Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XV GC 3583/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 15 lipca 2013 roku (data prezentaty Sądu, k. 3) powód K. P. (1), prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) i sprzedaż metali nieżelaznych w K., wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) w W. kwoty 35000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 16 czerwca 2013 roku do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż dochodzona wierzytelność stanowi kwotę należną mu od pozwanego z tytułu szkody powstałej w związku z niewykonaniem przez pozwanego łączącej stron umowy.

W dniu 30 lipca 2013 roku tut. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu (sygn. akt XV GNc 5098/13).

W dniu 04 września 2013 roku (data nadania, k. 63) pozwany (...)w W. złożył sprzeciw od ww. nakazu zapłaty i zaskarżając go w całości wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie na swoją rzecz od powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany potwierdził zawarcie z powodem umowy sprzedaży oraz dokonanie przez powoda na jego rzecz zapłaty z tego tytułu. Wskazał jednocześnie, iż nie jest obowiązany do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania umowy, albowiem niewykonanie czy też nienależyte wykonanie przedmiotowej umowy jest następstwem okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności i stało się niemożliwe z przyczyn niezależnych od niego. Ponadto pozwany zarzucił, iż nie ma podstaw do przyjęcia, że częściowe świadczenie dla powoda byłoby nieprzydatne lub narażałoby go na powstanie szkody. Dodatkowo pozwany podniósł, że powód złożył oświadczenie dotyczące zawarcia umowy z M. T. (1) za jego zgodą dla pozoru.

Strony podtrzymywały swoje stanowiska do zakończenia procesu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 14 lutego 2013 roku na skutek rozstrzygnięcia przetargu pomiędzy (...) w W. – Oddziałem Terenowym (...) z siedzibą w K. (dalej także: (...)) jako sprzedającym i K. P. (1), prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) w K., jako kupującym, została zawarta umowa sprzedaży nr (...). Na jej podstawie (...) dokonała sprzedaży na rzecz K. P. (1) pakietu elektrycznych materiałów instalacyjnych, zawierającego 39 pozycji asortymentowych (§ 1 umowy). K. P. (1) zobowiązał się natomiast do zapłaty z tego tytułu na rzecz (...) kwoty 26000 zł netto tj. 31980,00 zł brutto, w terminie nie dłuższym niż 7 dni od dnia udzielenia mu przybicia/wybrania jego oferty pod rygorem utraty praw wynikających z przybicia/wybrania oferty i przepadku złożonego wadium oraz do odbioru przedmiotu umowy we własnym zakresie i na własny koszt do dnia 28 lutego 2013 roku (§ 3 i 5 umowy). Strony ustaliły, iż miejscem odbioru będzie jednostka wojskowa (...) w B. (§ 3 umowy). Ryzyko utraty i uszkodzenia pakietu elektrycznych materiałów instalacyjnych od chwili jego wydania ponosić miał K. P. (1) (§ 8 umowy).

(okoliczność bezsporna, ponadto dowód: umowa kupna – sprzedaży nr (...) wraz z załącznikiem, k. 11-13)

W dniu 18 lutego 2013 roku pomiędzy K. P. (1), prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) w K., jako sprzedającym i M. T. (1), prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) w W., reprezentowanym przez A. P., jako kupującym została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży. Na jej podstawie K. P. (1) zobowiązał się do zbycia na rzecz M. T. (1) pełnego pakietu elektrycznych materiałów instalacyjnych, na który składało się 37 pozycji asortymentowych, nabytego od (...)(§ 1 i 2 umowy). M. T. (1) zobowiązał się natomiast zapłacić z tego tytułu na rzecz K. P. (1) kwotę 45000 zł, w tym kwotę 35000 zł tytułem zadatku, która miał zostać wpłacony w dniu zawarcia umowy. Ponadto strony postanowiły, iż w razie niezrealizowania umowy przez K. P. (1) z przyczyn niezawinionych przez M. T. (1), miał on zwrócić M. T. (1) zadatek w podwójnej wysokości tj. kwotę 70000,00 zł oraz zwrócić wszelkie koszty poniesione w celu realizacji umowy.

(dowód: umowa przedwstępna, k. 15-17, zeznania świadka M. T. (1), k. 83-86, zeznania świadka A. P., k. 83-86)

W dniu zawarcia umowy przedwstępnej tj. w dniu 18 lutego 2013 roku K. P. (1) wystawił na rzecz M. T. (1) Fakturę VAT nr (...) oraz M. T. (1) dokonał na rzecz K. P. (1) zapłaty kwoty 35000,00 zł.

