn. akt III K 803/03 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w związku z art. 58 § 3 k.k. popełnione w okresie od 01.08.2002 roku do dnia 28.01.2003 roku, na karę 80 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 30 złotych, skazanego obciążono kosztami postępowania; Postanowieniem z dnia 12.09.2008 roku w sprawie III K 803/03 zarządzono wykonanie wobec skazanego zastępczą karę 40 dni pozbawienia wolności za nie uiszczoną grzywnę orzeczoną w wysokości 80 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 30 złotych, przy czym po przekazaniu przez państwo wykonania europejskiego nakazu aresztowania skazany nie zrzekł się przed Sądem w dniu 06.02.2013 roku korzystania z zasady specjalności wynikającej z art. 607e k.p.k.; w związku z powyższym zawieszono postępowanie wykonawcze w zakresie wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności;

VIII.  Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 20 października 2005 roku, sygn. akt III K 843/05:

a)za ciąg przestępstw z art. 279 § 1 k.k., popełnionych w dniu 04 lipca 2004 roku, 05 lipca 2004 roku, 06 lipca 2004 roku, na podstawie art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 91 § 1 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności i karę 60 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych,

b) za czyn z art. 291 § 1 k.k., popełniony w czerwcu 2004 roku, na podstawie art. 291 § 1 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

c) za czyn z art. 263 § 2 k.k., popełniony w dniu 16/17 lipca 2004 roku, na podstawie art. 263 § 2 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności;

z orzeczeniem w miejsce kar jednostkowych kary łącznej 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, na mocy art. 63 § 1 k.k. zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 19 lipca 2004 roku do dnia 20 października 2005 roku. Postanowieniem z dnia 1 lutego 2010 roku w sprawie IV Kop 9/10 wydano Europejski Nakaz Aresztowania wobec R. O., który objął cztery sprawy, w tym wyrok w sprawie sygn. akt III K 843/05; Postanowieniem z dnia 13 lutego 2013 roku zaliczono skazanemu na poczet kary łącznej 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 19 lipca 2004 roku do dnia 08 września 2004 roku i od dnia 27 września 2005 roku do dnia 20 października 2005 roku.

IX.  Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 16 listopada 2006 roku, sygn. akt III K 279/04:

a) za przestępstwo z art. 291 § 1 k.k. w związku z art. 12 k.k. popełnione w okresie od 15 czerwca 2003 roku do dnia 25 czerwca 2003 roku, na podstawie art. 291 § 1 k.k. i art. 33 § 2 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności i karę 150 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych,

b ) za przestępstwo z art. 263 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 k.k., popełnione w dniu 25 czerwca 2003 roku, na podstawie art. 263 § 2 k.k. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

c) za przestępstwo z art. 270 § 1 k.k., popełnione w dniu 8 maja 1999 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

d) za przestępstwo z art. 270 § 1 k.k., popełnione w dniu 8 maja 1999 roku, na podstawie art. 270 § 1 k.k. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności.

z orzeczeniem w miejsce kar jednostkowych kary łącznej 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, na mocy art. 63 § 1 k.k. zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania od dnia 25 czerwca 2003 roku do dnia 24 listopada 2003 roku. Postanowieniem z dnia 1 lutego 2010 roku w sprawie IV Kop 9/10 wydano Europejski Nakaz Aresztowania wobec R. O., który objął min. wyrok w sprawie sygn. akt III K 279/04;

X.  Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 18 stycznia 2007 roku, sygn. akt III K 1077/03 za przestępstwo z art. 158 § 1 k.k., art. 189 § 1 k.k., art. 191 § 1 k.k. w związku z art. 12 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k., popełnione w dniu 2 stycznia 2003 roku, na podstawie art. 189 § 1 k.k. w związku z art. 11 § 3 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby 5 lat, na podstawie art. 71 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego grzywnę w wysokości 40 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych;

XI.  Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej z dnia 7 maja 2013 r. sygn. akt III K 191/13 za:

a) przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 9 lipca 2004 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

b) przestępstwo z art. 278 § 2 kk. popełnione w okresie od 26 października 2000 r. do 6 czerwca 2004 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

w miejsce jednostkowych kar pozbawienia wolności orzeczono karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku, której wykonanie zostało warunkowo zawieszone na okres 2 lat, orzeczono przepadek dowodów rzeczowych;

XII.  Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej z dnia 4 września 2013 r. sygn. akt VI K 183/13 za przestępstwo z art. 209 § 1 kk. popełnione w okresie od listopada 2005 r. do września 2012 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, której wykonanie zostało warunkowo zawieszone na okres 5 lat. Zobowiązano do łożenia na utrzymanie małoletnich, zwolniono z kosztów postępowania.

