Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III A Uz 92/12

POSTANOWIENIE

Dnia 28 czerwca 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu

w składzie:

Przewodniczący SSA Danuta Rychlik-Dobrowolska (spr.)

Sędziowie: SSA Elżbieta Kunecka

SSA Barbara Ciuraszkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2012 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku S. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o przeliczenie świadczenia

na skutek zażalenia S. B.

od postanowienia Sądu Okręgowego we Wrocławiu

z dnia 2 lutego 2012 r. sygn. akt IX U 2215/11

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 2 lutego 2012 roku Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu odrzucił odwołanie wnioskodawcy.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, iż wnioskodawca w swoim odwołaniu powołuje się na opinię biegłego wydaną w sprawie IX U 1257/08, w której prawomocnie oddalano jego odwołanie. Zdaniem Sądu Okręgowego, z okoliczności sprawy bezspornie wynika, iż wnioskodawca składając w dniu 31 października 2011 roku wniosek o przeliczenie świadczenie emerytalnego nie przedłożył żadnych nowych dowodów, jak i nie wskazała na nowe okoliczności.

Zażalenie od powyższego postanowienia złożył wnioskodawca, który zaskarżając postanowienie w całości wskazał, iż jest ono niesprawiedliwe oraz dla niego krzywdzące. Wnioskodawca domagał się uchylenia zaskarżonego postanowienia i rozpoznania jego sprawy.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie wnioskodawcy nie podlega uwzględnieniu.

Odrzucenie odwołania wnioskodawcy przez Sąd Okręgowy w Świdnicy oznacza, że merytoryczne rozpoznanie sprawy jest niedopuszczalne wyłącznie z przyczyn formalnych.

Zgodnie z art. 199 § 1 pkt 2 kpc sąd odrzuci pozew, jeżeli o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami sprawa jest w toku albo została już prawomocnie osądzona. Tak więc z tego przepisu wynika, że z momentem przekazania przez organ rentowy odwołania wraz z aktami sprawy do sądu, późniejsze odwołanie o to samo roszczenie między tymi samymi stronami z powodu zawisłości sprawy podlega odrzuceniu.

Bezspornym w niniejszej sprawie było, że obie sprawy toczyły się między tymi samymi stronami. Sporna kwestia sprowadzała się do ustalenia, czy zachodzi tożsamość przedmiotowa obu spraw. Tożsamość przedmiotowa zachodzi wówczas, gdy żądania zawarte w poszczególnych odwołaniach i okoliczności faktyczne uzasadniające żądania są takie same.

W poprzedniej sprawie o sygn. akt IX U 1257/08 wnioskodawca w odwołaniu od decyzji organu rentowego kwestionował obliczenie emerytury przy zastosowaniu najkorzystniejszego wariantu jej wyliczenia. Wnioskodawca natomiast domagał się wyliczenia emerytury przy zastosowaniu wskaźnika podstawy wymiaru wyliczonego z uwzględnieniem lat 1964-1972. W sprawie został powołany biegły z zakresu rachunkowości, który dokonał wyliczenia wynagrodzenia wnioskodawcy z okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...). Prawomocnym wyrokiem z dnia Sąd Okręgowy oddalił odwołanie wnioskodawcy. W niniejszej sprawie wnioskodawca domaga się ponownie wyliczenia emerytury i przedstawia ponownie opinię biegłego wydaną w postępowaniu sygn. akt IX U 1257/08. Niewątpliwie więc oba w/w żądania są tożsame.

Jednocześnie wskazać należy, iż w pełni poprawny jest pogląd wnioskodawcy, iż osoba pobierająca świadczenie ma prawo w każdym momencie żądać przeliczenia otrzymywanego świadczenia. Jednakże podstawą do przeliczenia otrzymywanego świadczenia jest wskazanie we wniosku nowych okoliczności faktycznych pozwalających na dokonanie przeliczenia (art. 114 ustawy emerytalnej). Natomiast wnioskodawca w niniejszym postępowaniu nie przedstawił żadnych nowych okoliczności faktycznych mających wpływ na rozstrzygnięcie sprawy. Wnioskodawca nie wskazał na żadne nowe dowody pozwalające na dokonanie weryfikacji wyliczonego mu wskaźnika podstawy wymiaru. Nadto wnioskodawca powołał się na te same okoliczności i podstawy co w poprzednim postępowaniu.

Z powyższego wynika, że w istocie wnioskodawca powołał się na takie same okoliczności faktyczne i prawne, jak w sprawie o sygn. akt IX U 1257/08. W związku z tym Sąd Okręgowy słusznie ustalił, iż niniejsza sprawa jest tożsama ze wskazaną sprawą. Należy wiec stwierdzić, że rozstrzygnięcie o odrzuceniu odwołania jest prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Apelacyjny nie znajdując podstaw do uwzględnienia zażalenia wnioskodawcy, na mocy art. 385 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc, je oddalił.