(dowód: Faktura Vat, k. 75 oraz wyciąg z rachunku bankowego, k. 18)

W dniu 19 lutego 2013 roku(...) wystawiła na rzecz K. P. (1) fakturę VAT nr (...)(...) na kwotę 26000,00 zł netto tj. 31980 zł brutto, a K. P. (1) dokonał na rzecz (...), uwzględniając wcześniej wpłacone wadium w kwocie 2600,00 zł, zapłaty kwoty 29390 zł tytułem zakupionego pakietu elektrycznych materiałów instalacyjnych.

(okoliczność bezsporna, ponadto dowód: faktura VAT, k. 14, wyciąg z rachunku bankowego, k. 18)

W dniu 20 lutego 2013 roku podczas odbioru zakupionego przez K. P. (1) pakietu elektrycznych materiałów instalacyjnych okazało się, iż zawiera on znaczne braki. W związku z powyższym K. P. (1) odmówił jego odbioru od (...).

(okoliczności bezsporne, ponadto dowód: pismo powoda, k. 19, pismo pozwanego z dnia 05 marca 2013 roku, k. 20, zeznania świadka M. T. (1), k. 83-86, zeznania świadka A. P., k. 83-86, zeznania świadka S. N., k. 123-128, zeznania powoda K. P. (1), k. 123-128)

Pismem z dnia 22 lutego 2013 roku M. T. (1) wezwał K. P. (1) do podjęcia działań w celu umożliwienia odebrania pakietu elektrycznych materiałów instalacyjnych od Agencji Mienia Wojskowego.

(dowód: pismo z dnia 22 lutego 2013 roku, k. 21)

K. P. (1) poinformował (...), iż zakupiony przez niego pakiet elektrycznych materiałów instalacyjnych nie został odebrany z powodu braków. Pismem z dnia 05 marca 2013 roku, stanowiącym odpowiedź na przesłaną przez K. P. (1) informację, (...) potwierdziła istnienie braku 17 pozycji asortymentowych z wykazu obejmującego 37 pozycji pakietu. W związku z tym zaproponowała K. P. (1) zakup pozostałych elektrycznych materiałów instalacyjnych za kwotę 11 652,54 zł.

(dowód: pismo powoda, k. 19, pismo pozwanego z dnia 05 marca 2013 roku, k. 20)

Pismem z dnia 12 marca 2012 roku K. P. (1), działający przez pełnomocnika radcę prawnego K. P. (2), odmówił akceptacji propozycji przedstawionej przez (...) w piśmie z dnia 05 marca 2012 roku, wzywając jednocześnie (...) do wykonania umowy sprzedaży z dnia 14 lutego 2013 roku w sposób zgodny z warunkami umowy.

(dowód: pismo z dnia 12 marca 2013 roku wraz z potwierdzeniem nadania, k. 22-23)

Pismem z dnia 18 marca 2013 roku (...) poinformowała K. P. (1), iż wykonanie umowy w pełnym zakresie nie jest możliwe wskutek okoliczności za które żadna ze stron nie ponosi odpowiedzialności.

(dowód: pismo z dnia 18 marca 2013 roku, k. 24-25)

Pismem z dnia 04 kwietnia 2013 roku K. P. (1), działający przez pełnomocnika radcę prawnego K. P. (2), ponownie wezwał (...) do wykonania umowy sprzedaży z dnia 14 lutego 2013 roku w sposób zgodny z warunkami umowy.

(dowód: pismo z dnia 04 kwietnia 2013 roku wraz z potwierdzeniem nadania, k. 26-27)

K. P. (1) odstąpił od łączącej go z (...) umowy.

(dowód: pismo pozwanego z dnia 26 kwietnia 2013 roku, k. 28, faktura korygująca VAT nr 3 (...)/MON/13, k. 29, pismo powoda z dnia 05 kwietnia 2013 roku, k. 30, wyciąg z rachunku bankowego, k. 31, pismo powoda z dnia 25 kwietnia 2013 roku, k. 32, zeznania świadka S. N., k. 123-128, zeznania świadka K. P. (1), k. 123-128)

(...) zwróciła K. P. (1) kwotę 31 980,00 zł (cenę nabycia „pakietu kabli” wylicytowanych w przetargu z dnia 14 lutego 2013 roku i wystawiała w dniu 24 kwietnia 2012 roku Fakturę Korygującą VAT nr 3/ (...)/MON/13 (okoliczność bezsporne, nadto dowód: Faktura korygująca, k. 29)

Pismem z dnia 25 kwietnia 2013 roku K. P. (1) poinformował M. T. (1), iż (...) nie wywiązała się z umowy sprzedaży pakietu elektrycznych towarów instalacyjnych i nie wydała przedmiotu umowy, w związku z czym nie będzie w stanie wykonać umowy przedwstępnej z dnia 18 lutego 2013 roku.

