Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XIII Ca 276/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 października 2015 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu – Wydział XIII Cywilny Rodzinny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Alicja Spustek-Kląskała

Sędziowie: SSO Violetta Kossowska-Czinar

SSR del. Barbara Chmielowska

Protokolant: Magdalena Maślanka

po rozpoznaniu w dniu 14 października 2015 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa K. J.

przeciwko S. N.

o alimenty

na skutek apelacji wniesionej przez powódkę od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu z dnia 24 marca 2015 r. sygn. akt III RC 804/14

oddala apelację

B. A. S. V. K.-C.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Sygn. akt XIII Ca 276/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 24 marca 2015 r. Sad Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu oddalił powództwo K. J. o zasądzenie od pozwanego S. N. alimentów w kwocie po 1.000 złotych miesięcznie.

Sąd Rejonowy ustalił, że wyrokiem z dnia 8 listopada 2011 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu w sprawie sygn. akt XIII RC 340/10 rozwiązał przez rozwód małżeństwo K. N. i S. J. bez orzekania o winie. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad wówczas małoletnim synem stron A. N. powierzył S. N., a uprawnienia powódki ograniczył do współdecydowania w istotnych sprawach dziecka. Ponadto udział stron w ponoszeniu kosztów utrzymania i wychowania małoletniego syna ustalił w ten sposób, że zasądził od powódki na rzecz małoletniego A. N. alimenty w kwocie po 500 zł miesięcznie poczynając od prawomocności wyroku płatnych do rąk pozwanego S. N. w terminie do 15 dnia każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat.

Wyrokiem z dnia 31 stycznia 2012 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu na skutek apelacji powódki zmienił w/w orzeczenie w ten sposób, że małżeństwo stron rozwiązał z winy pozwanego. Strony zamieszkiwały wówczas oddzielnie już od 2009 r. i nie prowadziły wspólnego gospodarstwa domowego. Powódka była zatrudniona jako asystent w placówce pocztowej z wynagrodzeniem w wysokości 2.441,66 złotych netto miesięcznie.

Pozwany natomiast był zatrudniony w (...) S.A. jako kierownik pociągu z wynagrodzeniem w wysokości 2.127,07 złotych netto miesięcznie.

Małoletni syn stron A. N. liczył 16 lat i przebywał pod opieką ojca, z którym był silniej związany i z którym chciał pozostać.

W dniu 18 lipca 2013 r. K. J. ponownie wniosła o zasądzenie od pozwanego S. N. alimentów w kwocie po 1000 zł miesięcznie. Wyrokiem z dnia 24 stycznia 2014 r. w sprawie sygn. akt III RC 660/13 Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej oddalił powództwo. Wyrok uprawomocnił się w dniu 27.06.2014 r.

Wówczas powódka miała 41 lat, była zatrudniona na stanowisku asystenta na Poczcie Polskiej ze średnim miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 2.048 zł netto miesięcznie. W toku prowadzonego postępowania powódka utrzymywała się z zasiłku rehabilitacyjnego w wysokości 1.273,64 zł miesięcznie albowiem chorowała na nowotwór. Powódka zamieszkiwała wraz z matką i bratem w mieszkaniu typu M4. Na miesięczny koszt utrzymania w/w mieszkania składały się opłaty za: czynsz w wysokości 440 zł miesięcznie, opłata za prąd – 70 zł miesięcznie, opłata za gaz – 80 zł co dwa miesiące. Ponadto opłata za internet w wysokości 25 zł miesięcznie oraz telewizję cyfrową w wysokości 69 zł miesięcznie. W/w opłaty były dzielone na trzy osoby, jednakże powódka nie partycypowała w kosztach utrzymania w/w mieszkania. Spłacała pożyczki zaciągnięte w trakcie trwania związku małżeńskiego i wysyła synowi kwotę 500 zł tytułem alimentów. Powódka ponosiła koszty swojego utrzymania tj. wyżywienie 500-700 zł miesięcznie, środki czystości 50 zł miesięcznie, nadto telefon komórkowy 80 zł miesięcznie.

Pozwany S. N. miał 42 lata i zamieszkiwał wraz synem A. N.. Miesięczny koszt utrzymania mieszkania to – opłata za czynsz – 550 zł, opłata za prąd około 100 zł miesięcznie, gaz – 50-70 zł miesięcznie. Nadto pozwany spłacał kredyt mieszkaniowy, który zaciągnął razem z powódką na zakup mieszkania. Miesięczna rata wynosiła 850-900 zł w zależności od kursu franka szwajcarskiego. Powódka nie partycypowała w spłacie w/w kredytu. Miesięczny koszt utrzymania syna wynosił około 1.300 zł. Powódka poza alimentami nie partycypowała w kosztach utrzymania syna. S. N. pracował w firmie (...) S.A. na stanowisku kierownika pociągu pasażerskiego z wynagrodzeniem w wysokości 3.083,51 zł netto miesięcznie, łącznie z wynagrodzeniem za pracę w godzinach nadliczbowych. Pozwany chorował na łuszczycę, jednakże nie leczy się z uwagi na brak środków finansowych. Syn stron kontynuował naukę w technikum we W..

