Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 20 listopada 2015r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny – Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Janusz Kasnowski (spr.)

Sędziowie: SO Piotr Starosta

SO Aurelia Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2015 r. w Bydgoszczy na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku

(...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko

J. G. (1) i J. G. (2)

o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu

na skutek zażalenia dłużnika J. G. (1) na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 21 lipca 2015r. w sprawie o sygn. akt: XII Co 1859/15

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie .

Sygn. akt II Cz 731/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 21 lipca 2015 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy odrzucił zażalenie dłużników J. G. (1) oraz J. G. (2) na postanowienie Sądu z dnia 16 marca 2015 r. wydane w sprawie XII Co 1859/15 w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu wystawionemu przez (...) S.A. w W. z dnia 6 lutego 2015r. o nr (...).

W uzasadnieniu Sąd odwołał się do treści art. 795 k.p.c. podnosząc, że pismo zawierające zażalenie dłużnicy nadali w urzędzie pocztowym po upływie przypisanego tygodniowego terminu, liczonego od dnia odebrania zawiadomienia o wszczęciu postępowania egzekucyjnego tj. w dniu 12 czerwca 2015r., gdy tymczasem termin do złożenia zażalenia upłynął im z dniem 5 czerwca 2015r. W związku z czym Sąd Rejonowy odrzucił zażalenie, jako spóźnione (na podstawie art.370 kpc w związku z art.397 § 2 kpc).

Powyższe postanowienie zażaleniem zaskarżył dłużnik J. G. (1) podnosząc, że zażalenie zostało wniesione w zakreślonym terminie, albowiem odbiór awizowanej korespondencji miał rzeczywiście miejsce dnia 05 czerwca 2015r., dlatego złożenie zażalenia w urzędzie pocztowym w dniu 12 czerwca 2015r. stanowiło o zachowaniu tygodniowego terminu do jego złożenia liczonego od dnia odbioru przesyłki. W oparciu o powyższe wniósł o jego uchylenie. (zażalenie – k.59).

Wierzyciel wniósł o oddalenie zażalenia, jako bezzasadnego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest uzasadnione. Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił, że wniesione zażalenie jest spóźnione. Na postanowienie Sądu, co do nadania klauzuli wykonalności przysługuje zażalenie. Tygodniowy termin do wniesienia zażalenia (art.394§2k.p.c.) biegnie dla dłużnika od dnia doręczenia mu zawiadomienia o wszczęciu egzekucji (zgodnie z art. 795 § 2 zd. 2 k.p.c.).

Z informacji udzielonej przez Komornika Sądowego w piśmie z dnia 20 lipca 2015r., potwierdzonej odpisami doręczenia przesyłki sądowej zawierającej zawiadomienie dłużników o wszczęciu egzekucji i wezwanie do zapłaty egzekwowanej należności wynika, że były one awizowane ponownie w dniu 22.05.2015r., a zatem powinny zostać odebrane przez dłużników najpóźniej do dnia 29.05.2015r. (k.46 – 47). Brak odbioru przesyłki podwójnie awizowanej w tym terminie uruchamia konsekwencje wynikające z art.139 § 1 kpc (stosowanego w postępowaniu egzekucyjnym w sposób odpowiedni poprzez art.13§ 2 kpc), a więc tzw. doręczenie zastępcze, opierające się na domniemaniu prawnym, że doręczane pismo dotarło do adresata, a tym samym doręczenie jest skuteczne. To zaś oznacza, że dłużnicy powinni byli złożyć zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego o nadaniu klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu najpóźniej do dnia 5czerwca 2015r., czego nie uczynili. Korespondencja zawierająca zażalenia została przez nich nadana w urzędzie pocztowym dopiero w dniu 12 czerwca 2015 r., co nie było kwestionowane, a więc po upływie przypisanego terminu. Tu zwrócić należy uwagę, że terminy do wniesienia środków zaskarżenia, jak choćby zażalenia na postanowienie sądu, mają charakter ustawowy, a więc nie mogą być ani skracane, ani przedłużane, czy to poprzez sąd czy przez stronę postępowania. Brak ich zachowania, a w konsekwencji nie dokonanie czynności procesowej terminie może być jedynie przedmiotem wniosku o przywrócenie terminu do jej dokonania, jeżeli strona nie ponosi winy w niedochowaniu terminu (art.168 § 1 kpc w związku z art.13 § 2 kpc).

Na marginesie wskazać jedynie należy, że dłużnik w zażaleniu na postanowienie nadające klauzulę wykonalności może podnosić tylko zarzuty przeciwko formalnym warunkom nadania klauzuli wykonalności, a zarzuty braku istnienia wierzytelności, czy jej wysokości mające charakter merytoryczny są zastrzeżone dla innego rodzaju postępowania.

Skoro dłużnik nie podważył skutecznie zaskarżonego postanowienia wniesione przez niego zażalenie należało oddalić, jako nieuzasadnione (na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 1 i 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.).