(dowód: pismo z dnia 25 kwietnia 2013 roku, k. 32)

Pismem z dnia 30 kwietnia 2013 roku M. T. (1) wezwał K. P. (1) na podstawie łączącej strony umowy przedwstępnej z dnia 18 lutego 2013 roku do zwrotu wpłaconego przez siebie zadatku w podwójnej wysokości tj. w kwocie 70000 zł, w terminie do dnia 31 maja 2013 roku. W dniu 07 czerwca 2013 roku K. P. (1) wpłacił na rzecz M. T. (1) kwotę 70000 zł.

(dowód: pismo z dnia 30 kwietnia 2013 roku, k. 33, polecenie przelewu, k. 34)

Pismem z dnia 07 czerwca 2013 roku K. P. (1), działając przez pełnomocnika radcę prawnego K. P. (2), wezwał (...) do zapłaty kwoty 35000,00 zł tytułem naprawienia szkody wynikłej z niewykonania przez (...) umowy sprzedaży nr (...) z dnia 14 lutego 2013 roku, w nieprzekraczalnym terminie do dnia 15 czerwca 2013 roku.

(dowód: pismo z dnia 07 czerwca 2013 roku wraz z potwierdzeniem nadania, k. 35-36)

(...) nie zapłaciła na rzecz K. P. (1) dochodzonej kwoty.

(okoliczność bezsporna)

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na twierdzeniach strony powodowej niezakwestionowanych albo wprost przyznanych przez pozwanego (art. 230 k.p.c.). Dodatkowo Sąd oparł się na dowodach z dokumentów załączonych do pozwu, sprzeciwu od nakazu zapłaty oraz dokumentów załączonych do odpowiedzi na sprzeciw. Dowody z dokumentów nie były kwestionowane przez żądną ze stron w zakresie ich autentyczności, Sąd nie znalazł też podstaw by czynić to z urzędu, dlatego też Sąd dał im wiarę. Pozwany kwestionował wiarygodność dowodu z dokumentu w postaci umowy przedwstępnej, kwestionując jego ważność w ten sposób, iż zarzucał że czynność prawna – umowa przedwstępna z dnia 28 lutego 2013 roku była czynnością prawną zawartą dla pozoru, rozstrzygnięcie tego zarzutu w sposób nierozerwalny powiązane z rozstrzygnięciem o meritum omówione zostanie w dalszej części postępowania.

Ponadto ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na dowodzie z zeznań świadków M. T. (1), A. P. i S. N. oraz dowodzie z zeznań strony powodowej K. P. (1). Zeznania świadków oraz strony powodowej Sąd uznał za logiczne i spójne, dając im wiarę w całości.

Sąd oddalił pozwanego o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność ustalenia wartości rynkowej przedmiotu sprzedaży jak dowodu bez znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Roszczenie dochodzone w niniejszej sprawie z tytułu szkody związane było z niemożliwością spełnienia przez pozwanego na rzecz powoda świadczenia, wynikającego z zawartej pomiędzy stronami umowy sprzedaży. Zgodnie z art. 535 § 1 k.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Przedmiotem umowy sprzedaży mogą być nie tylko rzeczy oznaczone co do tożsamości, ale także oznaczone jedynie gatunkowo, przy czym strony muszą określić ich miarę, liczbę lub wagę.

Pomiędzy stronami bezspornym był fakt zawarcia umowy sprzedaży pakietu elektrycznych materiałów instalacyjnych, zawierającego 39 pozycji asortymentowych oraz uiszczenia z tego tytułu przez powoda na rzecz pozwanego umówionej ceny, a także niekompletność pakietu będącego przedmiotem umowy sprzedaży. Sporna okazała się natomiast kwestia odpowiedzialności powoda za powstanie niemożliwości spełnienia świadczenia, a w związku z tym możliwość odstąpienia powoda od zawartej umowy oraz odpowiedzialność pozwanego z tytułu powstałej szkody oraz kwestia ważności zawartej pomiędzy powodem i M. T. (1) umowy przedwstępnej, z uwagi na podniesiony przez pozwanego zarzut pozorności złożonego przez powoda oświadczenia.