Obecnie powódka K. J. ma 42 lata, nadal pracuje jako asystent na poczcie, ze średnim miesięcznym wynagrodzeniem ok. 2050-2150 zł netto. Z tej kwoty ma potrącane 311 zł tytułem spłaty pożyczki w Kasie Zapomogowo – Pożyczkowej. Mieszka w raz z matką, bratem oraz pełnoletnim synem stron w mieszkaniu należącym do jej matki. Zajmuje wraz z synem jeden pokój, w drugim mieszka matka powódki a w kolejnym jej niepełnosprawny brat. Syn stron ma obecnie 19 lat - uczy się w Integrowanym Technikum w klasie 3. Miesięczny koszt utrzymania mieszkania to: czynsz 460 zł, gaz 100 zł - 2 na m-ce, energia elektryczna-60-70 zł m-cznie, telefon - ok. 100 zł, cyfrowa telewizja - 70 zł m-cznie. Nadto wyżywienie powódki - 800 zł m-cznie, środki czystości - 50 zł, urban kart - 90 zł m-cznie

Powódka jest pod opieką psychiatry i psychologa. Powódka chorowała na nowotwór, w okresie od dnia 21 stycznia 2013 do 28 stycznia 2013 r. była hospitalizowana w (...) Centrum Onkologii we W. na oddziale chirurgii onkologicznej, w którym przeszła operację piersi. Powódka odbyła chemioterapię, radioterapię. Obecnie jest pod kontrolą szpitala przy ul. (...) we W., wizyty są raz na kwartał. Obecnie przyjmuje suplementy diety kordyceps - ok. 60 zł m-c oraz witaminę C w dużych dawkach - 40 zł za opakowanie. Powódka ma zaleconą dietę beztłuszczową. Co dwa – trzy miesiące uczęszcza na wizyty do gabinetu tradycyjnej medycyny chińskiej, której koszt to 70 zł jednorazowo. W październiku 2014 r. otrzymała premię roczną i dodatek za wczasy pod gruszą – łącznie 2900 zł. Powódka otrzymuje od pozwanego alimenty w kwocie - 500 zł miesięcznie na utrzymanie syna. Syn stron ma problemy skórne oraz nadwagę – uczęszcza do instytutu psychodietetyki.

Obecnie pozwany ma 44 lata nadal pracuje w firmie (...) S.A. na stanowisku kierownika pociągu pasażerskiego ze średnim miesięcznym wynagrodzeniem w średniej wysokości 3.286 zł netto, łącznie z wynagrodzeniem za pracę w godzinach nadliczbowych. Nadal mieszka w tym samym mieszkaniu we W., którego miesięczny koszt utrzymania wraz z kredytem wynosi ok. 1800 zł tj. kredyt ok. 1000 zł w zależności od kursu franka szwajcarskiego, energia elektryczna – 50 zł, Internet 68 zł, gaz – 50 zł, czynsz – 600 zł. Obecnie zamieszkuje w nim także partnerka pozwanego R. M., która pracuje w sklepie. Syn stron zamieszkiwał z pozwanym do lutego 2014 r., po czym przeprowadził się do powódki. Pozwany opłaca synowi telefon komórkowy – 130 zł miesięcznie oraz alimenty 500 zł miesięcznie.

Sąd Rejonowy dokonując wykładni przepisu art. 60 § 2 kro uznał, że powódka nie wykazała, aby od uprawomocnienia się ostatniego orzeczenia dotyczącego zasądzenia na jej rzecz alimentów od pozwanego , tj od czerwca 2014 r. nastąpiło istotne pogorszenie jej sytuacji materialnej, a tym samym w ocenie Sądu Rejonowego w sprawie występuje negatywna przesłanka do nałożenia obowiązku alimentacyjnego wynikającego z art. 60 kro, w szczególności nie doszło do istotnego pogorszenia sytuacji materialnej powódki.

Obecnie K. J. utrzymuje się z uzyskiwanego wynagrodzenia w wysokości 2.050 - 2150 zł netto miesięcznie zatem w kwocie zbliżonej do otrzymywanego w sprawie o sygn. III RC 660/13. Otrzymuje od pozwanego alimenty na pełnoletniego syna w wysokości 500 zł miesięcznie, a sama już nie płaci alimentów na syna, tylko partycypuje w kosztach jego utrzymania w związku ze wspólnym zamieszkiwaniem. Powódka zamieszkuje wraz ze swoją matką i bratem oraz synem w mieszkaniu, którego miesięczny koszt utrzymania wynosi około 700 zł miesięcznie zatem na osobę przypada średnio 175 zł.

Natomiast pozwany S. N. prócz uzyskiwanego wynagrodzenia średnio w kwocie 3.286 złotych łącznie z pracą w godzinach nadliczbowych, nie posiada żadnego innego źródła utrzymania. Jako kierownik pociągu nie ma możliwości dodatkowego zarobkowania. Na opłacenie mieszkania i spłatę wspólnie zaciągniętego z powódką kredytu przeznacza ok. 1800 zł miesięcznie.

