Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 października 2014 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie w XI Wydziale Karnym-Odwoławczym

w składzie: Przewodniczący: SSO Sławomir Kaczor – spr.

Sędziowie: SO Elżbieta Daniluk

SO Katarzyna Żmigrodzka

Protokolant: sekr. sąd. Daniel Dobosz

przy udziale Prokuratora Ireneusza Kuny

po rozpoznaniu w dniu 28 października 2014r.

sprawy K. M.

oskarżonego z art. 297 § 1 kk

i T. M.

oskarżonego z art. 270 § 1 kk i inn.

na skutek apelacji wniesionych przez oskarżonych

oraz zażalenia wniesionego przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej

z dnia 22 stycznia 2014r. sygn. akt VII K 686/12

I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że podwyższa opłaty zasądzone od oskarżonych: od K. M. do kwoty 220 (dwustu dwudziestu) złotych oraz od T. M. do kwoty 340 (trzystu czterdziestu) złotych:

II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy, uznając wniesione apelacje za oczywiście bezzasadne:

III. zasądza na rzecz Skarbu Państwa za postępowanie odwoławcze: opłaty w wysokości 220 (dwustu dwudziestu) złotych od K. M. oraz 340 (trzystu czterdziestu) złotych od T. M., a nadto od każdego z oskarżonych po 20 (dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu wydatków.

XI Ka 750/14 UZASADNIENIE

K. M. oskarżony został o to, że w dniu 20 lutego 2011r. w P. pow. (...) woj. (...) w toku postępowania przetargowego ogłoszonego przez Gminę P. w celu uzyskania dla siebie zamówienia publicznego przedłożył nierzetelny dokument w postaci wykazu robót budowlanych wykonanych dla Gminy P. oraz referencji wystawionych przez firmę (...), co miało istotne znaczenie dla uzyskania wyżej wymienionego zamówienia

tj. o czyn z art.297 § 1 k.k.

T. M. oskarżony został o to, że w dniu 28 stycznia 2011r. w B. woj. (...) podrobił podpis (...) widniejący na pieczęci firmowej (...) na dokumencie w postaci w postaci referencji wystawionych przez (...) dla (...) odnośnie robót budowlanych wykonanych dla Gminy P., który to nierzetelny dokument następnie K. M. działający pod firmą (...) przedłożył w Gminie P. celem uzyskania dla siebie zamówienia publicznego w toku postępowania przetargowego ogłoszonego przez Gminę P., co miało istotne znaczenie dla uzyskania wyżej wymienionego zamówienia, czym pomógł w/w w popełnieniu czynu zabronionego

tj. o czyn z art.18 § 3 k.k. w zw. z art.297 § 1 k.k. w zb. z art.270 § 1 k.k.

Wyrokiem z dnia 22 stycznia 2014r. Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej uznał oskarżonych za winnych popełnienia zarzuconych im czynów i za to na podstawie art.297 § 1 k.k. wymierzył K. M. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, zaś T. M. na podstawie art.270 § 1 k.k. w zw. z art.11 § 3 k.k. karę roku pozbawienia wolności; na podstawie art.69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art.70 § 1 pkt 1 k.k. odnośnie T. M. oraz na podstawie art.69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art.70 § 2 k.k. wobec K. M. wykonanie tak orzeczonych kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okresy próby 3 lat; na podstawie art.73 § 1 k.k. oddał K. M. w okresie próby pod dozór kuratora; na podstawie art.33 § 2 k.k. wymierzył K. M. grzywnę w wysokości 50 stawek dziennych, zaś T. M. w wysokości 80 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dla każdej z grzywien na kwotę 10 zł; zasądził na rzecz Skarbu Państwa: od K. M. 45 zł tytułem zwrotu wydatków oraz 160 zł tytułem opłaty, od T. M. 2135, 99 zł tytułem zwrotu wydatków oraz 260 zł tytułem opłaty.

Wyrok ten zaskarżyli oskarżeni, wnosząc apelacje kwestionujące całość rozstrzygnięcia, oraz prokurator, który wniósł zażalenie od orzeczenia o kosztach sądowych.

Oskarżony K. M. zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych, mający wpływ na treść wyroku, a nadto nie wzięcie przez Sąd Rejonowy pod uwagę zeznań świadków, którzy twierdzili, iż wykonał on prace w rodzinnej firmie (...), a oferta przetargu została odrzucona.

Oskarżony T. M. zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych, mający wpływ na treść wyroku, a nadto nie wzięcie przez Sąd Rejonowy pod uwagę tego, że ma on dwa imiona i tak się podpisuje.

Podnosząc powyższe zarzuty oskarżeni wnieśli o zmianę zaskarżonego wyroku
i uniewinnienie ich od dokonania zarzuconych im czynów.

Prokurator zarzucił obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść wyroku, a mianowicie art.627 k.p.k. w zw. z art.2 ust.1 pkt 2 i 3 i art.3 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych poprzez zasadzenie od K. M. opłaty w wysokości 160 zł, podczas gdy prawidłowa jej wysokość powinna wynosić 220 zł, a także poprzez zasądzenie od T. M. opłaty w wysokości 260 zł, podczas gdy prawidłowa jej wysokość powinna wynosić 340 zł.

Podnosząc powyższy zarzut prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od oskarżonego K. M. opłaty w wysokości 220 zł, a od oskarżonego T. M. – w wysokości 340 zł.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Uznanie apelacji za oczywiście bezzasadne, oraz brak ze strony oskarżonych wniosków o sporządzenie uzasadnienia wyroku, zwalnia Sąd Okręgowy – z uwagi na treść art. 457 § 1 k.p.k. – z obowiązku odnoszenia się do argumentacji zawartej w tych środkach odwoławczych oraz przedstawienia motywów rozstrzygnięcia zapadłego po przeprowadzeniu kontroli odwoławczej wyroku w zakresie przypisującym oskarżonym dokonanie zarzuconych im przestępstw.

Na uwzględnienie zasługuje natomiast zażalenie prokuratora. Sąd Rejonowy w istocie wymierzył bowiem oskarżonym opłaty w wysokości nie odpowiadającej regulacji art.2 ust.1 pkt 2 i 3 oraz art.3 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych, co zresztą przyznał w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Powyższe skutkowało zmianą orzeczenia w przedmiocie opłat zgodnie z żądaniem sformułowanym w zażaleniu.

Z tych względów, a nadto z uwagi na niestwierdzenie nieprawidłowości skutkujących zaistnieniem bezwzględnych przyczyn odwoławczych, Sąd Okręgowy na podstawie art.437 § 1 i 2 k.p.k. orzekł jak w wyroku. Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze nastąpiło na podstawie art.636 § 1 k.p.k.

Elżbieta Daniluk Sławomir Kaczor Katarzyna Żmigrodzka