Na okoliczność zawarcia umowy sprzedaży z pozwanym oraz zapłaty ceny z tytułu zakupu pakietu elektrycznych materiałów instalacyjnych powód przedstawił dowód w postaci umowy kupna-sprzedaży nr (...) oraz wyciągu z rachunku bankowego potwierdzającego dokonanie zapłaty. Umowę zawartą pomiędzy stronami, której autentyczności pozwany nie kwestionował, należało uznać za ważną i skuteczną. W związku natomiast z zapłatą przez powoda umówionej ceny, po stronie pozwanego powstał obowiązek wydania pozwanemu przedmiotu sprzedaży.

Ponadto, w ocenie Sądu, również zawartą pomiędzy powodem i M. T. (1) umowę przedwstępną sprzedaży należało uznać za ważną i skuteczną. Zgodnie z art. 389 § 1 k.c. umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej. Na mocy umowy z dnia 18 lutego 2013 roku K. P. (1) oraz M. T. (1) zobowiązali się zawrzeć w terminie do dnia 28 lutego 2013 roku umowę sprzedaży pełnego pakietu elektrycznych materiałów instalacyjnych, który to pakiet został nabyty na podstawie umowy z dnia 14 lutego 2013 roku przez K. P. (1) od Agencji Mienia Wojskowego. Ponadto strony ww. umowy postanowiły, iż w przypadku niezrealizowania umowy przez K. P. (1), z przyczyn niezawinionych przez M. T. (1), M. T. (1) mógł żądać dwukrotności wpłaconego przez siebie zadatku tj. kwoty 70000,00 zł.

Powód przedstawił dowód wpłaty na rzecz M. T. (1) kwoty 70000,00 zł tytułem zwrotu dwukrotności kwoty uiszczonej przez M. T. (1) przy zawarciu umowy. Konstrukcję zapisu § 5 umowy przedwstępnej łączącej powoda z M. T. (1) oceniać należało w kategoriach zastrzeżenia zadatku, którego obowiązek zapłaty aktualizował się przy niewykonaniu przez powoda umowy ze wszelkich powodów niezawinionych przez M. T. (1).

Pozwany nie udowodnił natomiast, iż K. P. (1) złożył oświadczenie dotyczące zawarcia umowy z M. T. (1) za jego zgodą dla pozoru. W szczególności okoliczność ta nie została udowodniona za pomocą zawnioskowanych przez pozwanego dowodów: zeznań świadków: S. N., A. P. i M. T. (1).

W związku natomiast z niewydaniem przez pozwanego powodowi pakietu elektrycznych materiałów instalacyjnych powód nie zrealizował zawartej z M. T. (1) umowy przedwstępnej, gdyż nie stał się właścicielem sprzedanego przez (...) na jego rzecz pakietu elektrycznych materiałów instalacyjnych. Zgodnie bowiem z art. 155 § 2 k.c. jeżeli przedmiotem umowy zobowiązującej do przeniesienia własności są rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, do przeniesienia własności potrzebne jest przeniesienie posiadania rzeczy. To samo dotyczy wypadku, gdy przedmiotem umowy zobowiązującej do przeniesienia własności są rzeczy przyszłej. W związku z brakiem przeniesienia przez pozwanego na powoda posiadania pakietu elektrycznych materiałów na powoda nie przeszło prawo własności ww. pakietu. Skutkiem niewykonania przez powoda umowy przedwstępnej zawartej z M. T. (2), zgodnie z postanowieniami łączącej stron umowy, było powstanie po jego stronie M. T. (1) uprawnienia do żądania od K. P. (1) sumy stanowiącej dwukrotność wpłaconego przez siebie zadatku. Okoliczność dokonania przez M. T. (1) wpłaty na rzecz powoda zadatku w kwocie 35000 zł, a następnie dokonania przez powoda na rzecz M. T. (1) zwrotu wysokości podwójnego zadatku w kwocie 70000 zł została natomiast należycie wykazana za pomocą dokumentów w postaci wyciągu z rachunku bankowego oraz polecenia przelewu. W związku z powyższym powód podniósł szkodę majątkową w wysokości 35000 zł (70000 zł – 35000 zł).

