Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Cz 450/13

POSTANOWIENIE

Dnia 23 sierpnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku IV Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Jastrzębski (spr.)

Sędziowie: SSO ElzbietaJaroszewicz, Mariusz Struski

po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2013 roku w Słupsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. C.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej (...)w S., Wspólnocie Mieszkaniowej (...) w S.i J. W.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

od zarządzenia Przewodniczącego w Sądzie Rejonowym w Słupsku

z dnia 14 grudnia 2012 r., sygn. akt I C 1794/12

postanawia: oddalić zażalenie.

sygn. akt IV Cz 450/12

UZASADNIENIE

Zaskarżonym zarządzeniem Przewodniczący w Sądzie Rejonowym w Słupsku na podstawie art. 130 § 2 k.p.c. zwrócił pozew wniesiony przez powoda argumentując, że powód mimo wezwanie nie wskazał poprawnie wartości przedmiotu sporu, zgodnie z treścią art. 126 1 kpc.

Powód wywodząc zażalenie na powyższe orzeczenie wniósł o jego uchylenie argumentują, że podanie wartości przedmiotu sporu w przybliżone, szacunkowej wysokości powoduje usunięcie braku formalnego pozwu w zakresie w jakim był wezwany.

Rozpoznając złożone zażalenie Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, opłacie podlega m.in. pozew. Zgodnie zaś z art. 126 2 § 1 k.p.c., Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona należna opłata. Z kolei art. 126 1 k.p.c. nakłada na osoby składające pisma procesowe do sądu obowiązek określenia wartości przedmiotu sporu lub zaskarżenia, chyba że przedmiotem sprawy jest oznaczona kwota pieniężna.

Wbrew wywodom zażalenia określenie wartości sporu w przybliżeniu nie odpowiada dyspozycji art. 126 1 k.p.c. Warto bowiem podkreślić, że dokładnie określone żądanie, w tym także określenie w sprawach majątkowych wartości przedmiotu sporu - art. 187 § 1 k.p.c., wyznacza granice rozstrzygnięcia sądu. Z art. 321 § 1 k.p.c. wynika bowiem, że sąd nie może wyrokować co do przedmiotu, który nie był objęty żądaniem, ani zasądzać ponad żądanie. Skargowość procesu cywilnego nakłada więc na strony obowiązek określenia przedmiotu sporu, w tym dokładnej jego wartości, zaś sąd, zgodnie z zasadą dyspozycyjności jest związany granicami żądania powództwa i nie może swobodnie dysponować przedmiotem procesu.

Powyższe legło u podstaw oddalenia zażalenia na mocy art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 k.p.c. i art. 398 k.pc.