IV Ca 402/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-09-2016
-
Osoba publikująca:Iwona Janeczek
-
Korektor:Kamila Wiśniewska
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:Dz Kw 1892/13 III CKN 762/2002
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV Ca 402/13
POSTANOWIENIE
Dnia 24.07.2013r.
Sąd Okręgowy w S. Wydział IV Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący SSO Jolanta Deniziuk (spr.)
Sędziowie SO Mariola Watemborska, Andrzej Jastrzębski
po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2013 roku w S.
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku G. T.
z udziałem J. T. , I. Z.i M. B.
o wpis do dziełu III księgi wieczystej Kw (...) służebności gruntowej
na skutek apelacji uczestniczki postępowania I. Z.
na postanowienie Sądu Rejonowego w L. z dnia 20.05.2013r. , sygn. akt Dz. Kw. 1892/13
postanawia:
oddalić apelację.
IV Ca 402/13
UZASADNIENIE
W dniu 20 maja 2013r. Sąd Rejonowy uwzględnił wniosek G. T. i J. T. o na podstawie decyzji Urzędu Rejonowego w L. z dnia 19.05.1992r. ( G. (...)-Ł/18/92 oraz decyzji zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości wydany przez Burmistrza Miasta Ł. z dnia 10.12.2003r. (...) (...) ujawnił w dziale III księgi wieczystej Kw (...) oraz w księdze wieczystej Kw (...)służebnośc gruntową przejazdu i przechodu na rzecz każdorazowego właściciela działki numer (...) polegającej na zapewnieniu przez działkę (...) bezpośredniego dostępu do drogi publicznej tj. do ul (...)
Apelację od powyższego wpisu wniosła uczestniczka postepowania I. Z.. Wskazała, że decyzją nie można ustanowić służebności .Nadto decyzja nie posiada wszystkich elementów decyzji co powoduje , że jest ona nieważna i została wydana 21 lat temu .
W odpowiedzi na apelację wnioskodawcy wnieśli o jej oddalenie.
Sąd Okręgowy zważały co następuje
W niniejszej sprawie wnioskodawcy złożył wniosek nie budzący wątpliwości formalnych. Do wniosku załączyli decyzję Urzędu Rejonowego w L. z dnia 19.05.1992r. ( G. (...)-Ł/18/92 oraz decyzji zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości wydany przez Burmistrza Miasta Ł. z dnia 10.12.2003r. Gd (...) . Wbrew twierdzeniom skarżącej , z uwagi na ograniczoną kognicję sądu wieczystoksięgowego, Sąd rozpoznając wniosek nie mógł badać zasadności dokonanego podziału nieruchomości, ustanowienia służebności ani treści ostatecznej decyzji administracyjnej. Oznaczałoby to bowiem niedopuszczalną w postępowaniu wieczystoksięgowym kontrolę prawidłowości dokumentów stanowiących podstawę wpisu i badanie ich pod względem merytorycznym. Postępowanie w sprawie wieczystoksięgowe (o wpis) podlega rygorom z art. 626 8 § 2 kpc. Zgodnie z treścią powyższego przepisu rozpoznając wniosek o wpis Sąd wieczystoksięgowy bada jedynie treść wniosku, treść i formę dołączonych do niego dokumentów oraz treść księgi wieczystej. Przepis ten zakreśla kognicję zarówno sądu wieczystoksięgowego rozpoznającego wniosek, jak również sądu II instancji rozpoznającego apelację. Ograniczony zakres badania wniosku oznacza, iż sąd nie jest właściwy w tym postępowaniu rozstrzygać jakichkolwiek sporów czy też prowadzić postępowanie wyjaśniające, a sąd II instancji bada jedynie, czy wpis lub odmowa wpisu dokonana przez sąd rejonowy jest zgodna z prawem w świetle złożonego wniosku, treści i formy dokumentów stanowiących podstawę wpisu oraz treści księgi wieczystej.
Wyłączone są więc z tego schematu wypadki, w których stan prawny tworzą decyzje konstytutywne organów administracji. Gdyby dopuścić ustalanie samodzielne stanu prawnego przez sąd naruszona zostałaby zasada niedopuszczalności drogi sądowej w sprawach, które nie są materialnie ani formalnie cywilnymi (Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 8 maja 2002 r. III CKN 762/2002). Również sprawdzenie merytoryczne prawidłowości takich decyzji pod kątem zasadności ich wydania wykracza poza zakres kognicji sądu wieczystoksięgowego. Odmówić można wpisu jedynie tylko w razie stwierdzenia bezwzględnej nieważności decyzji, tj. wydanej przez niewłaściwy organ lub bez zastosowania jakiejkolwiek procedury. Sąd wieczystoksięgowy związany jest natomiast decyzjami którym nie można przypisać takiej nieważności. Podnoszone więc w apelacji zarzuty nie mogą być przedmiotem oceny sądu wieczystoksięgowego.
W tych okolicznościach apelację jako niezasadną, na mocy art. 385 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc i art. 626 1§1 kpc oddalić.