Umowa sprzedaży zawarta pomiędzy stronami niniejszego postępowania nie została wykonana przez pozwanego w związku z powstałą niemożliwością świadczenia, związaną z brakiem pełnego pakietu elektrycznych materiałów instalacyjnych zawierającego 39 pozycji asortymentowych. Pozwany argumentował, że niemożliwość świadczenia przez niego wynikła z okoliczności od niego niezależnych, dlatego zastosowanie winien zaleźć art. 475 k.c. i wskutek tego , jego zdaniem, zobowiązanie to wygasło.

Należy rozróżnić sytuację, gdy świadczenie może być obiektywne niewykonalne już w chwili, gdy zobowiązanie ma powstać (niemożliwość pierwotna) i wówczas stosunek obligacyjny w ogólne nie powstaje (art. 387 k.c.) oraz niemożliwość świadczenia zaistniałą dopiero po powstaniu zobowiązania (niemożliwość następczą) (Adam Olejniczak, Komentarz do art. 493 Kodeksu cywilnego, LEX, 2010). Nie ulega wątpliwości, iż w niniejszej sprawie niemożliwość świadczenia zaistniała dopiero po powstaniu zobowiązania. W szczególności sam pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty wskazywał, że „pomiędzy datą ogłoszenia przetargu, a data wydania przedmiotu umowy nie zaistniały jakiekolwiek okoliczności wskazujące na fakt, iż w magazynie znajdują się wyłącznie część sprzedanych przedmiotów”. Skutki powstania niemożliwości następczej świadczenia określają przepisy regulujące skutki niewykonania zobowiązań, zwłaszcza art. 471 k.c. i 475 k.c. oraz art. 493 k.c. i 495 k.c. ( Adam Olejniczak, Komentarz do art. 493 Kodeksu cywilnego, LEX, 2010). W przypadku ponoszenia odpowiedzialności przez dłużnika wzajemnego za niemożliwość następczą zastosowanie znajduje art. 493 k.c. w zw. z art. 471 k.c. Zgodnie z art. 471 k.c. dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. W art. 471 k.c. zawarte jest domniemanie, że niewykonanie lub nienależytego wykonanie zobowiązania nastąpiło na skutek okoliczności, za które dłużnik ponosi odpowiedzialnośc (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 lipca 2005 r., V CK 869/04, LEX nr 150649). W związku z tym strona pozwana podnosząc, iż wykonanie umowy stało się niemożliwe z przyczyn niezależnych od niej – zgodnie z rozkładem ciężaru dowodu, wynikającym z przepisu art. 6 k.c. oraz stanowiącego jego odpowiednik procesowy art. 232 k.p.c., winna te okoliczności udowodnić, skoro z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Pozwany nie przedstawił jednak żadnego dowodu, który udowadniałby, iż niemożliwość świadczenia powstała na skutek okoliczności za które nie ponosi on winy. W szczególności do czasu wydania rzeczy powodowi to na pozwanym spoczywał obowiązek odpowiedniego zabezpieczenia przedmiotu sprzedaży i to na nim spoczywało ryzyko utraty lub uszkodzenia przedmiotu umowy. Zgodnie bowiem z art. 548 § 1 i 2 k.c. z chwilą wydania rzeczy sprzedanej przechodzą na kupującego korzyści i ciężary związane z rzeczą oraz niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy. Jeżeli strony zastrzegły inną chwilę przejścia korzyści i ciężarów, poczytuje się w razie wątpliwości, że niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy przechodzi na kupującego z tą samą chwilą. Ponadto, zgodnie z § 8 łączącej strony niniejszego postępowania umowy ryzyku utraty/uszkodzenia powód miał ponosić od chwili wydania mu przedmiotu umowy. Do czasu wydania przedmiotu umowy niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy spoczywało więc na pozwanym, czy podmiotów którymi się posługiwał w tym celu. W związku z powyższym odpowiedzialnośc pozwanego w niniejszej sprawie rozpatrywać należy na podstawie art. 493 k.c. w zw. z art. 471 k.c. Zgodnie z art. 493 § 1 i 2 k.c. jeżeli jedno ze świadczeń wzajemnych stało się niemożliwe wskutek okoliczności, za które ponosi odpowiedzialność strona zobowiązana, druga strona może, według swego wyboru, albo żądać naprawienia szkody wynikłej z niewykonania zobowiązania, albo od umowy odstąpić. W razie częściowej niemożliwości świadczenia jednej ze stron druga strona może od umowy odstąpić, jeżeli wykonanie częściowe nie miałoby dla niej znaczenia ze względu na właściwości zobowiązania albo ze względu na zamierzony przez tę stronę cel umowy, wiadomy stronie, której świadczenie stało się częściowo niemożliwe.