Sąd na mocy art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2, 2 a k.k. połączył kary grzywny orzeczone wyrokami opisanymi w punktach: I (sygn. akt III K 150/95) i II (sygn. akt III K 572/94) części wstępnej wyroku i wymierzył skazanemu R. O. karę łączną grzywny w wymiarze 500 złotych.

Ponadto Sąd połączył na mocy art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. kary grzywny orzeczone wyrokami opisanymi w punktach: III (sygn. akt. III K 1256/01), V (sygn. akt. III K 1803/01), VI a i VI c (sygn. akt. III K 1586/01) części wstępnej wyroku i wymierzył skazanemu R. O. karę łączną karę grzywny w wymiarze 60 stawek dziennych, przy przyjęciu, iż jedna stawka dzienna wynosi 10 złotych.

Ponadto Sąd połączył na mocy art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. kary grzywny orzeczone wyrokami opisanymi w punktach: IV (sygn. akt III K 2190/01), VII (sygn. akt III K 803/03), IX a (sygn. akt III K 279/04 pkt 1), X (sygn. akt. III K 1077/03) i wymierzył skazanemu R. O. karę łączną karę grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych, przy przyjęciu, iż jedna stawka dzienna wynosi 10 złotych.

Sąd połączył na mocy art. 85 § 1 k.k., art. 86 § 1 i k.k. kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w pkt III (sygn. akt. III K 1256/01) i IX c (sygn. akt. III K 279/04 pkt 3) i IX d (sygn. akt. III K 279/04 pkt 4) części wstępnej wyroku i wymierza skazanemu R. O. karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Ponadto Sąd na podstawie art. 572 k.p.k. umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego w zakresie kar pozbawienia wolności orzeczonymi wyrokami opisanymi w pkt I, II, IV, V, VI, VII, VIII, IX a i IX b, X, XI, XII części wstępnej wyroku oraz w zakresie kar grzywien orzeczonych wyrokami opisanymi w pkt VIII a.

Sąd orzekł w zakresie zaliczenia na poczet kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w pkt. 4 wyroku okresów kar odbytych oraz zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów procesu, którymi obciążył Skarb Państwa.

Apelację od tego wyroku wniósł oskarżyciel publiczny, zaskarżając wyrok w zakresie orzeczenia o umorzeniu postępowania o wydanie wyroku łącznego w zakresie kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego Mikołowie sygn. III K 572/94, Sądu Rejonowego w Gliwicach sygn. III K 150/95, III K 2190/01, III K 1803/01, III K 1586/01, III K 803/03, III K 843/05, III K 279/04 w zakresie czynów kwalifikowanych z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. oraz z art. 263 § 2 k.k., III K 191/13 a także Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej sygn. VI K 183/13 na korzyść oskarżonego.

Prokurator zarzucił obrazę prawa materialnego, a to art. 85 k.k. przez niezastosowanie tego przepisu i nie połączenie kar orzeczonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 16 listopada 2006 r. sygn. III K 279/04 za pozostające w zbiegu przestępstwa z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. oraz z art. 263 § 2 k.k.

Prokurator wniósł o połączenie kar orzeczonych za te przestępstwa i wymierzenie skazanemu kary 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Apelację od tego wyroku wniósł obrońca skazanego, zarzucając obrazę przepisów postępowania mającą istotny wpływ na treść orzeczenia, a to: art. 607e § l k.p.k. w zw. z art. 569 § 1 k.p.k., polegające na połączeniu jednostkowych kar orzeczonych wobec R. O., innych niż te objęte Europejskim Nakazem Aresztowania, oraz orzeczeniu łącznej pozbawienia wolności z innych spraw, pomimo tego, że podstawę przekazania R. O. do Polski, w wyniku wykonania Europejskiego Nakazu Aresztowania, stanowiły skazania w sprawach o sygn. akt III K 843/05, III K 279/04, III K 191/13, VI K 183/13 a skazany nie wyraził zgody na przekazanie i nie zrzekł się prawa wynikającego z zasady specjalności w pozostałych sprawach w konsekwencji czego brak było warunków do połączenia kar orzeczonych w tych sprawach i orzeczenie kary łącznej pozbawienia wolności w zakresie innym, niż ten obejmujący w/w sprawy.

