Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: X U 30/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 września 2015 roku

Sąd Okręgowy – Sąd Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach Wydział X

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Anna Petri

Protokolant:

Magdalena Stachurska

po rozpoznaniu w dniu 16 września 2015 roku w Katowicach

odwołania W. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

z dnia 28 listopada 2014 roku Nr: (...)

o umorzenie należności z tytułu nieopłaconych składek

1.  oddala odwołanie;

2.  odstępuje od obciążania odwołującego kosztami postępowania

SSO Anna Petri

sygn. akt X U 30/15

UZASADNIENIE

Odwołujący W. M. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. z dnia 28 listopada 2014r. ustalającej w punkcie I, iż według stanu na dzień 3 września 2014r. umorzeniu będą podlegały należności z tytułu składek za okres od listopada 2005r. do lutego 2009r. na ubezpieczenia społeczne w kwocie 37.180,96 zł i na Fundusz Pracy w kwocie 2.903,26 zł. W każdej z tych kwot uwzględnione zostały też odsetki. W punkcie II decyzji wskazano, iż warunkiem umorzenia powyższych należności jest spłata należności z tytułu składek nie podlegających umorzeniu za okres od 1 stycznia 1999r., które należy uregulować w terminie 12 miesięcy od uprawomocnienia się zaskarżonej decyzji wraz z odsetkami. Odwołujący domagał się zmiany tej decyzji w punkcie II poprzez jednoznaczne podanie warunków umorzenia zaległości składkowych w sposób umożliwiający weryfikację stanowiska organu rentowego. Wskazał, iż brak konkretyzacji warunku umorzenia składek nie pozwala na podjęcie działań zmierzających do ich spłaty. Po przedstawieniu przez organ rentowy wykazu należności składkowych nie podlegających umorzeniu odwołujący domagał się „włączenia tego wykazu do zaskarżonej decyzji” (k. 2, 12, 15 i 23).

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie od odwołującego na jego rzecz kosztów zastępstwa procesowego. Podniósł, iż decyzja o umorzeniu należności składkowych była zgodna z wnioskiem ubezpieczonego. Ponadto został on poinformowany o możliwości zwrócenia się do organu rentowego o podanie rozliczenia zaległości, czego nie uczynił. W przeciwnym razie nie miałby poczucia niepewności co do wysokości należności nie podlegających umorzeniu. W toku procesu wraz z pismem procesowym z dnia 25 maja 2015r. organ rentowy przedstawił wykaz owych należności (k. 3-4 i 9-10).

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Ubezpieczony prowadzi działalność gospodarczą i z tego tytułu podlega ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu. Stąd powinien był deklarować, obliczać i odprowadzać na zasadach określonych w art. 46 i 47 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2015r., poz. 121 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą systemową należne składki na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wypadkowe, zdrowotne oraz na Fundusz Pracy. Dnia 3 września 2014r. ubezpieczony złożył wniosek o umorzenie nieopłaconych należności z tytułu składek za okres objęty ustawą abolicyjną (wniosek ubezpieczonego w aktach składkowych).

Zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 listopada 2012r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność (Dz. U. z 2012r., poz. 1551), zwanej dalej ustawą abolicyjną, na wniosek osoby podlegającej w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 28 lutego 2009r. obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności w rozumieniu art. 8 ust. 6 ustawy systemowej:

1)która przed dniem 1 września 2012 r. zakończyła prowadzenie pozarolniczej działalności i nie prowadzi jej w dniu wydania decyzji, o której mowa w ust. 8,

2)innej niż wymieniona w pkt 1

- umarza się nieopłacone składki na te ubezpieczenia za okres od dnia 1 stycznia 1999r. do dnia 28 lutego 2009r. oraz należne od nich odsetki za zwłokę.

Po myśli art. 1 ust. 4 ustawy abolicyjnej wniosek o umorzenie można złożyć w terminie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy tj. do 14 stycznia 2015r. Na podstawie art. 1 ust. 6 tej ustawy umorzenie należności, o których mowa w ust. 1, skutkuje umorzeniem nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne i na Fundusz Pracy za ten sam okres oraz należnych od nich, za ten sam okres i odsetek za zwłokę. Z mocy art. 1 ust. 8 tej ustawy Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje decyzję określającą warunki umorzenia, w której ustala także kwoty należności, o których mowa w ust. 1 i 6, z wyłączeniem kosztów egzekucyjnych. Na zasadzie art. 1 ust. 10 ustawy abolicyjnej warunkiem umorzenia należności, o których mowa w ust. 1 i 6, jest nieposiadanie na dzień wydania decyzji, o której mowa w ust. 13 pkt 1, niepodlegających umorzeniu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz na Fundusz Emerytur Pomostowych, za okres od dnia 1 stycznia 1999r., do opłacenia których zobowiązana jest osoba prowadząca pozarolniczą działalność lub płatnik składek, o którym mowa w ust. 2, oraz należnych od tych składek odsetek za zwłokę.

Zaskarżoną decyzją organ rentowy umorzył na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy abolicyjnej wszystkie zaległości odwołującego z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy oraz z tytułu odsetek, istniejące w dniu 3 września 2014r., a obejmujące objęty tą ustawą okres od listopada 2005r. do lutego 2009r. Decyzja ta zawiera rozstrzygnięcie zgodne z wnioskiem ubezpieczonego i treścią powołanych przepisów. Wbrew założeniom odwołującego z żadnego z nich nie wynika obowiązek organu rentowego wyliczenia w treści decyzji należności nie podlegających umorzeniu. Za dopuszczalne należy zatem uznać sprecyzowanie ich dopiero na wniosek odwołującego zawarty w odwołaniu, co też organ rentowy uczynił. Sporządzenie niekwestionowanego przez odwołującego wykazu należności nie podlegających umorzeniu należy uznać za spełnienie jego żądania w toku sporu. Oczekiwanie, by wykaz ów zamieścić obecnie w treści decyzji nie znajduje uzasadnienia prawnego.

Mając powyższe na względzie na mocy art. 477 14 § 1 k.p.c. i powołanych wyżej przepisów odwołanie ubezpieczonego należało oddalić jako bezzasadne.

Z mocy art. 102 k.p.c. Sąd odstąpił od obciążania odwołującego kosztami zastępstwa procesowego z uwagi na zaspokojenie jego żądania w toku procesu.

SSO Anna Petri

ZARZąDZENIA:

1.  odnotować;

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć odwołującemu;

3.  kalendarz 14 dni lub z wpływem.

K. dnia 28 września 2015r.