W niniejszej sprawie w ocenie Sądu nastąpiło skuteczne odstąpienie od umowy, które jest okolicznością bezsporną między stronami. Okoliczność ta, której odbiciem jest treść korespondencji wymienianej między stronami. Zgodnie bowiem ze stanowiskiem powoda, które wynika z wysyłanych przez niego do pozwanego pism, chciał on wykonania zawartej umowy w całości – w sposób zgodny z warunkami umowy i nie wyrażał woli zakupu jedynie części oferowane przez pozwanego pakietu. Ponadto z treści pozwu oraz złożonych przez powoda zeznań wynika, iż w jego ocenie pozostała część oferowane przez pozwanego pakietu nie przedstawiała dla niego większej wartości ekonomicznej. W związku z powyższym należy uznać, iż powód nie odbierając towaru, który stanowił tylko część zamówionego przez niego pakietu w sposób dorozumiany odstąpił od zawartej pomiędzy stronami umowy, a pozwany w rzeczywistości nie kwestionował tego odstąpienia, dokonując na rzecz powoda zwrotu spełnionego przez niego świadczenia w całości sankcjonując tym samy, per facta concludentia skuteczność tego odstąpienia od umowy łączącej strony w całości dokonanego przez powoda.

Skutki odstąpienia od umowy wzajemnej reguluje natomiast art. 494 k.c. w zw. z art. 471 § 1 k.c. zgodnie z którym strona, która odstępuje od umowy wzajemnej, obowiązana jest zwrócić drugiej stronie wszystko, co otrzymała od niej na mocy umowy; może żądać nie tylko zwrotu tego, co świadczyła, lecz również naprawienia szkody wynikłej z niewykonania zobowiązania.

W związku z tym po stronie powoda oprócz roszczenia o zwrot spełnionego przez siebie świadczenia powstało również uprawnienie do żądania naprawienia szkody wynikłej z niewykonania zobowiązania. Szkodą tą był natomiast uszczerbek majątkowy związany z koniecznością zapłaty na rzecz M. T. (3), oprócz zwrotu zadatku w kwocie 35000 zł, dodatkowo kwoty 35000 zł.

W związku z powyższym Sąd uznał roszczenie powoda za uzasadnione.

Zgodnie z treścią art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności. Jeżeli nie zastrzeżono odsetek umownych, należą się odsetki ustawowe (art. 481 § 2 k.c.). Zgodnie z art. 455 k.c. jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. Powód w piśmie z dnia 07 czerwca 2013 roku wezwał pozwanego do spełnienia świadczenia w terminie do dnia 15 czerwca 2013 roku. Pozwany popadł zatem w opóźnienie od dnia następnego po upływie wyznaczonego terminu tj. w dniu 16 czerwca 2013 roku. W związku z powyższym roszczenie odsetkowe od kwoty należności głównej dochodzonej przez powoda od dnia 16 czerwca 2013 roku do dnia zapłaty należało uznać za uzasadnione.

Rozstrzygając o kosztach procesu Sąd oparł się na dyspozycji przepisu art. 98 k.p.c., uznając powoda za wygrywającego proces w całości. Na sumę poniesionych przez powoda w toku procesu kosztów złożyły się: koszt opłaty od pozwu w wysokości 1750 zł, koszt zastępstwa strony przez profesjonalnego pełnomocnika w wysokości 2400 zł, ustalony na podstawie § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (…) /Dz. U. z 2013 r, poz. 490/, a także koszt opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.

Orzeczenie jak w pkt. III sentencji wyroku, a więc o pobraniu od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla miasta stołecznego Warszawy w W. kwoty 309,62 zł, znajduje uzasadnienie w treści art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 98 k.p.c.

SSR Małgorzata Wiśniewska

Sygn. akt XV GC 3583/13

W., dnia 04 lipca 2014 roku

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego.

SSR Małgorzata Wiśniewska