Podnosząc powyższy zarzut obrońca wniósł o zmianę wyroku i połączenie wyłącznie kar pozbawienia wolności orzeczonych w wyrokach III K 843/05 i III K 279/04 z zastosowaniem zasady absorpcji, a nadto o połączenie w pozostałym możliwym zakresie innych rodzajowa kar orzeczonych z zastosowaniem zasady absorpcji.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja obrońcy skazanego nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że brak było podstaw do – sugerowanego w apelacji obrońcy skazanego - wystąpienia z pytaniem prawnym do Sądu Najwyższego: „Czy w sytuacji przekazania osoby w wykonaniu nakazu w trybie art. 607e § l k.p.k. w celu ścigania co do określonych przestępstw możliwe jest orzeczenie względem niej w wyroku łącznym kary łącznej pozbawienia wolności obejmującej kary za inne przestępstwa, niż te, które stanowiły podstawę przekazania, a także, czy w takiej sytuacji zbiegi realne konstruuje się tylko w ramach czynów, co do których nastąpiło przekazanie, niezależnie od pozostałych czynów, czy też przeciwnie - z uwzględnieniem wszystkich czynów?”.

Obrońca wskazał że prawidłowym jest twierdzenie, (negowane przez Sąd Rejonowy), iż w wypadku przekazania na zasadzie art. 607 e § 1 k.p.k. kara łączna nie może obejmować innych czynów tworzących zbiegi realne, a jej podstawą mogą być tylko objęte ENA czyny. Prawidłowa wykładnia tegoż przepisu nakazuje wedle obrońcy przyjąć, że w takiej sytuacji zbiegi realne tworzy się w oderwaniu od pozostałych skazań, co tyczy się tylko kar pozbawienia wolności. W ocenie obrońcy wyrażenie opozycji przez Sąd meriti co do tego poglądu w ocenie obrony uprawnia do poddania pod rozwagę Sądu ad quem wystąpienia do Sądu Najwyższego w trybie mi. 441 § 1 k.p.k., ponieważ wykładnia przepisu prezentowana przez Sąd stoi w opozycji do dorobku orzecznictwa w tym zakresie.

W ocenie Sądu Okręgowego nie jest to rozumowanie trafne. Należy wskazać, że rozstrzygnięcie pytania prawnego w tym kształcie sprowadzałoby się w istocie do rozstrzygnięcia sprawy, nadto w ocenie Sądu Okręgowego nie zachodzi stan uzasadniający wątpliwości co do wykładni przepisu. Częściowo jest to nawet widoczne w przytoczonej argumentacji skoro wyraźnie zaznacza obrońca, że poglądy te mają znaczenie tylko dla kar pozbawienia wolności.

W istocie zatem stanowi to odpowiedź na wątpliwości obrońcy, bowiem obecna wykładnia przepisów dotyczących kary łącznej nie pozwala na uwzględnienie konfiguracyjnego modelu łączenia kar , a podstawą do wyznaczenia zakresu łączenia kar są zbiegi przestępstw. Brak jest podstaw do stwierdzenia, że zbiegi przestępstw konstruowane mają być wyłącznie w oparciu o wyroki które stanowiły podstawę wydania na podstawie europejskiego nakazu aresztowania. Żadne z przytoczonych w apelacji orzeczeń nie obejmowało takiego stanu faktycznego, natomiast wyraźnie wskazywały one na brak możliwości objęcia innych kar pozbawienia wolności orzeczonych wobec skazanego wyrokiem łącznym, jeżeli nie stanowiły podstawy wydania na podstawie europejskiego nakazu aresztowania czy też skazany nie zrzekł się zasady specjalności. Nie oznacza to wszakże iż nie mogą być wykonywane wobec skazanego inne kary, jak np. kara grzywny. Skoro zaś co do tego nie ma wątpliwości, to wyroki w których orzeczono kary grzywny i które spełniają wymogi z art. 85 k.k. nie mogą być rugowane ze zbiegów przestępstw, które należy uwzględnić w wyroku łącznym. Tym samym wskazuje to już na potrzebę negacji twierdzeń zwartych w apelacji, iż powinny być wzięte pod uwagę co do skazanego R. O. tylko wyroki Sądu Rejonowego w Gliwicach o sygn. III K 843/05, III K 279/04, III K 191/13.

