Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III A Uz 395/11

POSTANOWIENIE

Dnia 3 lutego 2012r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSA Maria Pietkun

Sędziowie : SA Janina Cieślikowska

SA Irena Różańska ─ Dorosz

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 lutego 2012r.

sprawy z wniosku M. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek zażalenia M. C.

od postanowienia Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu

z dnia 16 grudnia 2011r. sygn. akt III A Uz 395/11

p o s t a n a w i a:

odrzucić zażalenie .

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2011r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił zażalenie wnioskodawcy M. C. od postanowienia Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 3 października 2011r. odrzucającego zażalenie strony. Odpis postanowienia Sądu Apelacyjnego doręczono pełnomocnikowi wnioskodawcy, w dniu 11 stycznia 2012r. W dniu 18 stycznia 2012r. wnioskodawca reprezentowany przez pełnomocnika w osobie swojej małżonki złożył zażalenie na to postanowienie .

Sąd Apelacyjny zważył.

Zażalenie jako niedopuszczalne podlega odrzuceniu.

Zaskarżone postanowienie jest orzeczeniem sądu drugiej instancji, z tego względu wszelkie środki odwoławcze, o ile są dopuszczalne, kierowane są do Sądu Najwyższego. Zgodnie z przepisem art. 394 1 § 1 kpc zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje na postanowienia sądu drugiej instancji odrzucające skargę kasacyjną i skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia oraz co do kosztów procesu, które nie były przedmiotem rozstrzygnięcia przez sąd pierwszej instancji. Natomiast w myśl przepisu art. 394 1 § 2 kpc na postanowienia sądu drugiej instancji możliwe jest złożenie zażalenia do Sądu Najwyższego, ale tylko w sprawach w których przysługuje skarga kasacyjna i tylko na postanowienia kończące postępowanie w sprawie, ale z wyjątkiem postanowień m.in. wydanych w wyniku rozpoznania zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji. Zaskarżone postanowienie nie jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie, ale wydanym w wyniku rozpoznania zażalenia od postanowienia Sądu I instancji, z tego względu zażalenie do Sądu Najwyższego jest niedopuszczalne.

Niezależnie od powyższego zażalenie sporządzone jest z naruszeniem art. 87 1 § 1 kpc . Zgodnie z tym ostatnio powołanym przepisem w postępowaniu przed Sądem Najwyższym, jak również w zakresie czynności podejmowanych przed sądem niższej instancji w związku z tym postępowaniem strona winna być zastępowana przez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym, warunkowi temu nie czyni zadość ustanowienie pełnomocnika w osobie małżonka nie będącego fachowym pełnomocnikiem. Powyższy brak formalny jest brakiem nieusuwalnym, zgodnie z art. 130 § 5 kpc, co oznacza iż stronę nie wzywa się do jego uzupełnienia.

Mając powyższe na względzie Sąd Apelacyjny orzekł jak w pkt I sentencji postanowienia na podstawie art. art. 391 1 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 370 kpc.