Sąd Rejonowy podkreślił, że strony praktycznie od 2009 r. nie zamieszkują wspólnie, od dawna nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego. Powódka zarówno w dacie rozwodu, jak i w sprawie III RC 660/13 była samodzielna finansowo, i nadal pracuje w pełnym wymiarze czasu pracy. Ponadto zdaniem Sadu Rejonowego powódka nie wykazała, że nie jest w stanie zabezpieczyć swoich usprawiedliwionych potrzeb. Wprawdzie powódka spłaca jakieś kredyty, ale nie przedstawiła umów kredytowych na okoliczność w jakiej wysokości i kiedy zostały zaciągnięte, równocześnie przed Sądem podnosiła, że są to długi z okresu małżeństwa, zatem nie są żadną nową okolicznością w sprawie.

Apelację od powyższego wyroku wniosła powódka.

Nie powołując podstaw swego odwołania apelująca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku przez zasądzenie na jej rzecz od pozwanego alimentów w kwocie 1000 zł lub niższej.

W uzasadnieniu podniosła, że na skutek rozwodu pogorszył się jej stan zdrowia, musiała opuścić wspólne mieszkanie ponadto jej stopa życiowa obniżyła się ponieważ to pozwany zawsze więcej zarabiał. Powódka podniosła, że jej sytuacja bytowa jest tragiczna, gdyż dzieli pokój z nastoletnim synem i nie są to warunki do godnego i spokojnego życia, podczas gdy pozwany dysponuje wygodnym mieszkaniem, które zajmuje wraz z konkubiną.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja powódki podlega oddaleniu jako bezzasadna.

Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił okoliczności faktyczne istotne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, właściwie też nie naruszając przepisu art.233 kpc ocenił zgromadzony materiał dowodowy, zgodnie z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, co skutkowało wydaniem trafnego orzeczenia.

Przede wszystkim należało mieć na uwadze, że 27 czerwca 2014 r. uprawomocnił się wyrok oddalający powództwo o alimenty wywiedzione przez powódkę przeciwko pozwanemu. W niniejszej sprawie powódka wniosła ponownie o alimenty od byłego męża w dniu 24 września 2014 r., a więc w trzy miesiące po uprawomocnieniu się poprzedniego orzeczenia. Sąd Rejonowy obowiązany był zbadać czy od uprawomocnienia się poprzedniego orzeczenia nastąpiło istotne pogorszenie sytuacji materialnej powódki skutkujące zaistnieniem przesłanki z art.60 § 2 kro.

Z prawidłowych ustaleń Sądu Rejonowego opartych przede wszystkim na przedłożonych przez strony dokumentach dotyczących uzyskiwanych dochodów, których prawdziwości nikt nie kwestionował wynika, że nie zmieniła się w sposób istotny sytuacja materialna ani powódki, ani też pozwanego. Uzyskują zbliżone do poprzednich wynagrodzenia. Zamieszkują w tych samych miejscach oraz spłacają wcześniejsze zadłużenia. Również dorosły syn stron wyprowadził się od pozwanego i zamieszkał u powódki już w lutym 2014 r. i ta okoliczność znana była w dacie orzekania w poprzedniej sprawie o alimenty. Rację ma Sąd Rejonowy, który twierdzi, że jeżeli środki na utrzymanie syna stron w kwocie 500 zł są zbyt niskie, to syn, który jest osobą pełnoletnią musi rozważyć możliwość wystąpienia z powództwem przeciwko ojcu o wyższe świadczenia alimentacyjne. Nie mogą zostać uwzględnione zarzuty apelacji, że Sąd Rejonowy nie wziął pod uwagę faktur dotyczących wydatków w latach 2012-2013 skoro poprzedni wyrok w sprawie alimentacyjnej uprawomocnił się w czerwcu 2014 r.

Należy pamiętać, że alimenty między małżonkami po rozwodzie są instytucją wyjątkową i nie powinny być traktowane jako niezawodne źródło utrzymania z tego tytułu, że strony pozostawały w związku małżeńskim. Jak wskazuje się w judykaturze obowiązek alimentacyjny małżonka wyłącznie winnego nie sięga tak daleko aby miał zapewnić byłemu małżonkowi równą stopę życiową.

Zarobki stron są podobne do tych jakie uzyskiwali w czasie małżeństwa. Biorąc pod uwagę, że pozwany mieszka w lokalu obciążonym kredytem, zaciągniętym w czasie małżeństwa oraz opłatami w kwocie łącznej 1800 zł, a powódka w mieszkaniu matki, za które uiszcza część opłat w kwocie nie większej niż 200 zł, należy przyjąć, że sytuacja powódki nie pogorszyła się na skutek rozwodu. Nie zostały zatem spełnione przesłanki z art.60 § 2 kro.

Biorąc powyższe pod rozwagę Sąd Okręgowy na podstawie art.385 kpc orzekł jak w sentencji orzeczenia.