Podobnie rzecz ma się z karami pozbawienia wolności, które zostały już w całości wykonane. Skoro bowiem nie będą one wykonywane wobec skazanego który został wydany na podstawie europejskiego nakazu aresztowania, to brak jest podstaw do stwierdzenia naruszenia zasady specjalności.

Słusznie zatem Sąd Rejonowy orzekał w przedmiocie połączenia kary wynikającej z wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 16 lipca 2001 roku, sygn. akt III K 1256/01, gdyż kara ta została w całości wykonana.

Podobnie zasadnie Sąd Rejonowy uznał, iż brak jest przesłanek negatywnych do połączenia kar grzywny związanych z zasadą specjalności z art. 607e § 1 k.p.k. Orzeczenie za cześć z tych kar zastępczych kary pozbawienia wolności, uniemożliwia bowiem tylko wykonanie kary grzywny w tej postaci, skoro skazany zasady specjalności nie zrzekł się, jednakże nie sprzeciwią się to orzeczeniu kary łącznej grzywny i nie ma przeszkód do jej wykonania (bez możliwości orzeczenia kary zastępczej pozbawienia wolności) , nawet mimo nieobjęcia wszystkich skazań za przestępstwa pozostające w tym zbiegu realnym ENA.

Nie znalazł Sąd Okręgowy podstaw do kwestionowania wymiaru kar łącznych które zostały orzeczone przez Sąd Rejonowy, przy czym zauważyć należy że samego ich wymiaru nie kwestionuje i apelacja obrońcy oskarżonego, a zasadnie Sąd Rejonowy rozważał związek przedmiotowy i podmiotowy między poszczególnymi zbiegającymi się przestępstwami jako warunkujący wymiar kar łącznych. Trafnie wskazał jako zasadę, którą się kierował przy wymiarze kar, zasadę asperacji.

Wskazał nadto Sąd, iż postawę i zachowanie skazanego podczas pobytu w warunkach izolacji należy oceniać jako pozytywne.

Mając na uwadze wskazaną postawę skazanego oraz związek przedmiotowy i podmiotowy między poszczególnymi zbiegającymi się przestępstwami, w ocenie Sądu Okręgowego wymierzona skazanemu kara łączna pozbawienia wolności oraz kary łączne grzywny w należyty sposób uwzględniają okoliczności dotyczące sylwetki skazanego i procesu jego resocjalizacji, jak też są wynikiem trafnej analizy kryteriów związku przedmiotowego i podmiotowego pomiędzy dokonanymi przez skazanego przestępstwami, zatem w ocenie Sądu Odwoławczego brak jest przesłanek do uznania, iż wymierzone kary łączne są rażąco niewspółmiernie surowe.

Trafne jest również rozumowanie Sądu Rejonowego w zakresie umorzenia postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego z jednym wszakże wyjątkiem, bowiem połączeniu powinny podlegać kary jednostkowe z wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 16 listopada 2006 roku, sygn. akt III K 279/04 wymierzone w pkt. 1 i 2 tego wyroku, skoro straciła moc kara łączna z wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 16 listopada 2006 roku, sygn. akt III K 279/04. Sąd Rejonowy, jak wskazano w uzasadnieniu wyroku, omyłkowo nie wymierzył kary łącznej i nie dokonał połączenia tych dwóch kar jednostkowych, a postępowanie w tym zakresie umorzył.

Dlatego też trafna jest apelacja oskarżyciela publicznego i Sąd Okręgowy w tym zakresie zmienił wyrok w ten sposób, że uchylił punkt 5 zaskarżonego wyroku w zakresie umorzenia postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego odnośnie wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 16 listopada 2006 roku, sygn. akt III K 279/04 opisanego w części wstępnej wyroku w punktach IX a i b i na mocy art. 85 i art. 86 § 1 k.k. połączył kary pozbawienia wolności orzeczone we wzmiankowanych punktach wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 16 listopada 2006 roku sygn. akt III K 279/04 i wymierzył skazanemu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, uznając iż kara w tej wysokości uwzględnia w należytym stopniu postawę skazanego, nadto nie prowadzi do pogorszenia jego sytuacji w następstwie rozwiązania kary łącznej orzeczonej we wzmiankowanym wyroku z dnia G. z dnia 16 listopada 2006 roku sygn. akt III K 279/04.

Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do uwzględnienia apelacji obrońcy skazanego, a w konsekwencji w pozostałej części utrzymał w mocy zaskarżony wyrok.

Sąd zwolnił skazanego od zapłaty wydatków za postępowanie odwoławcze, a obciążając nimi Skarb Państwa.